Analiza rentowności

Kluczowym elementem oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa jest analiza jego rentowności. Jej celem jest określenie zdolności do generowania zysku oraz wartości firmy w ujęciu bezwzględnym oraz względnym, w odniesieniu do poszczególnych pozycji bilansu i rachunku zysków i strat. Ocenę względną umożliwia zastosowanie wskaźników rentowności.

Do podstawowych wskaźników rentowności zaliczamy wskaźniki:

rentowności sprzedaży,

rentowności aktywów,

rentowności kapitałów własnych,

rentowności aktywów operacyjnych (ROI) oraz zysku rezydualnego (RI).

O dobrej kondycji finansowej przedsiębiorstwa w aspekcie rentowności świadczą przede wszystkich dodatnie wskaźniki rentowności, co stanowi dowód wypracowania przez przedsiębiorstwo zysku netto. Ujemny wskaźnik rentowności świadczy natomiast o stracie netto, co w dłuższym okresie nie jest sytuacją korzystną. W przypadku dodatniej rentowności kolejnym krokiem jest ocena samego jej poziomu. Ocena taka powinna być zawsze dokonana na tle całej branży, gdyż - jak wiadomo - poziomy rentowności w różnych branżach są odmienne, zróżnicowane i nie zawsze jednoznacznie wskazują na lepszą czy gorszą sytuację finansową. Jeżeli przedsiębiorstwo plasuje się powyżej średniej w branży, ocena powinna być pozytywna. Rentowność powinna być także oceniana na przestrzeni kilku lat, gdy można zaobserwować istniejący trend stabilizacji, poprawy czy pogarszania rentowności w czasie.