(1)

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony (zwany dalej „układem”) został zawarty przez Unię na mocy decyzji Rady i Komisji 2000/384/WE, EWWiS (1) i wszedł w życie w dniu 1 czerwca 2000 r.

(2)

Zgodnie z art. 69 układu Rada Stowarzyszenia, ustanowiona na mocy art. 67 układu (zwana dalej „Radą Stowarzyszenia”), może podejmować decyzje w przypadkach przewidzianych układem.

(3)

Zgodnie z art. 39 protokołu 4 do układu Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o zmianie postanowień tego protokołu.

(4)

Na najbliższym posiedzeniu Rada Stowarzyszenia ma przyjąć decyzję w sprawie ustanowienia wymogów ogólnych dotyczących dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.

(5)

Należy ustalić stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia, gdyż decyzja Rady Stowarzyszenia będzie wywierała skutki prawne.

(6)

Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej „konwencją”) została zawarta przez Unię decyzją Rady 2013/94/UE (2) i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. Decyzją (UE) 2019/2198 (3) Rada poparła zmianę konwencji przewidującą nowy zestaw zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia (zwaną dalej „zmianą konwencji”). Zmiana konwencji wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2025 r.

(7)

Podczas posiedzenia technicznego, które odbyło się w Brukseli w dniu 5 lutego 2020 r., większość umawiających się stron konwencji zgodziła się wdrożyć - na zasadzie przejściowej i dwustronnej oraz w oparciu o zmianę konwencji - alternatywny zbiór reguł pochodzenia (zwany dalej „regułami przejściowymi”). Reguły przejściowe obowiązują równolegle z regułami przewidzianymi w konwencji w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.

(8)

Stosowanie reguł przejściowych zapewnia dostosowanie przepływów handlowych i praktyk celnych w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji.

(9)

Od dnia 1 września 2021 r. między niektórymi umawiającymi się stronami konwencji (4) wszedł w życie szereg dwustronnych protokołów w sprawie reguł pochodzenia, na podstawie których to protokołów, w oczekiwaniu na wejście w życie zmiany konwencji, zastosowanie mają reguły przejściowe. W odniesieniu do Państwa Izrael (zwanego dalej „Izraelem”) protokół 4 do układu został zastąpiony nowym protokołem 4 decyzją nr 2/2005 Rady Stowarzyszenia UE-Izrael (5). Reguły przejściowe określono w dodatku A do tego nowego protokołu 4.

(10)

Dwa główne cele reguł przejściowych to, po pierwsze, zapewnienie mniej rygorystycznych reguł ułatwiających uzyskiwanie przez towary preferencyjnego statusu pochodzenia oraz, po drugie, umożliwienie korzystania z dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej lub przedkładanych drogą elektroniczną.

(11)

Unia i Izrael uzgodniły stosowanie art. 17 ust. 4 dodatku A do protokołu 4 do układu w odniesieniu do dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej. Należy zatem określić wymogi ogólne dotyczące dowodów pochodzenia wystawianych w formie elektronicznej.

(12)

Stanowisko Unii w ramach Rady Stowarzyszenia powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,