Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.491.2022.1.ASZ

Zawarcie umowy pożyczki za granicą.

Interpretacja indywidualna   – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Rwandy, mieszkającym i studiującym w Polsce. W dniu 31 sierpnia 2018 r. w Rwandzie została podpisana umowa, na podstawie której Pana rodzice  pożyczą Panu pieniądze na zakup mieszkania w Polsce. Pieniądze miały pochodzić ze sprzedaży, będącej własnością rodziców, nieruchomości w Rwandzie oraz pozostała kwota ze środków własnych rodziców. Spłata pożyczki miała nastąpić sukcesywnie w miarę Pana możliwości finansowych, a jeśli rodzice zamieszkają w Polsce − to miał Pan przekazać im udział w nabytej nieruchomości. Po sprzedaży nieruchomości w Rwandzie   w dniu 4 czerwca 2020 r. pierwsza kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości wpłynęła na Pana konto i był Pan w stanie podpisać umowę deweloperską. Nabywcą nieruchomości w Rwandzie była polska (...) działająca na terenie Rwandy, na rzecz (...). W późniejszym okresie otrzymał Pan od rodziców kolejne pieniądze   i dokonał Pan w okresie pomiędzy 15 czerwca 2020 r. a 10 sierpnia 2021 r. siedem kolejnych wpłat.

Pytanie

Czy powyższa pożyczka podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki zawarta poza granicami Polski nie podlega w Polsce opodatkowaniu, mimo że środki uzyskane dzięki tej pożyczce zostały wydatkowane na terenie Polski.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołał Pan interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 stycznia 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1a cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy:

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą, ale nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Rwandy, mieszkającym i studiującym w Polsce. W dniu 31 sierpnia 2018 r. w Rwandzie została podpisana umowa, na podstawie której Pana rodzice pożyczą Panu pieniądze na zakup mieszkania w Polsce. Pieniądze miały pochodzić ze sprzedaży, będącej własnością rodziców, nieruchomości w Rwandzie oraz pozostała kwota ze środków własnych rodziców. Spłata pożyczki miała nastąpić sukcesywnie w miarę Pana możliwości finansowych, a jeśli rodzice zamieszkają w Polsce − to miał Pan przekazać im udział w nabytej nieruchomości. Po sprzedaży nieruchomości w Rwandzie w dniu 4 czerwca 2020 r. pierwsza kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości wpłynęła na Pana konto. W późniejszym okresie otrzymał Pan od rodziców kolejne pieniądze.

Zdaniem Pana, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż została zawarta poza granicami Polski.

Z takim stanowiskiem należy się zgodzić.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Rwandzie. Środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie zawarcia umowy pożyczki   (tj. 31 sierpnia 2018 r.) również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dopiero w dniu 4 czerwca 2020 r. pierwsza kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, należącej do Pana rodziców wpłynęła na Pana konto. Zatem zawarta umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1   ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy   z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu),   na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej   na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.