Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.195.2022.2.MR

Zdaniem tut. Organu, realizowane przez Państwa prace związane z przygotowaniem Aplikacji, oraz Państwa aktywność związana z rozwojem Programu poprzez wprowadzenie w ramach Aplikacji nowych, dotąd nie funkcjonujących w rozwiązaniach oferowanych przez Państwa produktach, rozwiązań utylitarnych, w tym między innymi nowych funkcjonalności, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop, dającą prawo do odliczenia wskazanych we wniosku kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r., wpłynął Państwa wniosek z 5 października 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy:

‒Państwa działalność związana z przygotowaniem Aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT,

‒Państwa aktywność związana z rozwojem Programu, poprzez wprowadzenie w ramach Aplikacji nowych, dotąd nie funkcjonujących w rozwiązaniach oferowanych przez Spółkę produktach, rozwiązań utylitarnych, w tym między innymi nowych funkcjonalności, będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2023 r., (data wpływu 11 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Zainteresowana”) jest polskim rezydentem w zakresie podatku dochodowego oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki pozostaje działalność związana z oprogramowaniem (PDK 62.01.Z). Wnioskodawca w ramach swej aktywności gospodarczej opracował nowe (…) (dalej: „Aplikacja” lub „Program”).

Aplikacja została wytworzona w oparciu o autorki pomysł Spółki. Każda z funkcjonalności przynależnych do Programu, stanowi (…)

Przedmiotowe narzędzie bazuje na unikatowym kodzie (…).

Produkt pozwala na wsparcie działalności klienta Spółki w trzech obszarach: (…)

Produkt wyposażony jest w autorskie algorytmy, które wspierają klienta Spółki w każdym z przywołanych trzech obszarów. Pozwalają na (…)

Produkt pozwala także na (…).

Klient, może także w ramach uzyskanego dostępu, korzystać z (…)

Dostęp do produktu, klient uzyskuje opłacając miesięczny abonament, a system nie wymaga instalacji stosownej aplikacji na urządzeniach klienta.

Warto w tym miejscu podkreślić, iż produkt ulega ustawicznej modyfikacji. Spółka — wykorzystując do tego celu zewnętrznych testerów wersji Beta, dzięki którym Wnioskodawca gromadzi zasób nowej wiedzy na temat sprawności produktu, jego wadach lub koniecznych usprawnieniach i potrzebach konsumentów. To z kolei przekłada się na stale trwający proces rozbudowy Aplikacji.

Aplikacja jest zatem wytwarzana, modyfikowana lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej w rozumieniu Spółki działalności badawczo-rozwojowej. Program jest zatem rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Spółka posiada pełnię praw autorskich w zakresie Aplikacji.

Co w sprawie istotne, całość decyzji związanych z realizacją prac badawczo-rozwojowych, w tym w szczególności tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Aplikacji, przynależy Wnioskodawcy. To Spółka podejmuje bowiem strategiczne decyzje w przywołanym zakresie.

Warto podkreślić, iż prace związane zarówno z tworzeniem Aplikacji, jak i jej dalszym rozwojem są wyjątkowo złożone i wymagają zaangażowania zespołu współpracowników o wysokim poziomie kwalifikacji, umiejętności i doświadczeniu.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.Wnioskodawca wskazał, że Spółka prowadzi działalność, która nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej od dnia 02.04.2021 r. Jednocześnie wskazał, iż dochód z tego tytułu pojawił się nie bezpośrednio z dniem rozpoczęcia takich prac, lecz zdecydowanie później — pierwszy dochód z ww. działalności Wnioskodawca szacuje na początek roku 2024. Wynika to ze specyfiki działalności.

2.Wnioskodawca wskazał, że choć stosowne ewidencje pozwalające na przyporządkowanie kosztów kwalifikowanych do działalności badawczo-rozwojowej, Spółka prowadzi od początku przedmiotowej aktywności, to na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca zamierza zastosować stosowną preferencję za okres 2022 i następne.

3.Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019r. poz. 482) i w związku z powyższym nie ma prawa do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w przedmiotowym zakresie.

4.Spółka nie posiada przywołanego statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 roku o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 z późn. zm).

