Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. III UK 20/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania R. J.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O.
‎o emeryturę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 grudnia 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 7 maja 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. adw. P.T. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (…) 120 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, przy czym kwotę tę należy podwyższyć o stawkę podatku VAT.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z 7 maja 2019 r. oddalił apelację R. J. od wyroku Sądu Okręgowego w O. z 28 marca 2018 r., który oddalił jego odwołanie od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z 23 września 2014 r., odmawiającej mu prawa do wcześniejszej emerytury wobec niewykazania 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Sąd uznał decyzję pozwanego za prawidłową, gdyż praca wnioskodawcy jako traktorzysty w SKR w P. od 16 marca 1972 r. do 12 września 1977 r. oraz w SKR w O. od 21 września 1977 r. do 30 września 1982 r. nie była pracą w szczególnych warunkach.

W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie: I. prawa materialnego – art. 184 ust. 1 w zw. z art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS w zw. z § 2 i § 4 rozporządzenia z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze poprzez błędną wykładnię i błędne uznanie, iż wykonywana przez wnioskodawcę praca traktorzysty nie może zostać uznana za pracę w warunkach szczególnych, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, że wnioskodawca przez cały rok, w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace polowe oraz prace związane z transportem a stanowisko kierowcy ciągnika zostało ujęte wprost w dziale VIII wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r.; II. prawa procesowego – art. 382 k.p.c. poprzez pominięcie znacznej części wyników postępowania dowodowego przeprowadzonego przez Sąd pierwszej instancji, tj. zeznań świadków, z których wynika, iż wnioskodawca przez cały rok i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę traktorzysty związaną z transportem, ponadto wyjaśnień wnioskodawcy, z których wynika wprost, iż wnioskodawca przez cały rok wykonywał prace jako kierowca ciągnika związane z transportem.