Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4011.256.2022.2.KG

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo prawo własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan –  w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 5 stycznia 2023 r. (data wpływu 5 i 9 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem tj. działalność ta obejmuje świadczenie usług informatycznych obejmujących w szczególności utrzymanie, rozwijanie oraz wygaszanie aplikacji (dalej: oprogramowanie).

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W roku podatkowym 2022 Wnioskodawca na podstawie umów świadczy usługi programistyczne i inne usługi związane z oprogramowaniem i aplikacjami.

W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązał się do działań kreatywnych oraz do tworzenia na rzecz Kontrahenta dzieł stanowiących przedmiot prawa autorskiego (paragraf 6 ust. 1 umowy). Zgodnie z postanowieniami Umowy prawa autorskie są przenoszone wraz z prawem na wykonywanie praw zależnych na wszystkich polach eksploatacji.

W ramach tych umów zawartych z Kontrahentami Wnioskodawca przenosi na swoich Kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług informatycznych obejmujących w szczególności utrzymanie, rozwijanie oraz wygaszanie aplikacji. Projekty z racji swojego skomplikowania wymagają zaangażowania większej liczby osób. Osoby te współpracują w ramach zespołów projektowych z Wnioskodawcą na zasadzie umowy o pracę, umowy zlecenie czy umowy w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ma również przypisanych stałych godzin pracy, czy miejsca w biurze, jak również nie ma nad sobą przełożonego.

Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty oraz prawa autorskie innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2022 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi w roku 2022 na bieżąco i posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie afektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca na podstawie umowy przenosił i przenosi na Kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, w roku 2022.

Wnioskodawca osiągnął dochody z tytułu sprzedaży swoich praw autorskich. Dochody te Wnioskodawca zamierza rozliczyć, korzystając z IP Box. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że szczegółowa ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę, jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca m.in. ponosi następujące koszty prowadzonej działalności:

-  sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki), telefon,

-  leasing/paliwo, dojazd do siedziby klienta,

-  licencje na oprogramowanie,

-  szkolenia,

-  wynagrodzenie wypłacone z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-  wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki ZUS) przy projektach badawczo rozwojowych – na podstawie umowy o pracę, zlecenie, dzieło (również składki na ubezpieczenie społeczne),

-  wydatki związane z nabyciem usługi od innego podmiotu bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności.

Ww. koszty są bezpośrednio związane z wytworzeniem oprogramowania i niezbędne do poniesienia.

W uzupełnieniu wniosku z 5 stycznia 2023 r. przedstawił Pan następujące informacje:

Działalność Wnioskodawcy – aktualnie w całości zajmuje się tworzeniem Oprogramowania. W ramach umów z Kontrahentami Wnioskodawca wyłącznie tworzy cały kod programu albo tylko część kodu programu w zależności od zleconego Zamówienia – zwanym dalej „Oprogramowaniem”. Także pytanie pierwsze „Czy w opisanym wyżej zdarzeniu czynności Wnioskodawcy polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT)?” dotyczy wyłącznie części zajmującej się oprogramowaniem.

Pod pojęciem „czynności polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie)” należy rozumieć tworzenie programu komputerowego wraz z dokumentacją do tego programu albo aplikacji na smartphone wraz z dokumentacją. W konsekwencji pierwsze pytanie dotyczy tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę tj. programu komputerowego lub aplikacji. Tworzenie to polega na utworzeniu nowego kodu programu albo na modyfikacji już istniejącego poprzez zastosowanie nowego kodu oprogramowania. W ramach tworzonego dzieła Wnioskodawca często przygotowuje dokumentację programu lub aplikacji, która jest integralną częścią tworzonego oprogramowania. Cały program lub aplikacja wraz z dokumentacją tworzą jedno prawo autorskie, które w ramach umowy jest przenoszone na Zleceniodawcę.

Pod pojęciem „oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie)” Wnioskodawca rozumie tworzenie całego kodu programu albo tylko części kodu programu w zależności od zleconego Zamówienia – zwanym dalej „Oprogramowaniem”. Pojęcie to jest tożsame z pozostałymi pojęciami opisywanymi przez Wnioskodawcę we wniosku tj. „Oprogramowanie”, „programy”, „kod źródłowy”, „Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane”, „istniejące rozwiązania”, „interfejs użytkownika”.

Wnioskodawca tworzy algorytmy różnego rodzaju, dane oraz zapytania w formie aplikacji. Jest to uzależnione od zlecenia Kontrahenta Wnioskodawcy. Efektem jest program komputerowy lub aplikacja w zależności od tego na jakim systemie ma działać i funkcjonować program komputerowy czy aplikacja. Jeśli produkt ma być używany na komputerach Wnioskodawca tworzy wtedy program komputerowy, a jeśli ma ta sama rzecz funkcjonować na smartphonach to wtedy Wnioskodawca tworzy aplikację. Niezależnie od powyższego Wnioskodawca oferuje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

Wszystkie efekty prac są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Działalność Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta w całości jest, była i będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efektem prac rozwojowych są programy komputowe lub ich części podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to prawa autorskie są zbywane na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „oprogramowania komputerowego lub jego części”.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „oprogramowania komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca nie prowadził prac które miały inny charakter niż badania naukowe lub prace rozwojowe.

Intencją Wnioskodawcy w ramach pytania czwartego jest ocena, czy we wskaźniku nexus można uwzględnić wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku wydatki.

Wnioskodawca w ramach działalności opisanej we wniosku nie prowadził i nie prowadzi samodzielnie badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca tworząc programy komputerowe dla Spółki, wykonuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a to z poniższych względów. Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Spółkę są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tych prac rozwojowych.

Wnioskodawca prowadzi je od momentu rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem, tj. od (...).2021 r.

Prace rozwojowe przeprowadzone przez okres współpracy dotyczyły wielu aspektów wytwarzania oprogramowania na urządzenia mobilne oraz komputery. Były to:

-    Przeprowadzenie badań na temat możliwości zaimplementowania programu do badań.

-    Przeprowadzenie analizy oraz zaimplementowanie algorytmu aplikacji. Zadanie wymagało kreatywnego rozwiązania w celu optymalnego korzystania z serwera.

-    Przeprowadzenie badań oraz zaimplementowanie odpowiedniego algorytmu, który pozwoli na łączenie się kilku aplikacji jednocześnie. Trudność tego zadania polegała na tym, że nie istnieją gotowe rozwiązania tego typu.

-    Badanie oraz optymalizacja sposobu budowania aplikacji. Standardowe metody nie były wystarczające ze względu na szczególny charakter aplikacji i fakt, że w przyszłości rozwiązanie musi być idealne i bezobsługowe.

Prace częściowo zakończyły się pozytywnym wynikiem. Wynik ma formę ustaloną przez zespół podczas wspólnego tworzenia listy zadań. Zadania te były elementami całego, większego systemu i umożliwiły mu powstanie oraz pozwoliły dalej go rozwijać oraz ulepszać. Dzięki temu powstała, kolejna ulepszona wersja produktu. Aplikacja jest wciąż w budowie i prace nad nią nadal trwają. Wnioskodawca dzięki tym pracom poszerzył swoją wiedzę oraz z powstałych nowych zastosowań będzie mógł dalej tworzyć kolejne nowe zastosowania.

Nie mają ustalonej formy. Najczęściej te ustalenia są dokonywane z Kontrahentem albo zespołem tworzącym oprogramowanie. Wnioskodawca dzięki tym pracom poszerzył swoją wiedzę oraz z powstałych nowych zastosowań będzie mógł dalej tworzyć kolejne nowe zastosowania.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. Była to aplikacja do samodzielnego wyszukiwania i łączenia się z czterema systemami operacyjnymi, czego efektem było odnalezienie poszukiwanego dokumentu, pliku czy innego oznaczenia.

Produkty Wnioskodawcy mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Podsumowując, działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym wytwarzane „nowe zastosowania” oraz „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosząc się wyłącznie do wiedzy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. (por. Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, strona 16).

Wnioskodawca nie prowadził prac, które miały inny charakter niż badania naukowe lub prace rozwojowe.

We wniosku wskazano, że „Wnioskodawca na podstawie umów świadczy usługi programistyczne i inne usługi związane z oprogramowaniem oraz aplikacjami” – są to rutynowe czynności informatyczne. Dochód z tego typu świadczenia Wnioskodawca nie chce objąć preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż nie są one prawami autorskimi.

Wnioskodawca wybrał podatek liniowy jako formę opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w 2022 i 2023 będzie przenosił i przenosi nadal na Spółki całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem Wnioskodawca osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje, rozwija i ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy.

Zgodnie z umową „Za wykonanie usług oraz za przekazanie praw autorskich Zleceniobiorcy przysługuje Wynagrodzenie” – w ramach umowy Wnioskodawca nie wykonuje innych prac aniżeli tworzenie oprogramowania – jest to jedyny przedmiot umowy.

Umowy z Kontrahentami przewidują czasowe okresy rozliczeniowe – miesięczne.

Przeniesieniem przez Wnioskodawcę na Kontrahenta praw do konkretnego efektu następuje z chwilą wydania utworów (egzemplarzy) Zleceniodawcy lub ich części nie później niż z chwilą zakończenia realizacji Umowy. Jest to jedno Wynagrodzenie, gdyż Wnioskodawca w ramach umowy wykonuje jeden przedmiot umowy, jakim jest tworzenie oprogramowania.

Przeniesienie praw następuje z każdorazowym wydaniem towaru w całości albo części, z którym najczęściej wiąże się wydanie dokumentacji oprogramowania. W niektórych umowach Wnioskodawca ma zawarte, że przeniesienie własności następuje z chwilą dokonania zapłaty Wynagrodzenia. Wnioskodawca prowadzi dodatkową ewidencję, z której wynika ilość czasu poświęconego na wykonanie Oprogramowania (kodu, programu komputerowego, aplikacji). Przeniesienie tych praw zawarte jest w umowie, albo Strony w zależności od decyzji biznesowej dodatkowo spisują protokół przekazania programu komputerowego na nośniku wraz z dokumentacją. Kontrahent weryfikuje poprawność wykonanego programu komputerowego, czy jest on zgodny z zamówieniem.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta – jest to jedno wynagrodzenie. Z zawartej umowy wynika, że Wnioskodawca jest zobowiązany do działań kreatywnych oraz do tworzenia na rzecz Kontrahenta dzieł stanowiących przedmiot prawa autorskiego.

Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich wynika z zawartej umowy oraz kart zleceń podpisywanych pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem.

We wniosku wskazano „osoby te współpracują w ramach zespołów projektowych z Wnioskodawcą”:

-    Jest to zespół, który został ustanowiony do stworzenia kompleksowego Oprogramowania.

-    Wszelkie prowadzone przez Wnioskodawcę prace są działalnością prowadzoną przez niego w ramach zespołu Kontrahenta w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które nie są oferowane w działalności Kontrahenta – są wyłącznie do jego potrzeb. Są działalnością bezpośrednio prowadzoną przez Wnioskodawcę.

-    Wnioskodawca w ramach zespołu odpowiada za część funkcjonalności i w takim zakresie, w jaki wytworzy kod przysługują mu prawa autorskie, które następnie przenosi na rzecz Kontrahenta. Tak jest odpowiedzialny za fragment, który stanowi odrębny kod i jest odrębnym oprogramowaniem.

-    W odpowiedzi na pytanie „Czy osiąga Pan dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie Pana pracy twórczej czy też z tytułu przeniesienia/udzielenia licencji do całego programu komputerowego wytworzonego przez zespół programistów, którego jest Pan członkiem?” Wnioskodawca wskazał – tak.

-    W odpowiedzi na pytanie: „Jeżeli osiąga Pan dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który Pan stworzył w efekcie pracy twórczej należy wyjaśnić czy ta część/fragment/element jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?” wskazano – tak.

-    Odpowiadając na pytanie „Jeżeli osiąga Pan dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego programu komputerowego wytworzonego przez zespół programistów, którego jest Pan członkiem należy wyjaśnić czy jest Pan współwłaścicielem wytworzonego programu komputerowego?” – wskazano – Wnioskodawca nie osiąga dochodu z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego programu komputerowego wytworzonego przez zespół programistów.

W odpowiedzi na pytanie „Czy w przypadku, gdy rozwija Pan bądź ulepsza oprogramowanie (programy komputerowe lub ich części), to czy dokonywane przez Pana rozwinięcie/ulepszanie oprogramowania samo w sobie jest programem komputerowym, do którego prawa autorskie podlegają ochronie u Pana na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - tj. czy to co Pan przenosi na Kontrahenta jako efekt Pana pracy jest samoistnym, mogącym funkcjonować niezależnie od treści pierwotnego programu programem komputerowym, prawa autorskie do którego podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?” wskazano: Tak. Wnioskodawcy przysługuje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania

Działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania/części oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania.

Od 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa we wniosku.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa we wniosku, na bieżąco Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Aktualnie Wnioskodawca nie nabywa wydatków związanych z nabyciem usług od innego podmiotu.

Za okres, w którym Wnioskodawca chce skorzystać z IP Boxa nie nabywał:

-wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

-wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

-kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca ma zamiar uwzględnić pod poszczególnymi literami wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych następujące koszty:

Litera „a”

-    wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki zus) przy projektach badawczo rozwojowych – na podstawie umowy o pracę, zlecenie, dzieło (również składki na ubezpieczenie społeczne) i takie wydatki przynależą do litery „a” we wzorze nexus;

-    koszty ZUS-u Wnioskodawcy;

-    sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki), telefon;

-    leasing/paliwo, dojazd do siedziby klienta;

-    licencje na oprogramowanie;

-    szkolenia i zakup literatury fachowej;

-    koszty obsługi księgowej;

-    usługi telekomunikacyjne.

Litera „b” i „c” - wydatki związane z zawarciem umowy cywilnoprawnej - z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B) - takie wydatki należy ująć w literze „b” lub „c”, ponieważ jest to nabycie wyników prac B+R. Aktualnie Wnioskodawca nie nabywa takich kosztów i nie nabywał w okresie, za który wnioskuje o potwierdzenie możliwości skorzystania z IP Boxa.

Litera „d” - wydatki związane z nabyciem usługi od innego podmiotu, np. B2B, jeśli w wyniku umowy następuje przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas takie wydatki ujmuje się w literze „d” w nexusie. Aktualnie Wnioskodawca nie nabywa takich kosztów i nie nabywał w okresie, za który wnioskuje o potwierdzenie możliwości skorzystania z IP Boxa.

Urządzenia elektroniczne służące do tworzenia oprogramowania - laptop (środek trwały) potrzebny bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów; słuchawki oraz telefon potrzebne do tworzenia kodu źródłowego, testowania prototypów oraz zdalnego komunikowania. Wydatki te są ponoszone co najmniej raz do roku. Czasem przy tworzeniu oprogramowania niezbędne jest nabycie konkretnego modelu telefonu komórkowego posiadającego oprogramowanie celem przetestowania. Tak, stanowią katalog zamknięty.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wydatków na „leasing/paliwo, dojazdy do siedziby klienta” Wnioskodawca wskazał, że miał na celu koszty samochodowe – raty leasingowe, paliwo, serwisy, amortyzacja – potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia. Stanowią one katalog zamknięty.

W związku z poniesieniem wydatku na leasing samochodu – jest on wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej. Nie jest to środek trwały w działalności Wnioskodawcy.

„Licencje na oprogramowanie” to oprogramowanie specjalistyczne niezbędne do tworzenia kodów komputerowych. W przypadku Wnioskodawcy do napisania oprogramowania, tj. utworu.

Wydatki na „szkolenia” dotyczą szkoleń, w których uczestniczy Wnioskodawca w celu poszerzenie jego wiedzy i nauki nowego sposobu programowania – tak, aby mógł tworzyć co raz to nowsze innowacyjne rozwiązania dla swoich Klientów.

„Wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki ZUS) przy projektach badawczo-rozwojowych” to wszelkiego rodzaju wydatki na wynagrodzenie Pracownika, składki ZUS, szkolenia, jak również za czas jego uzasadnionej nieobecności, w tym m.in. urlopu wypoczynkowego lub choroby. Jest to katalog zamknięty, „wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki ZUS) przy projektach badawczo-rozwojowych” zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych. Aktualnie Wnioskodawca nie nabywa takich kosztów i nie nabywał w okresie, za który wnioskuje o potwierdzenie możliwości skorzystania z IP Boxa.

Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę pisemną cywilnoprawną (B2B) z podwykonawcami, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą oraz pracownikami na podstawie umowy o pracę. Współpraca odbywać ma się w niewielkim zakresie, opierałaby się na wyznaczeniu podwykonawcy czy pracownikowi zakresu prac do wykonania i zatwierdzeniu ich dostawy przez Wnioskodawcę. Zakres prac podwykonawcy ma charakter wyłącznie techniczny, a nie twórczy. Podwykonawca wykonuje proste czynności, zlecone i wytłumaczone przez Wnioskodawcę. Niektórzy podwykonawcy, czy pracownicy w zależności od zlecenia mogą tworzyć część kodu według wytycznych Wnioskodawcy i w ramach zawartej umowy przenosić prawa majątkowe na Wnioskodawcę.

