(1)

Rozporządzeniem (UE) 2019/1241 ustanawia się przepisy szczególne dotyczące środków technicznych na poziomie regionalnym dla wód Unii w wodach północno-zachodnich i południowo zachodnich.

(2)

W załączniku VI do rozporządzenia (UE) 2019/1241 przewidziano środki techniczne dla wód północno-zachodnich, a w załączniku VII w odniesieniu do wód południowo-zachodnich.

(3)

Art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (2) stanowi, że państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu unijnymi środkami ochronnymi mającymi zastosowanie do danego regionu geograficznego mogą przedkładać wspólne rekomendacje służące osiągnięciu celów tych środków. Art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1241 umożliwia państwom członkowskim mającym bezpośredni interes w zarządzaniu przedkładanie wspólnych rekomendacji w celu przyjęcia aktów delegowanych zmieniających, uzupełniających, uchylających regionalne środki techniczne określone w załącznikach do tego rozporządzenia lub wprowadzających odstępstwa od tych środków.

(4)

Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia (grupa regionalna państw członkowskich ds. wód południowo-zachodnich) oraz Belgia, Hiszpania, Francja, Irlandia i Niderlandy (grupa regionalna państw członkowskich wód północno-zachodnich) mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem odpowiednio w wodach południowo-zachodnich i północno-zachodnich.

(5)

W dniu 8 listopada 2020 r. grupa regionalna państw członkowskich ds. wód południowo-zachodnich przedłożyła Komisji wspólną rekomendację, proponując zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony wynoszącego 32 mm dla małży japońskich (Venerupis philippinarum) w zatoce Arcachon.

(6)

Na posiedzeniu plenarnym w dniach 22-26 marca 2021 r. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenił wspólną rekomendację i stwierdził (3), że przedstawione informacje nie uzasadniają proponowanego zmniejszenia minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony.

(7)

W lutym 2023 r. grupa regionalna państw członkowskich ds. wód południowo-zachodnich przedstawiła dalsze informacje na temat małży japońskich.

(8)

Na posiedzeniu plenarnym w dniach 20-24 marca 2023 r. STECF ocenił te dodatkowe informacje i stwierdził (4), że ponieważ proponowany zmniejszony minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony (32 mm) jest większy od szacowanej wielkości przy osiągnięciu dojrzałości w zatoce Arcachon (26,7 mm), prawdopodobnie wpływ na osobniki młodociane będzie minimalny. STECF stwierdził również, że chociaż będzie można odławiać większą część dojrzałej populacji, wpływ proponowanego zmniejszonego minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony na dojrzałą populację prawdopodobnie będzie znikomy, ponieważ zgodnie z dostępnymi analizami największa część dojrzałej populacji nadal będzie chroniona przed połowami. Ponadto STECF stwierdził, że jakikolwiek wpływ na stan ochrony stada dla całej populacji prawdopodobnie będzie nieznaczny i oczekuje się, że wszelkie istniejące korzyści w zakresie ochrony młodych osobników wynikające z obecnego minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony wynoszącego 35 mm nie ulegną zmianie. Ponadto STECF zauważył, że: (i) istnieją dwa rezerwaty zamknięte dla połowów; (ii) obecnie aktywnych jest 40 licencji połowowych, a system odnawiania od kilku lat ma na celu ciągłe ograniczanie liczby nowych licencji; oraz (iii) co dwa lata przeprowadza się badania stada.

(9)

Biorąc pod uwagę, że: (i) zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony prawdopodobnie będzie miało znikomy wpływ na dojrzałą populację i minimalny wpływ na osobniki młodociane; (ii) oczekuje się, że obecne korzyści w zakresie ochrony pozostaną bez zmian; (iii) zmniejszeniu minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony towarzyszą środki zarządzania, w tym istnienie dwóch rezerwatów zamkniętych dla połowów i system licencji; oraz (iv) co dwa lata przeprowadza się badania populacji tego stada, Komisja uważa, że wymogi art. 15 i 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241 zostały spełnione.

(10)

W dniach 13 czerwca 2024 r. i 28 czerwca 2024 r. odpowiednio państwa członkowskie wód południowo-zachodnich i państwa członkowskie wód północno-zachodnich zwróciły się o przedłużenie do dnia 31 grudnia 2026 r. środków, które mają zastosowanie do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) od lipca 2022 r. (5). Przedłużenie pozwoliłoby utrzymać zarówno obecny minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony w odniesieniu do morlesza bogara w obu basenach morskich, jak i zamknięcia: (i) dla statków pływających pod banderą francuską w podobszarach ICES 6-8 od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca oraz (ii) w ujęciu sezonowym w odniesieniu do połowów przemysłowych i przez cały rok w odniesieniu do połowów rekreacyjnych w określonych obszarach geograficznych podobszaru ICES 8.

(11)

W dniu 26 września 2024 r. państwa członkowskie przedłożyły Komisji zaktualizowaną wspólną rekomendację, ograniczając czas trwania wnioskowanego przedłużenia do grudnia 2025 r.

(12)

W dniu 27 września 2024 r. przeprowadzono konsultacje z grupą ekspertów ds. rybołówstwa i akwakultury.

(13)

STECF ocenił już te środki w 2021 r. i stwierdził, że mogą one ograniczyć połowy morlesza bogara (6).

(14)

Uwzględniając, że: (i) są to takie same środki jak te, które mają zastosowanie do morlesza bogara od lipca 2022 r.; (ii) dane na temat tego stada nadal są skąpe, a ICES wydała na lata 2025 i 2026 zalecenie dotyczące zerowych połowów (7); oraz (iii) środki są bardziej rygorystyczne niż środki podstawowe, Komisja uważa, że spełnione są wymogi określone w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/1241.

(15)

Biorąc pod uwagę, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie jak najszybciej. W związku z tym, że okres obowiązywania środków przyjętych na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2024/491 (8) wygasa w dniu 31 grudnia 2024 r., środki dotyczące morlesza bogara należy stosować ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2025 r., aby zapewnić ciągłość obowiązywania przepisów prawa.

(16)

Środki wprowadzone w niniejszym rozporządzeniu, mające zastosowanie do wód Unii, służą realizacji celów określonych w art. 494 ust. 1 i 2 Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (9) i uwzględniają zasady, o których mowa w art. 494 ust. 3 tej umowy. Pozostają one bez uszczerbku dla wszelkich środków stosowanych na wodach Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

(17)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1241,

1)

w załączniku VI wprowadza się następujące zmiany:

2)

w załączniku VII wprowadza się następujące zmiany: