(1)

Rada ma przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (1) uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Na podstawie art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy przydzielać państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju połowów.

(2)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych z uwzględnieniem skutków biologicznych i społeczno-gospodarczych przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz z uwzględnieniem opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami.

(3)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1139 (2) ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dorsza atlantyckiego, śledzia atlantyckiego i szprota w Morzu Bałtyckim oraz połowów eksploatujących te stada. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia plan ten ma przyczynić się do osiągnięcia celów WPRyb wymienionych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W szczególności plan ten ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić maksymalny podtrzymywalny połów (MSY). Celem planu jest również przyczynienie się do zapewnienia, aby działalność połowowa i w zakresie akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami, które dotyczą osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności zaopatrzenia w żywność. Cele te, doprecyzowane w art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obejmują zapewnienie warunków dla rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego, połowowego i przetwórczego oraz związanej z połowami działalności na lądzie, a także przyczynienie się do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia osobom zależnym od działalności połowowej, z uwzględnieniem rybołówstwa przybrzeżnego i aspektów społeczno-gospodarczych.

(4)

W dniu 31 maja 2024 r. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) opublikowała roczną opinię dotyczącą stad w Morzu Bałtyckim na 2025 r. Według ICES zdecydowana większość połowów w Morzu Bałtyckim charakteryzuje się co najmniej pewnym stopniem mieszania stad. Mieszanie to dotyczy zarówno stad zarządzanych w ramach TAC, jak i stad, które nie są zarządzane w ramach TAC. Mieszanie występuje w największym stopniu między gatunkami pelagicznymi i gatunkami dennymi.

(5)

Na 2025 r. ICES zaleca zerowe połowy śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego i łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31. Ponadto ICES zaleca na 2025 r. niskie poziomy połowów dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego. Jeżeli zatem TAC dla tych stad zostałyby ustalone na poziomach zalecanych przez ICES, obowiązek wyładunku wszystkich połowów - w tym przyłowów tych stad w połowach wielogatunkowych - doprowadziłby do wystąpienia zjawiska „gatunków dławiących”. Do przyłowu dorsza atlantyckiego dochodzi we wszystkich połowach, do przyłowu śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego dochodzi w ukierunkowanych połowach szprota, a do przyłowu łososia atlantyckiego może dochodzić w wielu połowach. Zjawisko „gatunków dławiących” wpłynęłoby w szczególności na statki poławiające płastugokształtne i szprota, potencjalnie zmuszając je do zaprzestania działalności połowowej w 2025 r. i prowadząc do przedwczesnego zamknięcia tych łowisk. Na podstawie danych Europejskiego Centrum Monitorowania Rynku Produktów Rybołówstwa i Akwakultury szacuje się, że wartość pierwszej sprzedaży połowów gładzicy i szprota, które mogą być poławiane w granicach TAC i mają zostać złowione w odpowiednim obszarze, szacuje się na, odpowiednio, 19 900 000 EUR i 400 000 EUR. W 2025 r. należałoby również zaprzestać działalności połowowej, w szczególności w ramach łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, w odniesieniu do gatunków, które nie są zarządzane w ramach TAC. Aby osiągnąć równowagę między kontynuowaniem połowów - mając na względzie potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze ich zaprzestania - a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wielogatunkowych z zachowaniem MSY dla wszystkich odnośnych stad, należy w odniesieniu do śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego oraz łososia atlantyckiego w basenie głównym utrzymać TAC pozwalający wyłącznie na nieuniknione przyłowy.

(6)

W odniesieniu do dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego na 2025 r. ICES szósty rok z rzędu zaleca połowy tego stada na poziomie zerowym. Ponadto ze względu na ograniczone dane i niespójności w niektórych oszacowaniach modelowych ICES obniżyła swoją ocenę do kategorii 3, wydając opinię z zachowaniem zasady ostrożności. ICES jest jednak dobrej myśli, jeśli chodzi o tendencje wykazywane przez biomasę stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dla której odnotowano niewielki wzrost. Biomasa stada tarłowego pozostaje jednak znacznie poniżej punktu odniesienia do celów ochrony (B_lim), poniżej którego zdolność reprodukcyjna może być ograniczona. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 i art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych i inne funkcjonalnie powiązane środki zaradcze oraz rozszerzyć zakaz połowów rekreacyjnych na cały obszar zarządzania, z wyjątkiem przypadkowych przyłowów w podrejonach ICES 27-32. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.

(7)

W odniesieniu do stada dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego, ze względu na utrzymującą się niepewność w opinii, w zeszłym roku ICES skorygowała w dół swoje zalecenie i wydała opinię z zachowaniem zasady ostrożności oraz zaleciła niezwykle niskie poziomy połowów w latach 2024 i 2025. Ponadto w 2021 r. ICES oszacowała, że stado spadło poniżej B_{lim 15 lat wcześniej i od tego czasu utrzymuje się poniżej Blim}, osiągnąwszy w 2022 r. najniższą wartość w historii. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 i art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych i inne funkcjonalnie związane środki zaradcze. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.

(8)

W odniesieniu do łososia atlantyckiego w podrejonach ICES 22-31 ICES podtrzymała swoją opinię dotyczącą zerowego połowu, jednocześnie rozważając na 2025 r. ponowną możliwość kontynuowania w okresie letnim przybrzeżnych połowów komercyjnych i rekreacyjnych w obszarze na północ od szerokości geograficznej 59o 30′ N (podrejony ICES 29 część północna do 31); dla porównania, w 2024 r. taka możliwość istniała w podrejonie ICES 31. ICES obniżyła jednak zalecany poziom połowów, ponieważ przeżywalność łososia atlantyckiego po smoltyfikacji spadła do rekordowo niskiego poziomu w 2021 r. i nie ma pewności, jaką wartość osiągnęła w 2022 r., co powoduje większą niepewność prognozy dotyczącej rozwoju stada. Ponadto od 2021 r. poziom migracji wstępującej znacznie obniżył się, i w 2023 r. w rzece, z której pochodzi najwięcej łososi atlantyckich, był najniższy w szeregu czasowym. Oprócz tego, w połowach rekreacyjnych łososia atlantyckiego z przyciętą płetwą tłuszczową występuje również śmiertelność dzikiego łososia po uwolnieniu. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy zatem dostosować obszar połowowy i poziom uprawnień do połowów w porównaniu z 2024 r. zgodnie z opinią ICES oraz utrzymać funkcjonalnie związane środki zaradcze.

(9)

W dniu 10 października 2024 r. ICES wycofała swoją opinię dotyczącą łososia atlantyckiego w Zatoce Fińskiej i stwierdziła, że w związku z tym najlepszą dostępną opinią naukową jest jej wydana w 2023 r. opinia na rok połowowy 2024. W związku z tym odpowiednio ustala się uprawnienia do połowów.

(10)

Aby zapewnić pełne wykorzystanie uprawnień do przybrzeżnych połowów łososia atlantyckiego w podrejonie ICES 32, należy utrzymać wprowadzoną w 2019 r. ograniczoną elastyczność między obszarami w odniesieniu do łososia atlantyckiego z podrejonów ICES 22-31 i z podrejonu ICES 32.

(11)

Zakaz połowów troci wędrownej poza obszarem leżącym w granicach czterech mil morskich od linii podstawowych oraz ograniczenie przyłowów troci wędrownej do 3 % łącznych połowów troci wędrownej i łososia atlantyckiego przyczyniły się do znacznego ograniczenia wysokiego poziomu błędów w raportach połowowych dotyczących połowów łososia atlantyckiego, w szczególności zgłaszania ich jako połowy troci wędrownej. Należy zatem utrzymać istniejące ograniczenia w celu dalszego zapewnienia niskich poziomów błędów w raportach połowowych.

(12)

Środki dotyczące połowów rekreacyjnych dorsza atlantyckiego i łososia atlantyckiego oraz środki ochrony stad troci wędrownej i łososia atlantyckiego powinny pozostawać bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych środków krajowych na podstawie art. 19 i 20 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(13)

W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Botnickiej ICES szacuje, że biomasa wzrosła, ale pozostaje poniżej punktu odniesienia do celów ochrony (B_{trigger), poniżej którego należy podjąć odpowiednie środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia stada do poziomów wyższych niż poziomy umożliwiające uzyskanie MSY. Ponadto ICES zauważa, że liczba i wielkość starszych osobników w populacji prawdopodobnie nie wzrośnie, jeżeli uprawnienia do połowów zostałyby ustalone na poziomie wartości punktu FMSY}. ICES zauważa wreszcie, że stado jest prawdopodobnie narażone na utratę różnorodności genetycznej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.

(14)

W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego ICES siódmy rok z rzędu zaleca połowy tego stada na poziomie zerowym. ICES skorygowała również w dół szacunki dotyczące biomasy stada tarłowego za poprzednie lata i szacuje, że w 2024 r. biomasa nadal wynosi zaledwie 60 % B_{lim, nawet jeżeli stale rosła od 2020 r. Ponadto uzupełnianie stada utrzymuje się na rekordowo niskich poziomach i nie należy oczekiwać, że w 2026 r. biomasa powróci do poziomu powyżej Blim}. W tych okolicznościach na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy utrzymać zawieszenie połowów ukierunkowanych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 5 lit. c) i f) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów w odniesieniu do nieuniknionych przyłowów należy również ustalić na niskim poziomie, aby uniknąć skutków społeczno-gospodarczych wynikających z ustalenia uprawnień do połowów na poziomie zerowym.

(15)

W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w środkowej części Morza Bałtyckiego ICES szacuje, że stado znajdowało się poniżej B_{lim przez większość ostatnich 30 lat. W odniesieniu do 2024 r. ICES szacuje, że - z powodu zwiększenia się stosunku masy ciała do wieku oraz znacznego uzupełnienia stada w 2022 r. - biomasa stada uległa zwiększeniu do poziomu powyżej Blim, lecz nadal utrzymuje się zdecydowanie poniżej wartości Btrigger. W opinii w sprawie połowów zaleca się wzrost połowów w porównaniu z 2024 r., ale ICES podkreśla, że szacunki dotyczące uzupełnienia stada na lata 2023 i 2024 są niepewne. Ponadto prawdopodobieństwo, że w 2026 r. biomasa stada utrzyma się poniżej poziomu Btrigger}, nadal wynosi 55 %, nawet jeżeli połowy zostaną wstrzymane i pomimo szacowanej pozytywnej prognozy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.

(16)

W odniesieniu do śledzia atlantyckiego w Zatoce Ryskiej ICES szacuje, że biomasa jest powyżej poziomu B_{trigger, a presja połowowa - na poziomie FMSY}. Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów.

(17)

Według ICES dorsz atlantycki stanowi przyłów w połowach gładzicy. Ponadto w ostatnich latach znacznie wzrósł wskaźnik odrzutów gładzicy. Zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1139 należy zatem uwzględnić te czynniki i odpowiednio ustalić uprawnienia do połowów w odniesieniu do gładzicy.

(18)

W odniesieniu do szprota ICES szacuje, że chociaż biomasa nadal jest powyżej poziomu B_{trigger, od 2021 r. zdecydowanie się zmniejszyła z powodu historycznie niskiego poziomu uzupełniania stada. ICES podkreśla przy tym, że prognoza opiera się na optymistycznych i niepewnych szacunkach dotyczących uzupełniania stada. Ponadto żaden ze scenariuszy dotyczących połowów w przedziale FMSY nie zapewnia niższego niż 5 % prawdopodobieństwa spadku biomasy stada w 2026 r. poniżej Blim. W związku z tym zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/1139 uprawnienia do połowów należy ustalić w niższym zakresie wartości przedziału FMSY} i jako dodatkowy środek zaradczy funkcjonalnie powiązany z uprawnieniami do połowów ustanowić zamknięcie tarliska w odniesieniu do połowów przy użyciu narzędzi czynnych.

(19)

Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 (3), w szczególności jego art. 33 dotyczącemu zapisu połowów i nakładu połowowego oraz jego art. 34 dotyczącemu przekazywania Komisji danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem określić kody dotyczące wyładunków ryb ze stad podlegających niniejszemu rozporządzeniu, które to kody państwa członkowskie mają stosować przy przesyłaniu danych Komisji.

(20)

W art. 3 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (4) przewidziano elastyczność kwot obejmującą kolejny rok w odniesieniu do stad objętych TAC przezornościowymi i analitycznymi. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia przy ustalaniu TAC Rada ma określić stada, w odniesieniu do których nie stosuje się art. 3 i 4, w szczególności na podstawie ich stanu biologicznego. Ponadto w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku przewidziano elastyczność obejmującą kolejny rok. Aby uniknąć nadmiernej elastyczności, która utrudniłaby osiągnięcie celów WPRyb, elastyczności kwot obejmującej kolejny rok na podstawie art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie należy stosować jednocześnie. Ponadto elastyczność obejmującą kolejny rok na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy, w stosownych przypadkach, wykluczyć na podstawie biologicznego stanu stad.

(21)

Biomasa stada dorsza atlantyckiego we wschodniej części Morza Bałtyckiego, dorsza atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego oraz śledzia atlantyckiego w zachodniej części Morza Bałtyckiego jest poniżej wartości B_{lim. W 2025 r. w odniesieniu do wszystkich tych stad dozwolone są wyłącznie przyłowy i połowy naukowe. Z tego powodu oraz biorąc pod uwagę stosunkowo niską odporność ekosystemu Morza Bałtyckiego, państwa członkowskie mające udział w kwotach odpowiedniego TAC zobowiązały się, że w 2025 r. nie będą w odniesieniu do tych stad stosować obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, tak aby połowy w 2025 r. nie przekroczyły odpowiednich TAC. Ponadto biomasa prawie wszystkich stad rzecznych łososia atlantyckiego na południe od szerokości geograficznej 59o 30′ N jest poniżej granicznego punktu odniesienia dla produkcji łososia w stadium smolt (Rlim}), a w 2025 r. dozwolone są wyłącznie przyłowy i połowy naukowe. W związku z tym odpowiednie państwa członkowskie podjęły podobne zobowiązanie dotyczące obejmującej kolejny rok elastyczności w odniesieniu do połowów łososia atlantyckiego w głównym basenie w 2025 r.

(22)

W dniach 16 i 17 października 2024 r. Unia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły konsultacje dwustronne w sprawie TAC dla okowiela w rejonie ICES 3a (cieśnina Skagerrak), wodach Zjednoczonego Królestwa i wodach Unii podobszaru ICES 4 oraz wodach Zjednoczonego Królestwa rejonu ICES 2a (Morze Północne) na okres od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r. Konsultacje były prowadzone na podstawie art. 498 ust. 2 lit. l) Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (zwanej dalej „umową o handlu i współpracy”) (5). Unia uczestniczyła w tych konsultacjach w oparciu o specyfikację stanowiska Unii zatwierdzonego przez Radę w dniu 15 października 2024 r. na podstawie art. 2 decyzji Rady (UE) 2021/1875 (6). Unia i Zjednoczone Królestwo uzgodniły TAC na podstawie opublikowanej w dniu 11 października 2024 r. opinii ICES dotyczącej okowiela w podobszarze ICES 4 i rejonie ICES 3a na ten okres. Wynik konsultacji udokumentowano w pisemnym protokole podpisanym przez szefów delegatur Unii i Zjednoczonego Królestwa w dniu 21 października 2024 r. TAC na okres od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r. należy zatem ustalić na poziomie określonym w tym pisemnym protokole.

(23)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2024/257.

(24)

Aby uniknąć przerwania działalności połowowej, przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące Morza Bałtyckiego powinny mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2025 r. Niniejsze rozporządzenie powinno jednak, w celu zapewnienia jasności, mieć zastosowanie do okowiela w cieśninach Skagerrak i Kattegat oraz Morzu Północnym od dnia 1 listopada 2024 r. do dnia 31 października 2025 r., ponieważ jest to okres połowu okowiela. Ze względu na pilny charakter niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,