Aktualnie Wnioskodawca nie nabywa takich kosztów i nie nabywał w okresie, za który wnioskuje o potwierdzenie możliwości skorzystania z IP Boxa.

Jeżeli Wnioskodawca zleca prace podwykonawcom, to takie wydatki będą od podmiotów niepowiązanych.

W odpowiedzi na pytanie „Czy wykonywane przez zatrudnionych pracowników czynności będą miały charakter twórczy, będą obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, będą podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?” Wnioskodawca wskazał: aktualnie Wnioskodawca nie nabywa takich kosztów i nie nabywał w okresie, za który wnioskuje o potwierdzenie możliwości skorzystania z IP Boxa. Nie wszystkie czynności takie będą. Natomiast wykonywane przez zatrudnionych pracowników czynności będą miały charakter twórczy, będą obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, będą podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zadania, które mają być wykonywane przez pracowników w ramach umowy o pracę będą tylko i wyłącznie związane z działalnością badawczo‑rozwojową, będzie prowadzona ewidencja czasu pracy.

W odpowiedzi na pytanie „Jakich konkretnie wydatków (elementów wynagrodzenia pracownika) dotyczą Pana wątpliwości co do możliwości uznania ich za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową?” Wnioskodawca wskazał:

Są to wszelkiego rodzaju wydatki na wynagrodzenie Pracownika:

-  wynagrodzenie podstawowe;

-  składki ZUS, szkolenia, jak również za czas jego uzasadnionej nieobecności, w tym m.in. urlopu wypoczynkowego lub choroby;

wynagrodzenie dodatkowe (premie).

Wnioskodawca będzie wyodrębniał część związaną z działalnością badawczo-rozwojową na podstawie raportów przygotowywanych przez pracowników na potrzeby rozliczenia danego wytworzonego ostatecznie oprogramowania.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę pozwalają na prowadzenie prac rozwojowych, z uwagi na wymagania:

-    prawne - koszty składek ZUS i wynagrodzeń pracowników (w tym ZUS) są obowiązkiem prawnym i bez nich w ogóle programy komputerowe nie mogłyby legalnie powstawać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która obejmuje prace rozwojowe,

-    faktyczne - bez komputera z urządzeniami peryferyjnymi niemożliwe byłoby pisanie kodu,

-    jakościowe i formalne - koszty doradztwa podatkowego oraz obsługa księgowa, za którą ponoszone są opłaty księgowe, pozwalają na wywiązywanie się z prawnych wymogów prowadzenia działalności, w ramach której prowadzona jest działalność rozwojowa poprzez zapewnienie profesjonalnej obsługi na rzecz Wnioskodawcy przez wykwalifikowane podmioty,

-    organizacyjne - stworzenie programu komputerowego wymaga spotkań z klientem przy pracy nad konkretnym rozwiązaniem oraz konkretnego miejsca, w którym Wnioskodawca może tworzyć oprogramowanie, dlatego konieczne jest ponoszenie kosztów związanych z siedzibą Wnioskodawcy tzn. ponoszenie kosztów związanych z opłatami do spółdzielni mieszkaniowej oraz ponoszenie kosztów energii elektrycznej.

W odniesieniu do kosztów, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, wskazuje na funkcjonalny związek takich kosztów z poszczególnymi działaniami, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe, co już zostało wcześniej wskazane.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu.

Wnioskodawca ponosi szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, takich jak:

1.zakup sprzętu komputerowego - laptop (środek trwały) potrzebny bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów;

2.koszty samochodowe - paliwo, serwisy, amortyzacja - potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;

3.koszty składek ubezpieczenia społecznego Wnioskodawcy i pracowników - koszt obowiązkowy prowadzonej działalności;

4.szkolenia i zakup literatury fachowej - potrzebny Wnioskodawcy do zwiększenia wiedzy teoretycznej celem poprawnego pisania kodu źródłowego;

5.usługi telekomunikacyjne (Internet oraz abonament telefoniczny) - potrzebne do tworzenia kodu źródłowego, testowania prototypów oraz zdalnego komunikowania się ze Zleceniodawcą celem omówienia wyników świadczenia;

6.usługi księgowe - potrzebne Wnioskodawcy do tworzenia ewidencji IP Box oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

7.koszty wynagrodzeń pracowników - bez nich nie powstałoby oprogramowanie.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki wymienione we wniosku do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe proporcją ilości godzin poświęconych na wytworzenie oprogramowania versus koszt wydatku. Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „oprogramowania komputerowego”. Wnioskodawca nie stosuje innych zasad.

