Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.155.2022.1.MM

Skutki podatkowe wycofania samochodów ze spółki jawnej i przekazania ich do majątków prywatnych wspólników tej spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 22 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania samochodów ze spółki jawnej i przekazania ich własności do majątków wspólników tej spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej i posiada w niej 50% udziału w zyskach i stratach. Drugi wspólnik spółki jawnej (również osoba fizyczna) posiada 50% udziału w zyskach i stratach. Przedmiotem działalności spółki jest (…).

Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowany jest podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, drugi wspólnik tak samo. W roku 2023 sposób opodatkowania Wnioskodawcy oraz drugiego wspólnika może ulec zmianie lub pozostać niezmieniony; nie jest to okoliczność, którą Wnioskodawca może dzisiaj rozstrzygnąć.

Od 8 marca 2021 r. spółka jest właścicielem dwóch samochodów osobowych tej samej marki i typu oraz tego samego roku produkcji, o jednakowej cenie zakupu i takiej samej wartości, które zostały wpisane do ewidencji środków trwałych spółki (nabycie nastąpiło po zakończeniu umowy leasingu).

Samochody nie są amortyzowane. Cena zakupu każdego samochodu (z wyjątkiem połowy podatku VAT) została jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów spółki, a połowa naliczonego podatku VAT została odliczona od podatku należnego spółki jako podatek naliczony.

W 2023 ww. samochody osobowe nie będą już spółce potrzebne do działalności, wobec czego wspólnicy zamierzają wykreślić je z ewidencji środków trwałych spółki, a następnie przenieść je nieodpłatnie do majątku prywatnego wspólników zgodnie z ich udziałem w zyskach i stratach spółki, tj. Wnioskodawca uzyska na wyłączną własność jeden samochód, a drugi wspólnik uzyska na wyłączną własność drugi samochód.

Przeniesienie samochodów do majątku prywatnego wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników o wycofaniu samochodów z ewidencji środków trwałych spółki i przeniesieniu ich do majątku prywatnego wspólników oraz na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów do majątku prywatnego wspólników, zawartej pomiędzy spółką a każdym ze wspólników w wykonaniu ww. uchwały wspólników. Umowa ta będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny pomiędzy spółką a wspólnikami.

Pytanie

Czy przeniesienie jednego z samochodów do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie to czynność opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn, z przyczyn następujących.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2)darowizny, polecenia darczyńcy;

3)zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Umowa nieodpłatnego przeniesienia własności samochodu, która zostanie zawarta w wykonaniu uchwały wspólników o przeniesieniu samochodów do majątku prywatnego wspólników, nie będzie żadną z czynności prawnych wskazanych w art. 1 ust. 1 ustawy, w tym nie będzie umową darowizny. Będzie to umowa nienazwana, nie objęta katalogiem czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem wyrażonym m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4015.43.2020.2.AD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem" podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem:

1.dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2.darowizny, polecenia darczyńcy;

3.zasiedzenia;

4.nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5.zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6.nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 1a omawianej ustawy:

Przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1)  nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;

2)  wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, ani zniesienia współwłasności, w związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego - świadczenie musi wzbogacić obdarowanego.

Z kolei w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przepisy art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego regulują sposoby wyjścia ze stanu współwłasności. Zgodnie z nimi, zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. w drodze umowy między współwłaścicielami.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

-podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

-przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

-sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca i drugi wspólnik spółki jawnej, posiadają po 50% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej. Spółka jest właścicielem dwóch samochodów osobowych o takiej samej wartości. Wspólnicy planują wycofanie samochodów ze spółki oraz nieodpłatne ich przeniesienie do majątków  prywatnych. Wnioskodawca uzyska na wyłączną własność jeden samochód, a drugi wspólnik uzyska na wyłączną własność drugi samochód. Przeniesienie samochodów do majątku prywatnego wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników o wycofaniu samochodów ze spółki oraz na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów od majątku prywatnego wspólników. Umowa ta będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów na rzecz wspólników (w tym Wnioskodawcy) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o wycofaniu samochodów i przeniesieniu ich do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności – to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, że po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do nabycia na podstawie czynności, która podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.