1. W niniejszej Umowie określono warunki i procedury, na podstawie których jurysdykcja jednej Strony, która reguluje możliwości podejmowania lub wykonywania działalności w dziedzinie architektury poprzez wymaganie szczególnych kwalifikacji zawodowych, uznaje kwalifikacje zawodowe umożliwiające podejmowanie działalności w dziedzinie architektury w jurysdykcji drugiej Strony.

2. Niniejsza Umowa ma zastosowanie do obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i obywateli Kanady, którzy pragną podejmować i wykonywać działalność w dziedzinie architektury na własny rachunek lub w ramach pracy najemnej.

3. Niniejsza Umowa nie ma zastosowania do architektów uprawnionych do prowadzenia działalności w dziedzinie architektury w Kanadzie lub w Unii Europejskiej na podstawie umowy o wzajemnym uznaniu zawartej ze stroną trzecią.

4. Bez uszczerbku dla postanowień niniejszej Umowy, państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz prowincje i terytoria Kanady mogą uznawać, zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, kwalifikacje zawodowe, które nie spełniają wymogów niniejszej Umowy.

1. Właściwy organ jurysdykcji przyjmującej, zgodnie z procedurami i warunkami określonymi w niniejszej Umowie, uznaje za równoważne kwalifikacje zawodowe architekta poświadczone przez jakikolwiek właściwy organ drugiej Strony.

2. Do celów podejmowania lub wykonywania działalności w dziedzinie architektury jurysdykcja przyjmująca przyznaje kwalifikacjom zawodowym architektów, których kwalifikacje zostały uznane na mocy niniejszej Umowy, taki sam skutek na swoim terytorium, jaki mają kwalifikacje zawodowe, które zostały wydane lub poświadczone na jej terytorium i umożliwiają podejmowanie działalności w dziedzinie architektury.

1. Bez uszczerbku dla art. 6, i z zastrzeżeniem wszelkich wymogów dotyczących znajomości języków, które mogą mieć zastosowanie, architektów z państw członkowskich Unii Europejskiej obowiązują następujące wymogi dotyczące prowadzenia działalności w dziedzinie architektury w jurysdykcji przyjmującej Kanady:

2. Bez uszczerbku dla art. 6, i z zastrzeżeniem wszelkich wymogów dotyczących znajomości języków, które mogą mieć zastosowanie, architektów z Kanady obowiązują następujące wymogi dotyczące podejmowania i wykonywania działalności w dziedzinie architektury w państwie członkowskim Unii Europejskiej:

3. Wymogi określone w ust. 1 lit. a) tiret pierwsze lub w ust. 2 lit. a) tiret pierwsze niniejszego artykułu mogą być również spełnione przez posiadanie formalnych kwalifikacji wydanych przez stronę trzecią i uznanych za równoważne zgodnie z wymogami jurysdykcji jednej ze Stron oraz, w stosownych przypadkach, uzupełnionych szkoleniem zawodowym, egzaminem lub doświadczeniem zawodowym wymaganym w tej jurysdykcji.

1. Architekt z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który zamierza podjąć i wykonywać działalność w dziedzinie architektury w jurysdykcji przyjmującej w Kanadzie, musi przystąpić do 10-godzinnego internetowego kursu poprzedzającego rejestrację i pomyślnie go ukończyć, aby spełnić wymogi dotyczące wiedzy z zakresu przepisów budowlanych, dokumentacji budowlanej, administracji związanej z umowami i praktyki zawodowej. Wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 1, obejmuje opłaty za uczestnictwo w kursie. Wymogi i warunki dotyczące internetowego kursu poprzedzającego rejestrację przedstawiono w dodatku II.

2. Zakres internetowego kursu poprzedzającego rejestrację nie wykracza poza to, co jest proporcjonalne w celu uwzględnienia różnic w wiedzy w danej dziedzinie między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a prowincjami i terytoriami Kanady. Nie może on stanowić nieuzasadnionego czynnika zniechęcającego do ubiegania się o uznanie kwalifikacji i nie może nadmiernie opóźniać ani komplikować podjęcia lub wykonywania działalności zawodowej przez architektów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Moduły testowe internetowego kursu poprzedzającego rejestrację mogą być powtórzone maksymalnie trzy razy w ciągu trzech miesięcy od daty pierwszego dostępu do nich.

3. Internetowy kurs poprzedzający rejestrację może być wymagany wyłącznie w przypadku architektów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ubiegających się po raz pierwszy o uznanie ich kwalifikacji zawodowych przez jurysdykcję przyjmującą w Kanadzie.

4. Unia Europejska zastrzega sobie prawo do wprowadzenia równoważnego internetowego kursu poprzedzającego rejestrację. Postanowienia ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu będą miały zastosowanie do takiego kursu internetowego, z wyjątkiem wymogów i warunków określonych w dodatku II, z zastrzeżeniem wprowadzenia niezbędnych zmian.

1. Architekt ubiegający się o podjęcie i wykonywanie działalności w dziedzinie architektury w jurysdykcji drugiej Strony składa do właściwego organu tej jurysdykcji wniosek drogą elektroniczną, do którego dołącza dokumenty i świadectwa wymienione w dodatku III, jeżeli wymaga tego jurysdykcja przyjmująca. Wnioski o uznanie składane są w języku jurysdykcji przyjmującej lub w innym języku dopuszczonym przez jurysdykcję przyjmującą.

2. Właściwy organ potwierdza otrzymanie wniosku drogą elektroniczną w ciągu jednego miesiąca od jego otrzymania i informuje wnioskodawcę, czy wniosek został uznany za kompletny. W przypadku wniosków niekompletnych właściwy organ wskazuje dodatkowe informacje, które są wymagane do uzupełnienia wniosku, i zapewnia wnioskodawcy możliwość uzupełnienia go w rozsądnym terminie.

3. Procedura rozpatrywania wniosku o uznanie zostaje zakończona możliwie jak najszybciej i prowadzi do wydania należycie uzasadnionej decyzji przez właściwy organ jurysdykcji przyjmującej w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia przez wnioskodawcę kompletnego wniosku.

4. Jeżeli właściwy organ wymaga ukończenia internetowego kursu poprzedzającego rejestrację, o którym mowa w art. 5, to po uznaniu, że spełnione zostały wymogi określone w art. 4, właściwy organ niezwłocznie umożliwia wnioskodawcy przystąpienie do kursu internetowego. W każdym przypadku właściwy organ zapewnia wnioskodawcy możliwość przystąpienia do internetowego kursu poprzedzającego rejestrację i jego ukończenia oraz przystąpienia do egzaminu językowego, jeśli jest wymagany, a w przypadku pomyślnego ukończenia kursu i zdania egzaminu językowego przekazuje wnioskodawcy należycie uzasadnioną decyzję w sprawie wniosku w terminie wskazanym w ust. 3 niniejszego artykułu.

5. W przypadku gdy właściwy organ odrzuci wniosek, wnioskodawca zostaje o tym niezwłocznie powiadomiony na piśmie. Właściwy organ informuje wnioskodawcę, którego wniosek został odrzucony, o przyczynach odrzucenia jego wniosku.

6. Wszelkie opłaty, jakie wnioskodawcy mogą ponieść w związku ze złożeniem wniosku, są współmierne do kosztów poniesionych przez właściwe organy jurysdykcji przyjmującej.

1. Architekt, którego kwalifikacje zawodowe zostały uznane na mocy niniejszej Umowy i który wykonuje działalność w dziedzinie architektury w jurysdykcji przyjmującej, zobowiązany jest przestrzegać przepisów ustawowych i wykonawczych oraz zasad postępowania i etyki obowiązujących architektów w tej jurysdykcji, takich jak zasady dotyczące obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania zawodu, znajomości języków, stałego rozwoju zawodowego, opłat rejestracyjnych oraz wykorzystywania nazw handlowych lub firmowych.

2. Architekt, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, ma prawo do wykonywania działalności w dziedzinie architektury na podstawie tytułu zawodowego w danej jurysdykcji przyjmującej, jeżeli tytuł ten jest chroniony prawem.

3. Jeżeli kwalifikacje zawodowe architekta z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o których mowa w art. 4 ust. 1, zostały uznane przez jedną z jurysdykcji przyjmujących w Kanadzie, inna jurysdykcja przyjmująca w Kanadzie nie może żadnych dodatkowych kursów, które nie byłyby wymagane od architekta z Kanady jako warunek rejestracji w kolejnej jurysdykcji przyjmującej.

1. Każda ze Stron udostępnia publicznie lub zapewnia, aby jej właściwe organy udostępniały publicznie, o ile to możliwe drogą elektroniczną, następujące informacje:

2. Każda ze Stron podejmie starania, aby informować drugą Stronę o nowych przepisach lub zmianach obowiązujących przepisów, przyjętych w ramach wykonywania prawa do wprowadzania uregulowań, które mogą mieć wpływ na uznanie kwalifikacji architektów zgodnie z art. 11.5 lit. d) CETA.

3. Właściwe organy każdej jurysdykcji danej Strony ściśle ze sobą współpracują i udzielają sobie wzajemnej pomocy w celu ułatwienia wdrażania niniejszej Umowy.

4. Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia właściwym organom ani ich stowarzyszeniom odbywania regularnych spotkań w celu omawiania spraw związanych z regulacją zawodu architekta.

5. Jeżeli kwestie te nie mogą zostać rozwiązane zgodnie z niniejszym artykułem, Strony zwrócą się z wszelkimi problemami wynikającymi z wdrażania lub funkcjonowania niniejszej Umowy do Komitetu ds. Wzajemnego Uznawania Kwalifikacji Zawodowych ustanowionego na mocy art. 26.2 ust. 1 lit. b) CETA. Komitet zbiera się niezwłocznie, nie później niż 45 dni od otrzymania wniosku, i dąży do osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania sprawy w ciągu czterech miesięcy od daty posiedzenia Komitetu ds. Umowy o Wzajemnym Uznaniu.

6. W przypadku gdy Wspólny Komitet CETA przeprowadzi analizę skutków przystąpienia nowych państw do Unii Europejskiej zgodnie z art. 30.10 CETA, Komitet ds. Umowy o Wzajemnym Uznaniu spotka się z Komitetem ds. Usług i Inwestycji i przedstawi mu sprawozdanie w celu wsparcia analizy przeprowadzanej przez Wspólny Komitet CETA.