Postanowienie SN z dnia 21 kwietnia 2020 r., sygn. III CSK 62/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
‎SSN Wojciech Katner

w sprawie z powództwa R. W.
‎przeciwko G. S.A. w W.
‎o odszkodowanie i zadośćuczynienie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 21 kwietnia 2020 r.,
‎na skutek wniosku powoda

o uzupełnienie ewentualnie dokonanie wykładni

wyroku Sądu Najwyższego
‎z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt III CSK 62/17,

oddala obydwa wnioski.

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. powód wystąpił o uzupełnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2019 r. „przez wyrzeczenie co do pozostałych punktów zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego zgodnie z zakresem zaskarżenia, tj. co do punktu 1.I, 1.II i 1.III wyroku”, ewentualnie - gdyby wyrok należało uznać za zupełny - o wykładnię rozstrzygającą wątpliwości co do jego treści. Wątpliwość powoda budzi to, czy prawidłowa jest wykładnia tego wyroku, zgodnie z którą uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w punkcie oddalającym powództwo w pozostałym zakresie (1.IV) i przekazanie sprawy w tej części do ponownego rozpoznania „uwzględnia całość oddalonego powództwa, a Sąd Apelacyjny może zmienić swój wyrok, orzekając o wszystkich oddalonych roszczeniach, w tym podwyższyć zasądzone w punktach 1.I i 1.III wyroku kwoty oraz ponownie rozstrzygać o roszczeniu o rentę w oddalonej części (punkt 1.II)”.