Interpretacja indywidualna z dnia 11 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.52.2022.1.PP

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Choruje Pani na cukrzycę typu 1 od 2020 roku. Od 3 stycznia 2022 r. ma Pani z tego powodu orzeczony lekki stopień niepełnosprawności, kod: 11-I. Z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wynika, że niepełnosprawność istnieje od 26 roku życia. Stopień niepełnosprawności został ustalony na stałe. Dowód: orzeczenie o niepełnosprawności (2 instancje). Obecnie stosuje Pani leczenie cukrzycy wielokrotnymi wstrzyknięciami insuliny. Insulinę Pani stosuje od początku choroby i jest zalecona "na stałe". W cukrzycy typu 1 konieczne jest używanie jej dwóch rodzajów: insuliny szybkodziałającej (kilka razy dziennie) i długodziałającej (raz dziennie). Aby jak najdłużej móc pracować oraz być zdrową i sprawną, musi Pani często sprawdzać poziom cukru we krwi, by móc ustalić dawkę insuliny i utrzymywać wyrównany poziom glikemii, co oznacza zapobieganie zarówno wysokim poziomom cukru (hiperglikemii), jak i tym zbyt niskim (hipoglikemii). Jak wskazuje się w opracowaniu “Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2022 Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego”: “Osoby z cukrzycą leczone metodą wielokrotnych wstrzyknięć insuliny lub przy użyciu ciągłego podskórnego wlewu insuliny powinni na co dzień wykonywać dobowy profil glikemii, obejmujący oznaczenia stężenia glukozy: rano na czczo, przed i 60–120 minut po każdym głównym posiłku oraz przed snem. Zastosowanie systemów monitorowania stężenia glukozy: ciągłego monitorowania stężenia glukozy w czasie rzeczywistym (real time continuous glucose monitoring – rtCGM) i monitorowania stężenia glukozy metodą skanowania (...) jako formy uzupełnienia samokontroli glikemii jest szczególnie wskazane u osób z cukrzycą typu 1 o chwiejnym przebiegu ze współistniejącymi częstymi epizodami hipoglikemii i brakiem jej świadomości, ponieważ poprawia bezpieczeństwo i skuteczność leczenia.” Dowód: Zalecenia Kliniczne 2022.

Z uwagi na intensywną insulinoterapię i częste epizody hipoglikemii, mierzy Pani poziom cukru we krwi za pomocą systemu ciągłego monitorowania glikemii (…) lub systemu monitorowania glikemii flash (…) - w zależności od dostępności i możliwości finansowych - oraz robi dodatkowe pomiary cukru we krwi za pomocą glukometru, aby potwierdzić prawidłowość pomiarów systemami (…). Ponadto aby polepszyć leczenie tej niestabilnej choroby, lekarze zalecają Pani terapię pompą insulinową. W związku z młodym wiekiem, aktywnym trybem Pani życia i planowaniem ciąży, stosowanie pompy insulinowej jest konieczne: zgodnie z cytowanymi powyżej zaleceniami, “Terapię pompową najlepiej rozpocząć na etapie planowania lub we wczesnej ciąży (do 12. tygodnia).” Podawanie insuliny za pomocą pompy insulinowej ma w założeniu naśladować fizjologiczne wydzielanie insuliny przez prawidłowo funkcjonującą trzustkę i jest to obecnie najbardziej precyzyjna metoda podawania insuliny. Nie wie jeszcze Pani, jakiej firmy pompę insulinową będzie w stanie nabyć, modele są bowiem wprowadzane i wycofywane z rynku, a ze względu na niestabilną sytuacją finansową (wysoka inflacja) nie wie Pani, jakie będą w 2023 roku ceny takich urządzeń i na jakie będzie ją stać. Do jak najlepszej kontroli glikemii skorzystać należy z następujących urządzeń: (...) oraz (...) do pomiaru glukozy w trybie ciągłym, pompy insulinowej, telefonu komórkowego, komputera, zegarka – (...) oraz ewentualnie urządzenia tzw. mostku (dedykowanego dla pomp firmy (...) w przypadku zakupu takiej pompy) do komunikacji pompy insulinowej z telefonem komórkowym:

1. Telefon komórkowy (...) dzięki dedykowanym dla diabetyków aplikacjom (…), (...) oraz (…) oraz wykorzystaniu sensora i transmitera (…) umożliwia utworzenie systemu ciągłego monitorowania glikemii (…) wraz z systemem hybrydowej trzustki. Aplikacja (...) pozwala na odczytywanie poziomu glikemii z sensora połączonego z (...), przesyłającego sygnał do telefonu komórkowego, dzięki czemu możliwy jest:

- stały odczyt poziomu glikemii (w odstępach 5-minutowych) na telefonie komórkowym bez konieczności używania glukometru, a także zdalny odczyt z innych urządzeń, dzięki czemu Pani mąż może również otrzymywać powiadomienia o nagłych spadkach glukozy, gdyż jest to sytuacja niebezpieczna i może prowadzić do utraty przytomności;

- automatyczny zapis danych z pomiarów, przeglądanie historii oraz wykresów; - szacowanie wartości hemoglobiny glikowanej (…) oraz innych, takich jak wskaźnik zmienności glikemii czy stan glikemii, które informują lekarza o skuteczności leczenia cukrzycy. Aplikacja (…) pozwala na utworzenie systemu hybrydowej trzustki, dzięki czemu na podstawie odczytów glikemii z sensora, aplikacja może samodzielnie dostosować ilość insuliny lub całkowicie wstrzymać jej podawanie, a następnie wysłać polecenie do pompy insulinowej celem wykonania operacji. Jest to szczególnie istotne w nocy, podczas snu, gdy nie jest się świadomym aktualnej glikemii – system monitoruje poziom za cukrzyka i nie dopuszcza, aby cukrzyk miał hiperglikemię bądź hipoglikemię, odpowiednio zwiększając lub zmniejszając poziom insuliny. Telefon komórkowy musi mieć system (…) lub wyższy aby współpracował z aplikacją (…), dedykowaną do obsługi systemu hybrydowej trzustki. Tylko jeden telefon może być połączony z systemem (…), a także z pompą insulinową, i musi zostać dostosowany w sposób szczególny do niepełnosprawności związanej z zachorowaniem na cukrzycę typu 1, zatem musi zostać zindywidualizowany pod kątem leczenia choroby.

2. Komputer jest urządzeniem potrzebnym do stworzenia systemu hybrydowej trzustki , zwanej pętlą zamkniętą, a następnie wgrania go w formie aplikacji (…) do telefonu komórkowego. Wymagane są odpowiednie parametry komputera (…) (…). Służy on także do cyklicznej aktualizacji aplikacji, którą również należy wykonać z poziomu komputera. System hybrydowej trzustki utworzony na komputerze pozwala na automatyczne sterowanie pompą insulinową, imitując pracę zdrowej trzustki. W systemie komputerowym należy stworzyć specjalny, indywidualny algorytm, który uwzględnia osobiste zapotrzebowanie na insulinę, wrażliwość na insulinę oraz pozostałe parametry, dzięki którym system jak najlepiej będzie w stanie dopasować dawki insuliny. Komputer służy także do przygotowywania raportów dla lekarza diabetologa, poprzez podłączenie pompy insulinowej i odczytania danych, a także poprzez wygenerowanie raportów dostępnych w specjalnej aplikacji dla systemu ciągłego monitorowania glikemii, celem zobrazowania wartości glikemii w formie historycznych odczytów i wykresów. Komputer, za sprawą dedykowanego oprogramowania, które umożliwia wykonanie wyżej wymienionych czynności, zostanie dostosowany w sposób szczególny do niepełnosprawności związanej z zachorowaniem na cukrzycę typu 1, zatem zostanie zindywidualizowany pod kątem leczenia choroby.

3. Zegarek (…) służy do odczytów poziomu glikemii, przesyłanych z aplikacji (...) zainstalowanej na telefonie komórkowym. Z telefonem współpracują tylko określone modele (…), wymienione na liście autorów aplikacji, muszą bowiem móc współpracować z aplikacją (…), a zatem (…) musi zostać dostosowany w sposób szczególny do niepełnosprawności związanej z zachorowaniem na cukrzycę typu 1, zatem zostanie zindywidualizowany pod kątem leczenia choroby. Na ekranie smartwatcha wyświetlany będzie aktualny poziom glukozy, ponieważ jest on sparowany i połączony z telefonem, tym samym jest on zindywidualizowany. Dzięki takiemu rozwiązaniu, w szybki sposób można odczytać poziom glikemii, bez konieczności wyjmowania telefonu komórkowego z torebki, np. w trakcie spotkań, zakupów czy prowadzenia pojazdu. Zegarek dodatkowo wysyła alerty i informuje chorego, gdy poziom glikemii gwałtownie rośnie lub spada, co pozwala zareagować w razie konieczności.

4. Ewentualne dedykowane urządzenie transmitujące sygnał z telefonu do pompy niezbędne jest do komunikacji telefonu komórkowego modeli pomp insulinowych firmy (...). Jest to tak zwany mostek, który umożliwia komunikację dwóch urządzeń. Urządzenie to przeznaczone musi być do tych modeli pompy insulinowej, które nie mają samodzielnie możliwości komunikacji z telefonem. Jednocześnie ciągły rozwój programu (…) nie wyklucza, że w przyszłym roku program będzie współpracował z inną pompą i również będzie potrzebować takiego mostka. To, jaki model pompy insulinowej nabędzie Pani jest przy tym zależne od konkretnych zaleceń lekarzy diabetologów i pielęgniarek diabetologicznych, a także od sytuacji materialnej (jej możliwości finansowych) oraz od dostępności urządzeń na polskim rynku. W przypadku nabycia pompy firmy (...), wyłącznie dzięki takiemu urządzeniu możliwa będzie komunikacja, a co za tym idzie, sterowanie pompą poprzez telefon komórkowy z zainstalowaną na nim aplikacją (…), a więc możliwe jest skorzystanie z systemu hybrydowej trzustki. Niewykluczone, że inne pompy także będą potrzebować takiego mostka. Urządzenie takie może być połączone tylko z jednym telefonem oraz jedną pompą insulinową, a więc zostanie dostosowane w sposób szczególny do niepełnosprawności związanej z zachorowaniem na cukrzycę typu 1, zatem będzie zindywidualizowane na potrzeby leczenia choroby.

Cukrzyca to jednak nie tylko dążenie do normoglikemii, jest to bowiem choroba metaboliczna. Jak czytamy w ww. opracowaniu, „Pod pojęciem celów leczenia cukrzycy należy rozumieć uzyskanie wartości docelowych w zakresie: glikemii, ciśnienia tętniczego, lipidogramu, masy ciała”. Z tego powodu, u osoby chorej na cukrzycę typu 1 konieczne jest weryfikowanie także parametrów takich jak ciśnienie tętnicze czy masa ciała.

W tym celu powinna Pani posiadać domowe urządzenia do pomiaru ciśnienia tętniczego i wagi łazienkowej, aby weryfikować samodzielnie te parametry i notyfikować lekarza o wszelkich odchyleniach, żeby móc odpowiednio wcześnie wdrożyć leczenie. Choroba ta daje także niestety powikłania w postaci pogorszenia wzroku, co jest jednym z najczęstszych powikłań cukrzycy. “Powikłania związane z cukrzycą dotyczą prawie wszystkich struktur anatomicznych w układzie wzrokowym. Najczęściej występującą i najcięższą, bo zagrażającą utratą wzroku, jest retinopatia cukrzycowa i związany z nią cukrzycowy obrzęk plamki.” Odbywa Pani zatem co roku kompleksową wizytę u lekarza okulisty. Pani posiadała już wadę wzroku, jednak podczas ostatniej wizyty lekarz zalecił jej stosowanie mocniejszych okularów i soczewek kontaktowych. Musi Pani dbać o oczy, żeby dobrze wykonywać swoje obowiązki zawodowe (przez ostatnie 5 lat pracuje przy komputerze jako prawniczka, a więc dobry wzrok jest jej konieczny do wykonywania zawodu, który w większości polega na czytaniu i pisaniu). Okulary (szkła korekcyjne z oprawkami) oraz soczewki kontaktowe zostały przepisane przez lekarza okulistę, więc są rzeczą niezbędną. Bez soczewek kontaktowych czy okularów nie jest Pani w stanie przeczytać np. ulotki informacyjnej, dołączonej do leków przepisywanych przez specjalistów czy pracować. Codziennie przez kilka godzin, a także w razie problemów z oczami związanymi z ciągłym noszeniem soczewek oraz przejściowych zapaleń oka, Pani musi nosić okulary korekcyjne w oprawkach, inaczej nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować. Ponadto, cierpi Pani na alergię wziewną (katar sienny) i okresowo (niemal przez cały rok) zażywa leki przeciwhistaminowe, jak i sterydy donosowe zalecone przez lekarza specjalistę - laryngologa.

Zgodnie z zaleceniami lekarza diabetologa stosuje Pani insulinę, a zgodnie zaleceniami lekarza laryngologa okresowo także leki przeciwhistaminowe doustne oraz sterydy donosowe. Insulina, a także leki przeciwhistaminowe i sterydy donosowe są wymienione w wykazie produktów spełniających cechy "leku" w wykazie produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zamierza Pani w przyszłości nabywać/nabyć następujące zakupy związane z leczeniem cukrzycy i związanych z nią schorzeń:

‒insulina: bazowa i krótkodziałająca,

‒system ciągłego monitorowania glikemii (…) (sensor i transmiter),

‒system monitorowania glikemii (…),

‒paski testowe do pomiaru glukozy we krwi,

‒nakłuwacze i lancety,

‒peny (wstrzykiwacze insuliny),

‒igły do penów,

‒leki przeciwhistaminowe,

‒sterydy donosowe,

‒glukometr,

‒paski testowe do pomiaru ciał ketonowych i glukozy w moczu,

‒baterie do glukometru,

‒pompa insulinowa,

‒wkłucia do pompy insulinowej (zestawy infuzyjne)

‒zbiorniki na insulinę,

‒baterie do pompy insulinowej,

‒telefon komórkowy z systemem (…) lub wyższym lub z systemem iOS,

‒komputer kompatybilny z aplikacja (...),

‒smartwatch kompatybilny z aplikacją (...),

‒mostek do pomp firmy (...) (ewentualnie),

‒soczewki kontaktowe, szkła korekcyjne z oprawkami,

‒ciśnieniomierz automatyczny naramienny,

‒waga do masy ciała.

Wydatki, które zamierza Pani odliczyć, nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i rozlicza się na zasadach ogólnych, jednak pytanie dotyczy tylko i wyłącznie odliczania wydatków z tytułu ulgi rehabilitacyjnej. Nie odliczała Pani i nie będzie odliczać tych wydatków w innej formie lub z innego tytułu. Wydatki nie zostaną też sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostaną zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie. Zamierza Pani nabywać ww. na podstawie imiennych faktur VAT.

Pytanie

Czy na podstawie przepisu ustawy o podatku dochodowym z dnia 26 lipca 1991 r. (art. 26 ust. 1 pkt 6, art. 26 ust. 7a pkt 2a, pkt 3 i pkt 12) - ustawa PIT, będzie mogła Pani odliczyć od dochodu wydatki związane z zakupem insuliny, systemów (…) oraz (…), glukometru, baterii do glukometru oraz nakłuwaczy, lancetów, pasków testowych do pomiaru glukozy we krwi, penów (wstrzykiwaczy insuliny), igieł jednorazowych do penów, pasków testowych do pomiaru cukru i glukozy w moczu, pompy insulinowej, wkłuć (zestawów infuzyjnych) do pompy insulinowej, zbiorników na insulinę, baterii do pompy insulinowej, komputera, telefonu i smartwatcha oraz ewentualnego dedykowanego mostka do pompy insulinowej, soczewek kontaktowych i szkieł korekcyjnych z oprawkami, a także ciśnieniomierza i wagi do masy ciała?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Na podstawie art. 26 ust. 7a Ustawy PIT, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m.in.:

