(1)

Zgodnie z art. 30c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Komisja ma opublikować do dnia 1 stycznia 2025 r. informacje na temat ogólnounijnej liczby uprawnień na 2027 r. wydanych na podstawie rozdziału IVa tej dyrektywy.

(2)

Zgodnie z art. 30c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE ogólnounjną liczbę uprawnień określa się poprzez odniesienie do dopuszczalnych wartości emisji z 2024 r. obliczonych na podstawie emisji referencyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 (2), dla sektorów objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE oraz poprzez zastosowanie liniowej ścieżki redukcji w odniesieniu do wszystkich emisji objętych zakresem tego rozporządzenia.

(3)

Dopuszczalne wartości emisji na 2024 r. zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/842 określa się na podstawie ścieżki liniowej od 2022 r. do 2030 r., począwszy od dopuszczalnych wartości emisji na 2022 r., które z kolei są zdefiniowane w tym rozporządzeniu za pomocą ścieżki liniowej opartej na średniej emisji gazów cieplarnianych każdego państwa członkowskiego w latach 2016, 2017 i 2018.

(4)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2018/842 roczne limity emisji zgodnie z limitami emisji na 2022 r. określa się na podstawie wszechstronnie zweryfikowanych danych z krajowego wykazu gazów cieplarnianych za lata 2016, 2017 i 2018, przedłożonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 (3).

(5)

Emisje referencyjne dla sektorów objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE ustalono na podstawie średniej arytmetycznej danych z wszechstronnie zweryfikowanych krajowych wykazów gazów cieplarnianych za lata 2016, 2017 i 2018.

(6)

Emisje referencyjne dla sektorów objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE obejmują państwa EOG-EFTA, zgodnie z decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 335/2023 (4).

(7)

Emisje dwutlenku węgla z działań wyraźnie wyłączonych na podstawie załącznika III do dyrektywy 2003/87/WE zostały odjęte od wszechstronnie zweryfikowanych wartości emisji dwutlenku węgla z wykazów krajowych. Ponadto załącznik III do dyrektywy 2003/87/WE przewiduje zmiany kategorii źródeł 1A1 i 1A3b, zgodnie z definicją zawartą w wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych (5). Zmiany te uwzględniono przy obliczaniu wartości emisji referencyjnych dla sektorów objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE.

(8)

Wartości dopuszczalne emisji na 2024 r. dla sektorów objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE obliczono poprzez zastosowanie do emisji referencyjnych liniowej ścieżki redukcji opartej na wszystkich emisjach objętych zakresem rozporządzenia (UE) 2018/842, począwszy od ich średniej w latach 2016, 2017 i 2018, a kończąc na limitach emisji na 2024 r. określonych w tym rozporządzeniu, na podstawie limitów emisji na 2024 r. opublikowanych w załączniku II do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2023/1319 (6). Na tej podstawie dopuszczalne wielkości emisji na 2024 r., o których mowa w art. 30c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, powinny wynosić 1 223 481 445 ton dwutlenku węgla.

(9)

Zgodnie z art. 30c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE ogólnounijna liczba uprawnień wydanych na 2027 r. na podstawie rozdziału IVa dyrektywy 2003/87/WE ma być zmniejszana każdego roku po 2024 r. o współczynnik liniowy redukcji wynoszący 5,10 %. W związku z powyższym na 2027 r. ogólnounijna liczba uprawnień, o której mowa w art. 30c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, wynosi 1 036 288 784,