Najczęściej opisane wydatki dotyczą każdych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Pytania

1.  Czy w opisanym wyżej zdarzeniu czynności Wnioskodawcy polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38‑40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT)?

2.  Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych przez Wnioskodawcę (Oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.  W przypadku prawidłowej odpowiedzi na pyt. 1 i 2 czy Wnioskodawca uzyskuje dochody, które należy kwalifikować jako kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym czy do tych przychodów za rok 2022 może zastosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

4.  Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca uzyskując dochodu podlegające stawce podatku 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, prawidłowo we wskaźniku NEXSUS uwzględni wydatki wskazane we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej? (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pana stanowisko w prawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części, wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (Oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Działalność rozwojowa zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT to działalność badawczo‑rozwojowa, oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii, czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

W niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma i będzie miała na celu wykorzystywanie wiedzy z zakresu IT do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy polega i będzie polegała na wykorzystaniu zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych innowacyjnych programów komputerowych. Tworzone programy komputerowe będą mieć charakter indywidualny i oryginalny, zaś ich rezultat działalności będzie odpowiednio utrwalony. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę będą miały charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez klienta przedsiębiorstwa. Jednocześnie działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w tej formie od kilku lat. Ma zatem i będzie mieć charakter systematyczny. Całość prac odbywa się w sposób zorganizowany i ciągły. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz twórczości intelektualnej, ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych, programistycznych, które są wynikiem działalności badawczo‑rozwojowej.

Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Odnosząc się do powyższych konstrukcji prawnych przewidzianych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. i ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest w niniejszym przypadku Oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, co wskazuje w uzasadnieniu do pytania 2, działalność Wnioskodawcy można zakwalifikować do działalności badawczo‑rozwojowej. W przypadku dokonania modyfikacji już istniejącego kodu źródłowego, Wnioskodawca w ramach swojej działalności ma obowiązek dopasować jego działanie dla potrzeb klienta. Każdorazowo efektem pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, który ma charakter indywidualny i innowacyjny.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez niego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych, sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W analogicznych stanach faktycznych organy podatkowe potwierdzały prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy (…).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo‑rozwojowej - oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:

1.  badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.  badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe jego Kontrahenta i klientów Kontrahenta. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.

W analogicznych stanach faktycznych organy podatkowe potwierdzały prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy (…).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy wykonywane czynności w ramach których otrzymuje przychody należy kwalifikować do przychodów ze źródła kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W konsekwencji Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe, dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów badaniami naukowymi jest działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej - prace rozwojowe.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca tworzy i rozwija nowe biblioteki, aby zapewnić sprawne działanie oprogramowania. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w ramach współpracy ze Spółką) stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego systemu dostarczania informacji, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu bibliotek stworzonych specjalnie na potrzeby tego systemu.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Wnioskodawca w 2022 r. przenosił i przenosi nadal na Spółki (kontrahentów) całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2023 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W analogicznych stanach faktycznych organy podatkowe potwierdzały prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy (…).

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo został wyliczony wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, wyników prac badawczo‑rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, oraz nabywa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wskaźnik nexus należy obliczyć oddzielnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wg wzoru:

(a+b)*1,3 / a+b+c+d

Zdaniem Wnioskodawcy kosztami nexus są między innymi:

-    wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki zus) przy projektach badawczo rozwojowych – na podstawie umowy o pracę, zlecenie, dzieło (również składki na ubezpieczenie społeczne) i takie wydatki przynależą do litery „a” we wzorze nexus.

-    wydatki związane z zawarciem umowy cywilnoprawnej – z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B) – takie wydatki należy ująć w literze „b” lub „c”, ponieważ jest to nabycie wyników prac BR.

