Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.244.2022.2.AS

Określenie momentu powstania przychodu z tytułu odsprzedaży praw majątkowych do badań środowiskowych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w  zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu odsprzedaży praw majątkowych do badań środowiskowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą na terytorium Polski, podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w sektorze odnawialnych źródeł energii w zakresie rozwoju morskiej energetyki wiatrowej w Grupie Kapitałowej X. Spółka koordynuje prace związane z postępowaniem mającym na celu wydanie nowych koncesji na budowę farm wiatrowych (…)  (dalej także jako: „Postępowanie koncesyjne”). Spółka jest jedynym udziałowcem 10 spółek zależnych, z których część bierze udział w Postępowaniu koncesyjnym. W związku z działaniami podejmowanymi w związku z toczącym się Postępowaniem koncesyjnym, Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę [dalej także jako: „Umowa zakupu”] z wyłonionym Wykonawcą na przeprowadzenie badań środowiskowych dla akwenu, na obszarze którego może zostać zlokalizowana morska farma wiatrowa [dalej także jako: „Badania środowiskowe”]. Nabywane od Wykonawcy świadczenie ma obejmować m.in. przygotowanie szczegółowego raportu oddziaływania ww. inwestycji na środowisko, czego rezultatem ma być uzyskanie ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przyszłej inwestycji, na podstawie której Spółka będzie uprawniona do wystąpienia o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę farmy wiatrowej.

Biorąc pod uwagę intensywny rozwój sektora morskiej energetyki wiatrowej oraz będące tego rezultatem ograniczone zdolności realizacji prac przez kontrahentów, w tym m.in. dotyczących realizacji Badań środowiskowych, Spółka jako odpowiedzialna po stronie Grupy Kapitałowej za skuteczną koordynację realizacji Postępowania koncesyjnego, postanowiła zlecić wykonanie Badań środowiskowych dla wszystkich obszarów, na które zostały złożone wnioski o przyznanie koncesji przez aplikujące spółki zależne Wnioskodawcy.

Po rozstrzygnięciu Postępowania koncesyjnego może okazać się, że koncesje zostaną przyznane wyłącznie dla części spółek zależnych Wnioskodawcy. Spółki te po uzyskaniu koncesji, w celu kontynuacji procesu inwestycyjnego nabędą za wynagrodzeniem od Wnioskodawcy Badania środowiskowe na odpowiednie akweny (…). Z kolei część spółek zależnych Wnioskodawcy może nie otrzymać koncesji. Wówczas, nabyte przez Wnioskodawcę Badania środowiskowe dla tych akwenów, na których finalnie przez ww. spółki nie będzie prowadzony proces inwestycyjny nie będą użyteczne gospodarczo ani dla Wnioskodawcy ani dla spółek zależnych Wnioskodawcy (dalej jako: „Odsprzedawane Prawa Majątkowe”). W tym zakresie (Badań środowiskowych, które nie będą użyteczne gospodarczo ani dla Wnioskodawcy ani dla spółek zależnych Wnioskodawcy) strony Umowy zakupu postanowiły, że Wykonawca złoży Wnioskodawcy ofertę zawarcia umowy sprzedaży [dalej jako: „Umowa”], przenoszącej na Wykonawcę za wynagrodzeniem wszelkie prawa do Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Wnioskodawca będzie uprawniony do przyjęcia oferty Wykonawcy, przy czym zgodnie z postanowieniem stron umowa sprzedaży na Odsprzedawane Prawa Majątkowe zostanie zawarta z dniem wysłania Wykonawcy potwierdzenia przyjęcia jego oferty. Pomimo przyjęcia oferty i zawarcia umowy, badania te cały czas pozostaną u Wnioskodawcy.

Zakres praw majątkowych ww. umowy sprzedaży odpowiada ściśle zakresowi praw do tych Badań Środowiskowych, przeniesionych pierwotnie przez Wykonawcę na Wnioskodawcę w wykonaniu Umowy zakupu, w szczególności obejmuje on prawo własności, prawa autorskie na wszystkich polach eksploatacji.

Wynagrodzenie za Odsprzedawane Prawa Majątkowe stanowić będzie generalnie równowartość sumy kwot zapłaconych wcześniej przez Wnioskodawcę tytułem wynagrodzenia za niewykorzystane Badania Środowiskowe. Wykonawca zobowiązuje się do zapłaty ww. wynagrodzenia w terminie 730 dni od dnia przyjęcia oferty. Strony zgodnie zastrzegają, że do czasu uiszczenia wynagrodzenia to Wnioskodawca pozostaje właścicielem Odsprzedawanych Praw Majątkowych.

Przejście na Wykonawcę prawa własności, jak również praw autorskich nastąpi po uiszczeniu całości wynagrodzenia. Z tym też dniem Wnioskodawca przeniesie na Wykonawcę posiadanie Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Wnioskodawca zobowiązuje się nie oferować innym podmiotom sprzedaży Odsprzedawanych Praw Majątkowych, za wyjątkiem sytuacji gdy nie dojdzie do zawarcia Umowy w wyniku nie przyjęcia oferty, bądź umowa sprzedaży zostanie rozwiązana z dowolnej przyczyny.

W okresie między przyjęciem oferty, a uiszczeniem wynagrodzenia Wnioskodawca zobowiązuje się współdziałać z Wykonawcą w procesie pozyskania nabywcy na Odsprzedawane Prawa Majątkowe. W tym celu Wnioskodawca umożliwi potencjalnemu nabywcy (poszukiwanemu aktywnie przez Wykonawcę) weryfikację Odsprzedawanych Prawa Majątkowych, pod warunkiem zachowania przez niego poufności udostępnianych informacji i danych. Udostępnienie Odsprzedawanych Praw Majątkowych nastąpi poprzez zdalny dostęp w formie (…) lub w inny sposób uzgodniony między stronami, przy czym jedynym podmiotem odpowiedzialnym za prezentację Odsprzedawanych Praw Majątkowych oraz wszelkie wyjaśnienia dla potencjalnego nabywcy będzie Wykonawca. Strony zgodnie zastrzegły, że wykonanie zobowiązań Wnioskodawcy w zakresie udostępniania całości, bądź fragmentów umowy w procesie pozyskiwania przez Wykonawcę potencjalnego nabywcy w żadnym wypadku nie oznacza przeniesienia na Wykonawcę jakichkolwiek praw do Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Wnioskodawca deklaruje także gotowość zawarcia z Wykonawcą i potencjalnym nabywcą umowy (umowa trójstronna), która umożliwi przeniesienie praw do Odsprzedawanych Praw Majątkowych na potencjalnego nabywcę i zapłatę wynagrodzenia (przez znalezionego nabywcę) bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo rozpoznając na gruncie PDOP przychód podatkowy z tytułu sprzedaży Odsprzedawanych Praw Majątkowych na rzecz Wykonawcy z chwilą faktycznego przeniesienia prawa własności (wydania) tych praw na Wykonawcę, tj. nie wcześniej niż z chwilą uregulowania należnego wynagrodzenia?

2)Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo rozpoznając na gruncie UVAT obowiązek podatkowy z chwilą faktycznego przeniesienia prawa własności (wydania tych praw) na Wykonawcę tj. nie wcześniej niż z chwilą uregulowania należnego wynagrodzenia?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych i jest odpowiedzią na Państwa pytanie Nr 1. W zakresie podatku od towarów i usług (pytanie Nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do pytania nr 1, w opisanych okolicznościach postąpi ona prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 3a PDOP, z chwilą zbycia Odsprzedawanych Praw Majątkowych tj. z chwilą przeniesienia prawa własności do tych praw na rzecz Wykonawcy, co jak wynika z treści umowy nastąpi nie wcześniej jak z chwilą uregulowania całości wynagrodzenia z tego tytułu.

W myśl art. 12 ust. 3 PDOP, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z kolei z treścią art. 12 ust. 3a PDOP, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przywołane regulacje podatkowe nie precyzują, w którym momencie należy zidentyfikować przychód z tytułu zbycia Odsprzedawanych Praw Majątkowych. W związku z tym, warto odwołać się posiłkowo w tym celu do art. 3531 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.), która pozostawia stronom umowy swobodę kształtowania zobowiązań do świadczenia. Jeżeli inne regulacje, w szczególności podatkowe nie sprzeciwiają się temu wyraźnie, to z całokształtu okoliczności zobowiązań umownych między stronami można wywodzić faktyczny moment wykonania świadczenia. To z kolei pozwala nałożyć na to odpowiednie skutki podatkowe, w tym w zakresie określenia momentu powstania przychodu podatkowego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym o wykonaniu umowy można mówić wówczas gdy − zgodnie z postanowieniami umowy − obie strony wywiążą się z przyjętych zobowiązań. Oznacza to, że do faktycznego zbycia Odsprzedawanych Praw Majątkowych dojdzie dopiero z chwilą uregulowania przez Wykonawcę całości wynagrodzenia. Przedwczesnym na gruncie podatkowym byłoby identyfikowanie wcześniej przychodu podatkowego, bowiem − co jest wyraźnie zastrzeżone w Umowie − prawo własności przejedzie dopiero z chwilą zapłaty całości wynagrodzenia, a do tego czasu Wykonawca nie nabędzie prawa do dysponowania, rozporządzania Odsprzedawanymi Prawami Majątkowymi. Może je wyłącznie udostępniać znalezionym przez siebie potencjalnym nabywcom za zgodą Wnioskodawcy za pośrednictwem narzędzi informatycznych zezwalających na dostęp wyłącznie dla  uwierzytelnionych osób. Do czasu zapłaty wynagrodzenia, Wykonawca nie ma prawa do udostępniania, posługiwania się Odsprzedawanymi Prawami Majątkowymi. W skrajnej sytuacji, gdy Wykonawca do momentu upływu umówionych 730 dni od przyjęcia oferty nie ureguluje wynagrodzenia, bądź nie przedstawi nabywcy gotowego nabyć Odsprzedawane Prawa Majątkowe w ramach umowy trójstronnej   Wnioskodawca nadal nie przeniesienie na Wykonawcę tych praw.

Należy podkreślić, że w analizowanym przypadku nie można mówić o jakiejkolwiek nieuprawnionej prawem podatkowym próbie wpływania na moment powstania obowiązku podatkowego. Sposób ukształtowania zobowiązań wynika z wymagań biznesowych zabezpieczających w szczególności pozycję Wnioskodawcy. Do czasu zapłaty wynagrodzenia przez Wykonawcę, nie będzie on mógł rozpoznać jej po swojej stronie w rozliczeniach podatkowych.

Konfrontując przedstawione okoliczności z treścią przywołanej normy prawnej, Spółka będzie zobligowana rozpoznać przychód podatkowy z tytułu zbycia Odsprzedawanych Praw Majątkowych z chwilą faktycznego wydania tych praw na rzecz Wykonawcy, równoznacznego z przeniesieniem praw własności, czyli nie wcześniej niż z momentem uregulowania całości wynagrodzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis ten wskazuje, że co do zasady przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, a więc na zasadzie kasowej.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Zatem podatek dochodowy powinien być naliczany od należnych przysporzeń majątkowych o charakterze trwałym, a czasami od przysporzeń otrzymanych.

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, który stanowi, że:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Powyższy przepis nakazuje ujmować do celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń. Świadczenie należne podatnikowi musi być przy tym skonkretyzowane i wynikać z treści zobowiązania, którego jest on stroną. O jego wymagalności można natomiast mówić od momentu, gdy podatnik jako wierzyciel ma prawo do dochodzenia spełnienia tego świadczenia, a dłużnik obowiązek jego realizacji. Regulacja opisana w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, dotyczy wyłącznie przychodów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika i z działami specjalnymi produkcji rolnej.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Zatem dla celów podatku dochodowego w przypadku prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej bez znaczenia jest, czy otrzymał należne mu kwoty za świadczone usługi, czy też należności tych nie zrealizował.

Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą o ile nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ponadto, dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.

Przychody z działalności gospodarczej powstają na zasadzie kasowej albo memoriałowej, co zostało uregulowane w art. 12 ust. 3a-3e ustawy o CIT, zawierającym zasady określające moment powstania tych przychodów.

Z treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT wynika, że:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. Opodatkowany jest przychód należny co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Z powyższego wynika zatem, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto dodać należy, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia wystąpią po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Przepis art. 12 ust. 3a cytowanej ustawy wyraża zasadę, że momentem istotnym dla ustalenia przychodu jest wykonanie świadczenia.

Moment wykonania świadczenia określają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) w zakresie zobowiązań, przepisy regulujące poszczególne umowy, z których wynika zobowiązanie do świadczenia oraz konkretne postanowienia umowy zawartej pomiędzy stronami. Co istotne, w każdym przypadku należy brać pod uwagę postanowienia umowy dotyczące momentu, który strony uważają za wykonanie świadczenia, przy czym dla prawnopodatkowych skutków zawartej umowy istotnym jest, czy dana zapłata ma charakter zaliczkowy, czy jest rezultatem wykonania określonej i zamkniętej części świadczenia.

W praktyce o wykonaniu umowy można mówić wtedy, kiedy strona zrealizowała zobowiązanie wynikające z zawartej umowy.

Postanowienia wyżej powołanych przepisów nie mają jednak zastosowania w sytuacjach, o których mowa w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT. W myśl tego przepisu:

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Istnieją również sytuacje szczególne, w których dopiero otrzymanie środków pieniężnych rodzi obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kwestię tą reguluje art. 12 ust. 3e ustawy o CIT zgodnie z którym:

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika. W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą, przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może on rozporządzać jak właściciel.

Jednocześnie należy stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Poza tym musi ona mieć charakter definitywny (dokonany) i mierzalny. Ponadto, użyty w art. 12 ustawy zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy.

W celu określenia momentu powstania przychodu w opisanym przez Państwa zdarzeniu przyszłym należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie do przedstawionej w nim sytuacji.

Z opisu sprawy wynika, że koordynują Państwo prace związane z postępowaniem o wydanie nowych koncesji na budowę farm wiatrowych na Bałtyku. W związku z Postępowaniem koncesyjnym zamierzają Państwo zawrzeć umowę z Wykonawcą na przeprowadzenie Badań środowiskowych dla akwenu, na obszarze którego może zostać zlokalizowana morska farma wiatrowa. Nabywane od Wykonawcy świadczenie ma obejmować m.in. przygotowanie szczegółowego raportu oddziaływania ww. inwestycji na środowisko.

Część Państwa spółek zależnych, biorących udział w Postępowaniu koncesyjnym, może nie otrzymać koncesji. Nabyte przez Państwa Badania Środowiskowe dla tych akwenów nie będą użyteczne gospodarczo i dlatego będą przedmiotem sprzedaży. Strony umowy zakupu postanowiły, że złożą Państwo ofertę zawarcia umowy sprzedaży, przenoszącej na Wykonawcę za wynagrodzeniem wszelkie prawa do Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Zakres praw majątkowych ww. umowy sprzedaży odpowiada ściśle zakresowi praw do tych Badań Środowiskowych przeniesionych pierwotnie przez Wykonawcę na Państwa, w szczególności obejmuje prawo własności, prawa autorskie na wszystkich polach eksploatacji.

Wykonawca zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia za Odsprzedawane Prawa Majątkowe w terminie 730 dni od przyjęcia oferty. Do czasu uiszczenia wynagrodzenia to Państwo pozostają właścicielem Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Przejście na Wykonawcę prawa własności, jak również praw autorskich nastąpi po uiszczeniu całości wynagrodzenia.

Państwa wątpliwości dotyczą momentu rozpoznania przychodu z tytułu sprzedaży Odsprzedawanych Praw Majątkowych na rzecz Wykonawcy.

Uwzględniając charakter i specyfikę transakcji, jaką jest zbycie praw, należy uznać, że o jej wykonaniu można mówić z chwilą, w której nastąpi skutek w postaci przejścia tych praw na nabywcę. Dopiero w tym momencie będzie można zasadnie twierdzić, że została spełniona istota świadczenia i powstał stan, w którym zbywca nie jest już właścicielem praw, natomiast ich właścicielem jest/stał się nabywca, który tym samym uzyskał z tą chwilą możliwość dysponowania nimi (jak właściciel), w tym korzystania z nich i czerpania korzyści ekonomicznych (finansowych).

Określenie momentu, w którym nastąpi przejście Odsprzedawanych Praw Majątkowych na nabywcę zależy od ustaleń stron umowy.

Należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 353¹ Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wynagrodzenie należne Państwu od Wykonawcy, ustalone na podstawie umowy za Odsprzedawane Prawa Majątkowe będzie stanowiło Państwa przychód w momencie uiszczenia całości wynagrodzenia. W związku z zawartą umową sprzedaży Odsprzedawanych Praw Majątkowych do momentu faktycznej zapłaty nie dojdzie do zbycia praw majątkowych na rzecz Wykonawcy. Jak wynika z opisu sprawy, do czasu uiszczenia wynagrodzenia to Państwo pozostają właścicielem Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Zatem w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. Zgodnie z umową zawartą między Państwem a Wykonawcą, który będzie nabywcą Odsprzedawanych Praw Majątkowych, przejście tych praw nastąpi z chwilą zapłaty całości wynagrodzenia przez nabywcę. Jednocześnie zaznaczyli Państwo, że wykonanie Państwa zobowiązań w zakresie udostępniania całości bądź fragmentów umowy w procesie pozyskiwania przez Wykonawcę potencjalnego nabywcy w okresie między przyjęciem oferty a uiszczeniem wynagrodzenia nie oznacza przeniesienia na Wykonawcę jakichkolwiek praw do Odsprzedawanych Praw Majątkowych. Tym samym do czasu uregulowania przez nabywcę całości wynagrodzenia, nie będzie miał on prawa do dysponowania i rozporządzania Odsprzedawanymi Prawami Majątkowymi.

W analizowanej sprawie przychód podatkowy ze zbycia Odsprzedawanych Praw Majątkowych do badań środowiskowych powinien zostać rozpoznany na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o CIT z chwilą przeniesienia prawa własności do tych praw na rzecz Wykonawcy, co − jak wynika z treści umowy − nastąpi nie wcześniej, jak z chwilą uregulowania całości wynagrodzenia z tego tytułu.

Państwa stanowisko w sprawie określenia momentu powstania przychodu z tytułu odsprzedaży praw majątkowych do badań środowiskowych należy więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).