Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. II CSK 146/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mariusz Łodko

w sprawie z powództwa […] Bank […]

poprzednio [X.] Bank [X.] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
‎przeciwko B. W. i J. W.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 listopada 2021 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej pozwanych

od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]

z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. akt I ACa […]

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. oddala wniosek powoda o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Pozwani wnieśli skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z 4 lipca 2018 r., zaskarżając ten wyrok w całości tj. oddalenia ich apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w P.. Wniosek o przyjęcia skargi do rozpoznania uzasadnili na podstawie art. 398 § 1 pkt 1 i 4 k.p.c. wystąpieniem w sprawie istotnego zagadnienia prawnego sprowadzającego się do pytania: czy ważne postanowienie o waloryzacji umownej (art. 358 § 2 k.c.) występuje w sytuacji gdy wartość „miernika wartości” określonego przez strony umowy nie ma charakteru obiektywnego i zewnętrznego, a jest pozostawiana do ustalana przez jedną ze stron umowy? Ponadto odwołali się do oczywistej zasadności skargi kasacyjnej, ponieważ: pismo z 17 marca 2015 r., wypowiadające umowę kredytu nie wywołało skutków prawnych, z uwagi na brak wykazania umocowania osoby, która złożyła to oświadczenie woli oraz z uwagi na nieważność umowy na podstawie art. 58 § 1 k.c., z uwagi na brak precyzyjnego określenia w umowie świadczeń stron, co jest sprzeczne z art. 353 § 1 k.c.