Zasady udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej w okresie pandemii COVID-19

Kryzys wywołany pandemią COVID-19 nie zwolnił przedsiębiorców z konieczności stosowania przepisów dotyczących pomocy publicznej. Na okres walki ze skutkami pandemii Komisja Europejska dopuściła jednak szczególne odstępstwa w tym zakresie dotyczące m.in. okresu, przez jaki podmioty mogą ubiegać się o dany rodzaj pomocy, i jej wysokości. Przyjęła też, że państwa członkowskie mogą zgłaszać programy pomocy służące zaspokojeniu pilnych potrzeb w zakresie płynności i wsparciu przedsiębiorstw borykających się z trudnościami finansowymi, które zaistniały lub są większe wskutek pandemii COVID-19.

Podstawową zasadą Unii Europejskiej jest ograniczenie możliwości udzielania przedsiębiorcom pomocy ze środków publicznych. Przesłanki dopuszczalnej - na zasadzie wyjątku - pomocy publicznej określa art. 107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Przepis ten umożliwia uznanie za zgodną z rynkiem wewnętrznym pomoc mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego. Orzecznictwo unijne wskazuje, że takie zaburzenie musi dotyczyć całej gospodarki danego państwa członkowskiego lub znacznej jej części, a nie tylko jednego z regionów lub części terytorium. Spełnienie się tej przesłanki sprawiło, że zgodna z prawem unijnym jest m.in. ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa o COVID-19).

Kryzys wywołany pandemią COVID-19 nie zwolnił przedsiębiorców z konieczności stosowania przepisów dotyczących pomocy publicznej.