Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.542.2022.2.EB

Odliczenie naliczonego podatku od towarów i usług z faktury wystawionej do paragonu na osobę prywatną za opał – pelet, służący do ogrzania wynajmowanych lokali, który nigdy nie był i nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych lub innych aniżeli w celu ogrzewania wynajmowanych lokali.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 24 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z faktury wystawionej do paragonu na osobę prywatną za opał – pelet, służący do ogrzania wynajmowanych lokali, który nigdy nie był i nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych lub innych aniżeli w celu ogrzewania wynajmowanych lokali. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2022 r. (wpływ 22 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą Od 14 stycznia 1982 r. pod firmą A (NIP (…)). W ramach jednoosobowej działalności zajmuje się Pani sprzedażą detaliczną okularów w ramach kodu PKD 26.70.Z - Produkcja instrumentów optycznych i sprzętu fotograficznego. Działalność prowadzi Pani pod adresem B. Jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Lokal pod działalność A wynajmuje Pani i opłaca czynsz. Lokal ten nie posiada wyodrębnionej kotłowni, jest ogrzewany z ciepłowni miejskiej. Oprócz działalności gospodarczej A jest Pani również właścicielką nieruchomości pod adresem C. Nieruchomość ta składa się z czterech poziomów (piwnica, parter, piętro i poddasze). Na parterze jest jeden lokal użytkowy, który Pani wynajmuje, na piętrze jest drugi lokal użytkowy, który Pani wynajmuje. Lokale są wynajmowane przez Panią pod działalność gospodarczą prowadzoną przez wynajmujących. W budynku pod adresem C w części mieszkalnej, która nie jest używana z uwagi na brak środków na jej wykończenie, w której obecnie są prowadzone prace wykończeniowe w ramach posiadanych środków od roku 2010. Posiada Pani również lokal pod adresem C, który również Pani wynajmuje. Łącznie wynajmuje Pani trzy lokale.

Zgłosiła się Pani do podatku VAT z tytułu usługi najmu, opodatkowuje Pani ten dochód na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego 8,5% – składając corocznie PIT-28.

Prowadzi Pani dwie wyodrębnione ewidencje VAT dla prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej oraz dla usługi najmu. Nie prowadzi Pani sprzedaży zwolnionej z VAT.

W ewidencji VAT sprzedaży z tytułu usług najmu ujmuje Pani trzy faktury VAT od najemców z podatkiem VAT – 23%. Natomiast w ewidencji VAT zakupu odlicza Pani podatek VAT naliczony od mediów tj. energia, woda na podstawie odczytów z liczników oraz wywóz nieczystości. W roku 2021 zakupiła Pani opał (pelet – gdyż nieruchomość pod adresem C, którą Pani posiada ma kotłownię z piecem na pelet). Otrzymała Pani faktury do paragonu opłacone gotówką na kwotę ok. (…) zł. Na fakturze były Pani dane jako osoby prywatnej, tj. Imię i nazwisko, adres nieruchomości wynajmowanej. W roku 2022 również zakupiła Pani pelet do wynajmowanych lokali. Lokal mieszkalny, który Pani zamieszkuje oraz jeden z lokali wynajmowanych jest ogrzewany z ciepłowni miejskiej. Wobec powyższego zakupiony opał był i będzie wykorzystany wyłącznie do lokali wynajmowanych.

Powstało pytanie czy może Pani odliczyć VAT naliczony z faktur za opał – pelet, który zakupiła Pani do ogrzania wynajmowanych lokali, gdzie jest Pani zobowiązana odprowadzić VAT należny w wystawianych przez Panią faktur VAT-23%?

Zadaje Pani to pytanie, gdyż otrzymała Pani dwie sprzeczne informacje co do interpretacji wskazanych przepisów.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

a)Zakupiony pelet – opał jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. najem lokali użytkowych. Są to czynności wyłącznie opodatkowane. Opał jest wykorzystany aby ogrzać lokale które Pani wynajmuje jako lokale użytkowe.

b)Faktura za zakup opału została wystawiona na właściciela lokali. Zaznacza Pani, iż faktura nie miała nr identyfikacji podatkowej NIP.

c)Nie dokonuje Pani odsprzedaży na rzecz najemców kosztów opału. Nie refakturuje na najemców kosztów opału. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Panią jako wynajmującą a Pani najemcami ustalili Państwo, iż w kwocie czynszu, który zostaje opłacony na podstawie wystawionej faktury VAT z 23% podatkiem od towarów i usług jest ujęta opłata również za ogrzewanie lokali. Ceny opału są różne stąd ustalona została opłata łączna w czynszu, najemcy w okresie grzewczym płacą wyższą kwotę za wynajem.

d)Nie wystawia Pani odrębnej faktury dla najemców za poniesione koszty ogrzewania. Gdyż jak pisała Pani w pkt. c) kwota czynszu obejmuje również koszt ogrzewania lokali.

Pytanie

Czy może Pani odliczyć podatek od towarów i usług VAT naliczony z faktury wystawionej do paragonu na osobę prywatną (imię, nazwisko i adres bez NIP) za opał – pelet, który zakupiła Pani do ogrzania wynajmowanych lokali, który nigdy nie był i nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych lub innych aniżeli w celu ogrzewania wynajmowanych lokali?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą":

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, które w opisanym przypadku nie mają miejsca.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa status danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższych przepisów uważa Pani, iż przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy:

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy:

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Z kolei ust. 2 ww. artykułu stanowi, że:

Jak wynika z powyższego, definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Powołana wyżej definicja podatnika zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest odzwierciedleniem definicji zawartej w art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przepisów art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 4 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje czynnym podatnikom podatku od towarów i usług jedynie w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 1 - 15 ustawy:

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. Zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwość jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego. Niemniej jednak opisany błąd powinien być skorygowany w ten sposób aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy podmiotami gospodarczymi prawidłowo oznaczonymi zgodnie z przepisami ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą od 14 stycznia 1982 r. Jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Lokal pod działalność wynajmuje Pani i opłaca czynsz. Lokal ten nie posiada wyodrębnionej kotłowni, jest ogrzewany z ciepłowni miejskiej. Oprócz działalności gospodarczej jest Pani również właścicielką nieruchomości. Nieruchomość ta składa się z czterech poziomów (piwnica, parter, piętro i poddasze). Na parterze jest jeden lokal użytkowy, który Pani wynajmuje, na piętrze jest drugi lokal użytkowy, który Pani wynajmuje. Lokale są wynajmowane przez Panią pod działalność gospodarczą prowadzoną przez wynajmujących. W budynku w części mieszkalnej, która nie jest używana z uwagi na brak środków na jej wykończenie, w której obecnie są prowadzone prace wykończeniowe w ramach posiadanych środków od roku 2010. Posiada Pani również lokal pod innym adresem, który również Pani wynajmuje. Łącznie wynajmuje Pani trzy lokale. Zgłosiła się Pani do podatku VAT z tytułu usługi najmu, opodatkowuje Pani ten dochód na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego 8,5% – składając corocznie PIT-28. Prowadzi Pani dwie wyodrębnione ewidencje VAT dla prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej oraz dla usługi najmu. Nie prowadzi Pani sprzedaży zwolnionej z VAT. W ewidencji VAT sprzedaży z tytułu usług najmu ujmuje Pani trzy faktury VAT od najemców z podatkiem VAT – 23%. Natomiast w ewidencji VAT zakupu odlicza Pani podatek VAT naliczony od mediów, tj. energia, woda na podstawie odczytów z liczników oraz wywóz nieczystości. W roku 2021 zakupiła Pani opał (pelet – gdyż nieruchomość, którą Pani posiada ma kotłownię z piecem na pelet). Otrzymała Pani faktury do paragonu opłacone gotówką na kwotę ok. (…) zł. Na fakturze były Pani dane jako osoby prywatnej, tj. Imię i nazwisko, adres nieruchomości wynajmowanej. W roku 2022 również zakupiła Pani pelet do wynajmowanych lokali. Lokal mieszkalny, który Pani zamieszkuje oraz jeden z lokali wynajmowanych jest ogrzewany z ciepłowni miejskiej. Wobec powyższego zakupiony opał był i będzie wykorzystany wyłącznie do lokali wynajmowanych. Zakupiony pelet – opał jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. najem lokali użytkowych. Są to czynności wyłącznie opodatkowane. Opał jest wykorzystany aby ogrzać lokale, które Pani wynajmuje jako lokale użytkowe. Faktura za zakup opału została wystawiona na właściciela lokali. Zaznacza Pani, iż faktura nie miała nr identyfikacji podatkowej NIP. Nie dokonuje Pani odsprzedaży na rzecz najemców kosztów opału. Nie refakturuje na najemców kosztów opału. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Panią jako wynajmującą a Pani najemcami ustalili Państwo, iż w kwocie czynszu, który zostaje opłacony na podstawie wystawionej faktury VAT z 23% podatkiem od towarów i usług jest ujęta opłata również za ogrzewanie lokali. Ceny opału są różne stąd ustalona została opłata łączna w czynszu, najemcy w okresie grzewczym płacą wyższą kwotę za wynajem. Nie wystawia Pani odrębnej faktury dla najemców za poniesione koszty ogrzewania, gdyż kwota czynszu obejmuje również koszt ogrzewania lokali.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Pani dotyczą ustalenia, czy może Pani odliczyć podatek od towarów i usług VAT naliczony z faktury wystawionej do paragonu na osobę prywatną (imię, nazwisko i adres bez NIP) za opał – pelet, który zakupiła Pani do ogrzania wynajmowanych lokali, który nigdy nie był i nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych lub innych aniżeli w celu ogrzewania wynajmowanych lokali.

W tym miejscu należy wyjaśnić kwestię związaną z możliwością odliczenia podatku VAT z faktury bez numeru NIP. Jak wyżej wskazano, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanej we wniosku nieprawidłowości (braku NIP nabywcy) jako przesłanki negatywnej powodującej utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze). Zatem brak numeru NIP na fakturze nie przesądza o braku prawa do odliczenia podatku VAT.

Jednakże, jak już wcześniej wskazano, opisany błąd powinien być skorygowany w ten sposób aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy podmiotami gospodarczymi prawidłowo oznaczonymi zgodnie z przepisami ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro – jak wskazała Pani – jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz zakupiony pelet – opał jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. najem lokali użytkowych (są to czynności wyłącznie opodatkowane) – to, przy założeniu, że nie wystąpią okoliczności wymienione w art. 88 ustawy –przysługuje Pani prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup tego peletu (pomimo, że faktura nie zawiera numeru NIP, a zostało na niej zamieszczone jedynie Pani imię i nazwisko).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w przedstawionej sytuacji, przysługuje Pani prawo odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej do paragonu na osobę prywatną (imię, nazwisko i adres bez NIP) za opał – pelet, który zakupiła Pani do ogrzania wynajmowanych lokali, który nigdy nie był i nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych lub innych aniżeli w celu ogrzewania wynajmowanych lokali. Prawo to przysługuje, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną przedstawiam jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zaistniałego stanu faktyczne podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).