Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. II KO 110/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Siwek

w sprawie J. S. D.

skazanego z art. 156 § 3 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 2 lutego 2022 r.,

wniosku skazanego

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem

Sądu Apelacyjnego w […]

z dnia 27 grudnia 2013 r., sygn. akt II AKa […],

utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Ł.

z dnia 28 sierpnia 2013 r., sygn. akt XVIII K […]

na podstawie art. 545 § 3 k.p.k.

postanowił

odmówić przyjęcia wniosku J. S. D. wobec jego oczywistej bezzasadności.

UZASADNIENIE

J. S. D. złożył do Sądu Najwyższego osobisty wniosek o wznowienie w jego sprawie postępowania zakończonego prawomocnymi wskazanymi wyżej wyrokami, którymi skazano go na karę łączną 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Z treści wniosku wynika, iż skazany domaga się wznowienia dlatego, że nie zgadza się z odmową zaliczenia mu na poczet orzeczonej kary okresu tymczasowego aresztowania od 21 czerwca 2011 r. do dnia 21 czerwca 2013 r. Skazany powołał się na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 10 czerwca 2008 r., sygn. akt SK 17/07, co jego zdaniem wypełnia przesłankę wznowienia określoną w art. 540 § 2 k.p.k..