Wyrok SN z dnia 5 lutego 2021 r., sygn. IV CSKP 13/21

Artykuł 382 k.p.c. określa podstawę merytorycznego orzekania przez sąd drugiej instancji, która obejmuje materiał dowodowy zebrany przez sąd pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym. Zebrany materiał w rozumieniu tego przepisu, to dowody przeprowadzone w sprawie oraz fakty powszechnie znane, znane sądowi urzędowo, fakty przyznane, a także objęte twierdzeniami jednej strony, co do których druga strona nie wypowiedziała się. Uregulowanie to nakłada na sąd drugiej instancji obowiązek dokonania ponownie własnych ustaleń, które mogą obejmować ustalenia sądu pierwszej instancji przyjęte za własne albo różnić się od tych już poczynionych, a następnie poddania ich ocenie pod kątem prawa materialnego.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Owczarek (przewodniczący)

‎SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z powództwa K. J. ‎przeciwko Fundacji "Z." w B. o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 lutego 2021 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 17 lipca 2018 r., sygn. akt V AGa (…),

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 października 2015 r. Sąd Okręgowy w B. oddalił powództwo K. J. przeciwko Fundacji „Z.” w B. o zapłatę kwoty 75 100 zł z ustawowymi odsetkami.

W uzasadnieniu ustalił, że stronę pozwaną (inwestor) łączyła z R. W. (wykonawcą) umowa z dnia 10 lipca 2009 r., której przedmiotem była modernizacja budynku przy ul. (…) w B. W trakcie realizacji inwestycji R. W. w lipcu i sierpniu 2010 r. udzielił stronie pozwanej dwóch pożyczek, w kwotach 300 000 zł i 360 000 zł, z przeznaczeniem na kontynuowanie prac remontowych. Strona pozwana ustaliła z R. W., że gdy otrzyma pieniądze z Banku, wówczas dokona skompensowania swoich zobowiązań z tych umów pożyczek. W dniu 31 sierpnia 2010 r. Bank finansujący prace budowlane w budynku pozwanego dokonał zapłaty na rzecz R. W. kwoty 753 980,72 zł.