Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.766.2022.3.KW

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości, będącej we współwłasności małżeńskiej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości, będącej we współwłasności małżeńskiej oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 grudnia 2022 r. (wpływ 29 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku)

Przed 1997 rokiem był Pan pracownikiem zatrudnionym głównie na podstawie stosunku pracy. Od 1997 roku prowadzi Pan działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą drewna oraz oferującą usługi transportowe. Charakter prowadzonej działalności gospodarczej znajduje odzwierciedlenie w rejestrze CEIDG. Siedzibą Pana firmy jest mieszkanie znajdujące się na terenie wsi … gm. ... Wspomnianą nieruchomość, którą obecnie zamieszkuje Pan, wykorzystuje Pan w niewielkim stopniu do prowadzenia działalności gospodarczej – przechowuje Pan w niej bieżącą dokumentację firmy.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Przychody osiągnięte w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach ogólnych. Dokumentację podatkową prowadzi Pan w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Otrzymana w formie darowizny nieruchomość nie została włączona do ewidencji środków trwałych i nie jest ujęta jako towary handlowe. Sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Od ponad 24 lat ma Pan zarejestrowaną działalność gospodarczą w powiecie ...

Posiada Pan wspólność majątkową z małżonką .... Żona większość swojego życia pracowała w gospodarstwie rolnym. Są Państwo właścicielami działek rolnych w gminie ... Pierwsza to zabudowana działka, na której znajduje się wielorodzinny budynek mieszkalny, a której są Państwo współwłaścicielami. Druga nieruchomość to działka rolna. Łączna powierzchnia obu działek nie przekracza 1 ha.

Wraz z małżonką rozważa Pan zarówno sprzedaż lub przekazanie w formie darowizny zabudowaną nieruchomość, którą obecnie Państwo zamieszkujecie. Nastąpić to może w sytuacji, gdy zamieszkają Państwo w nowo wybudowanym domu. Ww. nieruchomości nie były i nie są udostępniane innym osobom. Dotychczas nie dokonał Pan sprzedaży żadnych nieruchomości, również tych wymienionych we wniosku.

09.09.2015 roku otrzymał Pan od brata ....., niezabudowaną działkę nr ...., o powierzchni 5,1441 ha położoną w miejscowości …a, gmina …, powiat …, województwo ... Przyjęta od brata darowizna stanowiła część majątku własnego Pana rodziców. Po ponad 5 latach od przyjęcia działki zlecił Pan miejscowemu geodecie podzielenie działek zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP). MPZP został uchwalony w 2011 i 2014 roku, w którym działka nr A przeznaczona jest na teren rolniczy, teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, teren dróg publicznych klasy „D” dojazdowe oraz tereny dróg wewnętrznych. MPZP został uchwalony jeszcze przed przyjęciem przez Pana wspomnianej działki. W wyniku podziału działki, zgodnie z MPZP, wyodrębnione zostało m.in. sześć działek budowlanych wraz z drogą wewnętrzną oraz drogą dojazdową – nr ewidencyjne działek to: A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7. Wydzielone działki to niecałe 21% powierzchni całej działki otrzymanej w formie darowizny. Powierzchnia niezabudowanej działki to 5,1441 ha. Wydzielone działki obejmują powierzchnię 1,0428 ha. Pozostała powierzchnia - 4,1013 ha to grunt rolny, który będzie użytkowany zgodnie z jego przeznaczeniem. Projekt podziału nieruchomości został opracowany 02.07.2021 roku, a ostateczne zatwierdzenie projektu nastąpiło 27.08.2021 roku.

Od momentu nabycia nieruchomości w drodze darowizny działka była wykorzystywana przez Pana żonę do celów rolniczych. Obecnie działki te nie są przedmiotem najmu i do dnia planowanej sprzedaży nie będą udostępniane osobom trzecim, a jedynie wykorzystywane w dalszym ciągu wyłącznie do celów rolniczych przez Pana małżonkę. Nabyta nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana. Działka nr A1 to droga wewnętrzna, która w założeniu będzie również sprzedana, aby zapewnić poszczególnym właścicielom działek dostęp do posesji. Obecnie na działkach nie znajdują się żadne budynki czy budowle. Po otrzymaniu stosownych dokumentów z poszczególnych urzędów zdecydował Pan o zleceniu specjalistycznej firmie wykonania utwardzenia drogi wewnętrznej. Wyżej wymienione działanie miało na celu umożliwienie wjazdu na działkę. Obecnie nie planuje Pan wnioskować o warunki techniczne przyłączenia, aby móc doprowadzić media dla przyszłych właścicieli gruntów. Nie wyklucza Pan wystąpienia o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, jednak jeszcze nie wystąpił Pan o taką decyzję. Podejmuje Pan jedynie działania związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności swoim majątkiem prywatnym niezwiązanym z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Powstałe w drodze podziału geodezyjnego działki zamierza Pan sprzedać. Nie ma Pan jednak konkretnego planu co do czasu w jakim planuje zbyć wydzielone działki.

