Akt prawny
oczekujący
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
oczekujący
Alerty
Umowa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii zmieniająca Umowę pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej
UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”,
oraz
KRÓLESTWO NORWEGII, zwane dalej „Norwegią”,
zwane dalej łącznie „Stronami”,
UZNAJĄC, że ramy współpracy określone w Umowie pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej (1) (zwanej dalej „Umową”), która weszła w życie w dniu 1 września 2018 r., przyniosły bardzo pozytywne rezultaty,
MAJĄC NA UWADZE, rozporządzenie Rady (UE) nr 904/2010, zmienione rozporządzeniem Rady (UE) 2018/1541 (2), którym wprowadzono nowe narzędzia współpracy administracyjnej w prawodawstwie Unii Europejskiej,
UZNAJĄC, że państwa skorzystałyby na rozszerzeniu gamy narzędzi współpracy, które umożliwiłyby skuteczniejszą współpracę, w szczególności w zakresie wspólnie prowadzonych postępowań administracyjnych oraz działań następczych w ramach Eurofisc,
MAJĄC NA UWADZE cel zapewnienia skutecznego i efektywnego monitorowania podatku od wartości dodanej (VAT) nakładanego na transakcje transakcji transgraniczne, możliwość wspólnego prowadzenia dochodzeń administracyjnych, które umożliwiają urzędnikom z dwóch lub większej liczby państw utworzenie jednego zespołu i branie aktywnego udziału w prowadzonym wspólnie postępowaniu administracyjnym pomoże zapewnić właściwe egzekwowanie podatku VAT oraz uniknąć powielania pracy organów podatkowych i obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw,
MAJĄC NA UWADZE, że do zwalczania najpoważniejszych oszustw transgranicznych konieczne jest wzmocnienie prac urzędników łącznikowych Eurofisc w zakresie szybkiego dostępu do wszystkich niezbędnych informacji, szybkiej wymiany, przetwarzania i analizowania takich informacji oraz koordynowania wszelkich działań następczych,
MAJĄC NA UWADZE, że odesłania do dyrektywy 95/46/WEParlamentu Europejskiego i Rady (3) powinny zostać zastąpione odesłaniami do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (4),
ODNOTOWUJĄC, że rozporządzenie (UE) 2016/679, które zostało włączone wraz z dostosowaniami do załącznika XI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (5) (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”), podlega ramom instytucjonalnym Porozumienia EOG, a Norwegia dostosowała swoje praawodawstwo tak, aby było zgodne z tymi przepisami przynajmniej w obszarach objętych zakresem stosowania Porozumienia EOG,
ODNOTOWUJĄC, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2018/1725 (6) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez instytucje i organy Unii do celów Umowy,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
ARTYKUŁ 1
Do Umowy pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Norwegii o współpracy administracyjnej, zwalczaniu oszustw oraz odzyskiwaniu wierzytelności w dziedzinie podatku od wartości dodanej wprowadza się następujące zmiany:
1) | motyw 5 otrzymuje brzmienie: „ŚWIADOME, że państwa powinny stosować zasady dotyczące zachowania poufności wynikające z prawa krajowego oraz przepisy o ochronie danych osobowych określone w pkt 5e załącznika XI do Porozumienia EOG,” ; |
2) | w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) | w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) | w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) | art. 42 otrzymuje brzmienie:
„Rozstrzyganie sporów Wszelkie spory między Stronami dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, z wyjątkiem sporów dotyczących stosowania pkt 5e załącznika XI do Porozumienia EOG, rozstrzyga się w drodze konsultacji w ramach Wspólnego Komitetu. Strony przedstawiają Wspólnemu Komitetowi odpowiednie informacje konieczne do dokładnego zbadania danej kwestii w celu rozstrzygnięcia sporu.”. |
ARTYKUŁ 2
Wejście w życie
Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu wewnętrznych procedur prawnych niezbędnych w tym celu. W przypadku Unii, pisemne powiadomienie przesyła się Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej, a wprzypadku Norwegii - Ministerstwu Spraw Zagranicznych.
ARTYKUŁ 3
Teksty autentyczne
Niniejszą Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w językach angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i norweskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są jednakowo autentyczne.
NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.
(1) Dz.U. UE L 195 z 1.8.2018, s. 3.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1541 z dnia 2 października 2018 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 904/2010 i (UE) 2017/2454 w odniesieniu do środków wzmacniania współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 259 z 16.10.2018, s. 1).
(3) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. UE L 281 z 23.11.1995, s. 31).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. UE L 119 z 4.5.2016, s. 1).
(5) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Dz.U. UE L 1 z 3.1.1994, s. 3).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. UE L 295 z 21.11.2018, s. 39).