Postanowienie SN z dnia 30 lipca 2019 r., sygn. II CNP 11/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Monika Koba

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 30 lipca 2019 r.,

skargi K. K.
‎o stwierdzenie niezgodności z prawem

prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P.
‎z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. akt X Ga (…), wydanego
‎w sprawie z powództwa K. K.
‎przeciwko H. S.
‎o zapłatę,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy w P. na skutek apelacji pozwanego H. S. od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 8 lutego 2016 r., zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo K. K. o zasądzenie od pozwanego wynagrodzenia za wykonanie instalacji w budynku stacji diagnostycznej.

Od wyroku tego powód w dniu 7 grudnia 2018 r., wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia zarzucając, że narusza on art. 321 § 1 k.p.c., art. 379 pkt 5 k.p.c. w zw. z art. 386 § 2 k.p.c. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP przez wydanie wyroku na innej podstawie prawnej, niż wskazana przez powoda oraz nie uprzedzeniu stron o możliwości zakwalifikowania stosunku prawnego łączącego strony jako umowy o dzieło, co pozbawiło powoda prawa do obrony, art. 627 k.c., art. 637 § 1 k.c., art. 638 k.c., art. 642 § 1 k.c. w zw. z art. 646 k.c. przez ich błędne zastosowanie, podczas gdy z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawach wynika, iż łącząca strony umowa nie miała charakteru umowy o dzieło, lecz umowy o roboty budowlane, a co za tym idzie nie było podstaw do zastosowania dwuletniego terminu przedawnienia, art. 647 k.c., art. 656 § 1 k.c. w zw. z art. 118 k.c., przez ich niezastosowanie, podczas gdy z materiału dowodowego w niniejszej sprawie wynika, iż umowa łącząca strony miała charakter umowy o roboty budowlane, co powoduje zastosowanie ogólnego trzyletniego terminu przedawnienia.