ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2025/518
z dnia 11 marca 2025 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do wymogów informacyjnych dotyczących niektórych procedur VAT
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 397,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
| (1) | W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania modelu uznanego dostawcy, w odniesieniu do interfejsów elektronicznych takich jak platformy handlowe, platformy, portale lub podobne środki, które ułatwiają świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych lub usług przewozu drogowego osób, o których to usługach mowa w art. 28a dyrektywy 2006/112/WE, niezbędne jest doprecyzowanie niektórych elementów wprowadzanej zasady. |
| (2) | Konieczne jest zdefiniowanie terminu „ułatwiać” w celu zapewnienia podatnikom, którzy - poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki - ułatwiają świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych lub usług przewozu drogowego osób, pewności prawa co do tego, czy zasada dotycząca podmiotu uznawanego za dostawcę ma zastosowanie do tych podatników. Niektórzy usługodawcy, tacy jak podmioty zamieszczające oferty lub reklamujące takie usługi, powinni zostać wyraźnie wyłączeni ze stosowania przedmiotowej zasady, ponieważ nie konkurują bezpośrednio z tradycyjnymi, niecyfrowymi sektorami. |
| (3) | Podatnicy, którzy - poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki - ułatwiają świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych lub usług przewozu drogowego osób, nie powinni być zobowiązani do zapłaty jakiegokolwiek należnego podatku od wartości dodanej (VAT), w przypadku gdy działają na podstawie informacji dostarczonych przez bazowego usługodawcę, jeżeli podatnicy ci są w stanie wykazać, że - racjonalnie rzecz biorąc - nie mogli wiedzieć, że informacje te są nieprawidłowe. |
| (4) | Do celów określenia miejsca świadczenia usługi ułatwiania świadczonej na rzecz osoby niebędącej podatnikiem, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki - podatnicy powinni być w stanie łatwo określić status usługobiorcy usługi ułatwiania. W celu ułatwienia podatnikom takiej identyfikacji oraz zmniejszenia ich obciążenia administracyjnego, podatnicy ci powinni uznawać usługobiorcę usługi ułatwiania za podatnika, w przypadku gdy podany został numer identyfikacyjny do celów VAT, lub za osobę niebędącą podatnikiem, jeżeli taki numer nie został podany, chyba że podatnicy ci posiadają informacje świadczące o tym, że jest inaczej. |
| (5) | Należy doprecyzować, że w odniesieniu do usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych i usług przewozu drogowego osób procedura szczególna dla małych przedsiębiorstw przewidziana w dyrektywie 2006/112/WE może mieć zastosowanie wyłącznie do podatnika uznanego za podmiot, który te usługi wykonał. |
| (6) | Dyrektywą Rady (UE) 2025/516 (2) wprowadzono do dyrektywy 2006/112/WE nową uproszczoną procedurę punktu kompleksowej obsługi (OSS) dotyczącą podatników dokonujących transgranicznego przemieszczania niektórych własnych towarów. W celu wprowadzenia tej konkretnej procedury do ogólnych ram procedur szczególnych VAT przewidzianych w tytule XII rozdział 6 dyrektywy 2006/112/WE, w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 (3) należy określić przepisy szczególne dotyczące identyfikacji do celów VAT, warunków wykluczenia z procedury, deklaracji VAT oraz obowiązków w zakresie prowadzenia ewidencji. |
| (7) | Ze względu na fakt, że wprowadzona uproszczona procedura OSS jest kompleksowa i obejmuje transgraniczne przemieszczanie towarów, które jest objęte procedurą magazynu typu call-off stock, tę ostatnią procedurę usunięto z dyrektywy 2006/112/WE. Przepisy wykonawcze dotyczące procedury magazynu typu call-off stock nie są już potrzebne, w związku z czym powinny zostać uchylone z rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 282/2011. |
| (8) | Na mocy art. 242a dyrektywy 2006/112/WE podatnicy, którzy ułatwiają - poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki - dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osoby niebędącej podatnikiem na terytorium Wspólnoty zgodnie z tytułem V tej dyrektywy, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji tych transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług. Informacje są jednak wymagane wyłącznie w odniesieniu do towarów lub usług, których dostarczanie lub świadczenie jest ułatwiane poprzez użycie interfejsu elektronicznego, natomiast nie są wymagane w przypadkach, w których zastosowanie ma zasada dotycząca podmiotu uznawanego za dostawcę. W celu wsparcia walki z oszustwami związanymi z VAT takie informacje dotyczące bazowych dostawców lub usługodawców powinny także zostać włączone do obowiązkowego zestawu informacji, które mają przechowywać uznani dostawcy, zarejestrowani w celu korzystania z uproszczonych procedur szczególnych dotyczących OSS. Te dodatkowe dane powinny umożliwić porównanie informacji zgłaszanych przez platformy z danymi dotyczącymi płatności w transakcjach transgranicznych dostępnymi w centralnym elektronicznym systemie informacji o płatnościach, ustanowionym na podstawie rozdziału V sekcja 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 (4), który to system wszedł w życie dnia 1 stycznia 2024 r. |
| (9) | W związku z wprowadzeniem w dyrektywie 2006/112/WE obowiązku dla podatników przemieszczających towary innego podatnika, który to obowiązek polega na powiadomieniu właściciela towarów o tym, że jego towary są lub będą przemieszczane, należy wyjaśnić, które konkretne dane mają być przekazane właścicielowi towarów. |
| (10) | Elementy dyrektywy 2006/112/WE wymagające zmian w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 282/2011 mają być transponowane przez państwa członkowskie do prawodawstwa krajowego do dnia 30 czerwca 2028 r. Konieczne jest zatem, aby zmiany do tego rozporządzenia miały zastosowanie od dnia 1 lipca 2028 r. |
| (11) | Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 282/2011 wprowadza się następujące zmiany:
| 1) | dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 9b 1. Do celów stosowania art. 28a dyrektywy 2006/112/WE termin »ułatwia« oznacza korzystanie przez podatnika z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy usługobiorcą a usługodawcą, który oferuje świadczenie - w obrębie Unii - usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych lub usług przewozu drogowego osób poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje świadczeniem takich usług poprzez ten interfejs elektroniczny. 2. Uznaje się, że podatnik nie ułatwia świadczenia usług krótkoterminowego najmu lokali mieszkalnych lub usług przewozu drogowego osób, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
3. art. 28a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną lub więcej z następujących czynności:
4. Niezależnie od ust. 1 niniejszego artykułu, art. 28a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który zapewnia środki umożliwiające podział kosztów usług przewozu drogowego osób między użytkownika a osobę zapewniającą przewóz. Artykuł 9c Do celów stosowania art. 28a ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE podatnik świadczący usługi przekazuje swój numer identyfikacyjny do celów VAT lub numer identyfikacyjny nadany mu zgodnie z art. 362 lub 369d tej dyrektywy, o których to numerach mowa w art. 28a ust. 1 lit. a) tej dyrektywy, oraz deklarację, o której mowa w art. 28a ust. 1 lit. b) tej dyrektywy, podatnikowi, który ułatwia świadczenie usługi, tylko raz, chyba że nastąpiła zmiana w jego działalności jako podatnika. W przypadku gdy usługa przewozu drogowego osób odbywa się w więcej niż jednym państwie członkowskim, podatnik świadczący tę usługę przekazuje podatnikowi, który ułatwia świadczenie, numer identyfikacyjny do celów VAT nadany mu przez każde państwo członkowskie, w którym odbywa się przewóz, lub numer identyfikacyjny nadany mu zgodnie z art. 362 lub 369d dyrektywy 2006/112/WE. Artykuł 9d Do celów stosowania art. 28a dyrektywy 2006/112/WE, w przypadku gdy na podstawie informacji przekazanych przez osobę świadczącą bazową usługę podatnik nie działa jako uznany dostawca, podatnik taki nie jest zobowiązany do zapłaty należnego VAT w przypadku późniejszego stwierdzenia, że podatnik ten powinien był zostać uznanym dostawcą, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
Artykuł 9e Do celów określenia miejsca świadczenia usługi ułatwiania, o której mowa w art. 46a dyrektywy 2006/112/WE, podatnik uznaje osobę, na rzecz której świadczono tę usługę, za osobę niebędącą podatnikiem w sytuacji, gdy taka osoba, na rzecz której świadczono tę usługę, nie poda numeru identyfikacyjnego VAT, chyba że podatnik ten posiada informacje świadczące o tym, że jest inaczej. Artykuł 9f Zwolnienia określone w art. 98 ust. 2 i w art. 371, 378, 379-386, 388-390c dyrektywy 2006/112/WE mają nadal zastosowanie w przypadku, gdy uznaje się, że podatnik ułatwiający świadczenie usług sam otrzymał i wykonał te usługi na podstawie art. 28a tej dyrektywy. Artykuł 9g W przypadku gdy uznaje się, że podatnik sam otrzymał i wykonał usługi, o których mowa w art. 28a dyrektywy 2006/112/WE, świadczenie tych usług może podlegać procedurze szczególnej przewidzianej w tytule XII rozdział 1 tej dyrektywy, jeżeli podatnik ten spełnia warunki tej procedury szczególnej. Świadczenie usług, o których mowa w art. 28a dyrektywy 2006/112/WE, na rzecz podatnika, w przypadku którego uznaje się, że sam otrzymał i wykonał te usługi, nie podlega procedurze szczególnej przewidzianej w tytule XII rozdział 1 tej dyrektywy.” |
| 2) | w art. 13a zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „Miejscem siedziby osoby prawnej niebędącej podatnikiem, o którym to miejscu mowa w art. 54 ust. 1 akapit drugi, art. 56 ust. 2 akapit pierwszy oraz art. 58 i 59 dyrektywy 2006/112/WE, jest:” ; |
| 3) | art. 18 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Jednak bez względu na informacje świadczące o tym, że jest inaczej, dostawca usług telekomunikacyjnych, nadawczych lub usług świadczonych drogą elektroniczną lub usług świadczonych na mocy art. 54 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE może uznać usługobiorcę mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty za osobę niebędącą podatnikiem, o ile usługobiorca ten nie podał dostawcy tych usług swojego indywidualnego numeru identyfikacyjnego VAT.” ; |
| 4) | art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W przypadku gdy zgodnie z art. 54 ust. 1 akapit drugi oraz art. 58 i 59 dyrektywy 2006/112/WE świadczenie usług podlega opodatkowaniu w miejscu, w którym usługobiorca ma swoją siedzibę, lub w przypadku braku siedziby, w jego stałym miejscu zamieszkania lub zwykłym miejscu pobytu, usługodawca ustala to miejsce na podstawie informacji faktycznych przekazanych przez usługobiorcę, które weryfikuje za pomocą zwykłych, handlowych środków bezpieczeństwa, takich jak środki dotyczące kontroli tożsamości lub płatności.” |
| 5) | w art. 24b akapit pierwszy zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „Do celów stosowania art. 54 ust. 1 akapit drugi lub art. 58 dyrektywy 2006/112/WE, w przypadku działalności, która jest transmitowana lub w inny sposób udostępniana wirtualnie osobie niebędącej podatnikiem, lub w przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług świadczonych drogą elektroniczną na rzecz osoby niebędącej podatnikiem:” ; |
