Postanowienie SN z dnia 16 września 2020 r., sygn. I NWW 63/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie z wniosku Z. F. o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości gruntowej przez zasiedzenie,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 16 września 2020 r.

wniosku o wyłączenie sędziego Sądu Rejonowego M. K. od orzekania w sprawie o sygn. III Ns (…)

oddala wniosek.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2020 r. (data prezentaty Biura Podawczego Sądu Rejonowego w Ł. ) pełnomocnik wnioskodawcy Z. F., wobec treści uchwały Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA-I-4110-1/20, wystąpił z wnioskiem o wyłączenie sędziego M. K. od rozpoznania sprawy z wniosku Z. F. przy udziale E. P. i innych o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości gruntowej przez zasiedzenie o sygn. III Ns (…).

Wnioskodawca podniósł, że cyt. „udział w składzie Sądu Sędziego referenta, powołanego na urząd sędziego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018, poz. 3) prowadzi do naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wartości”, a także że udział tego sędziego w składzie „skutkować będzie sprzecznością składu sądu z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c., czyli nieważnością postępowania, która powinna być brana pod uwagę przez sąd z urzędu”.

W uzasadnieniu wniosku przytoczył on fragmenty pkt 2. uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt BSA I-4110-1/20 oraz wskazał, że w jego ocenie cyt. „opublikowanie przez Kancelarię Sejmu w dniu 14 lutego 2020 r. list poparcia, którymi legitymowali się kandydaci do Krajowej Rady Sądownictwa usunęło podnoszone w uchwale wątpliwości co do prawidłowości powołania KRS w tym znaczeniu, iż okazało się, że organ ten nie został prawidłowo powołany, ponieważ co najmniej jeden z kandydatów, sędzia M. N., nie posiadał poparcia wymaganej ustawą liczby sędziów, a wszyscy członkowie Rady powołani zostali przez sejm w jednym głosowaniu. Potwierdza to wyrażone w uchwale wątpliwości Sądu Najwyższego co do legalności tego organu”. Zdaniem wnioskodawcy, narusza to cyt. „wynikające art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wartości standardy niezawisłości i bezstronności w stopniu uzasadniającym wniosek o wyłączenie sędziego […] bez względu na osobiste kompetencje i zachowanie w sprawie sędziego M. K. ”.