Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.698.2022.4.JG

- Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT? - Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek? - Czy koszty nabycia materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawcy w ramach działalności B+R, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT? - Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy wskazanych we wniosku oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności B+R Wnioskodawcy?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

  - realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT;

  - poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek;

  - koszty nabycia materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawcy w ramach działalności B+R, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT;

  - Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy wskazanych we wniosku oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności B+R Wnioskodawcy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2022 r., (data wpływu 17 października 2022 r.) w odpowiedzi na II wezwanie – pismem z 20 grudnia 2022 r., (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP) oraz w odpowiedzi na III wezwanie – pismem z dnia 3 stycznia 2023 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest (…) producentem (…). Spółka prowadzi działalność na terenie Polski od (…) roku. Siedziba spółki mieści się (…). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i nie posiada statusu ośrodka badawczo-rozwojowego. Wnioskodawca prowadzi działalność oznaczoną następującymi kodami PKD: (…).

Przeważający przedmiot działalności Spółki oznaczony jest kodem:

-(…).

Spółka przewiduje uzyskanie dochodu podlegającego opodatkowaniu zarówno w bieżącym roku podatkowym jak i przyszłych latach. Spółka uzyskuje dochody inne niż dochody z zysków kapitałowych i niniejszy wniosek dotyczy podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do tego źródła dochodów (tj. dochodów innych niż dochody z zysków kapitałowych). Niniejszy wniosek dotyczy kosztów za rok podatkowy 2021.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Jako przykład można wskazać proces projektowania i wykonywania maszyn do (…). Celem takiego działania jest unowocześnienie i usprawnienie działalności przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca wskazuje, że do prac badawczo-rozwojowych są klasyfikowane wyłącznie projekty, w których dochodzi do powstania innowacji co najmniej w skali Spółki jako przedsiębiorcy. Innowacja w skali przedsiębiorcy jest zapewniona poprzez porównanie nowego projektu z dotychczas zrealizowanymi rozwiązaniami. Jeżeli możliwe jest zastosowanie rozwiązań dotychczasowych (wykorzystanie dokumentacji konstrukcyjnej i technologicznej już opracowanej), z wprowadzeniem wyłącznie nieznacznych zmian projektowych, dany projekt nie jest klasyfikowany do prac rozwojowych.

Proces tworzenia maszyn do (…).

Pierwszym etapem otwierającym cały proces jest ocena potrzeb technologicznych. Podejmowana jest decyzja o zaprojektowaniu i następnie wykonaniu nowego urządzenia, które ma na celu zwiększenie komfortu pracy i jej wydajności przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów produkcji.

Drugi, następujący etap to identyfikacja dotychczasowego procesu. Jej celem jest znalezienie i wskazanie możliwych punktów, w których można dokonać modyfikacji usprawniających. Projektowana maszyna ma znaleźć zastosowanie do wszelkich wyrobów z powłoką malowaną i które mają zostać (…). Dotychczasowo elementy były (…) ręcznie. Ze względu na czasochłonność i uciążliwość procesu dla pracowników był on realizowany niedokładnie.

Trzecim etapem jest identyfikacja pod kątem możliwości usprawnienia procesu wykorzystania maszyny w procesie produkcji. Skutkiem identyfikacji było wyróżnienie kolejno: niedokładności, czasochłonności, niskiego komfortu pracy. W przypadku każdego elementu szerokość (…) obszaru jest taka sama, różnica występuje tylko wyłącznie w długości elementów. Podczas ręcznego (…) pracownik musiał bardzo uważać na szerokość (…) powierzchni oraz odpowiednio dobierać nacisk w taki sposób by nie uszkodzić powierzchni elementu. Ze względu na zróżnicowanie i trudność czynności wielokrotnie musiały być wykonywane ponownie, ponieważ powierzchnia pozostawała obrobiona w niezadowalającym stopniu.

Kolejny, czwarty etap prac polega na znalezieniu rozwiązań problemów, zidentyfikowanych w poprzednim etapie. Dzięki temu, że na wszystkich elementach znajduje się identyczna szerokość powierzchni (…) możliwe było zastosowanie (…) oraz zderzaków ustalających szerokość (…). Rozwiązanie to w każdym przypadku umożliwiło uzyskanie identycznej szerokości, przy zachowaniu zmienności parametru jaką w tym przypadku jest długość elementu. Zastosowanie (…) wyeliminowało także niedokładność związaną z szerokością powierzchni (…), jednak nie wyeliminowało konieczności powtarzania tego procesu na jednym elemencie ze względu na zły docisk przez operatora. W tym celu został zaprojektowany specjalny uchwyt, który pozwala na ustawienie wysokości (…) co dało możliwość uzyskania powtarzalnej i jednakowej powierzchni (…). Dzięki temu skrócony został także czas procesu, ponieważ jedynym zadaniem operatora po modyfikacji jest dosunięcie elementu do zderzaka i przeciągnięcie go wzdłuż (…). Dotychczas z procesem tym związane było także zapylenie miejsca pracy. Wymienione wcześniej modyfikacje nie były w stanie wyeliminować zapylenia dlatego została podjęta decyzja o zastosowaniu odciągu, który w znacznym stopniu polepszył komfort pracy chroniąc pracownika przed pracą w miejscu o dużym zapyleniem.

Po przeanalizowaniu procesu pod kątem możliwości ulepszenia i znalezieniu rozwiązań mających na celu polepszenie całego procesu w kolejnym kroku zaprojektowane zostało urządzenie, które umożliwiło komfortową oraz ergonomiczną pracę operatora. Zostały wytypowane urządzenia potrzebne do realizacji urządzenia (…) oraz odciąg, a następnie został zaprojektowany uchwyt oraz stół umożliwiający połączenie tych wszystkich elementów.

Po wykonaniu projektu przez wyznaczone osoby nastąpiło uruchomienie urządzenia. Pierwsze próby pokazały słuszność zastosowanych komponentów który w znacznym stopniu poprawiły dokładność, czas pracy oraz komfort operatora. Po tym procesie odbyło się spotkanie osób uczestniczących w projekcie, które miało na celu analizę procesu projektowania w celu jego usprawnienia i eliminacji popełnionych błędów.

W ramach opisanej powyżej działalności badawczo-rozwojowej, zarówno w zakresie nowych wyrobów jak i w zakresie usługi modernizacji, Spółka ponosi szereg wydatków takich jak:

- wynagrodzenia pracowników związanych z prowadzeniem działalności rozwojowej, w szczególności:

- pracowników działu technologicznego,

- pracowników działu konstrukcyjnego,

- projekt menadżera (kierownik projektu),

- pracowników działu planowania,

- pracowników działu kontroli jakości,

Przez wskazane powyżej koszty wynagrodzeń rozumie się zarówno koszty wynagrodzenia zasadniczego jak również koszty wszelkiego typu premii, bonusów, dodatków i nagród związanych funkcjonalnie z efektami wykonywanej pracy. Do kosztów prowadzonych prac nie są zaliczone premie takie jak np. za polecenie pracownika, czy premie niezwiązane z działalnością B+R.

Przykładowo, Wnioskodawca wskazuje sposób obliczania udziału pracownika w działalności B+R oraz w działaniach innych niż ta działalność - dalej „współczynnik B+R”.

Przykładowo, jeżeli pracownik zaangażowany w projekt przepracował łącznie 160 godzin w miesiącu, przy czym nie cały poświęcony czas dotyczy działalności B+R, zatem Wnioskodawca dokonuje następującego przypisania proporcji, pozwalającej na dokładne zaewidencjonowanie czasu poświęconego przez pracownika na działalności B+R (przykład dotyczy pracowników bezpośrednio zaangażowanych w konkretny projekt/projekty).

Udział pracowników w działaniach:

a. 100 godzin na B+R,

b. 20 godzin spotkań roboczych 75% B+R,

c. 40 godzin innych działań niezwiązanych z B+R.

W podanym przykładzie dane w lit. a odnoszą się do rzeczywistego czasu, który w danym miesiącu poświęca pracownik sensu stricte na działalność B+R.

Dane podane w punkcie b. dotyczą spotkań odbywających się u Wnioskodawcy w ramach zespołów projektowych, na których omawiane są wszystkie istotne dla danego projektu kwestie techniczne i organizacyjne. Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że na spotkaniach tych omawiane są również tematy niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową, dlatego też Wnioskodawca nie uwzględnia całkowitego czasu spędzonego przez tych pracowników na spotkaniach. W takim przypadku proporcja czasu pracownika przeznaczonego na spotkania będzie przydzielana proporcjonalnie - proporcja ta będzie wynikała z założeń organizacyjnych takich spotkań i ich agendy, a zatem szczegółowego wskazania kwestii, które będą przedmiotem takich spotkań.

W podanym przykładzie czas pracy związany ze spotkaniami wynosi 20 godzin, z czego 75 % stanowią prace badawczo-rozwojowe (związane z projektami badawczo-rozwojowymi Wnioskodawcy), pozostały czas odnosi się do tej części spotkania, która nie dotyczy działań badawczo-rozwojowych.

Zatem w podanym przykładzie proporcja uwzględniona w ewidencji będzie następująca: 20h * 75% = 15h w ramach B+R.

Poza kosztami pracowniczymi, Spółka w związku z działalnością badawczo-rozwojową ponosi koszty:

  - koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; do tej puli kosztów Spółka zalicza:

- koszty materiałów wykorzystanych do produkcji prototypu/podzespołów, takie jak (…),

- koszty mediów (w tym energii elektrycznej) zużytych na etapie tworzenia prototypu urządzenia lub podzespołów;

  - koszty niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, koszty badań prototypów, przeprowadzana zarówno przez Wnioskodawcę jak również przez niepowiązane ze Spółką podmioty badawcze.

  - koszty amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej - koszty odpisów amortyzacyjnych w ramach tej puli są zaliczane do kosztów kwalifikowanych wyłącznie w zakresie w jakim te aktywa są wykorzystywane do działalności rozwojowej (zaliczenie proporcjonalne); przykładowymi środkami trwałymi wykorzystywanymi w działalności rozwojowej są maszyny do (…) jak również sprzęt komputerowy i wysoko specjalistyczne oprogramowanie komputerowe;

W związku z tym, że niektóre środki trwałe używane są przez Spółkę także w celach związanych z działalnością operacyjną, niestanowiącą działalności badawczo-rozwojowej, Spółka opracowała metodę pozwalającą określić stopień wykorzystywania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej. Powyżej wskazane wyodrębnienie jest możliwe dzięki opracowanemu kluczowi alokacji, bazującemu na proporcji wykorzystania danego środka trwałego do projektów związanych z działalnością B+R w stosunku do jego ogólnego wykorzystania. Podstawą wyliczenia proporcji jest faktyczne wykorzystanie danego środka trwałego do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z tym modelem, raz w miesiącu Spółka podsumowuje liczbę godzin realizację zadań B+R przy wykorzystaniu danego środka trwałego biorąc pod uwagę alternatywnie:

- zarejestrowany czas pracy danej maszyny/urządzenia na wykonywanie działań B+R,

- zarejestrowany czas pracy pracowników wykonujących prace B+R, wg metodologii obliczania wskazanej powyżej;

- inne zmienne, których wykorzystanie będzie adekwatne do sposobu działania danego środka trwałego.

W oparciu o wskazane powyżej klucze alokacji Spółka dokonuje proporcjonalnego podziału odpisów amortyzacyjnych w celu wyodrębnienia tej wartości odpisu, która jest związana z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Spółka nie wyklucza stosowania w przyszłości innych kluczy alokacji związanych z wyliczeniem właściwej wartości odpisu amortyzacyjnego, przypadającej na stopień wykorzystania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Przykładowo, jeżeli środek trwały wykorzystywany jest do działalności badawczo - rozwojowej w 30% czasu jego łącznego wykorzystania, Spółka wyodrębnia jako koszty kwalifikowane tylko te koszty, które wg wskazanej proporcji może przypisać działalności B+R. Analogiczna metodologia dotyczy przypisywania pozostałych ww. kosztów.

Spółka w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek prowadzi odrębne ewidencjonowanie wydatków związanych z opisaną powyżej działalnością badawczo-rozwojową poprzez wyodrębnienie ich na kontach pomocniczych w ewidencji pozabilansowej.

Spółka prowadzi również ewidencję czasu pracy pracowników, pozwalającą na ustalenie jaki stopień ich czasu pracy w danym miesiącu został przeznaczony na realizowanie zadań związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka dokonuje więc wyodrębnienia kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową w swojej ewidencji rachunkowej w myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

Pismem z dnia 13 października 2022 r., z 20 grudnia 2022 r., oraz z 3 stycznia 2023 r., uzupełniono opis stanu faktycznego w następujący sposób:

Opisana działalność ma charakter innowacyjny, twórczy, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca w (…) 2022 r. uzyskał decyzję o wsparciu na podstawie odrębnych przepisów, niemniej jednak decyzja ta nie obejmuje działalności opisanej w przedmiotowym wniosku, a zatem dotyczy odrębnej od tej opisanej we wniosku bazy kosztowej. W zakresie działalności B+R opisanej we wniosku nie jest to działalność objęta decyzją oraz nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.).

Koszty realizacji prac B+R opisane we wniosku Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych i wydatki te nie zostały Wnioskodawcy zrekompensowane w jakiejkolwiek formie (nie zostały/nie zostaną zwrócone i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania).

Wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodu.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników wskazanych we wniosku na podstawie umów o pracę oraz umów zlecenia.

W skład ww. wynagrodzeń wchodzą następujące elementy: wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego typu premie, bonusy, dodatki i nagrody związane funkcjonalnie z efektami wykonywanej pracy.

Do kosztów prowadzonych prac nie są zaliczone premie takie jak np. za polecenie pracownika, czy premie niezwiązane z działalnością B+R.

Tworzone przez Wnioskodawcę maszyny, których dotyczy pytanie oznaczone nr 1 nie zostały zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy.

Opisana we wniosku maszyna (urządzenie) jest projektowana w celu usprawnienia jednego z elementów cyklu produkcyjnego. W tym celu został zaprojektowany specjalny uchwyt, który pozwala na ustawienie wysokości (…), co dało możliwość uzyskania powtarzalnej i jednakowej powierzchni (…). Dzięki temu skrócony został także czas procesu, ponieważ jedynym zadaniem operatora po modyfikacji jest dosunięcie elementu do zderzaka i przeciągnięcie go wzdłuż (…). Dotychczas z procesem tym związane było także zapylenie miejsca pracy. Wymienione wcześniej modyfikacje nie były w stanie wyeliminować zapylenia dlatego została podjęta decyzja o zastosowaniu odciągu, który w znacznym stopniu polepszył komfort pracy chroniąc pracownika przed pracą w miejscu o dużym zapyleniu.

Po przeanalizowaniu procesu pod kątem możliwości ulepszenia i znalezieniu rozwiązań mających na celu polepszenie całego procesu w kolejnym kroku zaprojektowane zostało urządzenie, które umożliwiło komfortową oraz ergonomiczną pracę operatora. Zostały wytypowane urządzenia potrzebne do realizacji urządzenia, (…) oraz odciąg, a następnie został zaprojektowany uchwyt oraz stół umożliwiający połączenie tych wszystkich elementów.

Maszyna jako usprawniająca procesy - jest wykorzystywana we własnej działalności Wnioskodawcy.

Realizowane prace i ich efekt szczegółowo opisane we Wniosku zmierzają do zwiększenia zdolności  produkcyjnych.

Maszyna jest formą małej (…), której funkcje Wnioskodawca opisał we wniosku, gdzie Wnioskodawca wskazał: „Zostały wytypowane urządzenia potrzebne do realizacji urządzenia (…) oraz odciąg, a następnie został zaprojektowany uchwyt oraz stół umożliwiający połączenie tych wszystkich elementów.”

Koszty związane z działalnością B+R w zakresie opisanym we wniosku, są kosztami ujmowanymi na bieżąco i nie stanowią kosztów, które zwiększałyby wartość środka trwałego. Urządzenie może być przesuwane w dowolne miejsce i w ocenie Wnioskodawcy nie jest to urządzenie stanowiące środek trwały.

Pytania:

1. Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT?

2. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek?

3. Czy koszty nabycia materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawcy w ramach działalności B+R, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT?

4. Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy wskazanych we wniosku oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności B+R Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż realizowane przez Spółkę Prace B+R w ramach działalności opisanej we wniosku spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, w szczególności definicję prac rozwojowych.

Uzasadnienie/ocena prawna

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.”

Zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (do przepisu tego odwołuje się art. 4a pkt 28 ustawy o CIT).

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie).

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2. mieć twórczy charakter,

3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kategoria i cel podjętych prac.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawca wskazuje, iż głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę projektów w ramach działalności B+R jest tworzenie rozwiązań w postaci maszyny opisanej we Wniosku, która finalnie poprzez usprawnienie i podniesienie efektywności procesu produkcji służy do tworzenia nowych produktów, które Wnioskodawca wytwarza na zlecenie swoich klientów, których efekty prac w ramach działalności B+R zmierzają nie tylko do możliwości wytworzenia skonkretyzowanego produktu, ale także do zwiększenia efektywności produkcji Wnioskodawcy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, efektem prowadzenia prac badawczo-rozwojowych jest zaprojektowanie urządzenia (maszyny), która znacząco wpłynęła na efektywność pracy pracowników, którzy wykorzystują urządzenie w toku działalności operacyjnej Wnioskodawcy, a zatem wpłynęło na zwiększenie efektywności produkcji spełniając tym samym przesłankę: nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności: do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów.

Środkiem do tego celu jest podejmowanie działań mających na celu, jak np. w podanych przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego opisie procesu tworzenia koncepcji, projektowania i opracowania koncepcji narzędzia (maszyny) do jego wykonania oraz wdrożenia do wykorzystania w produkcji.

Zatem głównym celem realizowanych działań opisanych w niniejszym wniosku w ramach B+R jest usprawnienie procesów w niej zachodzących. Środkiem do tego celu jest podejmowanie działań mających na celu opracowywanie narzędzi zmierzających do optymalizacji produkcji, która jak wskazał Wnioskodawca ma charakter zindywidualizowany, dostosowany do skonkretyzowanych zamówień Klientów.

Niewątpliwie prowadzone przez Wnioskodawcę prace B+R przyczyniają się do zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystują istniejące zasoby wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań we własnym przedsiębiorstwie, które w efekcie zwiększają nie tylko zdolności produkcyjne Wnioskodawcy w zindywidualizowanych zamówieniach klientów, ale zwiększają jej efektywność, co w ocenie Wnioskodawcy spełnia przesłankę tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony proces tworzenia narzędzia (maszyny), należy zauważyć, że proces zaprojektowania oraz następnie zbudowania jest każdorazowo unikatowy. Wiąże się on bowiem z przygotowaniem odrębnego, zindywidualizowanego projektu, przeprowadzeniem procesu tworzenia oraz wykonaniem stosownych testów i prób, aż do osiągnięcia zamierzonych rezultatów.

W związku z powyższym zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w ramach prowadzonych projektów za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

Twórczy charakter prac.

