Podatek od nieruchomości. Polemika wokół statusu przedsiębiorcy przesyłowego i Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe

Określenie podatnika podatku od nieruchomości może nastręczać trudności porównywalne do tych, które wiążą się ze wskazaniem przedmiotu opodatkowania tym podatkiem. Sytuacja jest szczególnie nieprzejrzysta, gdy mówimy o podmiotach, które łączy umowa o ustanowienie służebności przesyłu.

O randze zagadnienia świadczy nie tylko fakt, iż z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawodawca zdecydował się na znowelizowanie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej także jako ,,UPOL”) poprzez dodanie art. 1a ust. 2a UPOL. Wybrzmiałe dylematy w kontekście przedsiębiorców przesyłowych, którzy zawarli ww. umowę z Państwowym Gospodarstwem Leśnym Lasy Państwowe (dalej także jako ,,Lasy Państwowe”), doprowadziły do wydania dnia 9 grudnia 2019 r. wiążącej uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów o sygn. II FPS 3/19, co uwydatnia ciężar prawnej łamigłówki. Niemniej fakt, iż postanowieniem z dnia 23 czerwca 2020 r. o sygn. I SA/Wr 748/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zdecydował się przedstawić składowi 7 sędziów NSA zagadnienie prawne dotykające treści ww. uchwały, czego finałem jest kolejna ,,siódemka”, niewątpliwie budzi uzasadnione zainteresowanie.

Niniejszy tekst ma na celu syntetyczne zaprezentowanie dyskursu NSA oraz WSA we Wrocławiu, poprzez zestawienie ze sobą argumentów przyjętych przez ww. składy orzekające.

I. Podatnik podatku od nieruchomości – aspekt podmiotowy

Punktem wyjścia w dyskusji o statusie Lasów Państwowych jako podatnika podatku od nieruchomości, jest przytoczenie art. 3 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 UPOL. Zgodnie z tym pierwszym,