-    wydatki związane z nabyciem usługi od innego podmiotu, np. B2B, jeśli w wyniku umowy następuje przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty. Takie wydatki ujmuje się w literze „d” w nexusie.

Dodatkowo Wnioskodawca ponosi koszty faktycznie poniesione bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z jego codzienną pracą, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. W szczególności, Wnioskodawca w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej musi ponosić wydatki na zakup sprzętu komputerowego, który jest mu niezbędny do wykonywania czynności programowania – wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy ma też prowadzenie odrębnej ewidencji na potrzeby kwalifikacji przychodów i kosztów do poszczególnych przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej musi ponosić wydatki na zakup oprogramowania i sprzętu komputerowego, który jest mu niezbędny do wykonywania czynności programowania - wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca nie byłby też w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do podstawowych usług telekomunikacyjnych, które na bieżąco opłaca. W związku z tym należy uznać, że wydatki te stanowią koszty, które są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (oprogramowaniem). Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie zostałby stworzony program komputerowy, a następnie nie mógłby być on komercyjnie wykorzystywany (w zakresie wskazanym w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT). Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podobne interpretacje indywidualne (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych  (t.j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo‑rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawił Pan informacje, z których wynika, że Pana działalność związana jest z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej, opracowuje Pan nowe, modyfikuje, rozwija i ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej; nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Prowadzona bezpośrednio przez Pana działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku, tworząc programy komputerowe dla Spółki prowadzi Pan i będzie Pan prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz nie prowadził prac, które miały inny charakter niż badania naukowe lub prace rozwojowe. Pana prace częściowo zakończyły się pozytywnym wynikiem. Zadania realizowane przez zespół były elementami całego, większego systemu i umożliwiły mu powstanie oraz pozwoliły dalej go rozwijać oraz ulepszać. Dzięki temu powstała, kolejna ulepszona wersja produktu. Aplikacja jest wciąż w budowie i prace nad nią nadal trwają. Dzięki tym pracom poszerzył Pan swoją wiedzę oraz z powstałych nowych zastosowań będzie mógł dalej tworzyć kolejne nowe zastosowania. Efektem prac rozwojowych są programy komputowe lub ich części stanowiące utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania komputerowego lub jego części.

Pana czynności polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38‑40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastrzec oczywiście trzeba, że czynnościami spełniającymi definicję działalności badawczo‑rozwojowej będą wyłącznie te z czynności w ramach realizowanych projektów, które łącznie spełniają następujące przesłanki: wykonywane są w ramach działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosować.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W sprawie możliwości skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: 

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

-  podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

-  prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

-  dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-  dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

-  dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

-  dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j.  Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Natomiast zgodnie art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.  W ramach indywidualnej działalności gospodarczej oraz pracy z zespołem programistów tworzy, rozwija i ulepsza Pan programy komputerowe;

2.  Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.  Opracowuje Pan nowe, a także rozwija i ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

4.  Efektem Pana prac rozwojowych są programy komputowe lub ich części, podlegające ochronie określonej stanowiące utwory objęte ochroną art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które to prawa autorskie są zbywane na rzecz Kontrahenta. Przysługują panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania komputerowego lub jego części;

5.  Otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

6.  Preferencyjną stawką 5% zastosuje Pan do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

7.  Prowadzi Pan od 1 stycznia 2022 r. na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona przez Pana ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, może Pan opodatkować opisane we wniosku kwalifikowane dochody  w zeznaniu rocznym składanym za rok 2022, 2023 i w latach kolejnych, przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie.

Stanowisko Pana w zakresie pytań nr 2 i 3 jest prawidłowe.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest przy tym kwestia dotycząca prawidłowości obliczania wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez możliwość uwzględnienia we wskaźniku nexus wymienionych przez Pana we wniosku wydatków. Z opisu sprawy wynika, że ponosi Pan wydatki na:

a)zakup sprzętu komputerowego - laptop (środek trwały), słuchawki, telefon;

b)koszty samochodowe – leasing, paliwo, serwisy, amortyzacja;

c)koszty składek ubezpieczenia społecznego Pana i pracowników;

d)licencje na oprogramowanie;

e)szkolenia i zakup literatury fachowej;

f)usługi telekomunikacyjne (internet oraz abonament telefoniczny) - do tworzenia kodu źródłowego, testowania prototypów oraz zdalnego komunikowania;

g)usługi księgowe;

h)koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w ramach umowy o pracę, umowy zlecenie i umowy o dzieło, którzy wykonują swoje czynności w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej.

W przesłanym uzupełnieniu wskazał Pan również, w jaki sposób zamierza Pan uwzględnić  poszczególne koszty we wskaźniku nexus, tj.:

-    pod literą „a":

a.Wydatki związane z zatrudnieniem pracowników (w tym składki zus) przy projektach badawczo-rozwojowych - na podstawie umowy o pracę, zlecenie, dzieło (również składki na ubezpieczenie społeczne);

b.Pana koszty ZUS-u;

c.Sprzęt komputerowy (laptop, słuchawki), telefon;

d.Leasing/paliwo, dojazd do siedziby klienta;

e.Licencje na oprogramowanie;

f.Szkolenia i zakup literatury fachowej;

g.Koszty obsługi księgowej;

h.Usługi telekomunikacyjne.

-    pod literą „b” i „c”: wydatki związane z zawarciem umowy cywilnoprawnej - z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B) - takie wydatki należy ująć w literze „b” lub „c”, ponieważ jest to nabycie wyników prac BR.

-    pod litera „d”: wydatki związane z nabyciem usługi od innego podmiotu, np. B2B, jeśli w wyniku umowy następuje przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas takie wydatki ujmuje się w literze „d” w nexusie.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

-  wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-  kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-  dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo‑rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

-  dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-  wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5%, zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-  dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-  wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych podatnik uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że pod literą „a” wskaźnika nexus należy wykazać koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową.

Pod literą „b” wskaźnika nexus, należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo‑rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pod literą „c” wskaźnika nexus, należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo‑rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pod literą „d” wskaźnika nexus należy natomiast kwalifikować koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje oraz wyjaśnienia, należy stwierdzić, że ponoszone przez Pana wydatki na:

a)zakup sprzętu komputerowego - laptop, słuchawki, telefon;

b)koszty samochodowe - leasing, paliwo, serwisy, amortyzacja;

c)koszty składek ubezpieczenia społecznego Pana i pracowników - koszt obowiązkowy prowadzonej działalności;

d)licencje na oprogramowanie - oprogramowanie specjalistyczne niezbędne do tworzenia kodów komputerowych;

e)szkolenia i zakup literatury fachowej - w celu poszerzenia wiedzy i nauki nowego sposobu programowania;

f)usługi telekomunikacyjne (Internet oraz abonament telefoniczny) - do tworzenia kodu źródłowego, testowania prototypów oraz zdalnego komunikowania;

g)usługi księgowe - do tworzenia ewidencji IP BOX oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

h)koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w ramach umowy o pracę, umowy zlecenie i umowy o dzieło, którzy wykonują swoje czynności w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej,

mogą stanowić koszty z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnione w lit. „a” wskaźnika nexus.

Należy pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast, w przypadku kosztów nabytych usług (wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) od osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych oraz kosztów wynagrodzeń współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze (umowy B2B), a będącymi:

-    podmiotami niepowiązanymi, wydatki z tytułu nabycia wyników prac badawczo‑rozwojowych współpracowników może Pan uwzględnić pod literą „b” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki inne niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

-    podmiotami powiązanymi, wydatki z tytułu nabycia wyników prac badawczo‑rozwojowych współpracowników może Pan uwzględnić pod literą „c” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatki inne niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania ww. umów dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej na rzecz Pana, wówczas koszt nabytych usług (wyników prac badawczo‑rozwojowych) może Pan ująć pod literą „d” wskaźnika nexus.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Tut. organ nie poddał ocenie kosztów związanych z Pana siedzibą (kosztów związanych z opłatami do spółdzielni mieszkaniowej oraz ponoszonych kosztów energii elektrycznej) ze względu na to, że nie zostały one wskazane jako koszty klasyfikowane, do którejkolwiek litery wskaźnika nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zastrzec należy jednak, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części Pana stanowiska, która wykracza poza treść i zakres sformułowanych pytań. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny Pana stanowiska w kwestii będącej przedmiotem sformułowanych zapytań. W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Pana działalność spełnia kryteria prac rozwojowych oraz czy program komputerowy podlega ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskimi prawach pokrewnych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  -   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  -   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

 -   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00