Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.241.2022.2.IN

Wypłata należności na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu dzierżawy Nieruchomości nie będzie stanowiła wypłaty ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wypłata należności z tytułu najmu nieruchomości nie stanowi ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 ustawy CIT.

Pismem z 29 grudnia 2022 r. (data wpływu: 29 grudnia 2022 r.) – uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie z 21 grudnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

„A” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) ma siedzibę, w tym dla celów podatkowych, na terenie Polski i jest czynnym podatnikiem VAT. Udziałowcami Spółki są dwie osoby fizyczne. Oboje wspólników to polscy rezydenci podatkowi. Każdy ze wspólników ma po 50% udziałów w Spółce. Działalność prowadzona jest od 2015 r.; pierwotnie w formie spółki komandytowej, a od 2021 r. w formie spółki z o.o. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia niepublicznego przedszkola; przedszkole jest prowadzone od 1 września 2016 r. (wtedy zostały przyjęte pierwsze dzieci do przedszkola); szersze informacje dostępne na stronie: www.(...).pl). Obecnie (dane na październik) do przedszkola uczęszcza 136 dzieci. Przychody Spółki pochodzą z działalności przedszkolnej (w szczególności czesne) oraz comiesięcznej dotacji od gminy (otrzymanej w związku z prowadzeniem działalności przedszkolnej). Obecne zatrudnienie w Spółce wynosi: 21 osób na umowach o pracę, 8 osób na umowach cywilnoprawnych, 2 osoby na powołaniu w zarządzie spółki oraz 1 prokurent.

Spółka nie jest właścicielem obiektu (budynku), w którym prowadzone jest przedszkole. Nieruchomość - dwie działki ewidencyjne gruntu zabudowane budynkiem przedszkolnym (dalej „Nieruchomość”) - jest wynajmowana przez Spółkę od spółki „B” Sp. z o.o. (dalej „Wynajmujący”). Wynajmujący ma taki sam skład udziałowców jak Spółka i te same osoby są w zarządach obu spółek; co za tym idzie Spółka i Wynajmujący są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT w związku z przepisem art. 28c pkt 1 Ustawy CIT.

Nieruchomość nigdy nie stanowiła majątku Spółki ani jej obecnych udziałowców. Nieruchomość (w chwili przenoszenia na działce nie znajdował się jeszcze budynek przedszkola) została nabyta przez Wynajmującego w 2015 r., w ramach aportu, gdzie wnoszącym Nieruchomość jako wkład był jej wspólnik (tzn. w chwili wnoszenia aportem nieruchomości był wspólnikiem). Udział w Wynajmującym ten wspólnik przeniósł w 2017 r. w formie darowizny na rzecz swojej córki, która obecnie jest jednym z udziałowców w Wynajmującym (i Spółce). Jeszcze w chwili, gdy Nieruchomość stanowiła własność byłego wspólnika został rozpoczęty proces inwestycyjny na Nieruchomości, w wyniku czego w 2015 r. zostało wydane pozwolenie budowlane na budowę budynku przedszkolnego. Wynajmujący przeprowadził cały proces inwestycyjny na Nieruchomości, tzn. wybudował budynek przedszkola. Inwestycja została zrealizowana ze środków własnych Wynajmującego - pochodzących z wkładów wspólników oraz z kredytu bankowego (gdzie środki z kredytu mogły zostać przeznaczone wyłącznie na sfinansowanie budowy przedszkola). Od samego początku model prowadzenia działalności przedszkolnej zakładał, że Spółka będzie prowadziła działalność przedszkolną a Wynajmujący będzie właścicielem Nieruchomości, przeprowadzi proces inwestycyjny w postaci budowy przedszkola i będzie Nieruchomość - przedszkole wynajmował Spółce. Taka struktura była również niezbędna w celu uzyskania finansowania bankowego w ING Banku Śląskim S.A. (banku prowadzącego rachunki bankowe Wynajmującego), co znajduje również odzwierciedlenie w samej umowie kredytowej na budowę przedszkola, gdzie jednym z warunków udzielenia kredytu było realizowanie działalności przedszkolnej zawarcie przez Wynajmującego ze Spółką umowy najmu Nieruchomości (przedszkola) na okres przynajmniej 10 lat.

Strony zawarły umowę najmu Nieruchomości w 2015 r.; umowa jest zawarta na 10 lat z opcją jej automatycznego przedłużenia. Przedszkole zaczęło działać od września 2016 r.; od tego momentu (września 2016 r.) Wnioskodawca płaci na rzecz Wynajmującego czynsz najmu. Nieruchomość jest wykorzystywana w całości na potrzeby działalności Spółki, w niej prowadzone jest przedszkole (działalność operacyjna Spółki) i znajdują się biura (pomieszczenia administracyjne) Spółki. Wynagrodzenie należne Wynajmującemu z tytułu najmu Nieruchomości jest ustalone na poziomie rynkowym.

Spółka spełnia wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 28j Ustawy CIT i nie spełnia przesłanek negatywnych z art. 28k Ustawy CIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek od 1 stycznia 2022 r.

Wspólnicy zadbali o wyposażenie Spółki w aktywa niezbędne do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W chwili zakładania Spółki, Wspólnicy wnieśli do Spółki wkłady pieniężne, za które Spółka mogła samodzielnie i za własne środki nabywać aktywa niezbędne w jej działalności. Jednocześnie należy podkreślić, że Spółka działa już od 2015 r. (a prowadzone przedszkole rozpoczęło faktyczną działalność od września 2016 r.) i od tego czasu Spółka z własnych środków (w szczególności z zysków z prowadzonej działalności) uzyskiwała dostęp do aktywów niezbędnych do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Spółka nie jest właścicielem żadnych nieruchomości. Działalność Spółki jest prowadzona w oparciu o Nieruchomość (tj. w wynajmowanej Nieruchomości).

Brak Nieruchomości w Spółce wynika z decyzji biznesowej i prawnej Wspólników mającej na celu zabezpieczenie własności Nieruchomości, tj. oddzielenie własności Nieruchomości od działalności operacyjnej prowadzonej przez Spółkę. Taki model prowadzenia działalności wynika również z warunków banku kredytującego inwestycję (budowę budynku przedszkola). Tym samym najem Nieruchomości jest modelem zapewnienia Spółce możliwości korzystania z Nieruchomości w prowadzonej przez nią działalności a nie sposobem na dokapitalizowywanie Spółki.

Wynagrodzenie za najem Nieruchomości jest wynagrodzeniem jakie Wynajmujący (tj. „B” Spółka z o.o.) otrzymuje za swoje świadczenie na rzecz Spółki i jest określone na warunkach rynkowych. Tym samym nie służy dokapitalizowywaniu Wynajmującego tylko stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez Wynajmującego na rzecz Spółki usługę. Gdyby Spółka nie zawarła umowy najmu z Wynajmującym to musiałaby wynająć inną nieruchomość, od innego podmiotu i ponosić analogiczny koszt (wynagrodzenie za najem Nieruchomości jest określone na warunkach rynkowych a tym samym koszt wynajmu podobnej nieruchomości od podmiotu niepowiązanego byłby analogiczny).

Spółka prowadzi swoją działalność operacyjną na Nieruchomości; Nieruchomość (budynek przedszkolny) jest Spółce niezbędny do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. Tym samym, najem Nieruchomości wynika z potrzeb biznesowych Spółki.

Wynajmowana Nieruchomość jest niezbędna dla prowadzenia działalności przez Spółkę i gdyby Spółka nie wynajmowała Nieruchomości od Wynajmującego to musiałaby wynająć inną nieruchomość od podmiotu niepowiązanego i ponieść analogiczne koszty (jak wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 5). Warunki najmu Nieruchomości są oparte na stawkach rynkowych, w związku z tym Spółka mogłaby również zawrzeć analogiczną umowę z podmiotem niepowiązanym.