Najchętniej sprzedałby Pan wszystkie działki jednej osobie fizycznej, ponieważ umożliwiłoby to Panu m.in. wybudowanie domu przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe. Uważa Pan, że sprzedaż tylu działek jednej osobie fizycznej jest mało prawdopodobna. Przynajmniej jedną z działek chciałby Pan sprzedać, jeśli będzie to możliwe w 2023 roku. Nie wyklucza Pan sprzedaży osobom z Panem spokrewnionym. Dodatkowo planuje Pan przeprowadzić akcję informacyjną umożliwiającą dotarcie do osób zainteresowanych kupnem nieruchomości. Akcja polegałaby na umieszczeniu standardowych ogłoszeń na tablicach dostępnych powszechnie, a także opublikowaniu ich w wersji elektronicznej w internecie. Sprzedaż nieruchomości będzie realizowana w imieniu własnym w sposób okazjonalny i nieregularny. Przy sprzedaży nieruchomości nie korzystał Pan i nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości. Nie zamierza Pan udzielać pełnomocnictwa osobom trzecim do władania nieruchomościami. Z założenia podjęte przez Pana czynności miałyby prowadzić do zbycia działek. Nie planuje Pan wystąpić o wydanie dla wydzielonych działek pozwolenia na budowę. Wyjątkiem może być sytuacja, gdy w przyszłości sam zdecyduje się Pan na budowę w tym miejscu własnego domu. Nie zawarł Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży działki. Dotychczas nie zostały wydane przed sprzedażą działek będących przedmiotem sprzedaży żadne pozwolenia czy decyzje, które nie zostały wskazane we wniosku. Środki ze sprzedaży nieruchomości chciałby Pan przeznaczyć na cele prywatne takie jak budowa domu jednorodzinnego i zaspokojenie potrzeb bytowych Pana rodziny. Osiągnięte przychody ze sprzedaży nieruchomości zamierza Pan zaliczyć do następującego źródła przychodu: odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części. Odkąd prowadzi Pan działalność gospodarczą nigdy nie zbył Pan nieruchomości, zarówno zabudowanej jak i niezabudowanej. Jedynie w roku 2009 nabył Pan ze środków prywatnych działkę rolną, ale do dziś nie została ona sprzedana. Ze względu na zgodne z ... przeznaczeniem działki (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna) nie planuje Pan sprzedawać nieruchomości osobom innym niż fizyczne. Jednak rozważa Pan taką możliwość np. w sytuacji, gdy nie będzie zainteresowania nieruchomością wśród osób fizycznych (nabywców).

O uznawaniu osób fizycznych sprzedających nieruchomości (z majątku własnego) za podmioty prowadzące działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży nieruchomości, dowiedział się Pan na początku lutego bieżącego roku. Dotychczas wiedział Pan jedynie o zwolnieniu z obowiązku opłacenia podatku dochodowego po upływie minimum pięciu lat od dnia przyjęcia darowizny (w Pana przypadku niezabudowanej nieruchomości). Chcąc mieć pewność czy będzie Pan uznany za osobę zobowiązaną do opłacenia podatku dochodowego lub VAT, jeszcze przed sprzedażą nieruchomości, zdecydował się Pan wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Czytając orzecznictwo organów skarbowych oraz sądów administracyjnych, informacje zamieszczone na portalach internetowych m.in. prawniczych czy artykuły w innych źródłach, nie mógł Pan znaleźć jednoznacznej odpowiedzi.

Pytania

1.W związku z podjętą decyzją o sprzedaży działek budowlanych pojawiło się pytanie, czy Pana dotychczasowe decyzje i działania mogą zostać uznane jako zwykłe zarządzanie prywatnym majątkiem, a nie odpłatne zbycie w warunkach wskazujących na wykonywanie działalności gospodarczej, związanej ze sprzedażą nieruchomości (uznanie sprzedającego za przedsiębiorcę - obowiązek zapłaty podatku VAT)?

2.Czy sprzedając wydzielone z darowizny działki, otrzymane w formie darowizny od brata, będzie Pan zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego lub VAT?

3.Czy sprzedając działkę osobom innym niż osoby fizyczne (np. firma developerska) będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego lub VAT w związku ze zbyciem nieruchomości (np. wydzielonych działek budowlanych)?

Pana stanowisko w sprawie

1. i 2. Uważa Pan, że nie powinien być zobowiązany do opłacania podatków dochodowego lub VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości przyjętej w formie darowizny od brata, a która od pokoleń jest majątkiem Pana rodziny. Nie zajmował się Pan zawodowo obrotem nieruchomościami. Dotychczas nie kupił Pan nieruchomości, którą zamierzałby odsprzedać z zyskiem. Działalność gospodarcza, którą Pan prowadzi nie jest i nigdy nie była związana ze zbywaniem nieruchomości. Działania związane z podziałem nieruchomości powziął Pan dopiero po upływie sześciu lat od dnia przyjęcia darowizny od członka Pana rodziny.

3. Nie. W transakcji sprzedaży nieruchomości, której jest Pan właścicielem występuje Pan jako osoba fizyczna zbywająca majątek własny, a nie majątek przedsiębiorstwa, którego jest Pan właścicielem (jednoosobowa działalność gospodarcza zajmująca się transportem drewna, a także jego kupnem i sprzedażą).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Jak stanowi art. 31 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Na podstawie art. 36 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Według art. 36 § 2 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne np. w akcie notarialnym dokumentującym nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy art. 43 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1, ze zm.):

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w ... (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana działek budowlanych o numerach A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7, wydzielonych z działki nr A, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia działek o numerach A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował Pan i nie będzie podejmował aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu transakcji sprzedaży działek niezabudowanych o numerach A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7, wydzielonych z działki nr A, będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, w związku ze sprzedażą ww. działek o numerach A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7 będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie Pan wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, nie będzie Pan zobowiązany do dokonania rozliczenia podatku VAT w związku z tą sprzedażą.

Jednocześnie wskazać należy, że bez znaczenia pozostaje kwestia kto w opisanej transakcji sprzedaży będzie nabywcą przedmiotowych działek, tj. czy będzie nim osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy (np. firma developerska).

Zatem Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej Pana żony.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00