Czy za WDT można też uznać transkację, która okazała się oszustwem?

W sierpniu 2017 firma sprzedała towar kontrahentowi unijnemu (czynnemu). Towar przekroczył granice Polski, został również potwierdzony odbiór towaru. We wrześniu okazało się, iż w/w transakcja jest oszustwem tj. ktoś podszył się pod firmę kontrahenta unijnego, używając danych formalnych, odebrał towar za granicą, a należność nie zostanie nigdy zapłacona. Co w takiej sytuacji powinna zrobić firma, która sprzedała taki towar? Czy ma ona prawo wykazać sprzedaż jako WDT w deklaracji VAT-UE za sierpień 2017?