| 6) | art. 24d ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy usługodawca świadczy usługę na mocy art. 54 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE lub usługę wymienioną w art. 58 ust. 1 tej dyrektywy, usługodawca może obalić domniemanie, o którym mowa w art. 24a lub w art. 24b akapit pierwszy lit. a), b) lub c) niniejszego rozporządzenia, na podstawie trzech dowodów, które nie mogą być ze sobą sprzeczne, wskazujących na to, że siedziba danego usługobiorcy, jego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu znajdują się gdzie indziej.” |
| 7) | w art. 24f zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „Do celów stosowania zasad zawartych w art. 54 ust. 1 akapit drugi lub w art. 58 dyrektywy 2006/112/WE oraz spełnienia wymogów art. 24b akapit pierwszy lit. d) lub art. 24d ust. 1 niniejszego rozporządzenia, jako dowody służą w szczególności:” ; |
| 8) | art. 30 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 30 1. Świadczenie usług przez pośredników, o których mowa w art. 46 dyrektywy 2006/112/WE, obejmuje usługi pośredników działających w imieniu i na rzecz usługobiorcy oraz usługi świadczone przez pośredników, którzy działają w imieniu i na rzecz usługodawcy. 2. Do celów art. 46a dyrektywy 2006/112/WE termin »usługa ułatwiania« oznacza usługę, którą podatnik świadczy na rzecz nabywcy lub usługobiorcy albo dostawcy lub usługodawcy, lub dla nich obu, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma handlowa, platforma, portal lub podobne środki, umożliwiając w ten sposób nawiązanie kontaktu między nabywcą lub usługobiorcą a dostawcą lub usługodawcą, co skutkuje dostawą towarów lub świadczeniem usług poprzez ten interfejs elektroniczny. Usługę ułatwiania, o której mowa w akapicie pierwszym, uznaje się za odrębną i niezależną od dostawy towarów lub świadczenia usług, które uznaje się za dostarczane lub świadczone przez tego podatnika. 3. Uznaje się, że podatnik nie świadczy »usługi ułatwiania«, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
4. Art. 46a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną lub więcej z następujących czynności:
|
| 9) | w art. 54a dodaje się ustęp w brzmieniu: „3. Niniejsza sekcja przestaje mieć zastosowanie z dniem 30 czerwca 2029 r.” |
| 10) | art. 54c ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
; |
| 11) | dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 54d Informacje przekazywane zgodnie z art. 242b dyrektywy 2006/112/WE zawierają następujące informacje:
|
| 12) | w rozdziale XI tytuł sekcji 2 otrzymuje brzmienie: „Sekcja 2 Procedury szczególne dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość lub dokonują niektórych krajowych dostaw towarów lub przemieszczeń własnych towarów (art. 358-369xk dyrektywy 2006/112/WE)” |
| 13) | w art. 57a wprowadza się następujące zmiany:
|
| 14) | w art. 57d dodaje się ustęp w brzmieniu: „3. Gdy podatnik poinformuje państwo członkowskie identyfikacji, że zamierza korzystać z procedury przemieszczania własnych towarów, tę procedurę szczególną stosuje się od pierwszego dnia następnego miesiąca kalendarzowego. Jednakże w przypadku gdy pierwsze przemieszczenie towarów, które ma zostać objęte procedurą przemieszczania własnych towarów, ma miejsce przed dniem, o którym mowa w akapicie pierwszym, procedurę szczególną stosuje się od dnia tego pierwszego przemieszczenia, pod warunkiem że podatnik poinformuje państwo członkowskie identyfikacji o rozpoczęciu swojej działalności, która ma być objęta procedurą szczególną, nie później niż dziesiątego dnia miesiąca następującego po tym pierwszym przemieszczeniu.” |
| 15) | w art. 57e dodaje się akapit w brzmieniu: „Państwo członkowskie identyfikacji identyfikuje podatnika stosującego procedurę przemieszczania własnych towarów za pomocą jego numeru identyfikacyjnego VAT, o którym mowa w art. 214 i 215 dyrektywy 2006/112/WE.” ; |
| 16) | w art. 57f wprowadza się następujące zmiany:
|
| 17) | w art. 57g dodaje się ustęp w brzmieniu: „3. Podatnik stosujący procedurę przemieszczania własnych towarów może zaprzestać stosowania tej procedury szczególnej niezależnie od tego, czy nadal przemieszcza towary, które mogą kwalifikować się do objęcia tą procedurą szczególną. Podatnik informuje państwo członkowskie identyfikacji o swojej decyzji co najmniej na 15 dni przed końcem miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym zamierza on zaprzestać stosowania procedury szczególnej. Zaprzestanie stosowania procedury szczególnej staje się skuteczne począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca kalendarzowego. Zobowiązania z tytułu VAT dotyczące przemieszczeń własnych towarów powstałe po dniu, w którym zaprzestanie stosowania procedury szczególnej stało się skuteczne, muszą zostać uregulowane bezpośrednio wobec organów podatkowych państw członkowskich, z których i do których towary zostały wysłane lub przetransportowane.” |
| 18) | w art. 58 wprowadza się następujące zmiany:
|
| 19) | art. 58a otrzymuje brzmienie: „Artykuł 58a W przypadku podatnika stosującego procedurę szczególną, który przez okres dwóch lat nie dokonuje dostawy towarów, nie świadczy usług ani nie dokonuje przemieszczeń własnych towarów objętych tą procedurą szczególną, uznaje się, że zaprzestał on prowadzenia swojej podlegającej opodatkowaniu działalności w rozumieniu art. 363 lit. b), art. 369e lit. b), art. 369r ust. 1 lit. b), art. 369r ust. 3 lit. b) lub art. 369xe lit. b) dyrektywy 2006/112/WE. To zaprzestanie działalności nie uniemożliwia stosowania procedury szczególnej, jeżeli podatnik wznowi swoją działalność objętą dowolną z procedur szczególnych przewidzianych w tytule XII rozdział 6 tej dyrektywy.” |
| 20) | art. 58b ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Uznaje się, że podatnik lub pośrednik systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących jednej z procedur szczególnych, w rozumieniu art. 363 lit. d), art. 369e lit. d), art. 369r ust. 1 lit. d), art. 369r ust. 2 lit. c), art. 369r ust. 3 lit. d) lub art. 369xe lit. d) dyrektywy 2006/112/WE, w następujących przypadkach:
|
| 21) | art. 58c otrzymuje brzmienie: „Artykuł 58c Podatnik, który został wykluczony z procedury nieunijnej, procedury unijnej lub procedury przemieszczania własnych towarów, reguluje wszystkie zobowiązania z tytułu VAT dotyczące dostaw towarów, świadczenia usług lub przemieszczeń własnych towarów powstałe po dniu, w którym wykluczenie stało się skuteczne, bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji lub państw członkowskich, z których i do których towary zostały wysłane lub przetransportowane.” |
| 22) | w art. 59 wprowadza się następujące zmiany:
|
| 23) | art. 59a otrzymuje brzmienie: „Artykuł 59a W przypadku gdy podatnik stosujący procedurę szczególną nie dokonywał dostaw towarów, nie świadczył usług w żadnym państwie członkowskim konsumpcji w ramach tej procedury szczególnej ani nie dokonywał żadnych przemieszczeń własnych towarów w ramach procedury przemieszczania własnych towarów w trakcie okresu rozliczeniowego oraz nie dokonuje korekt odnoszących się do poprzednich deklaracji VAT, wówczas on lub pośrednik działający na jego rzecz składa deklarację VAT, w której wskazuje, że w tym okresie nie były dokonywane żadne dostawy towarów ani świadczone żadne usługi, ani nie dokonywano żadnych przemieszczeń (zerowa deklaracja VAT).” |
| 24) | art. 60a otrzymuje brzmienie: „Artykuł 60a Państwo członkowskie identyfikacji przypomina drogą elektroniczną podatnikom lub pośrednikom działającym na ich rzecz, którzy nie złożyli deklaracji VAT zgodnie z art. 364, 369f, 369s lub 369xf dyrektywy 2006/112/WE, o obowiązku złożenia takiej deklaracji VAT. Państwo członkowskie identyfikacji wystosowuje ponaglenie dziesiątego dnia po upływie terminu, w którym deklaracja powinna była zostać złożona, oraz informuje pozostałe państwa członkowskie drogą elektroniczną o wystosowaniu ponaglenia. Za wszelkie kolejne ponaglenia i kroki podejmowane w celu wymierzenia i poboru VAT odpowiedzialne jest właściwe państwo członkowskie konsumpcji lub państwa członkowskie, do których i z których towary zostały wysłane lub przetransportowane. Niezależnie od wszelkich ponagleń wystosowanych przez państwo członkowskie konsumpcji lub państwa członkowskie, do których i z których zostały wysłane lub przetransportowane towary, oraz wszelkich podjętych przez nie kroków, podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz składają deklarację VAT państwu członkowskiemu identyfikacji.” |
| 25) | art. 61 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 61 1. Zmiany danych liczbowych zawartych w deklaracji VAT dotyczącej okresów poprzedzających i obejmujących drugi okres rozliczeniowy w 2021 r., po złożeniu tej deklaracji VAT, dokonuje się wyłącznie poprzez korekty tej deklaracji VAT, a nie poprzez korygowanie kolejnej deklaracji VAT. Zmiany danych liczbowych zawartych w deklaracji VAT dotyczącej okresów począwszy od trzeciego okresu rozliczeniowego w 2021 r., do dnia, w którym tę deklarację VAT należy złożyć zgodnie z dyrektywą 2006/112/WE, dokonuje się w tej deklaracji VAT. Zmiany danych liczbowych zawartych w deklaracji VAT dotyczącej okresów począwszy od trzeciego okresu rozliczeniowego w 2021 r., po dniu, w którym tę deklarację VAT należało złożyć zgodnie z dyrektywą 2006/112/WE, dokonuje się wyłącznie poprzez korygowanie kolejnej deklaracji VAT. 2. Korekty, o których mowa w ust. 1, składa się drogą elektroniczną państwu członkowskiemu identyfikacji w ciągu trzech lat od dnia, w którym należało złożyć pierwotną deklarację. Powyższe przepisy nie mają jednak wpływu na zasady dotyczące wymierzenia podatku i korekt, obowiązujące w państwie członkowskim konsumpcji lub w państwach członkowskich, z których i do których towary zostały wysłane lub przetransportowane.” |
| 26) | art. 61a otrzymuje brzmienie: „Artykuł 61a 1. Podatnik lub pośrednik działający na jego rzecz składa końcową deklarację VAT oraz wszelkie poprzednie deklaracje VAT składane po terminie, a także - w stosownych przypadkach - dokonuje odpowiadających im płatności państwu członkowskiemu, które było państwem członkowskim identyfikacji w chwili zaprzestania, wykluczenia lub zmiany, w przypadkach gdy podatnik ten:
Wszelkie korekty końcowej deklaracji VAT i poprzednich deklaracji VAT, które powstały po złożeniu końcowej deklaracji VAT, reguluje się bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji lub państw członkowskich, z których i do których towary zostały wysłane lub przetransportowane. 2. Pośrednik, w odniesieniu do każdego podatnika, na rzecz którego działa, składa końcowe deklaracje VAT oraz wszelkie poprzednie deklaracje VAT składane po terminie, a także - w stosownych przypadkach - dokonuje odpowiadających im płatności, państwu członkowskiemu, które było państwem członkowskim identyfikacji w chwili skreślenia lub zmiany, w przypadkach gdy pośrednik ten:
Wszelkie korekty końcowej deklaracji VAT i poprzednich deklaracji VAT, które powstały po złożeniu końcowej deklaracji VAT, reguluje się bezpośrednio wobec organów podatkowych właściwego państwa członkowskiego konsumpcji lub państw członkowskich, z których i do których towary zostały wysłane lub przetransportowane.” |
| 27) | w art. 63c wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2028 r.
Jednakże art. 1 pkt 2-7 stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 marca 2025 r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
A. DOMAŃSKI
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2006/112/oj.
(2) Dyrektywa Rady (UE) 2025/516 z dnia 11 marca 2025 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do przepisów dotyczących VAT w epoce cyfrowej (Dz.U. L, 2025/516, 25.3.2025, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2025/516/oj).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 77 z 23.3.2011, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2011/282/oj).
(4) Rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/904/oj).
POTRZEBUJESZ POMOCY?Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