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1977) – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 Ustawy PIT, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3. Jak stanowi ponadto art. 26 ust. 7b Ustawy PIT, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d pkt 1) Ustawy PIT, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a Ustawy PIT, Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Pani zdaniem, jako osoba spełniająca powyższe kryteria, powinna móc odliczyć od dochodu wydatki związane ze wszystkimi wymienionymi wyżej zakupami. Po pierwsze, posiada Pani orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Po drugie, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 2a) Ustawy PIT za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m. in: zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. W obecnie obowiązującym wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) - Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie z dnia 2 marca 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 704) wymienione zostały (m.in) objęte niniejszym wnioskiem: Soczewka okularowa korekcyjna do dali (poz. 72) - przy czym oczywistością jest, iż oprawki okularowe stanowią wyposażenie umożliwiające używanie soczewek okularowych zgodnie z zastosowaniem Soczewka kontaktowa miękka (poz. 76) Zestawy infuzyjne do osobistej pompy insulinowej (obejmujące wkłucie, łącznik i dren) - poz. 91 Zbiornik na insulinę do osobistej pompy insulinowej - poz. 134 Sensor/ Elektroda do Systemu Ciągłego Monitorowania Glikemii w czasie rzeczywistym (…) poz. 135 (…). Nadmienić należy, że Minister Zdrowia wydał w dniu 27 października 2022 rozporządzenie zmieniające z dniem 1 stycznia 2023 rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie, jednak wszystkie w/w przedmioty pozostały w wykazie (…).

Ponadto, przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 Ustawy PIT stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Sięgając do definicji legalnej wyrażenia „rehabilitacja” wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 573 z późn. zm.) – rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej. Mając na względzie art. 26 ust. 7a pkt 3 cyt. ustawy określenie ”indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności.

Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo – rehabilitacyjne lub ułatwiać tej osobie, ze względu na jej niepełnosprawność, wykonywanie czynności życiowych. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz m.in. służyć przywracaniu sprawności organizmu; cechą zakupionego sprzętu (urządzenia) musi być jego indywidualny charakter. Właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu czy zaleceniu. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki na zakup pompy insulinowej, glukometru oraz osprzętu, tj.: baterii do glukometru i pompy, nakłuwaczy, lancetów, pasków testowych do glukometru, penów (wstrzykiwaczy insuliny), igieł jednorazowych do penów, pasków testowych do pomiaru cukru i ciał ketonowych w moczu, ciśnieniomierza oraz wagi do masy ciała stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych Pani, jako osobie niepełnosprawnej w związku z zachorowaniem na cukrzycę typu 1, tym samym mieszczą się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli zostaną prawidłowo udokumentowane podlegają odliczeniu od dochodu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Także telefon, komputer i smartwatch stanowią narzędzia pomocne i ułatwiające codzienne życie – dzięki nim oraz zainstalowanym na nich aplikacjom dedykowanym dla diabetyków (co stanowi indywidualizację sprzętu), możliwe będzie ciągłe monitorowanie poziomu glikemii, a w konsekwencji zapobieganie niebezpiecznym sytuacjom (utrata przytomności) spowodowanym spadkiem poziomu glukozy. Również ewentualne dedykowane do pomp insulinowych urządzenie (mostek) jest niezbędne do komunikacji telefonu komórkowego oraz pompy insulinowej. Urządzenie to przeznaczone jest do modelu pompy insulinowej, który to nie ma samodzielnie możliwości komunikacji z telefonem. Z tych względów należy przyjąć, że wydatek poniesiony na zakup tego urządzenia także jest wydatkiem, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy PIT. Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych. W odniesieniu zaś do odliczenia z tytułu wydatków poniesionych na zakup insuliny i leków przeciwhistaminowych oraz sterydów donosowych wskazać należy że, wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu w ramach art. 26 ust. 7a pkt 12 Ustawy PIT o ile posiadają cechy „leku”, tzn. mieszczą się w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i lekarz specjalista stwierdził, że są one konieczne do stosowania przez okres stały lub czasowy. Zaznaczyć przy tym należy, że prawo do ulgi przysługuje na wszystkie leki, których konieczność stosowania stałego bądź tymczasowego zaleci lekarz, niezależnie od tego, czy leki związane są ze schorzeniem, w związku z którym orzeczono niepełnosprawność, czy też z jakimkolwiek innym schorzeniem. W sytuacji, gdy wydatki na zakup insuliny i leków przeciwhistaminowych nie zostały Pani w żaden sposób sfinansowane, dofinansowane, ani też zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz gdy zostały spełnione warunki, o których mowa powyżej.

Może Pani odliczyć od dochodu kwotę faktycznie poniesioną na jej zakup, w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100 zł.

