(1)

Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE regulują prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług wykorzystywanych przez podatnika do celów jego opodatkowanych transakcji. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(2)

Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2015/2429 (2), zmieniona decyzjami wykonawczymi Rady (UE) 2018/1921 (3) i (UE) 2021/1968 (4), upoważnia Łotwę, do dnia 31 grudnia 2024 r., do ograniczenia do 50 % prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi samochodów osobowych, które nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, oraz upoważnia Łotwę do nieuznawania wykorzystywania do celów prywatnych samochodu osobowego wchodzącego w skład aktywów przedsiębiorstwa podatnika za świadczenie usług za wynagrodzeniem, w przypadku gdy samochód ten został objęty ograniczeniem dopuszczonym na podstawie art. 1 tej decyzji (zwanego dalej „środkiem szczególnym”).

(3)

W piśmie, które wpłynęło do Komisji 15 maja 2024 r., Łotwa wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie - zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112/WE - do dalszego stosowania środka szczególnego (zwanym dalej „wnioskiem”).

(4)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 10 września 2024 r. Komisja przekazała wniosek pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 11 września 2024 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(5)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji wykonawczej (UE) 2015/2429 Łotwa przedłożyła Komisji - wraz z wnioskiem - sprawozdanie obejmujące przegląd stawki procentowej określonej w odniesieniu do odliczenia VAT, o którym mowa w art. 1 tej decyzji wykonawczej. Na podstawie dostępnych obecnie informacji, a mianowicie doświadczeń z kontroli podatkowej oraz danych statystycznych dotyczących wykorzystywania samochodów osobowych do celów prywatnych, Łotwa twierdzi, że ograniczenie na poziomie 50 % jest nadal uzasadnione i odpowiednie.

(6)

Biorąc pod uwagę, że środek szczególny miał pozytywny wpływ w odniesieniu do obciążenia administracyjnego dla podatników i organów podatkowych poprzez uproszczenie poboru VAT oraz zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania wynikającemu z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji, Komisja uważa za właściwe przedłużenie stosowania środka szczególnego. Należy zatem upoważnić Łotwę do dalszego stosowania środka szczególnego do dnia 31 grudnia 2027 r.

(7)

Stosowanie środka szczególnego powinno być ograniczone do czasu potrzebnego do oceny jego skuteczności i adekwatności stosowanej stawki procentowej.

(8)

Środek szczególny jest proporcjonalny do zamierzonych celów, tj. uproszczenia procedury poboru VAT oraz zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania, ponieważ jest on ograniczony w czasie i ma ograniczony zakres. Ponadto środek szczególny nie stwarza ryzyka, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.

(9)

W przypadku gdy Łotwa uzna, że konieczne jest przedłużenie stosowania środka szczególnego na okres po 2027 r., powinna przedstawić Komisji wniosek o takie przedłużenie do dnia 31 marca 2027 r. Do wniosku należy dołączyć sprawozdanie dotyczące stosowania środka szczególnego, obejmujące przegląd stosowanej stawki procentowej.

(10)

Według informacji przedstawionych przez Łotwę środek szczególny wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych przez Łotwę na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie miał negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2015/2429,