Nieruchomość była w chwili wydania na podstawie umowy najmu przygotowana pod prowadzenie działalności przedszkolnej. Doposażenie Nieruchomości przez Spółkę odbywa się według jej bieżących potrzeb (meble, naczynia, projektor, kuchenka mikrofalowa, wyposażenie kuchenne).

Umowa najmu jest zawarta na warunkach rynkowych, powiązanie nie miało wpływu na warunki umowy najmu. Przy niezmienionych strukturach własnościowych, transakcja ta nie jest obarczona ryzykiem wypowiedzenia – gwarancja bezpiecznego funkcjonowania Spółki.

Pytanie

Czy wypłatę należności do Wynajmującemu z tytułu najmu Nieruchomości należy uznać za ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wypłata należności przez Spółkę z tytułu najmu Nieruchomości do Wynajmującego nie będzie stanowiła wypłaty ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

W myśl art. 28m ust. 3 Ustawy CIT, przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1)kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2)świadczenia wykonane na rzecz:

a)fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b)trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3)nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4)nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5)wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6)równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7)darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8)wydatki na reprezentację;

9)dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10)odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11)zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12)świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

W powyższym katalogu wydatki ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu najmu czy dzierżawy składników majątku, w tym nieruchomości nie zostały wprost wskazane. Niemniej, z uwagi na art. 28m ust. 3 pkt 3 Ustawy CIT, zgodnie z którym ukrytym zyskiem jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c Ustawy CIT ponad ustaloną cenę tej transakcji, należy uznać, że wypłata należność na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu danej transakcji spowoduje powstanie ukrytego zysku, jeżeli cena tej transakcji nie zostanie ustalona na poziomie rynkowym.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2021 r. dotyczącymi stosowania przepisów ustawy CIT w zakresie nowych zasad opodatkowania, tj. ryczałtu od dochodów spółek („Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek”): „Świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika (np. określonej w przedmiocie działalności), które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Takimi świadczeniami mogą być np. świadczenia podwykonawców niezbędne dla wytworzenia produktu końcowego w zakresie obróbki towarów czy dostarczania komponentów. Jeśli warunki określonej transakcji z podmiotem powiązanym, mieszczące się w podstawowym przedmiocie działalności podatnika opodatkowanego ryczałtem, ustalone są na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane przez takiego podatnika z podmiotami niepowiązanymi i transakcja ta jest niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie powinny być one oceniane w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.” Przede wszystkim świadczenia świadczone przez podmioty powiązane ze Spółką na rzecz Spółki nie zostały wprost wymienione w art. 25m ust. 3 Ustawy CIT.

Niewątpliwie jednak przepis ten odnosi się do nich pośrednio w pkt 3, który stanowi, że przez ukryte zyski rozumie się również nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określonej zgodnie z art. 11c (tj. między podmiotami powiązanymi) ponad ustaloną cenę tej transakcji. Wykładnia językowa tego przepisu prowadzi do wniosku, że ukrytym zyskiem jest transakcja między podmiotami powiązanymi, w której z uwagi na istniejące powiązania zostały narzucone warunki nierynkowe. Wnioskując a contrario należy uznać, że transakcja, której wartość ustalona przez strony odpowiada jej wartości rynkowej nie stanowi ukrytego zysku. Wniosek taki wynika również z wykładni celowościowej omawianego przepisu.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, intencją ustawodawcy było opodatkowanie zarówno dystrybucji zysku wypracowanego przez podatnika, jak i wszelkich wypłat równoważnych takiej dystrybucji (określonych przez ustawodawcę m.in. jako ukryte zyski). Intencję tę potwierdza ponadto Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek, w którym stwierdzono, że ukryte zyski w przypadku świadczenia, którego stroną jest wspólnik (czy podmiot powiązany), można oceniać w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie. Istotą ekonomiczną dywidendy jest dystrybucja na rzecz udziałowców zysku wypracowanego przez daną spółkę. Świadczeń wypłacanych na rzecz wspólników (czy podmiotów powiązanych) nie można zatem uznać za wypłaty równoważne dystrybucji zysku w sytuacji, gdy są one po pierwsze uzasadnione ekonomicznie, racjonalne i faktycznie związane z prowadzoną działalnością danej spółki, a po drugie wycenione na zasadach rynkowych.

W takim przypadku bowiem świadczenia te służą działalności operacyjnej spółki, poprzez którą wypracowywany jest zysk, który dopiero w przyszłości zostanie ewentualnie dystrybuowany na rzecz udziałowców uprawnionych do otrzymania dywidendy. Dywidenda (czy wypłata zysku) jest efektywnie świadczeniem jednostronnym - wspólnicy otrzymują wypłatę zysków ze spółki i nie są zobowiązani do świadczenia ekwiwalentnego na rzecz spółki. Z perspektywy spółki oznacza to, że nie uzyskuje ona nic w zamian za dokonaną wypłatę zysków. Jeśli z kolei Spółka nabywa jakieś świadczenie od podmiotów powiązanych (czy w postaci usług czy towaru), to Spółka w zamian za dokonaną płatność nabywa określone usługi czy aktywa, które są jej potrzebne do prowadzonej działalności gospodarczej. W opinii Spółki tak jest w jej przypadku. Nie jest ona właścicielem nieruchomości, w której prowadzi swoją działalność gospodarczą.

Do prowadzenia przedszkola niewątpliwie niezbędna jest nieruchomość, budynek w którym są być prowadzone zajęcia i który spełnia określonego wymogi. W takiej sytuacji najem Nieruchomości przez Spółkę jest ekonomicznie uzasadniony i racjonalny, gdyż wynajmuje ona nieruchomość wykorzystywaną w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Czynsz najmu za Nieruchomości jest ustalony na warunkach rynkowych. Tym samym, jeśli Spółka nie wynajmowałaby Nieruchomości, to musiałaby znaleźć inny obiekt i ponosić analogiczny koszt najmu, gdyż bez odpowiedniego lokalu nie mogłaby prowadzić działalności przedszkolnej.

Co za tym idzie, nie sposób jest uznać, że zapłata czynszu najmu Nieruchomości jest płatnością analogiczną do wypłaty zysku, ale jest płatnością za nabywane przez Spółkę świadczenie niezbędne w prowadzonej przez Spółkę działalności. Stanowisko Spółki w tym przedmiocie wspiera przykład nr 22 z Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek, w którym ustalony na poziomie rynkowym czynsz najmu powierzchni magazynowej niezbędny dla prowadzonej działalności został uznany za świadczenie niepodlegające opodatkowaniu jako ukryty zysk. Spółka dodatkowo podkreśla, że od chwili powstania (2015 r.) przyjęty przez Spółkę i jej właścicieli model prowadzenia działalności zakładał korzystanie z nieruchomości (obiektu przedszkola) w oparciu o umowę najmu. Nieruchomość nigdy nie stanowiła własności Spółki i nie została później z niej wyprowadzona. Od początku zakładany był rozdział własności Nieruchomości i prowadzenia inwestycji w postaci budowy przedszkola od działalności operacyjnej (prowadzenia przedszkole).

Rozdział taki pozwala zabezpieczyć Nieruchomość przed ryzykami związanymi z prowadzeniem przedszkola, w szczególności z kwestią potencjalnych odszkodowań. Taki model działania był też wymagany przez bank finansujący inwestycję w budynek przedszkolny (i dalej jest, bo jest ciągle przez Wynajmującego spłacany). Z przepisów prawa, w szczególności z zasad tworzenia spółek handlowych, nie wynika obowiązek wniesienia do takiej spółki wszelkich aktywów jakie będą niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez taki podmiot. Po założeniu spółki może ona nabyć prawo do używania takich składników we własnym zakresie poprzez choćby najem, dzierżawę czy zakup. Ponadto Ustawa CIT i przepisy dotyczące ryczałtu od dochodów spółek nie zawierają żadnych regulacji stanowiących, że niewniesienie przez wspólników danego składnika majątku do spółki w drodze wkładu czy w innej formie powoduje późniejsze opodatkowanie wynagrodzenia za jego dzierżawę czy najem jako ukrytego zysku.

