Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.168.2022.2.MR

W zakresie ustalenia, czy koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji mogą Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji mogą Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się (…). Działalność produkcyjna jest wykonywana w zakładach produkcyjnych położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Klientami Spółki są w szczególności spółki prowadzące działalność w zakresie wydobycia węgla, zarówno na terenie kraju, jak i za granicą.

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., zwana dalej: ustawą o CIT).

Do końca 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach posiadanych zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 ze zm.). W roku 2020 Spółka wykorzystała cały pozostały poziom pomocy publicznej przysługującej jej na podstawie posiadanych zezwoleń. W konsekwencji od 1 stycznia 2021 r. Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Spółka oświadcza, że nie posiada centrum naukowo-badawczego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.).

W trakcie wieloletniej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostało opracowane bardzo szerokie portfolio produktów obejmujące maszyny i urządzenia służące m.in. (…).

Wskazane powyżej grupy produktowe stanowią zbiór konkretnych urządzeń / zidentyfikowanych modeli, które znajdują się w ofercie produktowej Spółki. Grupy produktowe podlegają dalszym podziałom na poszczególne rodzaje i finalnie na określone typy (modele), które są oferowane klientom.

We wszystkich wskazanych powyżej grupach produktowych Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT. Konieczność prowadzenia prac badawczo- rozwojowych wynika ze znacznej podatności produktów Spółki na efekty postępu technologicznego. Wprowadzanie nowych urządzeń a także dokonywanie istotnych ulepszeń w urządzeniach dotychczas produkowanych jest konieczne dla zachowania przez Wnioskodawcę jego pozycji rynkowej. W przypadku braku prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, nabywcy produktów Spółki wybraliby maszyny i urządzenia nowsze (bardziej efektywne, tańsze) produkowane przez konkurentów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że do prac badawczo-rozwojowych są klasyfikowane wyłącznie projekty, w których dochodzi do powstania innowacji co najmniej w skali Spółki jako przedsiębiorcy. Wybrane rozwiązania techniczne stosowane przez Spółkę cechują się również innowacją w skali szerszej, np. kraju lub też świata. Innowacja w skali przedsiębiorcy jest zapewniona poprzez porównanie nowego projektu z dotychczas zrealizowanymi rozwiązaniami. Jeżeli możliwe jest zastosowanie rozwiązań dotychczasowych (wykorzystanie dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej już opracowanej), z wprowadzeniem wyłącznie nieznacznych zmian projektowych, dany projekt nie jest klasyfikowany do prac rozwojowych.

Poniżej przedstawiono opis przebiegu typowych prac badawczo-rozwojowych związanych z nowym produktem/istotnie ulepszonym w ramach danej grupy produktowej. Standardowe prace rozwojowe są prowadzone w następującym modelu:

I.Rozpoczęcie prac, w tym opracowanie założeń konstrukcyjnych i projektu wstępnego.

II.Opracowanie dokumentacji produkcyjnej (konstrukcyjnej i technologicznej).

III.Wykonanie prototypu nowego urządzenia.

IV.Przeprowadzenie badań i certyfikacji.

V.Walidacja nowego urządzenia.

VI.Zakończenie prac, w tym sprzedaż prototypów.

Po przeprowadzeniu prac badawczo-rozwojowych następuje rozpoczęcie produkcji próbnej oraz produkcji seryjnej.

Wszystkie wskazane powyżej etapy mają charakter uniwersalny i występują zasadniczo w typowych pracach badawczo-rozwojowych Spółki. W przypadku prac zakończonych ze skutkiem negatywnym (np. brak technicznej możliwości osiągnięcia założonego celu) lub prac przerwanych (brak zainteresowania odbiorców nowym wyrobem), działania rozwojowe są kończone na wcześniejszym etapie - np. na etapie I lub II.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca wykorzystuje oprzyrządowanie, niezbędne do wytworzenia prototypu oraz niezbędne do wykonania badań prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych. Przedmiotem niniejszego wniosku jest oprzyrządowanie wykorzystywane w grupie produktowej obudów zmechanizowanych.

We wskazanej grupie produktowej Wnioskodawca wyróżnia dwa rodzaje oprzyrządowania:

1.Oprzyrządowanie wykorzystywane w procesie wytworzenia produktu (prototypu), np. do zamocowania elementów obrabianych na maszynie (specjalistyczne uchwyty obróbcze) lub ustawiania elementów produktu względem siebie (ustawiaki). Oprzyrządowanie tego rodzaju jest niezbędne do wykonania prototypu, spełniającego przyjęte założenia konstrukcyjno - technologiczne oraz zapewnienia funkcjonalności produktu, zgodnej z wymaganiami klienta. Oprzyrządowanie tego typu jest wykonywane (lub nabywane) i wykorzystywane na etapie działalności badawczo-rozwojowej (wytworzenia prototypu), a następnie wykorzystuje się je również na etapie produkcji próbnej oraz produkcji seryjnej.

2.Oprzyrządowanie konieczne do wykonania badań stanowiskowych. Zadaniem takiego oprzyrządowania jest potwierdzenie spełnienia wymagań klienta w zakresie żywotności obudowy poprzez badania cykliczne, odpowiadające realnemu obciążeniu obudowy w warunkach eksploatacyjnych. Oprzyrządowanie to służy uzyskiwaniu różnych wariantów obciążeń obudowy odzwierciedlających jej prace w warunkach rzeczywistych. Oprzyrządowanie tego typu jest wykorzystywane wyłącznie w ramach badań i testów realizowanych na etapie prac badawczo-rozwojowych, a następnie podlega złomowaniu.

W grupie produktowej dotyczącej obudów ścianowych za prototypy uznawane są pierwsze sekcje obudowy wykonane na podstawie opracowanej dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej, niezależnie od typu prac rozwojowych. Inaczej mówiąc, w pracach rozwojowych dochodzi finalnie do wyprodukowania sekcji prototypowych, które muszą podlegać badaniom i certyfikacji. Sekcja obudowy stanowi jej podstawową jednostkę, ilością których różnią się poszczególne zamówienia (klient może zamówić różną ilość sekcji obudowy ścianowej w zależności od długości eksploatowanej ściany). Prototyp sekcji obudowy musi zostać poddany badaniom w celu ustalenia czy założone rozwiązania teoretyczne sprawdzają się w praktyce.

Przeprowadzone badania mogą mieć charakter badań niszczących (prototyp ulega zużyciu) lub też badań nieniszczących. Do podstawowych badań, którym poddawane są prototypy należą:

‒Badania wewnętrzne prototypów sekcji obudowy obejmujące sprawdzenie funkcjonalności i podstawowych parametrów sekcji obudowy,

‒Badania prototypów sekcji obudowy przez klienta obejmujące potwierdzenie przyjętych założeń zadania technicznego/dokumentów kontraktowych oraz próby funkcjonalności i współpracy z urządzeniami współpracującymi,

‒Badania stanowiskowe na zgodność z Dyrektywą Maszynową i normami zharmonizowanymi UE. Badania mogą być prowadzone przez Wnioskodawcę lub też przez krajowe/zagraniczne podmioty zewnętrzne niepowiązane ze Spółką.

Prototyp, który przeszedł pozytywnie przeprowadzone badania (został zwalidowany) podlega następnie procesowi certyfikacji. Wymaga wskazania, że produkty Spółki są wykorzystywane w specjalnym środowisku (zakłady górnicze) i dla ich wprowadzenia na rynek konieczne jest uzyskanie certyfikatów właściwego organu nadzoru. Certyfikaty konieczne są zarówno dla produktów nowych (np. nowy model obudowy) jak również dla produktów istotnie zmienionych. Wnioskodawca podkreśla jednak, że nie każda zmiana w produkcie, mająca charakter prac rozwojowych, wymaga przeprowadzenia nowej jego certyfikacji. O ile pozyskanie nowego certyfikatu dla zmienionego produktu potwierdza fakt przeprowadzenia prac rozwojowych, to nie można z założenia zakładać, że brak nowej certyfikacji oznacza, że prace rozwojowe nie nastąpiły.

Po przeprowadzonych badaniach i procesie certyfikacji, prototyp nowego produktu podlega następnie utylizacji lub sprzedaży na rzecz zamawiającego, o ile jego stan techniczny na to pozwala. W przypadku obudów ścianowych zamówienia klienta składane są zwykle na znaczną ilość sztuk (co najmniej kilkadziesiąt). Niezależnie od losów badanego prototypu (jako pojedynczej sztuki obudowy), po uzyskaniu koniecznej certyfikacji rozpoczynany jest proces produkcji próbnej, a następnie produkcji seryjnej obudów, zgodnie ze złożonym zamówieniem.

Prototypem w działalności badawczo-rozwojowej Spółki są zatem pełnowartościowe wyroby, podlegające badaniom oraz certyfikacji, które po akceptacji nabywcy (walidacji) podlegają najczęściej sprzedaży na rzecz nabywcy, o ile jego stan techniczny na to pozwala. Oznacza to, że prototyp, do wytworzenia którego wykorzystywane jest oprzyrządowanie, w przypadku zakończenia z sukcesem projektu badawczo-rozwojowego, jest utylizowany lub traktowany jako wyrób gotowy przeznaczony do sprzedaży. Spółka nie wykorzystuje wytworzonego prototypu w swojej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że oprzyrządowanie wykorzystywane przez Wnioskodawcę dla celów wykonania lub badania prototypu jest często niedostępne na rynku. Takim przykładem są głowice roztaczająco - dogniatające do obróbki powierzchni wewnętrznej cylindrów siłowników hydraulicznych. Ze względu na brak dostępności na rynku tego rodzaju oprzyrządowania, Wnioskodawca samodzielnie je projektuje i wykonuje we własnym zakresie.

