Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. II PSK 186/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z powództwa R. K.
‎przeciwko Najwyższej Izbie Kontroli
‎o odszkodowanie za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 grudnia 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W.
‎z dnia 30 czerwca 2020 r., sygn. akt XXI Pa (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 675 (sześćset siedemdziesiąt pięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w W., wyrokiem z dnia 30 czerwca 2020 r., oddalił apelację R. K. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 11 października 2019 r., mocą którego oddalono jego powództwo o zasądzenie od Najwyższej Izby Kontroli w W. kwoty 10.000 zł tytułem odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

W sprawie ustalono, że nagroda, przyznawana na podstawie pkt 5 Porozumienia w sprawie zasad podziału środków funduszu wynagrodzeń w Najwyższej Izbie Kontroli na 2015 r. miała charakter uznaniowy. Punkt 5 Porozumienia przewiduje jedynie kryteria ustalające wysokość nagrody, natomiast nie formułuje kryteriów przyznania takiego świadczenia. Innymi słowy, Sąd Okręgowy podkreślił, że postanowienia Porozumienia w sprawie zasad podziału środków funduszu wynagrodzeń w Najwyższej Izbie Kontroli na 2015 r. określają jedynie system tworzenia funduszu premiowego, co nie jest bynajmniej przesłanką pozytywnie warunkującą nabycie prawa do indywidulanej premii przez konkretnego pracownika. Zawarta w punkcie 2.2 porozumienia przesłanka „szczególnego osiągnięcia w pracy”, pozostaje bardzo ogólną i nie pozwala zasadnie przyjąć, że przewidziano sprawdzalne kryteria przyznania świadczenia, na które może powołać się pracownik.