Postanowienie SN z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. II UZ 23/21

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący)
‎SSN Bohdan Bieniek (sprawozdawca)
‎SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z odwołania I. […] Sp. z o.o. z siedzibą w G.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.
‎z udziałem D. M.
‎o podstawę wymiaru składek,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 grudnia 2021 r.,
‎zażalenia odwołującej się na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt III AUz […],

oddala zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (…), postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2021 r., odrzucił skargę kasacyjną I. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej płatnik) od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 29 grudnia 2020 r. (III AUz (…)).

W ocenie Sądu Apelacyjnego, umowy cywilnoprawne wymienione w art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 423, dalej ustawa systemowa) nie stanowią samodzielnych tytułów obowiązkowego podlegania ubezpieczeniom społecznym pracownika. W takiej sytuacji nie dochodzi również do zbiegu tytułów ubezpieczenia społecznego w rozumieniu art. 9 ustawy systemowej. W warunkach wykreowania przez ustawę szerokiego pojęcia pracownika zaskarżone decyzje wskazują tylko, bez potrzeby ustalania tytułu ubezpieczeń, który podmiot jest płatnikiem składek i jaka jest prawidłowa podstawa wymiaru składek. Zwiększenie wymiaru składek w ramach tego samego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym nie stanowi samodzielnej podstawy do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych.