Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 30 lipca 2019 r., sygn. II CNP 22/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Monika Koba

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 30 lipca 2019 r.,
‎skargi P. M.

o stwierdzenie niezgodności z prawem

prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w S.
‎z dnia 3 marca 2017 r., sygn. akt II Ca (…), wydanego

w sprawie z powództwa P. M.
‎przeciwko I. Spółce Akcyjnej

w W.
‎o zapłatę,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 marca 2017 r. Sąd Okręgowy w S. oddalił apelację powoda P. M. od wyroku Sądu Rejonowego w S. z  dnia 25 kwietnia 2016 r., którym zasądzono na jego rzecz kwotę 369 zł, jednocześnie oddalając powództwo w zakresie w jakim dochodził odszkodowania za poniesione koszty naprawy uszkodzonego pojazdu od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody.

Od wyroku tego powód w dniu 4 marca 2019 r., wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia zarzucając, że narusza on art. 6 k.c. przez jego błędną wykładnię skutkującą nieuzasadnionym przyjęciem że na powodzie spoczywał ciężar dowodu w zakresie ustalenia wartości szkody, art. 361 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 363 § 1 k.c. przez błędną wykładnię skutkującą przyjęciem, że rzeczywista naprawa przez powoda jego pojazdu po jego uszkodzeniu wpływa na zakres odpowiedzialności pozwanego oraz, iż zdarzenie zaistniałe po dniu powstania szkody takie jak przedmiotowa naprawa ma wpływ na wysokość wymagalnego roszczenia w stosunku do pozwanego, art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 415 k.c., art. 822 k.c. oraz art. 19 ust. 1 i art. 34 ustawy z dnia 22 maja  2003 r., o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2018, poz. 473 - dalej jako u.u.o.), przez ich błędną wykładnię skutkującą odmową przyznania na rzecz powoda odszkodowania za uszkodzenie jego pojazdu w sytuacji wykazania przez  niego przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego co do zasady i co do wysokości, art. 233 § 1 k.p.c. przez nieuzasadnione przyjęcie, że powód nie wykazał szkody powstałej w pojeździe oraz, że do ustalenia wartości należnego powodowi odszkodowania konieczne było wykazanie przez niego wartości jego pojazdu w stanie przed i po powstaniu szkody.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00