W zakresie drugiego warunku należy się odwołać do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pierwsza ustawa definiuje pojęcie utworu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 tej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W przypadku prac prowadzonych przez pracowników Wnioskodawcy te warunki są w oczywisty sposób spełnione, ponieważ efekty prac są rezultatem działań pracowników - osób, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu, czy w postaci zindywidualizowanych narzędzi, także ulepszonych, które wpływają na usprawnienie procesów produkcyjnych dostosowanych do zindywidualizowanych potrzeb Klientów Wnioskodawcy - procesy związane z cechą twórczą prac pracowników działów wskazanych w opisie wniosku jasno wynikają z przedstawionych reprezentatywnych przykładach zamieszczonych w opisie stanu faktycznego.

Prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez pracowników działów wskazanych w opisie stanu faktycznego cechuje zatem element twórczy na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, którego efektem finalnym jest projektowanie i tworzenie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, a zatem w ocenie Wnioskodawcy spełniony jest tu warunek twórczego charakteru prac.

Systematyczność.

Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że Wnioskodawca prowadzi nieprzerwanie swoją działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością od wielu lat i zamierza prowadzić ją w przyszłości.

Wnioskodawca prowadzi zorganizowane prace, których efektem jest wytwarzanie zindywidualizowanych produktów wg skonkretyzowanych potrzeb Klientów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości na rzecz obecnych i potencjalnych klientów. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

Prace te wymagają wiedzy i umiejętności w szczególności z zakresu wiedzy technicznej i elektroniki, matematyki, fizyki, automatyki, materiałoznawstwa, itp. Do prawidłowej realizacji opisanych we wniosku prac niezbędne jest łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, jak również ich nabywanie przez Specjalistów, pracowników Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe w ramach działalności B+R opisanej we wniosku spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek. Tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko ad. 2, 3 i 4

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT Wnioskodawca może uznać za koszty kwalifikowane koszty pracy pracowników działów wskazanych w opisie stanu faktycznego, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, którego przykładową metodologię wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, wynikającego z prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów związanych z wykorzystaniem zasobów ludzkich przez Wnioskodawcę, stanowiących przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, takich jak przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Jednocześnie kwota odliczenia wskazanych wyżej kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć limitu tych kosztów, wskazanych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, współczynnik B+R nie uwzględnia okresów, w których pracownicy nie wykonują czynności związanych z B+R, także w przypadku, gdy wynika to z absencji spowodowanych chorobą, czy np. urlopem.

Powyższa argumentacja i metodologia znajdą również odpowiednie zastosowanie do wynagrodzenia przysługującego zleceniobiorcom w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT oraz sfinansowanych przez płatnika składki z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęta przez Wnioskodawcę metodologia obliczania współczynnika B+R oraz przyjęte wyłączenia, które wskazał Wnioskodawca, ma praktyczne zastosowanie do normatywnego określenia „w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu” zawartego w dyspozycji art. 18 ust. 2 pkt 1 oraz 1a Ustawy o CIT.

Podsumowując, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej wydatki poniesione na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt. 8 lit. a Ustawy o PIT wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez płatnika składek, powinny być rozliczone zależnie od faktycznego zaangażowania pracowników Wnioskodawcy w działalność badawczo-rozwojową w danym okresie rozliczeniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystanie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji, a w szczególności współczynnika B+R, w wystarczający sposób dokumentuje poniesione wydatki i daje podstawę do wyodrębnienia z kosztów pracowników Wnioskodawcy tej części, która dotyczy faktycznego zaangażowania pracowników w prace badawczo-rozwojowe.

Analogicznie, zdaniem Wnioskodawcy poniesione przez Spółkę koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności B+R niezbędnych w procesie, którego efektem jest powstanie urządzenia (maszyny) opisanej w niniejszym wniosku, a które nie zostały Spółce w żaden sposób zrekompensowane można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Spółka uzyskuje dochód podatkowy z innych źródeł przychodów niż przychody z zysków kapitałowych oraz występuje podstawa opodatkowania we wskazanym źródle przychodów.

Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji koszty materiałów i surowców w swojej ewidencji rachunkowej, prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami, co stanowi jeden z warunków formalnych skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Pojęcia „materiałów” oraz „surowców”, nie zostały zdefiniowane w przepisach Ustawy o CIT. Stąd zasadne jest odwołanie się do potocznego rozumienia tych słów. „Surowiec” to „materiał podlegający dalszej przeróbce na półwyroby lub wyroby gotowe; tworzywo” (źródło: https://sjp.pl/Surowiec).

Z kolei słowo „materiał” oznacza:

1. to, z czego są wytwarzane lub składają się przedmioty; surowiec; tworzywo; budulec;

2. tkanina, dzianina; produkt tkania;

3. zbiór danych, dokumentów, notatek itp. będący podstawą dalszych opracowań, badań. (źródło: https://sjp.pl/materiał).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie Spółki, koszty materiałów i surowców wskazanych w opisie stanu faktycznego, które nie zostały zrekompensowane Wnioskodawcy w żadnej formie spełniają warunki uznania ich za koszty kwalifikowane, tj. są wydatkami poniesionymi w celu nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W konsekwencji poniesione przez Spółkę Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności B+R Wnioskodawcy można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy pozwala na zastosowanie przez Wnioskodawcę ulgi na działalność badawczo-rozwojową uregulowaną w art. 18d Ustawy o CIT w roku bieżącym jak i następnych latach (przy założeniu, że będzie on osiągać podlegający opodatkowaniu dochód, jak również przy założeniu braku istotnej zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie dotyczącym ulgi badawczo-rozwojowej, a także mając na względzie, że wszelkie inne elementy opisu stanu faktycznego pozostają co do zasady niezmienne w przyszłości, dzięki czemu możliwe będzie skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej zarówno za rok podatkowy 2021, jak i każdy następny, w którym wszystkie elementy opisu stanu faktycznego będą aktualne.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy Spółka może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że aby działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano)

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a pkt 28 updop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Zdaniem tut. Organu, realizowane przez Państwa Prace w ramach działalności Spółki, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop, co daje Państwu możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy realizowane przez Państwa prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2-4

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.,

Z art. 18d ust. 7 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wynika natomiast, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.,

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.,

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania oznaczonego nr 2 jest kwestia uznania kosztów pracowniczych wskazanych w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, za koszty kwalifikowane na potrzeby skorzystania z ulgi B+R.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm., dalej: „updof”),

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof,

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej stanowią również wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenie i o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, poniesione przez Państwa koszty pracowników zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Państwa i wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów Państwa pracowników zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 2 jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do wydatków opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku, tj. wydatków na nabycie materiałów i surowców niezbędnych do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, to jak już wyżej wskazano, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop,

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że:

aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki :

- sprzęt nie stanowi środka trwałego,

- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, poniesione przez Państwa koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności B+R, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 3 jest prawidłowe.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że mogą Państwo skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. mogą odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. wynagrodzenia Państwa pracowników wskazanych we wniosku oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych bezpośrednio w Państwa działalności B+R.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

  - realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, obejmujących prace rozwojowe określone w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, jest prawidłowe;

  - poniesione przez Wnioskodawcę koszty pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w projekty B+R można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, w wysokości ustalonej z zastosowaniem współczynnika B+R, wynikającego z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę i czy wskaźnik ten można stosować do wszystkich składników kosztów pracowników Wnioskodawcy zaangażowanych w Projekty B+R stanowiących przychody z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT i z umowy zlecania lub umowy o dzieło w rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, takich jak w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, dodatkowe świadczenia oraz do składek od ww. przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jest prawidłowe;

  - koszty nabycia materiałów i surowców wykorzystywanych w ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawcy w ramach działalności B+R, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jest prawidłowe;

  - Wnioskodawca może skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazaną w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. czy może odliczyć od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane), tj. w szczególności pracowników Wnioskodawcy wskazanych we wniosku oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności B+R Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).