DGP: Młodzi zyskają na zwolnieniu z PIT. Pojawią się jednak nowe zagrożenia

To już pewne, że od początku sierpnia 2019 r. pracownicy, którzy nie skończyli 26 lat, nie zapłacą podatku dochodowego. W pełni z nowych rozwiązań skorzystają jednak dopiero w następnym roku. Wprowadzenie dwóch warunków zwolnienia, tj. limitu kwotowego o odmiennej wysokości dla roku 2019 i 2020 oraz kryterium wieku pracownika, oznacza obowiązek ich monitorowania przez płatników. Stosowanie zwolnienia już w tym roku będzie jednak uzależnione od wniosku pracownika. W związku z wprowadzeniem limitowanego zwolnienia z podatku dla osób do ukończenia 26 lat odpowiednio zmodyfikowane zostały przepisy w sprawie ulgi prorodzinnej oraz rozliczenia jako samotny rodzic. Nowelizacja jeszcze nie weszła w życie, a już pojawiły się obawy o to, że fiskalny prezent będzie generował oszustwa. Aktywność młodych na rynku pracy może bowiem rosnąć, ale… w fikcyjny sposób.

Bez PIT dla młodych – to najnowszy wcielony w życie pomysł Ministerstwa Finansów. Ale czy oznacza on, że już od sierpnia Polska będzie prawdziwym rajem podatkowym dla osób poniżej 26. roku życia? Nie do końca, bo przy nowym zwolnieniu wprowadzono istotne ograniczenia. Przede wszystkim obejmie ono tylko przychody z pracy oraz z umów-zleceń. Z preferencji nie skorzystają więc nie tylko młodzi przedsiębiorcy, lecz także pracujący na podstawie umów o dzieło. Poza tym wprowadzono roczny limit zwolnienia w wysokości 85 528 zł, przy czym w 2019 r. będzie to jedynie 35 636,67 zł, ponieważ ulga będzie obowiązywać przez 5 miesięcy (od sierpnia do grudnia). Mimo tych ograniczeń – według szacunków resortu finansów – z ulgi skorzysta ponad 2 mln młodych pracowników. A taka osoba może zyskać rocznie nawet kilka tysięcy złotych!

Mogłoby się więc wydawać, że nowe zwolnienie wprawdzie uszczupli wpływy budżetowe, ale nie stworzy pola do nadużyć. Okazuje się jednak, że eksperci wskazują na ryzyko zawierania fikcyjnych umów o pracę z osobami poniżej 26. roku życia. W rzeczywistości taka młoda osoba nie pracowałaby, a jedynie otrzymała określoną kwotę za podpisanie umowy. Przedsiębiorca mógłby zaś zaliczyć do kosztów podatkowych wynagrodzenie, które tak naprawdę nie byłoby jednak wypłacone. Co gorsza, takie oszustwa niekoniecznie będą łatwe do wykrycia, bo umowy mogą być zawierane np. z członkami rodziny i nie ma też obowiązku przelewania wynagrodzeń na rachunek bankowy. Zapobieganie nieuczciwym zachowaniom może być więc dużym wyzwaniem dla pracowników fiskusa.