Postanowienie SN z dnia 23 sierpnia 2022 r., sygn. I CSK 1416/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z wniosku W. G.
‎z udziałem W. G., S. G. i M. R.
‎o stwierdzenie nabycia spadku po B. G.,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 23 sierpnia 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania S. G.

od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
‎z dnia 20 stycznia 2021 r., sygn. akt III Ca […],

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2) zasądza od skarżącej na rzecz wnioskodawcy kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł z tytułu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 20 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację uczestniczki S. G. od postanowienia Sądu Rejonowego w K. z 20 sierpnia 2020 r., którym stwierdzono, że spadek po B. J. G. nabyli na podstawie ustawy, każdy w 1/4 części: żona S. G., syn W. M. G., córka M. B. R. oraz syn W. A. G..

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, uczestniczka S. G. wskazała przyczynę kasacyjną określoną w art. 398 § 1 pkt 1 k.p.c. Jej zdaniem w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne dotyczące relacji między swobodą testowania, w szczególności uprawnieniem spadkodawcy do swobodnego wyboru kręgu spadkobierców w drodze rozrządzenia testamentowego in mortis causa i prawem dziedziczenia (art. 64 ust. 1 Konstytucji RP), a wymaganiami formalnymi warunkującymi skuteczne rozrządzenie in mortis causa” (regulacjami art. 951 oraz art. 952 k.c.), obejmujące następujące kwestie: