Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. II CSK 88/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk

w sprawie z powództwa Ł. Ł.
‎przeciwko Zarządowi O. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 10 grudnia 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 16 lipca 2019 r., sygn. akt I AGa (…),

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 2717 (dwa tysiące siedemset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 398 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania wobec wykazania przez skarżącego, że sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Nakładając na skarżących obowiązek wskazania i uzasadnienia oznaczonej przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania ustawodawca zmierza w ten sposób do zagwarantowania, że skarga kasacyjna (nadzwyczajny środek zaskarżenia prawomocnych orzeczeń) będzie pełnić przypisane jej funkcje publicznoprawne. Ograniczenie przesłanek do czterech ma więc zapewnić, że przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ustrojowo i procesowo jest uzasadnione jedynie w tych sprawach, w których mogą być zrealizowane jej funkcje publicznoprawne, a skarga kasacyjna nie stanie się instrumentem wykorzystywanym w każdej sprawie. Postępowanie kasacyjne nie jest bowiem kolejną instancją pozwalającą stronie na uruchomienie kontroli zasadności orzeczenia kończącego postępowanie wydanego przez sąd drugiej instancji.