5.Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową w oparciu o środku własne oraz pozyskane z zewnętrznych źródeł finansowania w postaci kredytów, które nie zostały udzielone na żadnych preferencyjnych zasadach i podlegają zwrotowi. Wnioskodawca nie korzysta z dotacji celowych, dofinansowań itp.

6.Wnioskodawca wskazał, że za dzień złożenia niniejszego wniosku oraz w najbliższej przyszłości Spółka nie uzyskuje, ani nie zamierza uzyskać przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 2587 z późniejszymi zmianami; dalej. „CIT”). Zatem Wnioskodawca nie zamierza korzystać z preferencji w ramach ulgi B+R w stosunku do tego źródła przychodu. Wnioskodawca ma również świadomość, iż ulgi badawczo - rozwojowej, w związku z art. 18d ust. 1 CIT, nie stosuje się do przychodów z zysków kapitałowych.

7.W celu skorzystania z odliczenia B+R Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

8.Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jego aktywność była, jest i będzie wpisywać się między innymi z zakres badań aplikacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 574 z późniejszymi zmianami; dalej: „PSIN”).

9.Wnioskodawca wskazał, że w ramach działalności opisanej we wniosku, Spółka uznaje, iż jej aktywność była, jest i będzie wpisywać się między innymi w zakres prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 PSW, tj. była/jest to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany małą charakter ulepszeń.

10.Aplikacja będąca przedmiotem wniosku powstała w wyniku podjętych przez Spółkę badań aplikacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 PSW, natomiast rozwój Programu następuje między innymi w wyniku prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 PSW.

11.Wnioskodawca wskazał, że Aplikacja będąca przedmiotem wniosku, jest (…), Wnioskodawca nie miał podstawy do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18d CIT. Co do przyszłości — Spółka na ten moment skupia się na wprowadzeniu Aplikacji (…). Natomiast, w przypadku podjęcia prac nad kolejnym kodem innego oprogramowania, Spółka zakłada zastosowanie stosownej preferencji, także i w tym przypadku.

12.Wnioskodawca wskazał, że prace na każdym oprogramowaniem, w tym również Aplikacją, wymagają podziału procesu tworzenia na poszczególne etapy. Powstałe w wyniku aktywności Spółki kody, podlegają zatem testom, weryfikacji przedprodukcyjnej, a następnie wdrożeniu. Jest to w zasadzie kanon aktywności w przedmiotowym zakresie. Wnioskodawca ma też pełną wiedzę, co do czasu i zakresu poszczególnych prac.

13.Przedmiotem wniosku o wiążącą interpretację przepisów prawa podatkowego są wyłącznie prace w zakresie B+R realizowane przez Wnioskodawcę.

14.Wnioskodawca wskazał, że testerzy, o których mowa we wniosku, to podmioty zainteresowane funkcjonalnością Aplikacji. Zatem potencjalni użytkownicy Programu, zainteresowani Aplikacją wyposażoną we wszystkie niezbędne w ich biznesowej codzienności praktyczne rozwiązania. Program, jak każdy produkt na wolnym rynku, musi zaspokajać konkretne potrzeby nabywcy. W tym celu niezbędnym pozostaje podjęcie działań związanych z badaniem tegoż rynku pod względem zapotrzebowania. Rolę tą spełniają właśnie testerzy — zatem realni konsumenci Programu. Warto podkreślić, iż testerzy, o których mowa nie są ze Spółką powiązani w ramach stosunku pracy.

15.Wnioskodawca wskazał, że na dzień złożenia wniosku, Spółka zatrudniała jedynie osoby na podstawie umowy zlecenie, których praktycznie cała aktywność związana była z realizacją prac badawczo-rozwojowych w rozumieniu CIT. Nie mniej jednak Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości, nawiązania współpracy zarówno w ramach stosunku pracy, jak i stosunku cywilnoprawnego, z osobami, których czas aktywności nie zawsze związany będzie z wykonaniem czynności w ramach B+R W tym jednak przypadku, do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT, Wnioskodawca zaliczy jedynie tą część, w jakiej pracownicy będą realizowali zadania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Kwantyfikacja przedmiotowego wydatku nastąpi na podstawie odpowiedniej ewidencji.

