Postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2022 r., sygn. I CSK 441/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie z powództwa C. M.
‎przeciwko Gminie Miasta G.
‎o nakazanie złożenia oświadczenia woli,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 czerwca 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powódki
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt I ACa (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Powódka C. M. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…), oddalającego apelację skarżącej w sprawie o zobowiązanie Gminy Miasta G. do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie ustanowienia na rzecz powódki prawa użytkowania wieczystego bliżej określonej nieruchomości.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna to nadzwyczajny środek zaskarżenia o celu przede wszystkim publicznoprawnym. Celem tym jest zapewnienie jednolitości orzecznictwa oraz spójności i prawidłowości wykładni prawa. Realizacji powyższej funkcji służy uregulowana w art. 398 § 1 i 2 k.p.c. instytucja przedsądu. Stosownie do ww. przepisów Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Podejmowanie odrębnej decyzji ‎w przedmiocie przyjęcia skargi do rozpoznania ma również na celu realizację zasady szybkości postępowania oraz pozwala zaakcentować wysoce sformalizowany charakter postępowania przed Sądem Najwyższym, o czym świadczą określone wymagania konstrukcyjne skargi kasacyjnej.