Zasady opłacania składek na Fundusz Pracy i FGŚP

Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) to tzw. fundusze pozaubezpieczeniowe. Z pierwszego z nich jest finansowana m.in. aktywizacja bezrobotnych, z drugiego są wypłacane określone świadczenia dla pracowników w razie niewypłacalności pracodawcy. Przepisy przewidują liczne zwolnienia z obowiązku opłacania składek na te fundusze. Są one jednak obwarowane wieloma warunkami.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na te fundusze oraz ich prawidłowego rozliczania i opłacania są zawarte w ustawach z:

• 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1265 ze zm. (dalej: ustawa o promocji zatrudnienia),
• 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy - j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1433 ze zm. (dalej: ustawa o ochronie roszczeń pracowniczych).

I. SKŁADKI NA FUNDUSZ PRACY

Składki na FP opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne (art. 107 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia).

PRZYKŁAD

Łódzka spółka akcyjna zatrudnia pięciu zleceniobiorców (w wieku między 28 a 40 lat). Każdy z nich osiąga miesięczny przychód powyżej 3000 zł brutto, przy czym trzech z nich z tytułu realizowanej umowy podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeden - podlega tym ubezpieczeniom dobrowolnie, jeden - podlega tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. W tym stanie spółka musi odprowadzać składki na FP tylko za 3 zleceniobiorców objętych ubezpieczeniami społecznymi obowiązkowo.

1. Podmioty zobowiązane do opłacania składki na FP

Do opłacania składek na FP zobligowani są pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne.

Podmioty zobowiązane do naliczania i odprowadzania składek na FP