Najczęściej oprzyrządowanie jest uniwersalne, co oznacza, że Wnioskodawca wykorzystuje je w celu wytworzenia różnych, niezależnych od siebie prototypów. Oprzyrządowanie może być również zindywidualizowane, co oznacza możliwość jego wykorzystania przy produkcji wyłącznie konkretnego prototypu. Oprzyrządowanie dedykowane dla konkretnego prototypu dotyczy w szczególności wykonania badań stanowiskowych. Przy dokonywaniu badań stanowiskowych kolejnych produktów najczęściej musi zostać wyprodukowane nowe oprzyrządowanie lub należy zmodyfikować oprzyrządowanie już istniejące.

W związku z koniecznością posiadania stosownego oprzyrządowania celem realizacji prac badawczo - rozwojowych, Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

‒Koszty nabycia oprzyrządowania;

‒Koszty wytworzenia oprzyrządowania, do których należą:

‒Koszty materiałów nabytych w celu wytworzenia oprzyrządowania;

‒Koszty wynagrodzeń pracowników, pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania (wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, finansowanymi przez Wnioskodawcę).

Pracownicy Spółki realizujący zadania z zakresu wytworzenia oprzyrządowani są zatrudnieni przez Spółkę w oparciu o umowy o pracę Koszty ponoszone przez Spółkę, związane z zatrudnieniem powyższych pracowników, należy rozumieć jako należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U z 2022 r. poz. 1009 ze zm.).

Przy przygotowaniu i wykonaniu oprzyrządowania uczestniczą następujący pracownicy Wnioskodawcy:

‒konstruktorzy, którzy opracowują projekt i dokumentację konstrukcyjną,

‒technolodzy i działy przygotowania produkcji, którzy opracowują dokumentację wykonawczą do wykonania oprzyrządowania,

‒pracownicy wydziałów produkcyjnych, którzy produkują dane oprzyrządowanie.

Pracownicy pracujący przy wytworzeniu oprzyrządowania nie realizują wyłącznie prac badawczo-rozwojowych. Wobec tego, w ramach ulgi badawczo-rozwojowej Spółka planuje odliczyć koszty związane z zatrudnieniem powyższych pracowników, jedynie w części, w jakiej pracownicy realizowali zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych (tzn. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu). W tym celu Spółka prowadzi ewidencje czasu pracy pracowników, pozwalającą na ustalenie jaki stopień ich czasu pracy w danym miesiącu został przeznaczony na wykonanie oprzyrządowania związanego z działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka dokonuje wyodrębnienia kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową w swojej ewidencji rachunkowej w myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

Opisane powyżej wydatki związane z nabyciem lub wytworzeniem oprzyrządowania są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu, tj. spełniają wymogi wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały ujęte w treści art. 16 tej ustawy.

Koszty oprzyrządowania są alokowane przez Wnioskodawcę:

a)na zleceniach produkcyjnych, które ostatecznie zwiększają koszty wyprodukowania danego wyrobu, a więc stają się kosztem podatkowym w momencie sprzedaży wyrobu lub

b)na zleceniach wydziałowych, które wraz z pozostałymi kosztami wydziałowymi są alokowane odpowiednimi kluczami/rozdzielnikami na różne zlecenia produkcyjne; w takim przypadku stają się kosztem uzyskania przychodów w różnym momencie – w zależności od tego, kiedy nastąpi sprzedaż wyrobów, których koszt zawiera część kosztów wyprodukowania oprzyrządowania.

Koszty oprzyrządowania są zatem ujmowane przez Wnioskodawcę w koszcie wytworzenia danego wyrobu lub jako koszty ogólnowydziałowe. Oznacza to, że ponoszone przez Spółkę wydatki na wytworzenie lub nabycie oprzyrządowania stanowią koszty uzyskania przychodów roku, w którym dokonano sprzedaży wyrobu, którego koszt wytworzenia zawierał koszty oprzyrządowania.

Koszty oprzyrządowania nie są zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania Spółka planuje odpisać od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w zeznaniach za poszczególne lata podatkowe, w których te koszty zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Koszty oprzyrządowania wykorzystywanego w procesie wytworzenia prototypu Spółka planuje odliczyć w całości w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, niezależnie od późniejszego wykorzystania tego oprzyrządowania w produkcji próbnej lub seryjnej. Spółka podkreśla, iż oprzyrządowanie jest kluczowym i niezbędnym elementem wytworzenia prototypu w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a wykorzystanie oprzyrządowania na późniejszych etapach ma charakter wtórny.

Spółka ponosi koszty nabycia i wytworzenia oprzyrządowania z własnych środków. Koszty te nie są zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie oraz nie są odliczane od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka uzyskuje przychody z zysków kapitałowych, ale w stosunku do tych przychodów Spółka nie zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1.Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku o interpretację są koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, które zostały poniesione przez niego w 2022 roku.

2.Spółka nie zamierza odliczać kosztów nabycia i wytworzenia oprzyrządowania wykorzystywanego w procesie wytworzenia prototypów w ramach działalności badawczo-rozwojowej jedynie w części, w jakiej ww. oprzyrządowanie jest wykorzystywane przez Spółkę w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Koszty nabycia/wytworzenia oprzyrządowania wykorzystywanego w procesie wytworzenia prototypu Spółka planuje odliczyć w całości w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, niezależnie od późniejszego wykorzystania tego oprzyrządowania w produkcji próbnej lub seryjnej.

Spółka podkreśla, iż oprzyrządowanie jest kluczowym i niezbędnym elementem wytworzenia prototypu w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wykorzystanie oprzyrządowania na późniejszych etapach (produkcji próbnej/seryjnej) ma charakter wtórny.

Spółka podkreśla również, iż na etapie nabycia/wytworzenia oprzyrządowania oraz wykorzystywania oprzyrządowania w działalności badawczo-rozwojowej Spółka nie jest w stanie przewidzieć:

‒czy oprzyrządowanie zostanie wykorzystane w produkcji próbnej/seryjnej;

‒kiedy oprzyrządowanie zostanie wykorzystane w produkcji próbnej/seryjnej;

‒w jakim zakresie oprzyrządowanie zostanie wykorzystane w produkcji próbnej/seryjnej.

Wykorzystanie oprzyrządowania w produkcji próbnej/seryjnej jest uzależnione w szczególności od:

‒Stanu technicznego oprzyrządowania po zrealizowaniu prac badawczo-rozwojowych (oprzyrządowanie co do zasady nie ulega całkowitemu zużyciu na etapie prac badawczo- rozwojowych);

‒Wyniku przeprowadzonych prac badawczo-rozwojowych (czy prace zostały zakończone wynikiem pozytywnym i czy prototyp został zaakceptowany przez klienta, a tym samym - czy produkt zostanie zwolniony do produkcji seryjnej).

3. Za koszt kwalifikowany Spółka planuje uznać wyłącznie te spośród nabytych materiałów, które wykorzystywane są wyłącznie do wytworzenia oprzyrządowania, wykorzystywanego do realizacji prac badawczo-rozwojowych.

Spółka nie zamierza uznawać za koszt kwalifikowany nabywanych materiałów, wykorzystywanych wyłącznie w inny sposób, aniżeli realizacja prac badawczo-rozwojowych (np. kosztów nabytych materiałów, wykorzystywanych wyłącznie przy produkcji seryjnej).

4. W skład należności dotyczących pracowników Spółki realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, wchodzą również wynagrodzenia za czas choroby, za czas urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, natomiast Spółka nie zamierza ich odliczać w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

5. W przypadku wystąpienia nagród, premii, różnego rodzaju dodatków i innych składników wynagrodzenia pracownika, Spółka planuje uznawać ww. koszty za koszty kwalifikowane wyłącznie w części, w jakiej będą powiązane z pracami B+R Spółki. Spółka nie planuje uznawać za koszty kwalifikowane wynagrodzenia należnego za czas nieobecności pracownika.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została zamieszczona w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tej regulacji, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy www.famur.com oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Posługując się pojęciami badań naukowych i prac rozwojowych na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca odwołuje się do regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm. Zwana dalej: Prawem o szkolnictwie wyższym) (art. 4a pkt 27 i 28 ustawy o CIT). Zgodnie z właściwymi przepisami Prawa o szkolnictwie wyższym przez:

‒badania naukowe rozumie się działalność obejmującą:

‒badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:

‒badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

‒prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty kwalifikowane w świetle ustawy o CIT uznaje się między innymi:

‒nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

‒poniesione wdanym miesiącu należności z tytułów, o których mowa wart. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W przedmiotowej sprawie wysokość odliczenia kosztów kwalifikowanych należy ustalić zgodnie z art. 18d ust. 7 pkt 3, który stanowi, iż kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

‒100% kosztów nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz

‒200% kosztów należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że poniesione przez niego koszty nabycia i wytworzenia oprzyrządowania wykorzystywanego do wytworzenia prototypowej wersji nowego wyrobu oraz wykonania badań stanowiskowych prototypu stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT. W celu zaprezentowania pełnego stanowiska Wnioskodawcy konieczne jest przedstawienie zarówno prawidłowej wykładni art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT jak i ustosunkowanie się do samego pojęcia prototypu w kontekście prowadzonych prac rozwojowych.

Pojęcie prototypu

Objaśniania podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX omawiają zagadnienie funkcji prototypu w prowadzeniu prac rozwojowych. W kontekście tego zagadnienia należy powołać następujących cytat:

„36. Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna."

Jak wynika z powyższego cytatu, dopuszczalne jest prowadzenie prac rozwojowych zakładających wytworzenie prototypu, który będzie następnie poddany walidacji i stanie się produktem gotowym (końcowym), gdy jego produkcja wyłącznie dla celów demonstracyjnych jest zbyt kosztowna.

Działalność Spółki stanowi przykład tego typu działalności, gdzie typowym prototypem staje się pierwsza sekcja danego typu.

Obudowy ścianowe stanowią wielotonowe maszyny, które wymagają sprawdzenia przed dopuszczeniem do ich wykorzystania przez użytkowników końcowych. Jeżeli wytworzony prototyp nie spełni oczekiwań, konieczne będzie prowadzenie dalszych prac rozwojowych, np. w postaci zmian technologicznych (etap projektowania), a następnie w postaci zmian produkcyjnych, tj. przeróbek całości lub części obudowy. Co istotne, Wnioskodawca nie jest w stanie i nie wykonuje prototypu w zmniejszonej skali (np. 1:20) - działanie takie nie dałoby oczekiwanego efektu.

W opinii Wnioskodawcy wytworzenie prototypów nowych wyrobów jest elementem bezwzględnie koniecznym dla przeprowadzonych prac rozwojowych, tj. nie jest dopuszczalne przyjęcie, że prace rozwojowe kończą się już na etapie przekazania wytworzonej dokumentacji do produkcji.

Przykładem takiego stanowiska jest m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2019 r. (znak 0114-KDIP2-1.4010.259.2019.1.MR). Przedmiotem powołanej interpretacji było określenie czy prace wnioskodawcy, projektującego zautomatyzowane linie produkcyjne, stanowi działalność badawczo-rozwojową. We wskazanej interpretacji Dyrektor KIS zgodził się z podatnikiem, iż:

„W szczególności całość działalności badawczo - rozwojowej Spółki prowadzona jest w sposób systematyczny (zorganizowany, ciągły) a w ramach poszczególnych projektów tworzone są prototypy linii produkcyjnych. Prototypy te powstają w wyniku działalności twórczej pracowników Spółki, którzy poprzez zaprojektowanie, stworzenie prototypu oraz jego testy i modyfikacje, tworzą całkowicie nowy produkt (linię produkcyjną). Tworząc prototyp pracownicy Spółki wykorzystują, kształtują, łączą oraz pozyskują na bieżąco specjalistyczną wiedzę z różnych dziedzin nauki i techniki (m.in. mechanika, tworzenie oprogramowania).

Działalność Spółki w opisanym zakresie należy sklasyfikować do prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWiN."

Koszty materiałów

Przepisy ustawy o CIT nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., zwana dalej UoR). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

W doktrynie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (E. Walińska, B. Bek-Gaik, W. Bojanowski, A. Czajor, P. Czajor, J. Gad. A. Janicka, A. Jurewicz. M. Michalak, M. Turzyński, A. Wencel [w:] Z. Firkowska-Jakobsze, G. Idzikowska, J. Kalinowski, K. Kępa, A. Mariański, I. Szudrowicz, A. Walińska, M. Wiatr, E. Walińska, B. Bek-Gaik. W. Bojanowski, A. Czajor, P. Czajor, J. Gad. A. Janicka, A. Jurewicz. M. Michalak, M. Turzyński, A. Wencel, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2018) (https://sip.lex.pl/#/commentary/587255394/578508?tocHit=1).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki oprzyrządowanie nabyte oraz wytworzone przez Spółkę we własnym zakresie celem wykonania prototypu i dokonania badań stanowiskowych prototypu, stanowi materiał, wykorzystywany w działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejnym aspektem wymagającym podkreślenia jest sposób wykorzystania oprzyrządowania przez Wnioskodawcę. W treści art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Ustawodawca wskazuje, że kosztem kwalifikowanym są wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Powołany przepis wymaga, aby pomiędzy nabyciem danego materiału a działalnością badawczo-rozwojową zachodził bezpośredni związek, tj. aby materiał ten był wykorzystany bezpośrednio w tej działalności. Przepis nie wyklucza z tej kategorii kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie materiałów, z których w ramach działalności badawczo-rozwojowej zostanie wykonane narzędzie służące tej działalności. W przypadku Spółki, z nabytych materiałów jest wykonywane oprzyrządowanie służące bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej. Narzędzia te po zakończeniu prac rozwojowych nad danym prototypem mogą być wykorzystane do dalszych prac badawczo-rozwojowych. Nie zmienia to jednak faktu, że podstawowym celem zużycia materiałów jest wytworzenie oprzyrządowania niezbędnego do wykonania prototypu lub wykonania badań stanowiskowych, a więc materiały te zostają zużyte bezpośrednio do działalności badawczo-rozwojowej (zużycie nie ma jednak charakteru trwałego). Nie jest natomiast uzasadnione wymaganie, aby za koszt kwalifikowany mogły zostać uznane materiały, które zostają zużyte w sposób trwały, tj. nie mogą być już wykorzystane w jakikolwiek inny sposób (w szczególności przy realizacji innych prac badawczo-rozwojowych lub przy realizacji produkcji seryjnej). Analogicznie, bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową reprezentuje również oprzyrządowanie nabyte z zewnątrz, a nie wytworzone przez Spółkę we własnym zakresie.

Powyższe stanowisko przyjmowane jest również przez doktrynę, przykładowo zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w Komentarzu do art. 18d ustawy o CIT (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019) (https://sip. legalis.pl/document-view.seam?documentld=mjxw62zogi3damrsgaytamboobqxalrugmytambsgmya#tabs-metrical-info):

„4. Ustawodawca nie objaśnia przy tym co należy rozumieć przez bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, ze materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej (np. do wykonania prototypu) są bezpośrednio z tą działalnością związane." 

