(1)

Zgodnie z art. 30j ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE państwa członkowskie mogą od 2027 r. jednostronnie rozszerzyć stosowanie nowego unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) na sektor budowlany, sektor transportu drogowego i sektory dodatkowe niewymienione w załączniku III do dyrektywy 2003/87/WE.

(2)

Korzystając z tej możliwości, państwa członkowskie muszą uwzględnić w szczególności skutki dla rynku wewnętrznego, potencjalne zakłócenia konkurencji, integralność środowiskową systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz wiarygodność planowanego systemu monitorowania i raportowania.

(3)

W dniu 10 czerwca 2024 r. Niderlandy złożyły wniosek o rozszerzenie zakresu stosowania systemu handlu uprawnieniami do emisji na sektor budowlany, sektor transportu drogowego i sektory dodatkowe niewymienione w wykazie sektorów w rozdziałach II i III dyrektywy 2003/87/WE lub w załączniku III do niej.

(4)

Władze niderlandzkie wyjaśniły, że to jednostronne rozszerzenie obniży koszty administracyjne i ułatwi podmiotom objętym regulacją i właściwemu organowi krajowemu procesy raportowania i monitorowania.

(5)

Komisja stoi na stanowisku, że rozszerzenie zakresu stosowania EU ETS na rodzaje działalności niewymienione w załączniku III do dyrektywy 2003/87/WE, o które zawnioskowały Niderlandy, rzeczywiście przyniesie korzyści dla środowiska i doprowadzi do uproszczenia administracyjnego dla dostawców paliw prowadzących działalność w Niderlandach jako podmioty objęte regulacją.

(6)

Zgodnie z danymi dotyczącymi emisji gazów cieplarnianych w latach 2016, 2017 i 2018, których przeglądu dokonano w 2020 r., oraz art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 (2) średnia całkowita wielkość emisji pochodzących z sektorów wskazanych przez Niderlandy we wniosku o jednostronne rozszerzenie wynosi 5 908 224 tCO₂. Kwota ta zostanie wykorzystana jako podstawa do obliczenia przyszłej liczby dodatkowych uprawnień, które będą wydawane od 2027 r.

(7)

Komisja oceniła metody raportowania i monitorowania planowane przez Niderlandy i stwierdziła, że są one wiarygodne i zgodne z wymogami art. 30j dyrektywy 2003/87/WE.

(8)

System podatku akcyzowego obowiązujący w Niderlandach, w szczególności infrastruktura dystrybucyjna, nie pozwala podmiotom objętym regulacją skutecznie różnicować końcowego przeznaczenia paliw między, z jednej strony, sektorami objętymi już załącznikiem III do dyrektywy 2003/87/WE a, z drugiej strony, sektorami, których dotyczy niniejsze rozszerzenie zakresu. Aby ułatwić racjonalne pod względem kosztów monitorowanie, raportowanie i weryfikację emisji oraz zmniejszyć obciążenie administracyjne związane z raportowaniem dotyczącym współczynnika zakresu w ramach rocznych raportów na temat wielkości emisji i planów monitorowania, podmioty objęte regulacją nie powinny być zobowiązane do różnicowania w raportach między emisjami z sektorów, których dotyczy rozszerzenie zakresu, a emisjami z sektorów już objętych załącznikiem III do dyrektywy 2003/87/WE.

(9)

W celu zapewnienia zgodności z regularnym rocznym cyklem monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji w nowym systemie handlu uprawnieniami do emisji w sektorze budowlanym, sektorze transportu drogowego i sektorach dodatkowych podmioty objęte regulacją powinny zgłaszać zweryfikowane emisje w rozszerzonym zakresie od dnia 1 stycznia 2025 r., zgodnie z art. 30f ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE,