Jak wypłata trzynastki za 2018 r. wpływa na podstawę wymiaru zasiłku

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest zaliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Od trzynastki jest bowiem obliczana składka na ubezpieczenie chorobowe. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to,  że zatrudniony nie zachowuje prawa do trzynastki za okresy niezdolności do pracy czy macierzyństwa.

Trzynasta pensja zwiększa kwotę wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków przysługujących pracownikowi w razie niezdolności do pracy z powodu choroby, macierzyństwa albo sprawowania opieki na dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny. Jest to składnik wynagrodzenia uwzględniany w podstawie wymiaru wskazanych świadczeń, jeżeli pracownik, zgodnie z przepisami płacowymi, nie zachowuje do niego prawa za okresy pobierania tych świadczeń. W związku z tym, że trzynasta pensja jest składnikiem wypłacanym za okres roczny, w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków uwzględnia się go w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 42 ust. 3 ustawy zasiłkowej).