Wykonanie prototypów nowych wyrobów jest koniecznym i niezbędnym elementem dla przeprowadzenia prac rozwojowych Spółki. W oczywisty sposób, wykonanie prototypu nie jest możliwe bez zużycia znacznych materiałów produkcyjnych i surowców. Ze względu na charakterystykę działalności, wykonane prototypy w przypadku ich sprawności są uznawane za pełnoprawne produkty (walidacja) i sprzedawane do klienta. Fakt ten nie ma jednak znaczenia dla samego uznania poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane.

W opinii Wnioskodawcy przedstawione powyżej uwagi potwierdzają, że koszty związane z nabyciem oprzyrządowania oraz nabyciem materiałów, które mają na celu wytworzenie oprzyrządowania, stanowią koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Skoro bez oprzyrządowania niemożliwe byłoby zrealizowanie konkretnego projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi w związku z nabyciem i eksploatacją przedmiotowych materiałów a działalnością badawczo-rozwojową.

Koszty wynagrodzeń

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przepisów ustawy o CIT wynika, że Wnioskodawca może uznać ponoszone koszty wynagrodzeń za koszty kwalifikowane w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę, a także sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu w zakresie umów o pracę.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników poświęconego na wykonywanie prac badawczo- rozwojowych, w tym na wykonanie omawianego oprzyrządowania, wskazującą ile czasu pracy w danym miesiącu dany pracownik poświęcił na wykonanie oprzyrządowania w stosunku do całej świadczonej przez niego pracy.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone przez niego koszty wynagrodzeń pracowników i składek od tych wynagrodzeń finansowanych przez Wnioskodawcę — w części alokowanej do prac polegających na wytworzeniu oprzyrządowania dla celów wykonania prototypu lub badań stanowiskowych — stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Ulga na produkcję próbną

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) wprowadzono do ustawy o CIT art. 18ea, który stanowi, że podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Przez produkcję próbną nowego produktu w świetle ustawy o CIT rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Zdaniem Spółki wskazane powyżej przepisy nie ograniczają możliwości odliczenia kosztów nabycia oprzyrządowania oraz kosztów materiałów poniesionych na wytworzenie omawianego oprzyrządowania do 30% kwoty tych kosztów.

W ocenie Spółki przepis art. 18ea ustawy o CIT daje podatnikom prawo do skorzystania z ulgi na produkcję próbną, odrębnej od ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Powołane przepisy art. 18ea dotyczą komercjalizacji innowacyjnych konstrukcji prototypowych będących rezultatem prowadzonej przez podatnika działalności badawczo- rozwojowej. Ulgą na produkcję próbną objęte są między innymi wydatki związane z wdrożeniem produkcji próbnej nowego produktu, które nie zostały uwzględniane przez podatnika w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Wprowadzenie przez Ustawodawcę wskazanej ulgi na produkcję próbną było w ocenie Spółki związane z dodatkowymi zachętami fiskalnymi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej (obok obowiązującej ulgi na działalność badawczo- rozwojową). Zdaniem Spółki ulga na produkcję próbną jest zatem ulgą uzupełniającą i komplementarną do ulgi na działalność badawczo-rozwojową. W szczególności, w ocenie Spółki wprowadzenie przez Ustawodawcę ulgi na produkcję próbną nie miało na celu ograniczenia wysokości odliczenia kosztów materiałów poniesionych na wytworzenie prototypu z kwoty 100% kosztów do kwoty 30% kosztów nabycia tych materiałów. Celem wskazanej ulgi było zdaniem Wnioskodawcy objęcie preferencją podatkową etapów realizowanych po zakończeniu prac badawczo- rozwojowych, które skutkują uruchomieniem produkcji próbnej.

Prace polegające na wytworzeniu przez Spółkę prototypu nie mają w ocenie Spółki charakteru produkcji próbnej, bowiem prace te nie obejmują etapu rozruchu technologicznego. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (źródło: www.sjp.pwn.pl). rzeczownik „rozruch” oznacza:

1.«uruchomienie urządzenia technicznego»;

2. «faza przejściowa w trakcie uruchamiania zakładu, linii produkcyjnej itp.».

W ocenie Spółki, ulgą na produkcję próbną objęty jest etap realizowany po wytworzeniu prototypu przez Spółkę oraz po przeprowadzeniu stosownych badań prototypu. W szczególności podkreślenia wymaga fakt, że po przeprowadzeniu badań przez Spółkę prototyp może podlegać dalszym zmianom konstrukcyjno-inżynieryjnym, uzależnionym od wyników tych badań. Zatem wytworzenie prototypu i przeprowadzenie stosownych badań przez Wnioskodawcę nie może być kwalifikowane jako etap produkcji próbnej, bowiem etap ten nie zakłada dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych.

Odwołując się do powyższej definicji rozruchu należy ponadto uznać, że produkcja próbna ma celu uruchomienie urządzeń technicznych w zakładzie produkcyjnym oraz przeprowadzenie prób i badań samego procesu produkcyjnego (technologicznego), a nie badań prototypu. Jest to etap skupiający się na uruchomieniu produkcji (maszyn, urządzeń), a nie na wytworzeniu prototypu, który dopiero zostanie skierowany do produkcji seryjnej (po pozytywnym zakończeniu prac badawczo-rozwojowych). Zdaniem Wnioskodawcy produkcja próbna ma zatem na celu dostosowanie posiadanego przez podatnika parku maszynowego, celem umożliwienia seryjnej produkcji prototypu, wytworzonego jednostkowo na etapie działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2022 roku (znak 0111-KDIB1-1.4010.428.2022.2.BS). zgodnie z którą: aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru" nowego produktu.

Oznacza to, że wytworzenie prototypu, przeprowadzenie testów prototypu oraz stosownych modyfikacji prototypu powinno być klasyfikowane jako etap działalności badawczo-rozwojowej. Dopiero po zakończeniu tego etapu może nastąpić faza uruchomienia procesu produkcji, do której odwołuje się ulga na produkcję próbną.

Podsumowanie

Oprzyrządowanie służące do wytworzenia prototypu jest wykonywane i wykorzystywane na etapie prac badawczo - rozwojowych. Następnie może być wykorzystywane na etapie produkcji próbnej oraz produkcji seryjnej. Zdaniem Spółki koszty nabycia i wytworzenia oprzyrządowania stanowią w całości koszt kwalifikowany, niezależnie od późniejszego wykorzystania oprzyrządowania w produkcji próbnej lub seryjnej. Wykorzystanie oprzyrządowania na wszystkich wskazanych etapach nie przekreśla możliwości odliczenia kosztów jego nabycia lub wytworzenia (w postaci kosztów materiałów i wynagrodzeń) jako kosztów kwalifikowanych. Kluczowy w tym aspekcie jest fakt, że oprzyrządowanie zostało wytworzone i wykorzystane na etapie prac badawczo-rozwojowych, poprzedzających etap produkcji próbnej i produkcji seryjnej.

W tym miejscu Spółka pragnie powołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 sierpnia 2020 roku (znak 0111-KDIB1-2.4010.222.2020.2.AK), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszty nabycia materiałów i surowców niezbędnych do wytworzenia narzędzi formierskich wykorzystywanych zarówno do partii próbnej nowego wyrobu, jak i do produkcji seryjnej, stanowią koszt kwalifikowany w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Oprzyrządowanie służące do wykonania badań stanowiskowych prototypu jest wytwarzane na etapie prac badawczo- rozwojowych oraz wykorzystywane wyłącznie przy badaniach stanowiskowych prototypu w ramach prac badawczo- rozwojowych. Oprzyrządowanie to nie pojawia się zatem na etapie produkcji próbnej oraz produkcji seryjnej, bowiem etapy te nie obejmują badań stanowiskowych. Zatem koszty nabycia lub wytworzenia (w postaci kosztów materiałów i wynagrodzeń) tego oprzyrządowania również mogą być odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszty kwalifikowane.

Podsumowując, w ocenie Spółki przytoczone przepisy ustawy o CIT pozwalają na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów nabycia oraz wytworzenia oprzyrządowania niezbędnego do wytworzenia i zbadania prototypu, a tym samym niezbędnego do zakończenia prac badawczo-rozwojowych. W sytuacji, gdy wykorzystanie oprzyrządowania jest niezbędne do realizacji projektu (a co za tym idzie do pozytywnego zakończenia prac badawczo-rozwojowych) należy uznać, że zachodzi w tym zakresie bezpośredni związek pomiędzy nabyciem (wytworzeniem) oprzyrządowania a prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Bez nabycia lub wykonania opisanego oprzyrządowania nie byłoby możliwe zweryfikowanie przeprowadzonych prac koncepcyjnych, a więc nie byłoby możliwe zakończenie prowadzonych prac rozwojowych. Opisana okoliczność jasno wskazuje na związek ponoszonych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Spółka podkreśla, iż oprzyrządowanie jest niezbędne do wykonania prototypu, spełniającego przyjęte założenia konstrukcyjno- technologiczne oraz zapewnienie funkcjonalności prototypu, zgodnej z wymaganiami klienta. Oprzyrządowanie konieczne jest również dla wykonania badań stanowiskowych, potwierdzających spełnienie wymagań klienta w zakresie żywotności obudowy poprzez badania cykliczne, odpowiadające realnemu obciążeniu obudowy w warunkach eksploatacyjnych.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych w ramach prac badawczo- rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587, dalej: „updop”),

od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i pkt 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1.poniesione wdanym miesiącu należności z tytułów, o których mowa wart. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

2.nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Z art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej wykorzystują Państwo oprzyrządowanie niezbędne do wytworzenia prototypu oraz niezbędne do wykonania badań prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych. W związku z tym wyróżniają Państwo dwa rodzaje oprzyrządowania, tj. oprzyrządowanie wykorzystywane w procesie wytworzenia produktu (prototypu), oraz oprzyrządowanie konieczne do wykonania badań stanowiskowych. W związku z koniecznością posiadania stosownego oprzyrządowania celem realizacji prac badawczo - rozwojowych, ponoszą Państwo następujące koszty:

‒Koszty nabycia oprzyrządowania;

‒Koszty wytworzenia oprzyrządowania, do których należą:

‒Koszty materiałów nabytych w celu wytworzenia oprzyrządowania;

‒Koszty wynagrodzeń pracowników, pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania (wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, finansowanymi przez Państwa).

Oprzyrządowanie służące do wytworzenia prototypu jest wykonywane i wykorzystywane przez Państwa na etapie prac badawczo – rozwojowych, poprzedzających etap produkcji próbnej i produkcji seryjnej. Z kolei, oprzyrządowanie służące do wykonania przez Państwa badań stanowiskowych prototypu jest również wytwarzane na etapie prac badawczo - rozwojowych oraz wykorzystywane wyłącznie przy badaniach stanowiskowych prototypu w ramach Państwa prac badawczo - rozwojowych.

Bez nabycia lub wykonania opisanego oprzyrządowania nie byłoby możliwe zweryfikowanie przeprowadzonych prac koncepcyjnych, a więc nie byłoby możliwe zakończenie prowadzonych prac rozwojowych. Ponadto, oprzyrządowanie jest niezbędne do wykonania prototypu, spełniającego przyjęte założenia konstrukcyjno- technologiczne oraz zapewnienie funkcjonalności prototypu, zgodnej z wymaganiami klienta. Oprzyrządowanie konieczne jest również dla wykonania badań stanowiskowych, potwierdzających spełnienie wymagań klienta w zakresie żywotności obudowy poprzez badania cykliczne, odpowiadające realnemu obciążeniu obudowy w warunkach eksploatacyjnych.

Opisane w stanie faktycznym związane z nabyciem lub wytworzeniem oprzyrządowania są dla Państwa kosztami uzyskania przychodu, tj. spełniają wymogi wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały ujęte w treści art. 16 tej ustawy.

Z kolei, Państwa pracownicy realizujący zadania z zakresu wytworzenia oprzyrządowani są przez Państwa zatrudnieni w oparciu o umowy o pracę. Ponoszone przez Państwa koszty, związane z zatrudnieniem powyższych pracowników, należy rozumieć jako należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2022 r. poz. 2647) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U z 2022 r. poz. 1009 ze zm.). Pracownicy pracujący przy wytworzeniu oprzyrządowania nie realizują wyłącznie prac badawczo-rozwojowych. Wobec tego, w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zamierzają Państwo odliczyć koszty związane z zatrudnieniem powyższych pracowników, jedynie w części, w jakiej pracownicy realizowali zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych (tzn. w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu). W tym celu prowadzą Państwo ewidencje czasu pracy pracowników, pozwalającą na ustalenie jaki stopień ich czasu pracy w danym miesiącu został przeznaczony na wykonanie oprzyrządowania związanego z działalnością badawczo-rozwojową.

Odnosząc się do kwestii uznania wskazanych przez Państwa kosztów wynagrodzeń pracowników, pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania (wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne, finansowanymi przez Państwa) za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, należy wskazać, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, dalej: „updof”), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, koszty delegacji służbowych i diet, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo- rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop.

Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału /wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą Państwo dokonać odliczenia 200% kosztów wynagrodzenia pracowników pracujących przy wytworzeniu oprogramowania.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o pdop, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, jeżeli chodzi o pojęcie „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W tym miejscu zauważyć należy, że materiałami i surowcami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzący działalność badawczo-rozwojową, może w ramach ulgi B+R od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych odliczyć poniesione przez siebie koszty związane z tą działalnością (koszty kwalifikowane ulgi B+R), pod warunkiem m.in., że:

‒koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów dla podatnika,

‒koszty te mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 updop,

‒koszty te nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (por. M. Fabrowska, W. Studnicki, Ulga podatkowa na działalność badawczo-rozwojową w 2018 r., Legalis/el. 2018).

W ocenie tut. Organu, wobec spełnienia przez Państwa tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy stwierdzić, że wydatki wskazane we wniosku stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, a w konsekwencji mogą państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy oraz wyjaśnienia do przedstawionego opisu stanu faktycznego wskazać należy, że materiały wykorzystywane w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych mogą stanowić koszty kwalifikowane, niezależnie od końcowego rezultatu prowadzonych prac.

Reasumując Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia i wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania, wykorzystywanego do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia badań stanowiskowych w ramach prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT, a w konsekwencji mogą Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 100% kwoty kosztów nabycia oprzyrządowania oraz nabycia materiałów służących do wytworzenia oprzyrządowania, a także 200% kosztów wynagrodzeń pracowników pracujących przy wytworzeniu oprzyrządowania, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

‒Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

‒Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

‒Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587).