Postanowienie SN z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. V CNP 2/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie ze skargi Z. B.

o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku

Sądu Okręgowego w B.
‎z dnia 20 września 2018 r., sygn. akt II Ca […]

w sprawie z powództwa Z. B.
‎przeciwko W. F.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
‎w dniu 13 grudnia 2021 r.,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Pozwany W.F. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B., wydanego w sprawie o zapłatę z powództwa Z. B..

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie prejudykatu umożliwiającego dochodzenie od Skarbu Państwa roszczeń odszkodowawczych za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej. Środek ten, unormowany w art. 424 § 1 k.p.c., ma wysoce sformalizowany charakter. Obligatoryjne elementy skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wymienione zostały w art. 424 § 1 i 2 k.p.c. W pierwszym z przywołanych przepisów enumeratywnie wyliczono elementy konstrukcyjne omawianej skargi, których pominięcie skutkuje odrzuceniem tego środka zaskarżenia – bez wzywania do uzupełnienia stwierdzonych braków (art. 424 § 1 k.p.c.).