Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn. I NKRS 33/21

Zaakceptowanie przyjętej przez Radę konstrukcji, że po obsadzeniu części stanowisk sędziowskich, w ramach tego samego postępowania konkursowego, kolejne stanowiska mogą być obsadzane na podstawie kolejnej, opartej na odmiennych kryteriach, procedury konkursowej, stoi w sprzeczności zarówno z samą istotą postępowania konkursowego, jak i gwarancjami określonymi w art. 60 i 32 Konstytucji RP. Uchwała podejmowana przez Radę, stanowiąca ponowne rozpoznanie kandydatów w danym postępowaniu konkursowym, nie jest w istocie rozstrzygnięciem nowego konkursu, i nie może prowadzić do skutków niezamierzonych przez ustawodawcę. Rada nie może także wchodzić w kompetencje zarezerwowane dla władzy wykonawczej, tj. Ministra Sprawiedliwości lub Prezydenta RP, do wyłącznej kompetencji których należy ustalanie liczby wolnych stanowisk sędziowskich i ogłaszanie na nie konkursów. Zadaniem Rady jest przeprowadzenie określonego przepisami prawa, etapu postępowania konkursowego na urząd sędziego, w wyniku którego Rada, przy zachowaniu określonych zasad postępowania, wyłania kandydatów na urząd sędziego w konkretnym postępowaniu nominacyjnym. Zarówno z treści art. 60 i 32 Konstytucji RP, jak i z przepisów u.KRS wynika jednoznacznie, że obowiązkiem Rady jest zastosowanie do wszystkich kandydatów jednolitych kryteriów wyboru.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Lemańska (przewodniczący)

‎SSN Mirosław Sadowski (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Żmij

w sprawie z odwołania W. S. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr (...)/2020 z dnia 10 lipca 2020 r. ‎w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu ‎na jedno stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym ‎w W., ogłoszone w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 274, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 23 czerwca 2021 r.

1. uchyla zaskarżoną uchwałę w całości i przekazuje Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania;