(1)

W dniu 14 czerwca 2024 r. przedsiębiorstwo Slovenská pošta, a.s. („wnioskodawca”) przedłożyło Komisji wniosek na podstawie art. 35 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE („wniosek”). Wniosek spełnia wymogi formalne określone w art. 1 ust. 1 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2016/1804 (2) oraz w załączniku I do tej decyzji.

(2)

Wniosek dotyczy pewnych usług pocztowych oraz niektórych usług innych niż usługi pocztowe, o których mowa w art. 13 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE, świadczonych przez wnioskodawcę na terytorium Słowacji. Usługi, których dotyczy wniosek, są opisane we wniosku w następujący sposób:

usługi pocztowe:

usługi inne niż usługi pocztowe:

(3)

Do wniosku nie dołączono uzasadnionego i popartego dowodami stanowiska przyjętego przez niezależny organ krajowy właściwy dla przedmiotowej działalności, które to stanowisko obejmuje dogłębną analizę warunków zastosowania art. 34 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE do danej działalności zgodnie z ust. 2 i 3 tego artykułu. Zgodnie z pkt 1 lit. a) załącznika IV do dyrektywy 2014/25/UE, biorąc pod uwagę, że na podstawie art. 34 ust. 3 akapit pierwszy tej dyrektywy zakłada się, że w tym przypadku dostęp do rynków jest swobodny, Komisja ma przyjąć decyzję wykonawczą w sprawie wniosku w terminie 105 dni roboczych.

(4)

W następstwie wniosków Komisji z dnia 2 i 8 lipca 2024 r., a także 20, 21, 22, 28 sierpnia 2024 r. oraz 6, 9 i 10 września 2024 r., wnioskodawca przedłożył dodatkowe informacje w dniach 3, 11, 12 lipca, 22, 23, 27 sierpnia oraz 1, 11, 12 i 16 września 2024 r.

(5)

Wnioskodawca jest operatorem świadczącym usługi pocztowe na Słowacji i podmiotem zamawiającym w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy 2014/25/UE. Wnioskodawca jest jedynym podmiotem zamawiającym na Słowacji świadczącym usługi pocztowe i usługi inne niż pocztowe w rozumieniu art. 13 ust. 2 lit. b) i c) dyrektywy 2014/25/UE (4).

(6)

Dyrektywa 2014/25/UE ma zastosowanie do udzielania zamówień na prowadzenie działalności związanej z usługami pocztowymi, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy.

(7)

Dyrektywa 2014/25/UE ma zastosowanie do udzielania zamówień na prowadzenie działalności związanej ze świadczeniem usług dostarczania druków bezadresowych, o których to usługach mowa w art. 13 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) tej dyrektywy, oraz w rozumieniu usług innych niż usługi pocztowe, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy, o ile tego rodzaju usługi są świadczone przez podmiot, który świadczy również usługi pocztowe w rozumieniu art. 13 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy, oraz o ile warunki określone w art. 34 ust. 1 tej dyrektywy nie są spełnione w odniesieniu do tych usług.

(8)

Zgodnie z art. 34 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE zamówienia mające na celu umożliwienie prowadzenia działalności, do której ma zastosowanie ta dyrektywa, nie podlegają tej dyrektywie, jeżeli państwo członkowskie lub podmioty zamawiające mogą wykazać, że w państwie członkowskim, w którym ta działalność jest wykonywana, bezpośrednio podlega ona konkurencji na rynkach, do których dostęp nie jest ograniczony.

(9)

Oceny, czy działalność bezpośrednio podlega konkurencji, należy dokonywać na podstawie obiektywnych kryteriów, uwzględniających specyfikę danego sektora (5). Ocena ta jest jednak ograniczona ze względu na mające zastosowanie krótkie terminy oraz konieczność oparcia się na danych dostępnych Komisji. Dane te pochodzą z udostępnionych wcześniej źródeł albo z informacji uzyskanych w kontekście wniosku opartego na art. 35 dyrektywy 2014/25/UE i nie można ich uzupełniać za pomocą bardziej czasochłonnych metod, w tym w szczególności za pomocą publicznych ankiet wśród zainteresowanych wykonawców (6). Ocena bezpośredniego podlegania konkurencji, jaką można przeprowadzić w kontekście dyrektywy 2014/25/UE, w konsekwencji pozostaje bez uszczerbku dla kompleksowego stosowania prawa konkurencji (7).

(10)

Dostęp do rynku uznaje się za nieograniczony, jeżeli dane państwo członkowskie wdrożyło i stosuje odpowiednie unijne akty prawne otwierające dany sektor lub jego część. Te akty prawne są wymienione w załączniku III do dyrektywy 2014/25/UE.

(11)

Bezpośrednie podleganie konkurencji na danym rynku należy oceniać w oparciu o różne kryteria, z których żadne samo w sobie nie ma znaczenia rozstrzygającego.

(12)

Przy ocenie, czy dane rodzaje działalności podlegają bezpośredniej konkurencji na rynkach, których dotyczy niniejsza decyzja, należy wziąć pod uwagę, jaki udział w tych rynkach mają ich główni uczestnicy oraz ilu jest uczestników tych rynków.

(13)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji i dla innych obszarów prawa Unii. W szczególności kryteria i metodyka wykorzystane do celów oceny bezpośredniego podlegania konkurencji zgodnie z art. 34 dyrektywy 2014/25/UE nie zawsze są identyczne z tymi stosowanymi do celów oceny dokonywanej na podstawie art. 101 lub art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (8), co potwierdził Sąd Unii Europejskiej (9).

(14)

Celem niniejszej decyzji jest ustalenie, czy usługi, których dotyczy wniosek, podlegają konkurencji (na rynkach, do których dostęp jest nieograniczony w rozumieniu art. 34 dyrektywy 2014/25/UE) w stopniu, który zapewni - również w przypadku, gdy brak jest reżimu wynikającego ze szczegółowych przepisów dotyczących zamówień określonych w dyrektywie 2014/25/UE - udzielanie zamówień związanych z prowadzeniem przedmiotowych rodzajów działalności w przejrzysty, niedyskryminacyjny sposób na podstawie kryteriów umożliwiających nabywcom znalezienie rozwiązania, które ostatecznie będzie najkorzystniejsze ekonomicznie.

(15)

Niniejsza decyzja została podjęta na podstawie stanu prawnego i faktycznego z czerwca 2024 r. oraz na podstawie informacji przedłożonych przez wnioskodawcę, a także informacji, które są dostępne publicznie. Decyzja ta może ulec zmianie, jeżeli nastąpią istotne zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które spowodują, że warunki stosowania art. 34 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE nie będą już spełnione.

(16)

Dostęp do rynku uznaje się za nieograniczony, jeżeli dane państwo członkowskie wdrożyło i stosuje odpowiednie unijne akty prawne otwierające dany sektor lub jego część. Odpowiednie akty prawne są wymienione w załączniku III do dyrektywy 2014/25/UE, w którym w przypadku usług pocztowych uwzględniono dyrektywę 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (10).

(17)

Słowacja dokonała transpozycji (11) dyrektywy 97/67/WE i stosuje tę dyrektywę. W rezultacie dostęp do przedmiotowego rynku uznaje się za nieograniczony zgodnie z art. 34 ust. 3 dyrektywy 2014/25/UE.

(18)

W swoich wcześniejszych decyzjach (12) Komisja stała na stanowisku, że rynek usług w zakresie doręczania poczty może zostać podzielony na segment usług ekspresowych i segment usług standardowych (zwanych także „odroczonymi”). Podział ten uwzględnia fakt, że usługi ekspresowe są szybsze i bardziej wiarygodne niż usługi standardowe, że każda z tych usług wymaga odmiennej infrastruktury oraz że usługi ekspresowe posiadają dodatkowe cechy usługi o wartości dodanej, takie jak usługi śledzenia i namierzania, i są zazwyczaj także droższe.

(19)

Wnioskodawca uważa, że podział krajowego rynku usług doręczania paczek na usługi ekspresowe i standardowe nie jest konieczny. Według wnioskodawcy w przypadku rynku krajowego na Słowacji wszystkie oferowane usługi są bardzo podobne (tj. zastępowalne) pod względem określonych kryteriów, w tym czasu tranzytu, ceny i usług o wartości dodanej. W związku z tym wnioskodawca uważa, że rynkiem właściwym do celów przedmiotowego wniosku jest rynek usług doręczania paczek (jako całość) (13).

(20)

Chociaż podejście to nie jest zgodne z wcześniejszą praktyką Komisji, w przedmiotowej sprawie Komisja uważa, że różne struktury operatorów usług pocztowych na Słowacji zapewniają znaczne możliwości zastąpienia po stronie podaży (14). Wszyscy operatorzy pocztowi korzystają z tej samej sieci do wysyłania zarówno produktów ekspresowych, jak i odroczonych. Dokładnie rzecz ujmując, wszystkie przesyłki pocztowe są doręczane przez te same samochody ciężarowe za pośrednictwem tej samej sieci (niezależnie od tego, czy chodzi o list pocztowy, paczkę standardową, paczkę ekspresową czy inne usługi świadczone przez operatorów) (15). W tym względzie wszystkie kluczowe etapy krajowego łańcucha doręczania paczek, takie jak odbiór, transport między punktami odbioru a centrami logistycznymi, sortowanie, transport długodystansowy, transport z centrów sortujących do punktów agregacji lub urzędów pocztowych, doręczanie, są takie same w przypadku usług ekspresowych i standardowych (16). Ponadto kluczowi operatorzy rynku oferują swoim klientom niegwarantowaną dostawę wszystkich rodzajów paczek w ciągu następnego dnia, a większość z nich oferuje gwarantowaną dostawę następnego dnia za dodatkową opłatą (17). Zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę dostawa następnego dnia, która nie jest zagwarantowana, jest zwykłym dniem dostawy i jako taką postrzegają ją klienci (18). Wydaje się zatem, że ekspresowe usługi doręczania paczek na krajowym rynku słowackim oferują podobną szybkość doręczania jak standardowe usługi doręczania paczek na tym samym rynku krajowym. Komisja zauważa również, że dodatkowe cechy usługi o wartości dodanej, takie jak usługi śledzenia i namierzania przesyłek, dostępne dla konsumentów są raczej takie same w przypadku standardowych i ekspresowych usług doręczania paczek (19). W związku z tym świadczenia usług o wartości dodanej nie można uznać za czynnik pozwalający stwierdzić, że na Słowacji istnieje segmentacja rynków na standardowy i ekspresowy. Wyżej wymienione czynniki wskazują na istnienie jednolitego rynku obejmującego zarówno usługi ekspresowe, jak i standardowe. W związku z tym Komisja stwierdza, że rozróżnienie między usługami ekspresowymi a usługami standardowymi nie jest konieczne.

(21)

W niektórych przypadkach można zawęzić określenie rynku (np. krajowe usługi doręczania paczek klient-klient/przedsiębiorstwo (C2X) i krajowe usługi doręczania paczek przedsiębiorstwo-klient/przedsiębiorstwo (B2X)). Zdaniem wnioskodawcy wszystkie przedsiębiorstwa, w tym wnioskodawca, korzystają z tej samej infrastruktury do obsługi paczek i świadczenia usług na rzecz konsumentów (C2X) i usług dla przedsiębiorstw (B2X) w przypadku usług krajowych na Słowacji (20). Z informacji przekazanych przez wnioskodawcę wynika, że punkty odbioru, transport długodystansowy, centra sortujące i urzędy pocztowe wykorzystuje się w odniesieniu do wszystkich paczek bez rozróżnienia na wąskie rynki, w związku z czym nawet użytkownicy biznesowi mogą korzystać z sieci pocztowej do obsługi paczek (21). W związku z tym Komisja stwierdza, że rozróżnienie między usługami C2X i B2X nie jest konieczne.

(22)

W swoich poprzednich decyzjach (22) Komisja dokonała także rozróżnienia między krajowymi i międzynarodowymi usługami doręczania paczek. Komisja utrzymywała, że krajowe usługi doręczania paczek są świadczone przez przedsiębiorstwa działające w ramach krajowych sieci dystrybucyjnych, natomiast międzynarodowe usługi doręczania paczek polegają na odbieraniu paczek, które mają zostać przetransportowane i doręczone za granicą. Stanowisko wnioskodawcy jest zgodne z praktyką Komisji (23). Jeśli chodzi o rynek międzynarodowy, wnioskodawca dokonuje dalszego rozróżnienia między rynkiem międzynarodowego standardowego doręczania paczek i międzynarodowego ekspresowego doręczania paczek (24). Rozróżnienie to wynika z faktu, że czas doręczenia różni się w zależności od tego, czy chodzi o międzynarodowe ekspresowe czy międzynarodowe standardowe doręczanie paczek (25). Ponadto, w przeciwieństwie do rynku międzynarodowych standardowych usług doręczania paczek, operatorzy rynku na rynku międzynarodowego ekspresowego doręczania paczek zapewniają swoim klientom dodatkowe cechy o wartości dodanej, takie jak śledzenie i namierzanie, gwarancja czasu dostawy, ubezpieczenie paczek lub możliwość zmiany miejsca i czasu dostawy (26). Komisja zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy.

(23)

Jeżeli chodzi o rynek usług kurierskich, usługi kurierskie polegają na odbieraniu od nadawcy przesyłek i bezpośrednim transportowaniu ich i doręczaniu adresatowi pod nadzorem tej samej osoby bez zbierania, sortowania lub podobnej obsługi przesyłek na rynku krajowym (27). Zamiast tego kurierzy odbierają przesyłki i dostarczają je bezpośrednio odbiorcy tego samego dnia (28). Na Słowacji usługi kurierskie można świadczyć na podstawie prawa pocztowego albo kodeksu handlowego (29), przy czym świadczenie usług kurierskich na podstawie kodeksu handlowego nie wymaga uzyskania licencji pocztowej (30). Wnioskodawca świadczy usługę kurierską na rynku krajowym zgodnie z prawem pocztowym, tzw. ekspresową usługę kurierską 60, polegającą na doręczaniu paczek w ciągu 60 minut. Usługę tę można wykorzystywać wyłącznie na niektórych obszarach w celu dostarczania kwiatów, listów, prezentów lub towarów. Kurier odbiera paczkę w wybranym przez nadawcę miejscu i doręcza na adres odbiorcy (31). Ze względu na specyfikę tej usługi (np. zobowiązanie do doręczenia w ciągu 60 minut, inna organizacja i większe rozdrobnienie pod względem konkurencji ze względu na brak obowiązku uzyskania licencji) Komisja zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że lokalne usługi kurierskie stanowią odrębny rynek produktowy.

Usługi inne niż usługi pocztowe

(24)

Bezadresową przesyłkę reklamową cechuje brak konkretnego adresu przeznaczenia, który identyfikowałby konkretnego adresata końcowego. Spełnia ona pewne kryteria dotyczące m.in. standardowej masy, formatu, treści i opracowania graficznego i przeznaczenia dla określonej grupy odbiorców. Komisja utrzymywała wcześniej, że rynek usług w zakresie doręczania poczty może zostać podzielony na rynek usług przesyłek adresowanych i rynek usług druków bezadresowych (32). Wnioskodawca uważa, że właściwy rynek produktowy w danym przypadku jest rynkiem druków bezadresowych (33). W oparciu o informacje udzielone przez wnioskodawcę i mając na uwadze swoją dotychczasową praktykę, Komisja stwierdza, że przedmiotowy rynek produktowy to rynek usług w zakresie dostarczania druków bezadresowych.

(25)

Według wnioskodawcy właściwy rynek geograficzny krajowych usług doręczania paczek należy zdefiniować jako krajowy, obejmujący terytorium Republiki Słowackiej (34).

(26)

W swojej wcześniejszej praktyce (35) Komisja uznała, że rynki krajowych i międzynarodowych usług doręczania paczek oraz wszelkie ich segmenty, niezależnie od różnicy między krajowymi i międzynarodowymi usługami doręczania paczek, mają zasięg krajowy. Stanowisko wnioskodawcy jest zgodne z praktyką Komisji.

(27)

Wnioskodawca świadczy na Słowacji zarówno krajowe, jak i międzynarodowe usługi doręczania paczek.

(28)

Ponieważ nic nie wskazuje na to, aby rynek geograficzny miał odmienny zakres, do celów oceny w ramach niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji można uznać, że zakres geograficzny krajowych i międzynarodowych usług doręczania paczek obejmuje terytorium Słowacji.

(29)

W odniesieniu do usług kurierskich wnioskodawca uważa, że właściwy rynek geograficzny usług kurierskich należy zdefiniować jako krajowy (36), ponieważ w każdym kraju istnieje odrębna organizacja usługodawców. Ponadto każdy rynek krajowy jest odrębny pod względem szczególnych warunków konkurencji, różnic w cenach usług między krajami oraz języków, w których usługodawcy formułują swoją propozycję dla klientów (37). Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Słowacji. Z uwagi na praktykę Komisji oraz ponieważ nic nie wskazuje na to, aby rynek geograficzny miał odmienny zakres, do celów oceny w ramach niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji można uznać, że zakres geograficzny usług kurierskich obejmuje terytorium Słowacji.

Usługi inne niż usługi pocztowe

(30)

Zgodnie z dotychczasową praktyką Komisji dostarczanie druków bezadresowych ma zasadniczo zasięg krajowy, zważywszy na fakt, że sieci dystrybucji są zorganizowane na poziomie krajowym, że ceny w poszczególnych państwach członkowskich są dość zróżnicowane i że druki bezadresowe są w większości materiałami reklamowymi, w których język docelowych odbiorców (czyli anonimowych adresatów) ma istotne znaczenie (38). Proponowana przez wnioskodawcę definicja jest zatem zgodna z dotychczasową praktyką Komisji (39). Biorąc pod uwagę, że nie ma powodów, aby zakładać szerszy lub węższy zakres rynku, do celów niniejszej decyzji rynek geograficzny usług w zakresie druków bezadresowych ma zasięg krajowy.

(31)

Według wnioskodawcy na Słowacji działa 25 operatorów świadczących usługi doręczania paczek pocztowych (40). Według informacji dostarczonych przez wnioskodawcę na rynku działa 5 dostawców usług pocztowych, z których każdy ma więcej niż 10 % udziału w rynku krajowych usług doręczania paczek. Zgodnie z dostępnymi informacjami udział wnioskodawcy w tym segmencie rynku wynosił [20-25] % w 2020 r., [15-20] % w 2021 r. i [15-20] % w 2022 r. pod względem wartości (41). Zgodnie z danymi przedstawionymi przez wnioskodawcę oczekuje się, że w 2023 r. jego udział w rynku zmniejszy się do [10-15] % (42).

(32)

Udziały w rynku konkurentów wnioskodawcy są porównywalne do udziału wnioskodawcy. Udziały w rynku największych konkurentów pod względem wartości w okresie od 2020 r. do 2022 r. są następujące: w 2020 r. - SPS [20-25] %, DPD [15-20] %, DHL [15-20] %, GLS [10-15] % i Packeta [5-10] %; w 2021 r. - SPS [20-25] %, DHL [15-20] %, GLS [15-20] %, DPD [10-15] % i Packeta [10-15] %; w 2022 r. - SPS [20-25] %, Packeta [15-20] %, GLS [15-20] %, DHL [10-15] % i DPD [10-15] % (43). W 2023 r. udziały w rynku kluczowych konkurentów wnioskodawcy są następujące: Packeta [20-25] %, SPS [15-20] %, GLS [15-20] %, DHL [10-15] % i DPD [5-10] % (44).

(33)

Pod względem wielkości udział wnioskodawcy w tym segmencie rynku wynosił [25-30] % w 2020 r., [25-30] % w 2021 r. i [20-25] % w 2022 r. (45) Jeżeli chodzi o udziały konkurentów w rynku, udział drugiego operatora wynosił [20-25] % w 2020 r., [20-25] % w 2021 r. i [20-25] % w 2022 r. Udział trzeciego operatora wynosił [20-25] % w 2020 r., [20-25] % w 2021 r. i [15-20] % w 2022 r. Udział czwartego operatora wynosił [15-20] % w 2020 r., [15-20] % w 2021 r. i [15-20] % w 2022 r. (46) Udziały konkurentów w rynku są zatem porównywalne z udziałami wnioskodawcy.

(34)

Według informacji dostarczonych przez wnioskodawcę istnieją niewielkie bariery wejścia na rynek krajowych usług doręczania paczek. Jedynym formalnym wymogiem wejścia na rynek jest uprzednia rejestracja w rejestrze operatorów pocztowych (47). Rejestracja ™ INTERNATIONAL s.r.o. i Nova Post SK s.r.o. w 2023 r. potwierdza ponadto, że nie ma żadnych barier (lub przynajmniej istotnych barier) wejścia na rynek (48).

(35)

W świetle czynników opisanych w motywach 31, 32, 33 i 34 do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji Komisja stwierdza, że działalność związana ze świadczeniem krajowych usług doręczania paczek na Słowacji podlega bezpośrednio konkurencji. W związku z tym można stwierdzić, że dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień, które mają na celu wykonywanie działalności związanej z krajowymi usługami doręczania paczek na Słowacji, ponieważ spełnione są warunki ustanowione w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE.

(36)

Z informacji przedstawionych przez wnioskodawcę wynika, że na rynku międzynarodowych standardowych usług doręczania paczek działa 5 operatorów świadczących usługi doręczania paczek pocztowych (49). Ponadto zdaniem wnioskodawcy bariery wejścia na rynek świadczenia międzynarodowych standardowych usług doręczania paczek są niewielkie (50). Jedynym formalnym wymogiem wejścia na rynek jest uprzednia rejestracja w rejestrze operatorów pocztowych (51). Rejestracja operatorów pocztowych, takich jak Fusion trans s.r.o. w 2019 r. oraz ™ INTERNATIONAL s.r.o. i Nova Post SK s.r.o. w 2023 r., potwierdza ponadto, że nie ma żadnych barier (lub przynajmniej istotnych barier) utrudniających wejście na rynek (52).

(37)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę (53) udział wnioskodawcy w rynku pod względem wartości w tym segmencie rynku wynosił [20-25] % w 2022 r. i [25-30] % w 2023 r.

(38)

Udziały w rynku głównych konkurentów pod względem wartości w 2022 r. kształtują się następująco: UPS Slovakia [45-50] %, 123Kurier [25-30] %, Mediaprint - Kapa Pressegrosso, a.s. [0-5] %. Udziały w rynku w 2023 r. są następujące: UPS Slovakia [40-45] %, 123Kurier [25-30] %, Mediaprint - Kapa Pressegrosso, a.s. [0-5] %. Udział wnioskodawcy w rynku jest porównywalny z udziałem w rynku 123Kurier, natomiast jest niższy niż udział w rynku UPS Slovakia. Jeśli chodzi o wielkość, udziały w rynku wnioskodawcy i jego kluczowych konkurentów odpowiadałyby zasadniczo udziałom wskazanym pod względem wartości (54).

(39)

Oczekuje się, że wejście Nova Post SK s.r.o. na rynek w 2023 r. jeszcze bardziej zwiększy konkurencję w tym segmencie rynku (55).

(40)

W świetle czynników opisanych w motywach 36, 37, 38 i 39 do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji Komisja stwierdza, że działalność związana ze świadczeniem międzynarodowych standardowych usług doręczania paczek na Słowacji podlega bezpośrednio konkurencji. W związku z tym można stwierdzić, że dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień na prowadzenie wyżej wymienionej działalności, ponieważ spełnione są warunki ustanowione w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE.

(41)

Z informacji przedstawionych przez wnioskodawcę wynika, że na rynku międzynarodowych ekspresowych usług doręczania paczek działa 10 operatorów świadczących usługi doręczania paczek pocztowych (56). Ponadto bariery wejścia na rynek świadczenia międzynarodowych ekspresowych usług doręczania paczek są niewielkie. Jedynym formalnym wymogiem wejścia na rynek jest uprzednia rejestracja w rejestrze operatorów pocztowych (57).

(42)

Według informacji przedstawionych przez wnioskodawcę udział wnioskodawcy w tym segmencie rynku wynosił [0-5] % w 2020 r, [0-5] % w 2021 r i [0-5] % w 2022 r zarówno pod względem wartości, jak i wielkości (58). Zgodnie z danymi wnioskodawcy oczekuje się, że jego udział w rynku zmniejszy się do [0-5] % w 2023 r. (59)

(43)

Prawie 90 % rynku międzynarodowych ekspresowych usług doręczania paczek na Słowacji przypada na czterech operatorów pocztowych, których udział w rynku przekracza 10 % zarówno pod względem wartości, jak i wielkości. Wnioskodawca nie należy do największych operatorów świadczących usługi pocztowe na tym rynku (60). W związku z tym, biorąc pod uwagę udział wnioskodawcy w rynku, konkurenci ci wywierają na niego presję konkurencyjną. Ponadto należy stwierdzić, że ci konkurenci, w przeciwieństwie do wnioskodawcy, nie podlegają przepisom dotyczącym zamówień publicznych, co dawałoby im dodatkową przewagę konkurencyjną nad wnioskodawcą.

(44)

Oczekuje się też, że wejście Nova Post SK s.r.o. na rynek w 2023 r. jeszcze bardziej zwiększy konkurencję w tym segmencie rynku (61).

(45)

Do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji należy uznać, że czynniki opisane w motywach 41, 42, 43 i 44 świadczą, że wnioskodawca objęty przepisami dotyczącymi zamówień publicznych bezpośrednio podlega konkurencji. W związku z tym można stwierdzić, że dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień na prowadzenie wyżej wymienionej działalności, ponieważ spełnione są warunki ustanowione w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE.

(46)

Z informacji przedstawionych przez wnioskodawcę wynika, że na Słowacji działa kilku operatorów pocztowych, z których każdy posiada własną sieć (62).

(47)

Działalność na właściwym rynku usług kurierskich można prowadzić bez wpisu do rejestru operatorów pocztowych (63). W tym względzie nie ma potrzeby udowadniania kompetencji zawodowych w celu wykonywania takiej działalności. W związku z tym nie istnieją wymogi formalne ograniczające wejście na rynek usług kurierskich (64).

(48)

Wnioskodawca ma bardzo niewielki udział w tym rynku. Wnioskodawca miał udział w rynku wynoszący [0-5] % w 2020 r., [0-5] % w 2021 r. i [0-5] % w 2022 r. zarówno pod względem wartości (65), jak i wielkości (66). Według wnioskodawcy oczekuje się, że w 2023 r. jego udział w rynku utrzyma się na poziomie 0,02 %.

(49)

Udziały w rynku głównych konkurentów wnioskodawcy zarówno pod względem wartości (67), jak i wielkości (68) w okresie od 2020 r. do 2022 r. są następujące: w 2020 r. - KOLOS [55-60] %, DER KURIER Slovakia spol. [20-25] %, GO4 [15-20] % i DHL Express (Slovakia), spol. [0-5] %; w 2021 r. - KOLOS [50-55] %, DER KURIER Slovakia spol. [25-30] %, GO4 [15-20] % i DHL Express (Slovakia), spol. [0-5] %; w 2022 r. - KOLOS [40-45] %, DER KURIER Slovakia spol. [30-35] %, GO4 [20-25] % i DHL Express (Slovakia), spol. [0-5] %. W 2023 r. udziały w rynku kluczowych konkurentów wnioskodawcy są następujące: KOLOS [35-40] %, DER KURIER Slovakia spol. [35-40] %, GO4 [20-25] % i DHL Express (Slovakia), spol. [0-5] %;

(50)

W świetle czynników opisanych w motywach 46, 47, 48 i 49 do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji Komisja stwierdza, że działalność związana ze świadczeniem krajowych usług kurierskich na Słowacji podlega bezpośrednio konkurencji. W związku z tym można stwierdzić, że dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień, które mają na celu umożliwienie prowadzenia wyżej wymienionej działalności, ponieważ spełnione są warunki ustanowione w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE.

(51)

Z informacji przedstawionych przez wnioskodawcę wynika, że działalność na właściwym rynku dostarczania druków bezadresowych można prowadzić bez wpisu do rejestru operatorów pocztowych. Nie istnieją żadne wymogi formalne ograniczające wejście na odpowiedni rynek dostarczania druków bezadresowych (69).

(52)

Wnioskodawca ma stosunkowo niewielki udział w tym rynku. Konkretnie wnioskodawca miał udział w rynku wynoszący [0-5] % w 2020 r., [0-5] % w 2021 r. i [0-5] % w 2022 r. pod względem wartości. Według wnioskodawcy oczekuje się, że w 2023 r. jego udział w rynku wyniesie około [0-5] % (70). Pod względem wielkości wnioskodawca miał udział w rynku wynoszący [5-10] % w 2020 r., [5-10] % w 2021 r. i [5-10] % w 2022 r. (71) Oczekuje się, że w 2023 r. jego udział w rynku nieznacznie wzrośnie do około [5-10] % (72).

(53)

Na tym rynku działa ponad 10 usługodawców, którzy razem mają udział w rynku wynoszący ponad 90 % (73). Ponadto należy stwierdzić, że ci konkurenci, w przeciwieństwie do wnioskodawcy, nie podlegają przepisom dotyczącym zamówień publicznych, co dawałoby im dodatkową przewagę konkurencyjną nad wnioskodawcą.

(54)

Do celów niniejszej decyzji i bez uszczerbku dla prawa konkurencji należy uznać, że czynniki opisane w motywach 51, 52 i 53 świadczą, że wnioskodawca objęty przepisami o udzielaniu zamówień publicznych bezpośrednio podlega konkurencji. W związku z tym można stwierdzić, że dyrektywa 2014/25/UE nie ma zastosowania do zamówień, które mają na celu umożliwienie prowadzenia wyżej wymienionej działalności, ponieważ spełnione są warunki ustanowione w art. 34 dyrektywy 2014/25/UE.

(55)

W świetle czynników przeanalizowanych w motywach 6-54 należy uznać, że warunek bezpośredniego podlegania konkurencji określony w art. 34 ust. 1 dyrektywy 2014/25/UE jest spełniony na Słowacji w odniesieniu do działalności związanej z krajowymi usługami doręczania paczek, międzynarodowymi standardowymi usługami doręczania paczek, międzynarodowymi ekspresowymi usługami doręczania paczek, krajowymi usługami kurierskimi i krajowymi usługami dostarczania druków bezadresowych.

(56)

Jako że warunek nieograniczonego dostępu do rynku uznaje się za spełniony, dyrektywa 2014/25/UE nie powinna mieć zastosowania w sytuacji, gdy podmioty zamawiające udzielają zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia na Słowacji rodzajów działalności, o których mowa w motywie 55 niniejszej decyzji, ani gdy w tym regionie geograficznym organizowane są konkursy na prowadzenie takiej działalności,