Reasumując, Pani zdaniem, jako osoba spełniająca kryteria wymagane w art. 26 ust. 7d pkt 1 PIT, powinna móc odliczyć od dochodu wydatki związane z wymienionymi wyżej zakupami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022r. poz. 2647).:

podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z 29 października 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105) do art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został dodany pkt 2a, który wskazuje, że:

za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

Wskazane wyroby medyczne są to wyroby medyczne wymienione w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

c) znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przedstawiła Pani informacje z których wynika, że:

‒choruje na cukrzyce typu 1,

‒od 3 stycznia 2022 r. posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności, z którego wynika, że niepełnosprawność istnieje od 26 roku życia,

‒chciałaby Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej następujące wydatki: zakup insuliny, systemy (...) oraz (...), glukometr, baterie do glukometru oraz nakłuwaczy, lancetów, pasków testowych do pomiaru cukru i glukozy w moczu, pompy insulinowej wkłuć (zestawów infuzyjnych) do pompy insulinowej, zbiorników na insulinę, baterii do pompy insulinowej, komputera, telefonu i smartwatcha oraz ewentualnego dedykowanego mostka do pompy insulinowej, soczewek kontaktowych i szkieł korekcyjnych z oprawkami, a także ciśnieniomierza i wagi do masy ciała.

W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwość budzi prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w odniesieniu do powyższych wydatków.

Możliwość odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakupu wskazanych wydatków należy w przedstawionym stanie faktycznym odnieść do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że będące przedmiotem zapytania urządzenia, stanowią narzędzia pomocne i ułatwiające Pani codzienne życie – dzięki nim oraz zainstalowanym na nich aplikacjom dedykowanym dla diabetyków, możliwe jest ciągłe monitorowanie poziomu glikemii, a w konsekwencji zapobieganie niebezpiecznym sytuacjom (utrata przytomności) spowodowanym spadkiem poziomu glukozy.

Wymienione przez Panią urządzenia są niezbędne do komunikacji telefonu komórkowego, komputera, smartwatcha, pompy insulinowej, zbiorników na insulinę, baterii do pompy insulinowej, dedykowanego mostka do pompy insulinowej. Urządzenia te dzięki nim oraz zainstalowanym aplikacjom dedykowanym diabetykom, możliwe jest ciągłe monitorowanie poziomu glikemii, a w konsekwencji zapobieganie niebezpiecznym sytuacjom (utratą przytomności). Również ewentualne dodatkowe urządzenie (mostek) jest niezbędne do komunikacji telefonu komórkowego z pompą insulinową.

Z tych względów należy przyjąć, że wydatek poniesiony na zakup wskazanych urządzeń jest wydatkiem, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z Pani niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisane we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Panią/które Pani poniesie na zakup wskazanych urządzeń stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Panią czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać/będą mogły zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia).

Ponadto w ramach ulgi rehabilitacyjnej ma Pani prawo odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup soczewek kontaktowych oraz okularów wraz z oprawkami. Jak wynika z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego są one niezbędne w rehabilitacji oraz że ułatwiają wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jak również, że pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem Pani niepełnosprawności istnieje ścisły związek.

Nadto w ramach ulgi rehabilitacyjnej ma Pani prawo odliczyć poniesione wydatki na zakup pasków do glukometru.

W powyższym zakresie stanowisko Pani jest prawidłowe.

Natomiast w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie mieści się zakup wagi do masy ciała, gdyż urządzenie to jest przedmiotem powszechnego użytku oraz nie jest ani lekiem, ani sprzętem, urządzeniem, czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji. Wskazane urządzenie nie jest także wskazane jako wyrób medyczny, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 2a określony jest w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 704). Zatem wydatek ten nie podlega odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Pomimo wskazania przez Panią, że wydatki na zakup wagi do masy ciała ,,stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych”, należy zauważyć, że takie urządzenie jest sprzętem, któremu, biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, trudno przypisać indywidualny charakter.

Należy podkreślić, że zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) powinien mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności. (zob. np. wyrok NSA w Szczecinie z 22.02.2001 r., sygn. SA/Sz 1985/99; Wyrok WSA w Olsztynie z 6 lutego 20008 r. I SA/Ol 711/07 ).

Tym samym w tej części stanowisko Pani jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).