(1)

W art. 163 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509 dostosowuje się określone w tym rozporządzeniu zasady dotyczące usług finansowych związanych z emisją, sprzedażą, zakupem lub zbyciem papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (2), wykorzystywanych przez Komisję w kontekście operacji zaciągania i udzielania pożyczek, do przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE mających zastosowanie do takich usług (3). W związku z tym wspomniane wyżej rozporządzenie dostosowuje sposób nabywania przez Komisję usług niezbędnych do świadczenia usług mających kluczowe znaczenie dla autonomicznego i skutecznego wykonania budżetu Unii, do sposobu, w jaki te same działania podejmowane są przez państwa członkowskie i inne instytucje. W związku z tym unijne zasady dotyczące zamówień, z wyjątkiem zasad przejrzystości i równego traktowania, nie mają zastosowania do usług finansowych nabywanych przez Komisję na potrzeby prowadzenia operacji zaciągania i udzielania pożyczek.

(2)

Funkcja kierownika lub współkierownika transakcji konsorcjalnych wchodzi w zakres usług finansowych na podstawie art. 163 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509 i dotyczy bezpośrednio emisji dłużnych papierów wartościowych Unii. W art. 13 decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2023/1602 (4) ustanowiono procedurę wyboru głównych dealerów, którzy będą działać jako członkowie kierujący lub współkierujący transakcjami konsorcjalnymi. Art. 13 ust. 1 decyzji wykonawczej (UE) 2023/1602 stanowi, że wyboru tego dokonuje się w drodze specjalnej procedury negocjacyjnej zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych. Wspomniany art. 13 ust. 1 należy uchylić, aby uwzględnić odstępstwo od przepisów dotyczących zamówień publicznych w odniesieniu do usług finansowych nabywanych przez Komisję na potrzeby przeprowadzenia swoich operacji zaciągania i udzielania pożyczek.

(3)

Komisja będzie w dalszym ciągu stosowała przejrzyste i obiektywne procedury wyboru konsorcjów zgodnie z art. 13 ust. 2-5 decyzji wykonawczej (UE) 2023/1602 i z uzupełniającymi Warunkami ogólnymi opublikowanymi na stronie Komisji i zaakceptowanymi przez każdego głównego dealera. Wspomniane procedury będę wykonywane na podstawie instrukcji operacyjnych zawierających szczegółowy opis, w jaki sposób służby Komisji odpowiedzialne za wybór banków organizujących transakcje konsorcjalne będą przeprowadzać te procesy. W związku z powyższym obecny bardzo ustrukturyzowany proces - określony w niniejszej decyzji i w wewnętrznej instrukcji na temat transakcji konsorcjalnych - dotyczący wyboru konsorcjów i (współkierowników) będzie w dalszym ciągu realizowany, aby zapewnić przejrzystość i równe traktowanie w trakcie procedur wyboru konsorcjów. Wybór ten będzie od tej pory organizowany poza ramami legislacyjnymi dotyczącymi udzielania zamówień publicznych, a decyzje nie będą wymagały uzasadnienia w formie ścisłego odniesienia się do przepisów dotyczących zamówień publicznych.

(4)

Zgodnie z art. 163 ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509 zasady dotyczące udzielania zamówień określone w tym rozporządzeniu, z wyjątkiem zasady przejrzystości i zasady równego traktowania, nie mają zastosowania do usług finansowych. Tym samym procedura negocjacyjna bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu nie miałaby zastosowania do wyboru kierowników lub współkierowników organizujących transakcje konsorcjalne. Główni dealerzy mają otrzymywać wynagrodzenie ze środków unijnych podczas transakcji konsorcjalnych, dlatego do członków sieci głównych dealerów nadal zastosowanie miałyby wspólne zasady, w tym przepisy mające zastosowanie do systemu wczesnego wykrywania i wykluczania.

(5)

Członkostwo w sieci głównych dealerów opiera się na stałej, opartej na zaufaniu, nieprzerwanej relacji między UE a członkami sieci głównych dealerów. Taka relacja wymaga spełniania w sposób ciągły kryteriów kwalifikowalności do pełnienia funkcji kierowników lub współkierowników przez wykonywanie przez członków zobowiązań i dodatkowych zadań. Jednocześnie członkami sieci głównych dealerów są nadzorowane i licencjonowane podmioty podlegające istotnej kontroli prowadzonej przez właściwe organy na poziomie państwa członkowskiego i Unii odpowiednio na podstawie przepisów krajowych i unijnych.

(6)

Główni dealerzy powinni niezwłocznie powiadomić Komisję o istotnej zmianie statusu związanego z ich kwalifikowalnością lub o wszelkich zmianach w dokumentach, które złożyli w trakcie wnioskowania o członkostwo w sieci głównych dealerów, lub o późniejszej aktualizacji takich dokumentów. Główni dealerzy powinni również mieć obowiązek powiadamiania Komisji o przypadkach, które mogłyby prowadzić do sytuacji wykluczenia. Oprócz powyższych wymogów dotyczących natychmiastowego powiadomienia poprzedni system oparty na procedurze negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu zobowiązywał głównych dealerów do ponownego składania co roku części ich dokumentacji wniosku. Poza wymogiem natychmiastowego powiadomienia korzyści z kontynuowania takiej praktyki byłyby ograniczone, a jednocześnie stanowiłoby uciążliwy wymóg dotyczący dokumentacji. Aby zapewnić solidność i niezawodność sieci głównych dealerów, należy wymagać od głównych dealerów, aby co najmniej raz w roku potwierdzili, że przedłożone przez nich w trakcie składania wniosku o członkostwo dokumenty lub ich późniejsza aktualizacja pozostają aktualne, i aby co najmniej raz na trzy lata odnawiali przedłożoną przez siebie dokumentację, nawet w przypadku braku istotnych zmian.

(7)

Wystąpienie sytuacji wykluczenia głównego dealera, o czym mowa w art. 138 rozporządzenia (UE, Euratom) 2024/2509, należy ocenić zgodnie z odpowiednimi zasadami określonymi w tym artykule. Jednocześnie na potrzeby oceny faktycznej lub ewentualnej sytuacji wykluczenia należy uznać, że stała, nieprzerwana relacja i równowaga między prawami i zobowiązaniami głównego dealera, a także ścisły związek między głównym dealerem a zdolnością Unii do emisji długu stanowią sytuację porównywalną do tej, w której istnieje stałe zobowiązanie prawne między Unią i beneficjentem. W takiej sytuacji zobowiązanie prawne jest nadal wykonywane do czasu jego zakończenia. W tym samym duchu należy zezwolić na kontynuację kwalifikowalności głównego dealera do pełnienia funkcji kierownika lub współkierownika, nawet jeżeli dojdzie do faktycznej lub ewentualnej sytuacji wykluczenia.

(8)

Z uwagi na to, że obecny system zawieszania głównych dealerów przewidziany w decyzji wykonawczej (UE) 2023/1602 w praktyce nie okazał się efektywny, należy go zmienić i dostosować do zakładanych celów. Ponieważ główni dealerzy muszą stale wypełniać swoje obowiązki jako członkowie sieci głównych dealerów, aby na bieżąco zachowywać kwalifikowalność do pełnienia funkcji członków kierujących lub współkierujących transakcjami konsorcjalnymi, zawieszenie głównego dealera w sieci miałoby taki sam skutek jak zakończenie członkostwa. Z tego powodu należałoby wyodrębnić proces zawieszenia i stosować go w przypadkach, w których może wystąpić poważne zagrożenie - w którym istotnym czynnikiem jest czas - dla interesów finansowych Unii, któremu nie można zaradzić poprzez ocenę i wykluczenie głównego dealera. Główni dealerzy powinni mieć możliwość zgłaszania uwag i zastrzeżeń. W wyjątkowych przypadkach mogłoby to mieć miejsce po zawieszeniu, które następnie mogłoby zostać zniesione na podstawie informacji przedłożonych przez głównych dealerów.

(9)

W przypadku zawieszenia lub decyzji o zakończeniu członkostwa w odniesieniu do podmiotu pełniącego funkcję głównego dealera Komisja musiałaby ocenić wpływ, jaki takie zawieszenie lub zakończenie członkostwa miałoby na ciągłość działalności sieci głównych dealerów, a także ocenić proporcjonalność takiego zawieszenia lub zakończenia członkostwa.

(10)

Należy w związku z tym zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2023/1602,