16.Wnioskodawca wskazał, że w ramach własnej działalności gospodarczej — prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Wykorzystuje do tego własny potencjał kadrowy osób zatrudnionych u Wnioskodawcy na podstawie umowy zlecenia/umowy o dzieło. Złożony charakter przedmiotowej aktywności wynika wprost z procesu twórczego, którego wynikiem jest zarówno aplikacja, jak i jej rozwój. Wnioskodawca koordynuje, administruje i nadzoruje wszystkie etapy prac nad Aplikacją. Spółka narzuca też kierunek tych prac, wskazuje na aspekty istotne dla pożądanej funkcjonalności Programu.

Aplikacja jest autorskim produktem wytworzonym w przedsiębiorstwie Spółki, zatem nie zaistnieją w przedmiotowym przypadku zdarzenia, w ramach których osoby współpracujące ze Spółką, wytwarzałyby stosowne komponenty Programu w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Co do zakresu działań podejmowanych przez współpracowników, bez wątpienia są to czynności związane z tworzeniem kodu oprogramowania, który obejmuje sprawne wykonanie zaszytych w jego treści operacji obliczeniowych pozwalających na odpowiednią sprawność Aplikacji. Co więcej osoby współpracujące odpowiadają również za interfejs Programu, dzięki któremu ostateczny użytkownik może wykorzystywać Aplikację do swoich celów. Wiąże się to również, z odpowiednim — transparentnym — kształtowaniem graficznej części Programu.

Aplikacja jest bowiem efektem (…) Nad każdym z tych elementów, koniecznym pozostaje odpowiedni nakład pracy.

17.Spółka jest stroną udostępniającą Program oraz władającą całością praw do Aplikacji. Wnioskodawca ponosi też pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za dostarczony produkt – Aplikację.

18.Wnioskodawca wskazał, że w istocie koncentruje się na dwóch obszarach. Przygotowaniu i rozwoju Aplikacji, gdzie w sposób planowy, metodycznie i uporządkowanie dąży do powstania, rozwoju i ustawicznego rozwoju Aplikacji. I tego obszaru dotyczy wniosek, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca prowadzi działalność B+R.

Wnioskodawca będzie też zainteresowany dystrybucją powstałej Aplikacji. Jednak ten zakres aktywności — nie wpisuje się w działalność badawczo-rozwojową.

19.W opinii Wnioskodawcy, działalność Spółki wpisuje się w przejaw działalności twórczej, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 2509 z późniejszymi zmianami).

20.Wnioskodawca wskazał, że w ramach prac, które uważa za prace badawczo-rozwojowe każdorazowo opracował/opracowuje nowe, modyfikował/modyfikuje praz ulepszał/ulepsza produkty, usługi nie występujące w dotychczas jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już w Spółce funkcjonujących. Tylko prace o wyżej wskazanym charakterze kwalifikowane są przez Wnioskodawcę do wydatków kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT.

21.Wnioskodawca wskazał, że nie ma pełnej wiedzy, co do ogółu rozwiązań technicznych funkcjonujących na rynku globalnym. Nie mniej jednak, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wytworzony przez Spółkę produkt w postaci Aplikacji, jest rozwiązaniem innowacyjnym, które wprowadza zupełnie nowe zestawienie funkcjonalności, przez co Program staje się swoistym „novum” na wysoce konkurencyjnym rynku rozwiązań informatycznych.

22.Spółka ma pełną świadomość zakresu preferencji, o której mowa w art. 18d CIT. Zatem do kosztów kwalifikowanych nie uwzględnia wydatków związanych z wykonaniem czynności, które będą stanowić:

a.rutynowe i okresowe zmiany,

b.czynności wdrożenia w zakresie opracowywanych już produktów i usług,

c.produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej,

d.bieżącej operacyjnej działalności gospodarczej,

e.działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac B+R,

f.czynności:

‒testowania produktu/produktów,

‒wykonania badań produktu/produktów,

‒oceny produktu/produktów,

‒bądź innych tego typu prac dokonanych już po zakończeniu prac B+R w ramach danego projektu

g.czynności serwisowych,

h.promowania ulepszeń dokonywanych w działalności Wnioskodawcy,

i.innych prac spoza prac B+R.

23. Wszystkie działania Wnioskodawcy polegające na rozwinięciu/modyfikacji Aplikacji, które w opinii Spółki kwalifikują się do działalności B+R zmierzają i będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności Programu.

24. Wnioskodawca wskazał, że nie może odpowiedzieć jednoznacznie co do przyszłych wytworów pracy, które na dzień złożenia wniosku nie zaistniały lub których planu Spółka, na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, nie posiada. Wnioskodawca podkreśla jednak, iż Aplikacja, której dotyczy niniejszej postępowanie jest produktem oryginalnym, powstałym w wyniku twórczego procesu, która kreuję konkretną wartość niematerialną. Natomiast do powstania Programu nie wystarczy tylko prosta kompilacja określonych umiejętności w programowaniu. Zatem rezultat pracy, choć określony wymaganiem, nie jest przewidywalny i wynika z twórczej realizacji założeń.

25. Wnioskodawca wskazał, że część aktywności, które Spółka będzie podejmowała w zakresie ulgi B+R będzie wpisywała się w zakres prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 PSW, a także część z tych prac będzie miała charakter badań aplikacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 PSW.

26. Spółka ponosi i będzie ponosić następujące koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d CIT:

a)należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

b)należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu,

c)nabycia materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową,

d)nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;

e)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

i. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

ii. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

iii. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

iv. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego,

f)odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreślił, iż w stosunku do przywołanych kosztów kwalifikowanych spełnione zostaną/zostały wszystkie wymogi, o których mowa w art. 18d CIT.

Pytania

1)Czy działalność Wnioskodawcy związana z przygotowaniem Aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT?

2)Czy aktywność Spółki związana z rozwojem Programu, poprzez wprowadzenie w ramach Aplikacji nowych, dotąd nie funkcjonujących w rozwiązaniach oferowanych przez Wnioskodawcę produktach, rozwiązań utylitarnych, w tym między innymi nowych funkcjonalności, będzie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Działalność B+R w rozumieniu normy prawnej zawartej w treści przepisu art. 4a pkt 26 CIT, obejmuje swym zakresem badania naukowe lub prace rozwojowe, których celem jest systematyczne zwiększenie zasobów wiedzy, którą później można wykorzystać do nowych zastosowań. Zatem — zgodnie z zasadą wykładni literalnej — działalność zakwalifikowana do aktywności korzystającej z preferencji B+R musi mieć charakter twórczy. Zatem w jej wyniku muszą powstawać nowe i oryginalne rozwiązania. Przejawem twórczego charakteru przedmiotowej działalności jest między innymi wypracowanie nowych koncepcji, receptur i rozwiązań, które:

a)nie istniały dotychczas — co ważne — w praktyce gospodarczej podatnika lub

b)na tyle innowacyjnych, że istotnie odróżniają się od tych, które u niego funkcjonują Objaśnienia MF w sprawie IP Box, s. 12. ).

Warto w tym miejscu podkreślić, iż istotą przedmiotowej definicji działalności B+R jest działalność twórcza w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Dla kwalifikacji do działalności B+R nie ma bowiem znaczenia, że podobne rozwiązania (receptury) funkcjonują już na rynku (Porusza wyrok WSA w Warszawie z 19.6.2019 r., III SA/Wa 2257/18, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query, data dostępu: 16.11.2019 r.).

Co istotne, norma prawna zawarta w art. 4a pkt 26 CIT narzuca też wymóg systematyczności, który — zgodnie ze stanowiskiem doktryny — spełniony zostaje w momencie, gdy działalność podatnika w przedmiotowym zakresie prowadzona jest w sposób metodyczny, uporządkowany oraz zaplanowany (Objaśnienia MF w sprawie IP Box, s. 14.). Zatem aktywność podatnika w zakresie działalności B+R nie może mieć charakteru incydentalnego – jednorazowego (P. Dudek, Nie każdy skorzysta z ulgi B+R, Incydentalny projekt to nie prace rozwojowe, DGP z 25.6.2019 r.).

„Systematyczność” to coś więcej niż tylko prowadzenie prac zgodnie z harmonogramem w ściśle wyznaczonych ramach czasowych. Konieczne jest również planowanie takich działań na przyszłość (OECD, Podręcznik Frascati, s. 49). Dostępna dokumentacja podatnika powinna zawierać opis celu projektu B+R, jego przebieg oraz ostateczny wynik (Jankowski: „Ulgi w CIT z tytułu działalności innowacyjnej i inwestycyjnej 2020, wyd. 1”; Legalis).

Mając na uwadze odwołanie ogólne wynikające z art. 4a pkt 27 CIT, który stanowi niejako doprecyzowanie pojęciowe reguły z art. 4a pkt 26 CIT, działalność badawczo-rozwojowa wiąże się bezpośrednio z prowadzeniem badań naukowych zdefiniowanych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 574 z późniejszymi zmianami; dalej: „PSW”) - art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 PSW. Badania te dzielą się na:

a)badania podstawowe i

b)badania aplikacyjne.

„W myśl przepisów tej ustawy badania podstawowe to prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Badania aplikacyjne natomiast (dawnej badania przemysłowe) to prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług, lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń" (J. Jankowski: „Ulgi w CIT z tytułu działalności innowacyjnej i inwestycyjnej 2020, wyd. 1”; Legalis).

Pracami rozwojowymi w rozumieniu przepisów CIT są aktywności w zakres których wchodzi nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności niezbędnych do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, czy też procesów. Co ważne w zakres tego pojęcia nie wchodzą czynności rutynowe i okresowe — nawet jeżeli mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 PSW).

Warto w tym miejscu podkreślić, że w obowiązującym stanie prawnym powodem podejmowania działalności B+R powinna być przede wszystkim chęć zwiększenia zasobu wiedzy, które później mogą zostać wykorzystane do tworzenia nowych zastosowań. Zatem działalność B+R skupia się na nowej wiedzy, a nie na „nowych lub znacząco ulepszonych produktach lub procesach wynikających z zastosowania wiedzy (OECD, Podręcznik Frascati, s. 49).

Mając na uwadze powyższe, działalność B+R cechuje przede wszystkim nie możliwy do przewidzenia jej wynik. „Niepewność co do powodzenia prowadzonych badań jest istotną cechą działalności B+R (OECD, Podręcznik Frascati, s. 50). Uzyskana w ramach badań wiedza powinna być „przenośna”, tj. inne podmioty powinny mieć możliwość odtworzenia jej wyników w ramach własnej działalności B+R (tamże). Z zakresu prac B+R wyłączone są czynności o charakterze rutynowym. Do działalności B+R zaliczają się natomiast nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań (J. Jankowski: „Ulgi w CIT z tytułu działalności innowacyjnej i inwestycyjnej 2020, wyd. 1”; Legalis).

Warto w tym miejscu wskazać, iż zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, działalność B+R winna być innowacyjna, czyli generująca zmiany, dzięki którym: coś ulega ulepszeniu, pojawia się nowa jakość, zupełnie nowy produkt. W pojęciu tym — zdaniem Dyrektora — mieści się zarówno zmiana radykalna (nowy produkt), jak i zmiana cząstkowa — skutkująca udoskonaleniem produktu. Zatem innowacja to wyjątkowo szerokie pojęcie (Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 4.12.2017 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.260.2017.3.APO).

Tym samym pod pojęciem działalności innowacyjnej rozumieć należy „całokształt działań naukowych, technicznych, organizacyjnych, finansowych i komercyjnych, które rzeczywiście prowadzą lub mają w zamierzeniu prowadzić do wdrażania innowacji (OECD, Eurostat, Podręcznik Oslo „Zasady gromadzenia i interpretacji danych dotyczących innowacji”, Warszawa 2008, s. 49).

Z tej perspektywy działalność innowacyjną przybierać może cztery — przeplatające się pod względem konstrukcji — formy:

1.innowacji w zakresie produktu

2.innowacji w obszarze procesu

3.innowacji marketingowych oraz

4.innowacji organizacyjnych

Co istotne, nie każde działanie innowacyjne z przywołanego zakresu stanowi aktywność podlegającą definicji zawartej w art. 4a pkt 26 CIT. Tylko bowiem takie działanie, które skutkuje zwiększeniem zasobów wiedzy oraz wykorzystaniem takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań, może zostać uznane za aktywność podatnika wypełniająca przywołaną definicję.

Zatem tylko te działania wpisująca się w zakres działalności B+R winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym (Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11.10.2022 r. Nr 0111-KDIB1-1.4010.478.2022.1.MF).

Ad 1.

W opinii Wnioskodawcy, cały proces związany z opracowaniem Aplikacji wpisuje się w sposób jednoznaczny w działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT. Co bowiem w sprawie istotne, dla uzyskania Programu o odpowiednim poziomie funkcjonalności koniecznym pozostaje pozyskanie nowej wiedzy, która powstaje w wyniku działalności badawczej oraz w oparciu o doświadczenia praktyczne, choćby w procesie (…).

Uzasadnienie

W ocenie Spółki wszelkie czynności, jakie Wnioskodawca podjął w związku z tworzeniem Programu mają charakter twórczy. Założeniem bowiem aktywności Spółki było osiągnięcie nowatorskiego w ramach przedsiębiorstwa Zainteresowanej, funkcjonalności. Program, który powstał w wyniku prac badawczo-rozwojowych Spółki, jest zindywidualizowanym, opartym na innowacyjnych parametrach rozwiązaniem.

Warto, w tym miejscu podkreślić, iż efekt prowadzonych prac mają charakter unikatowy. Powstają w wyniku kreatywnej aktywności Spółki i nie generują się w oparciu o wyłącznie rutynowe mechanizmy i powtarzalne działania. W konsekwencji efekt prac powstałych w wyniku działalności badawczo-rozwojowej ma charakter nowatorski, odrębny od funkcjonujących dotychczas na rynku rozwiązań.

Co w sprawie istotne, działalność Wnioskodawcy powiązana z wytworzeniem Programu ma systematyczny charakter. Spółka podejmuje bowiem aktywność w przedmiotowym zakresie zgodnie z przyjętym harmonogramem, którego celem jest odpowiednia strukturalizacja czasu niezbędnego na wytworzenie Aplikacji. Zatem Wnioskodawca jednoznacznie identyfikuje czas powstania poszczególnych funkcjonalności Programu oraz ustala zasoby niezbędne do sprawnej realizacji procesu.

W konsekwencji klienci Spółki otrzymują dostęp do całkowicie nowej technologii lub też rozwiązań już istniejących, jednak wysoce rozwiniętych przez Wnioskodawcę o nowych funkcjonalnościach (Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11.10.2022 r. Nr 0111-KDIB1-1.4010.478.2022.1.MF oraz z 14.10.2022 r Nr 0111-KDIB1-1.4010.458.2022.4.BS).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, cały proces związany z wypracowaniem nowej receptury produktu wpisuje się w sposób jednoznaczny w działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, praca w zakresie zmiany już istniejącej struktury logicznej Aplikacji wykracza zdecydowanie poza połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu modernizacji Aplikacji. Zatem, podobnie jak ma to miejsce w przypadku kreacji nowego kodu oprogramowania, także i w tym przypadku, wymogiem niezbędnym jest prowadzenie badań, w wyniku których uzyskujemy nowy zasób wiedzy. Warto wskazać bowiem na konieczność dopracowania nowych możliwości Aplikacji pod względem między innymi pożądanego przez konsumentów zakresu funkcjonalności. Zatem Zainteresowana, chcąc utrzymać konkurencyjność Programu, zmuszona jest do realizacji szeregu badań potwierdzających określone właściwości, co skutkuje pozyskanie zupełnie nowej wiedzy w przedmiotowym zakresie (choćby co do synergii nowych linii kodu w kontekście już istniejącego rozwiązania).

Tym samym działalność w przedmiotowym zakresie stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT.

Proces utrzymania sprawności Programu, jego pozycji na wysoce konkurencyjnym rynku wymaga od Spółki notorycznej pracy związanej z pozyskiwaniem nowej wiedzy i umiejętności niezbędnych do kreatywnego rozwoju Aplikacji.

Spółka zmuszona jest zatem do zwiększania zasobu informacji, w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę badań naukowych lub też wykorzystywania już posiadanej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań — zatem prowadzenia prac rozwojowych. Taki rodzaj aktywności w rozumieniu Objaśnień (Objaśnienia MF w sprawie IP Box), stanowi działalność badawczo-rozwojową identyfikowaną jako „zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności, oraz rozwijania istniejących zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii) (Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14.10.2022 r. Nr 0111-KDIB1-1.4010.458.2022.4.BS).

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, cały proces rozbudowy Aplikacji, w tym między innymi rozwoju nowych funkcjonalności, budowy nowych baz danych niezbędnych do sprawnego funkcjonowania Aplikacji, tworzenia nowych funkcjonalnych powiązań kodu, które usprawniają pracę Programu stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, dającą prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d CIT.

Działalnością tą pozostaje także rozbudowa interfejsu użytkownika, który w oparciu o badanie populacyjne przeprowadzone w oparciu o grupę testerów Beta, daje Wnioskodawcy wiedzę na temat, oczekiwań i preferencji klientów korzystających z Programu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;

5)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a.przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b.prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c.odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d.opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Natomiast zgodnie z art. 18d ust. 3 updop:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli i budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 updop,

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z art. 18d ust. 7 updop wynika natomiast, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i 2 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop). Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem ww. pytań jest także odliczenia wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d updop

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano)

przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez Państwa działalności związanej z oprogramowaniem, opracowali Państwo nowe autorskie narzędzie, tj. Aplikację/Program. Aplikacja powstała w wyniku podjętych przez Państwa badań aplikacyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 PSW, natomiast rozwój Programu następuje między innymi w wyniku prowadzenia przez Państwa prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 PSW. Opisana we wniosku Aplikacja jest (…) w ramach aktywności Spółki. Przygotowanie i rozwój Aplikacji jest działalnością prowadzoną przez Państwa o charakterze twórczym, podejmowaną w sposób planowy, metodyczny i uporządkowany. Państwa działalność wpisuje się w przejaw działalności twórczej, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 roku, poz. 2509 z późniejszymi zmianami). Wytworzony przez Państwa produkt w postaci Aplikacji, jest rozwiązaniem innowacyjnym, które wprowadza zupełnie nowe zestawienie funkcjonalności, przez co Państwa Program staje się swoistym „novum” na wysoce konkurencyjnym rynku rozwiązań informatycznych. Mają Państwo pełną świadomość zakresu preferencji, o której mowa w art. 18d CIT. Zatem do kosztów kwalifikowanych nie uwzględniają wydatków związanych z wykonaniem czynności, które będą stanowić:

a)rutynowe i okresowe zmiany,

b)czynności wdrożenia w zakresie opracowywanych już produktów i usług,

c)produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej,

d)bieżącej operacyjnej działalności gospodarczej,

e)działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac B+R,

f)czynności:

‒testowania produktu/produktów,

‒wykonania badań produktu/produktów,

‒oceny produktu/produktów,

‒bądź innych tego typu prac dokonanych już po zakończeniu prac B+R w ramach danego projektu

g)czynności serwisowych,

h)promowania ulepszeń dokonywanych w działalności Wnioskodawcy,

i)innych prac spoza prac B+R.

Wszystkie Państwa działania polegające na rozwinięciu/modyfikacji Aplikacji, zmierzają i będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności Programu. Jednocześnie wskazali Państwo, że w stosunku do wskazanych we wniosku kosztów kwalifikowanych spełnione zostaną/zostały wszystkie wymogi, o których mowa w art. 18d ustawy o pdop.

Zdaniem tut. Organu, realizowane przez Państwa prace związane z przygotowaniem Aplikacji, oraz Państwa aktywność związana z rozwojem Programu poprzez wprowadzenie w ramach Aplikacji nowych, dotąd nie funkcjonujących w rozwiązaniach oferowanych przez Państwa produktach, rozwiązań utylitarnych, w tym między innymi nowych funkcjonalności, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop, dającą prawo do odliczenia wskazanych we wniosku kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).