Postanowienie SN z dnia 31 maja 2022 r., sygn. III KK 193/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wiesław Kozielewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 31 maja 2022 r.,

sprawy B. S. i D. W.

skazanych z art. 56 § 1 k.k.s. i innych

z powodu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych

od wyroku Sądu Okręgowego w K.

z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. akt IV Ka […]

zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w W.

z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. akt II K […]

oddala obie kasacje jako oczywiście bezzasadne, a kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża skazanych w częściach na nich przypadających.

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 15 lipca 2021 r., sygn. akt IV Ka […], zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. akt II K […], kasacje złożyli obrońcy skazanych D. W. i B. S..

Adwokat P. K. - obrońca skazanego D. W., zarzucił w kasacji rażące naruszenie prawa, które miało istotny wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie: a) art. 271 § 3 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie, a polegające na przyjęciu przez Sądy orzekające w tej sprawie, że wystawianie przez D. W. nieprawidłowych faktur w imieniu P.P.H.U. […] B.S., czego skutkiem było uszczuplenie należności publicznoprawnej, wypełniło znamiona niniejszego czynu zabronionego, w sytuacji, gdy nierzetelne wystawianie faktur, czego skutkiem jest uszczuplenie należności publicznoprawnej, stanowi wyłącznie przestępstwo karnoskarbowe; b) art. 271 § 3 k.k. poprzez jego błędna wykładnię, a polegającą na przyjęciu przez Sądy orzekające w tej sprawie, że D. W. był osobą uprawnioną do wystawiania faktur w imieniu P.P.H.U. […] B. S., bowiem faktycznie zajmował się działalnością gospodarczą tego podmiotu i posiadał pełnomocnictwo do obsługi rachunku bankowego przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy niniejsza jednoosobowa działalność gospodarcza była prowadzona wyłącznie przez B. S., zaś D. W. nie posiadał statusu podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a nadto nie posiadał on szczególnego upoważnienia do zajmowania się działalnością finansową tegoż podmiotu, w tym do wystawiania faktur VAT, a zatem nie było on uprawniony do wystawiania dokumentów w postaci faktur przedsiębiorstwa, co doprowadziło do niezasadnego pociągnięcia skazanego do odpowiedzialności karnej; c) art. 8 § 2 k.p.k. poprzez przyjęcie przez Sąd, że decyzje podatkowe wydane wobec P.P.H.U. […] B. S. stanowiły prawomocne rozstrzygnięcie kształtujące prawo lub stosunek prawny, wobec czego mogły stanowić podstawę do dokonywania ustaleń faktycznych między innymi w zakresie wysokości należności publicznoprawnej narażonej na uszczuplenie, a także wysokości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnionego czynu zabronionego, w sytuacji gdy sąd kamy nie jest w żadnym stopniu związany takimi aktami administracyjnymi, zaś dokonywanie ustaleń faktycznych w oparciu o przedmiotowe decyzje, przy jednoczesnym zaniechaniu przeprowadzenia samodzielnych czynności dowodowych, stało w sprzeczności z naczelną dyrektywą procesu karnego w postaci zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu karnego, co doprowadziło do niezasadnego pociągnięcia skazanego do odpowiedzialności karnej; d) art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez szablonowe, enigmatyczne i nie zawierające własnej argumentacji, a przez to nierzetelne rozpatrzenie zarzutów naruszenia przez Sąd meriti - art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. podniesionych w apelacji obrońcy D. W. i niewystarczające w tym zakresie ustosunkowanie się do argumentacji skarżącego, a w konsekwencji zaaprobowanie rażącego uchybienia przepisom postępowania, polegającego na jednostronnej, dowolnej i sprzecznej ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego ocenie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz błędnym ustaleniu stanu faktycznego sprawy, które skutkowało uznaniem skazanego D. W. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów zabronionych. Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o uchylenie wyroku Sądu I instancji i Sądu II instancji w całości w zakresie dotyczącym skazanego D. W. i umorzenie postępowania w tym zakresie, ewentualnie, z ostrożności procesowej, w razie nieuwzględnienia zarzutu z punktu a), wniósł o uchylenie wyroku Sądu I i II instancji w całości w zakresie dotyczącym skazanego D. W. i uniewinnienie go od przypisanego mu czynu zabronionego. Z najdalej posuniętej ostrożności procesowej, w razie uwzględnienia zarzutów obrazy przepisów prawa materialnego z punktu a) i b), wniósł o uchylenie wyroku Sądu II instancji w całości w zakresie dotyczącym skazanego D. W. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w K.