Wyrok SN z dnia 21 czerwca 2022 r., sygn. I NSNc 368/21

1. Z art. 67 ust. 1 Konstytucji RP nie da się wyprowadzić konstytucyjnego prawa do jakiejkolwiek postaci świadczenia. Podstawą roszczeń mogą być jedynie przepisy ustawowe szczegółowo regulujące te kwestie. Nie ma zatem podstaw, aby z samego art. 67 ust. 1 Konstytucji RP w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP wyprowadzić określone prawo do zasiłku chorobowego.

2. Nakaz równego traktowania, o którym mowa art. 32 ust. 1 Konstytucji RP zakłada równe traktowanie podmiotów podobnych oraz odmienne traktowanie przez prawo podmiotów posiadających różne cechy. Równość wobec prawa oznacza jednakowe traktowanie osób spełniających takie same warunki. Jeżeli ustawa przyznaje uprawnienia określonemu kręgowi osób spełniających wymagane warunki, osoby nienależące do tego kręgu nie mogą powoływać się na zasadę równości, skoro wymaganych warunków nie spełniają. Równość wobec prawa należy rozumieć jako równość szans a nie równość w zakresie wszystkich uprawnień.

3. Skoro sam pracownik odmówił przyjęcia nowych warunków zatrudnienia, a stosunek służby wygasł, to w braku przepisów szczególnych, nie przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bosek (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Janusz Niczyporuk

‎Joanna Rebisz-Wojtala (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z odwołania A. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (…) Oddziałowi w W. z udziałem zainteresowanego Izby Administracji Skarbowej w W. o zasiłek chorobowy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 21 czerwca 2022 r. skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z 6 września 2018 r., sygn. VII Ua (…),

I. oddala skargę nadzwyczajną,

II. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania przed Sądem Najwyższym.