Jak rozliczać wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne według procedury uproszczonej

Transakcje trójstronne mogą być rozliczane według procedury uproszczonej. Wówczas drugi w kolejności podatnik nie musi rozliczać się w kraju przeznaczenia towarów. TSUE w wyroku z 19 kwietnia 2018 r. potwierdził, że procedurę uproszczoną można stosować również wtedy, gdy pierwszy i drugi podatnik mają siedzibę w tym samym kraju UE, pod warunkiem że posłużą się numerami VAT UE nadanymi przez różne kraje. Zdaniem Trybunału opóźnienie w wykazaniu transakcji w informacji podsumowującej nie wpływa na prawo do zastosowania uproszczeń.

Rozliczanie podatku od transakcji stanowiących WDT i WNT przebiega według powszechnie znanych zasad ogólnych, których stosowanie, w określonym przebiegu transakcji, może być jednak uciążliwe dla niektórych jej uczestników, zwłaszcza w kontekście obowiązku podatkowej rejestracji w innym państwie członkowskim w celu rozliczenia tam podatku od dokonanej transakcji. Dlatego jeśli w transakcji dostawy towarów uczestniczy trzech podatników, z których każdy jest zarejestrowany na potrzeby obrotu wewnątrzwspólnotowego w innym państwie członkowskim UE, to procedura rozliczenia podatku, po spełnieniu warunków określonych przez art. 135-138 ustawy o VAT, może zostać znacznie uproszczona.

1. Jakie korzyści może przynieść zastosowanie uproszczonej procedury trójstronnej

W przypadku transakcji, której przedmiotem jest dostawa towarów dokonana między trzema podatnikami zarejestrowanymi w różnych krajach członkowskich Unii Europejskiej, zastosowanie zasad ogólnie obowiązujących przy dostawach/nabyciach wewnątrzwspólnotowych powodowałoby uciążliwe obowiązki formalne dla drugiego w kolejności uczestnika transakcji, występującego w roli pośrednika między dostawcą a ostatecznym nabywcą towarów. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o VAT miejscem (krajem) opodatkowania WNT jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Zastosowanie tej regulacji do transakcji dokonanej między trzema podatnikami VAT z różnych krajów członkowskich UE powodowałoby, że drugi w kolejności uczestnik tej transakcji, u którego wystąpiło jednocześnie WDT i WNT, musiałby w celu rozliczenia podatku z tytułu WNT zarejestrować się w państwie członkowskim, w którym nastąpiło zakończenie wysyłki lub transportu towarów.