Wyrok SN z dnia 4 września 2019 r., sygn. II UK 57/18

Sygn. akt II UK 57/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Zbigniew Myszka
‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z wniosku S. M.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.
‎o prawo do renty,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 września 2019 r.,
‎skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt III AUa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 23 lipca 2013 r. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 21 września 2012 r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu S. M. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 1 czerwca 2012 r. na stałe oraz stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieprzyznanie ubezpieczonemu prawa do świadczenia.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony, urodzony w dniu 17 maja 1954 r., mający wykształcenie średnie techniczne oraz orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności, wykonywał zawód ślusarza, kierownika magazynu, stolarza a także prowadził działalność gospodarczą. W dniu 4 czerwca 2012 r. złożył on do organu rentowego wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz Orzecznik ZUS rozpoznał u ubezpieczonego niedowład czterokończynowy naczyniopochodny, z przewagą po stronie lewej ze znacznym ograniczeniem funkcji ruchowych, utrudniający chodzenie i poruszanie się i orzekł, że jest on całkowicie niezdolny do pracy od dnia 25 kwietnia 2011 r. do lipca 2014 r. oraz nie stwierdził niezdolności do pracy na dzień 29 maja 2005 r. Orzeczenie to zostało podtrzymane przez Komisję Lekarską ZUS orzeczeniem z dnia 12 września 2012 r. Od 1999 r. ubezpieczony miał rozpoznane nadciśnienie tętnicze, które leczył nieregularnie i z tego powodu dochodziło do przełomów nadciśnieniowych z powikłaniami ze strony centralnego układu nerwowego. W czasie pobytu w szpitalu w 1999 r. stwierdzono objawy z obu półkul mózgowych, w 2004 r. wystąpiły objawy móżdżkowe oraz udar niedokrwienny i niedowład połowiczy prawostronny. Podczas badania neurologicznego w 2004 r. stwierdzono u ubezpieczonego utrzymywanie się objawów piramidowych lewostronnych. Wystąpiły pierwsze objawy rzekomoopuszkowe z powodu obustronnego uszkodzenia dróg korowo-jądrowych oraz zaburzenia mowy, pamięci, otępienie. Z powodu objawów uszkodzenia centralnego układu nerwowego, od dnia pierwszego krwotoku, tj. od dnia 1 sierpnia 1999 r. ubezpieczony był częściowo niezdolny do pracy. Pogarszający się stan zdrowia doprowadził następnie do całkowitej niezdolności do pracy. W dniu 25 kwietnia 2011 r. ubezpieczony przebył udar krwotoczny, który spowodował niedowład połowiczy prawostronny niewielkiego stopnia, ognisko krwotoczne w lewej półkuli mózgu i wymaga on pomocy innych osób. Komisja Lekarska ZUS nie uwzględniła rozpoznanego badaniem obrazowym w 1999 r. krwotoku śródmózgowego, który spowodował wystąpienie niedowładu połowicznego lewostronnego. Lekarz Konsultant ZUS niezgodnie z dostępną dokumentacją lekarską przyjął, że pierwsze badanie obrazowe dopiero w 2011 r. wykazało krwotok. Ubezpieczony jest od dnia 25 kwietnia 2011 r. całkowicie niezdolny do pracy na stałe bowiem utracił zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Udowodnił 25 lat, 6 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych (w tym 2 miesiące okresów nieskładkowych). W chwili ubiegania się o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy posiadał wymagany okres 5-ciu lat w dziesięcioleciu liczonym od daty powstania częściowej niezdolności do pracy, tj. od dnia 1 sierpnia 1999 r.