Racjonalnie uzasadniony oraz ustalony na zasadach rynkowych najem składnika majątku nie powinien powodować opodatkowania jako ukryty zysk, skoro w takim przypadku czynsz nie może być uznany za świadczenie ekwiwalentne dywidendzie, tj. dystrybucji zysku, lecz powinien być uznany za świadczenie służące działalności operacyjnej, mającej na celu wypracowanie tego zysku. Praktyka gospodarcza pokazuje, że pozostawienie danego aktywa (w szczególności nieruchomości) poza majątkiem podmiotu prowadzącego działalność operacyjną jest racjonalnym postępowaniem i służy zabezpieczeniu tego aktywa przed ryzykami a nie jest sposobem na zapewnienie sobie wypłaty zysków z takiego podmiotu. Tak było w przypadku Spółki i Wynajmującego, gdzie stworzony model biznesowy i prawny miał na celu zabezpieczenie Nieruchomości przed ryzykami dotyczącymi działalności operacyjnej (prowadzeniem przedszkola) i nie miał na celu stworzenie mechanizmu wypłaty środków ze Spółki (spółki operacyjnej) - zwłaszcza, że struktura biznesowa zostało zaplanowana i stworzona na wiele lat przed wprowadzeniem ryczałtu od dochodów spółek. Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wypłata należności do Wynajmującego z tytułu najmu Nieruchomości nie będzie stanowiła ukrytego zysku, bowiem czynsz jest płacony za Nieruchomość potrzebną do działalności Spółki, Nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana w tej działalności a czynsz jest ustalony na poziomie rynkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy CIT,

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że:

W myśl art. 28m ust. 4 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem, co do zasady, efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowana także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub  pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

‒wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

‒inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

‒wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,

‒wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT,

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego dzierżawią Państwo nieruchomość od 2015 r. od podmiotu powiązanego. Dzierżawiona Nieruchomość jest związana z Państwa działalnością od początku jej istnienia, tj.  od 2015 r. Przedszkole zaczęło działać od września 2016 r. i od tego momentu płacą Państwo czynsz najmu od ww. nieruchomości.

Wynajmowana przez Państwa Nieruchomość nigdy nie stanowiła Państwa majątku. Nie są Państwo właścicielem tej nieruchomości, co wynika z decyzji biznesowej i prawnej Wspólników Spółki. Dzierżawa Nieruchomości jest modelem zapewnienia Państwu możliwości korzystania z Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej a nie sposobem na dokapitalizowywanie Spółki.

Wspólnicy zadbali o wyposażenie Spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. W chwili zakładania Spółka otrzymała istotne aktywa od wspólników –środki pieniężne, za które mogli Państwo samodzielnie nabywać aktywa niezbędne do prowadzenia działalności.

Dzierżawiona Nieruchomość jest niezbędna dla prowadzenia Państwa działalności. Warunki dzierżawy są oparte na stawkach rynkowych, w związku z tym Spółka mogłaby również zawrzeć analogiczne umowy z podmiotami niepowiązanymi.

Wynagrodzenie za dzierżawę Nieruchomości jest wynagrodzeniem jakie „B” Sp. z o.o. otrzymuje za świadczenie usług na rzecz Spółki i jest określone na warunkach rynkowych. Tym samym, wynagrodzenie wypłacane tej Spółce nie służy jej dokapitalizowywaniu.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy wypłata należności do „B” Sp. z o.o. z tytułu dzierżawy Nieruchomości nie stanowi ukrytego zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, opodatkowaniu ryczałtem podlega m.in.  dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Z kolei przez ukryte zyski (co wynika z powołanego art. 28m ust. 3 ustawy CIT) rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem lub akcjonariuszem albo wspólnikiem.

W art. 28m ust. 3 ustawy o CIT ustawodawca przykładowo wymienia niektóre kategorie ukrytych zysków, jednak należy podkreślić, że katalog ukrytych zysków ma otwarty charakter, zatem wyszczególnienie części z  nich w ustawie o  podatku dochodowym od osób prawnych nie oznacza, że są to jedyne kategorie dochodu uznane za ukryte zyski.

Przykładem transakcji traktowanej jako dochód z tytułu ukrytych zysków jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści przepisu wynika zatem, że wszystko co  przewyższa wartość rynkową transakcji stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.

Jednocześnie zauważyć należy, że ustawodawca dokonał także pewnych wyłączeń z kategorii ukrytych zysków, które zostały określone w cyt. powyżej art. 28m ust. 4 ustawy CIT.

Rozumienie powyższej normy przedstawiono w projekcie „Przewodnika do Ryczałtu od  dochodu spółek kapitałowych” z 8 grudnia 2020 r. (stanowiącego ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów – objaśnienia podatkowe) w przykładzie 26, opisującym sytuację, w której XYZ Sp. z o.o. dokonała transakcji o wartości rynkowej 120 000 zł, którą zaksięgowała w kwocie 50 000 zł. Jak wynika z treści projektu objaśnień, jako ukryty zysk do opodatkowania podatkiem od ryczałtu należy przyjąć powstałą nadwyżkę wartości rynkowej określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji w wysokości 70 000 zł.

Powyższy przykład prowadzi do wniosku, że czynsz najmu płacony przez podatnika na rzecz jego wspólnika (lub odwrotnie) nie spełni dyspozycji art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT jedynie wtedy, o ile zostanie ustalony na warunkach rynkowych. Nie oznacza to jednak, że  inne przesłanki wskazane w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT nie zostaną spełnione.

Jak przedstawione zostało wcześniej, zdanie wstępne przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków. Dlatego ocena czy określone świadczenie dzierżawy spełni warunki do uznania za dochód z tytułu ukrytego zysku powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy CIT. Jak z niego wynika, dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec i które jest wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to  oznaczać np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.

Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między spółką udziałowcem nie powinna się zatem ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej), ale  powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji. Dokonując takiej oceny należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub  świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.

W relacji spółka-udziałowiec istotne może być to, czy udziałowiec zadbał o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej i czy ewentualny niedobór tych aktywów nie jest przyczyną działań polegających na dokapitalizowywaniu spółki, tj. dokapitalizowywaniu w innej formie niż w postaci wkładu do spółki (np. w formie pożyczki, udostępniania nieruchomości).

Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści udziałowca, która bez wykonania tego świadczenia zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy, kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy, biorąc pod uwagę przywołane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że ponoszony przez Państwo koszt wypłaty należności z tytułu dzierżawy Nieruchomości nie będzie stanowić dochodu z tytułu ukrytych zysków określonych w art. 28m ust. 3 ustawy CIT.

Dzierżawa Nieruchomości, która jest niezbędna do prowadzenia Państwa działalności gospodarczej oraz to, że Spółka nie posiada własnych składników majątkowych wynika z Państwa decyzji biznesowej i prawnej. Podają Państwo, że udziałowcy Spółki zadbali o  jej  wyposażenie w aktywa niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto, umowa dzierżawy Nieruchomości zawarta jest na warunkach rynkowych.

W świetle powyższego, wypłata należności na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu dzierżawy Nieruchomości nie będzie stanowiła wypłaty ukrytego zysku w rozumieniu art. 28m ust. 3 Ustawy CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).