(1)

Od rozpoczęcia w dniu 24 lutego 2022 r. niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie Unia, jej państwa członkowskie oraz europejskie instytucje finansowe uruchomiły bezprecedensowe wsparcie na rzecz gospodarczej, społecznej i finansowej odporności Ukrainy. Wsparcie to łączy wsparcie z budżetu Unii, w tym wyjątkową pomoc makrofinansową oraz wsparcie z Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, w pełni lub częściowo gwarantowane przez budżet Unii, a także dalsze wsparcie finansowe ze strony państw członkowskich.

(2)

Zapewnienie przez Unię pomocy makrofinansowej w wysokości do 18 mld EUR na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2463 (2) zostało uznane za odpowiednią odpowiedź na lukę w finansowaniu, którą Ukraina odnotowała w 2023 r., oraz pomogło pozyskać znaczące finansowanie od innych darczyńców i międzynarodowych instytucji finansowych. Był to jeden z głównych czynników wspomagających makroekonomiczną i finansową odporność Ukrainy w kluczowym momencie.

(3)

W dniu 29 lutego 2024 r., rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/792 (3), ustanowiono Instrument na rzecz Ukrainy jako wyjątkowy średnioterminowy instrument, który łączy dwustronne wsparcie udzielane Ukrainie przez Unię, zapewniając koordynację i skuteczność (zwany dalej „Instrumentem na rzecz Ukrainy”). W latach 2024-2027 Instrument na rzecz Ukrainy zapewnia pomoc w zaspokajaniu potrzeb finansowych Ukrainy i przyczynia się do jej odbudowy, rekonstrukcji i modernizacji, wspierając jednocześnie starania Ukrainy w zakresie reform realizowanych w ramach jej ścieżki ku członkostwu w Unii. Instrument na rzecz Ukrainy pozwolił przełożyć na działania niezachwiane zobowiązanie Unii do zapewnienia Ukrainie i jej obywatelom nieprzerwanego finansowego wsparcia.

(4)

Rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie spowodowała w Ukrainie ogromne szkody, a koszty odbudowy i rekonstrukcji na dzień 31 grudnia 2023 r. oszacowano na 486 mld USD. Co więcej, Ukraina utraciła dostęp do międzynarodowych rynków finansowych i doświadczyła znaczącego spadku dochodów publicznych, przy jednoczesnym znacznym wzroście wydatków publicznych. W tym kontekście można przewidywać, że w nadchodzących latach wystąpią znaczne potrzeby finansowe.

(5)

W dniu 30 marca 2023 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) uzgodnił z Ukrainą czteroletni program o wartości 15,6 mld USD w ramach rozszerzonego wsparcia finansowego, którego celem jest utrzymanie stabilności gospodarczej i finansowej w czasach wyjątkowo wysokiej niepewności, przywrócenie stabilności długu oraz promowanie reform wspierających odbudowę Ukrainy w okresie powojennym. Program MFW, połączony z gwarancjami finansowania ze strony przywódców G-7, Unii i innych darczyńców, został opracowany w sposób odpowiadający na potrzeby Ukrainy w zakresie finansowania bilansu płatniczego oraz przywrócenia średnioterminowej rentowności zewnętrznej. Do tej pory Ukraina pomyślnie zakończyła cztery przeglądy programów w ramach rozszerzonego wsparcia finansowego, podkreślając tym samym zdecydowane zaangażowanie władz ukraińskich na rzecz przeprowadzenia reform i rozważnego kształtowania polityki. W podstawowym scenariuszu całkowita luka w finansowaniu w okresie objętym programem MFW jest szacowana na 121,9 mld USD.

(6)

W związku z tym, że perspektywom dotyczącym sytuacji w Ukrainie towarzyszy wyjątkowo podwyższona niepewność, MFW przedstawił - przy okazji czwartego przeglądu programu w ramach rozszerzonego wsparcia finansowego - zaktualizowany scenariusz pesymistyczny, który uwzględnia sięgający do 2025 r. wstrząs gospodarczy wynikający z nasilonych działań wojennych. W następstwie negatywnego wpływu na nastroje gospodarcze, migracji, rosnącej presji na dostawy energii, osłabienia zdolności eksportowych, a w szczególności ze względu na wydatki na obronność, całkowita luka w finansowaniu przy takim scenariuszu pesymistycznym mogłaby wzrosnąć w okresie objętym programem MFW do 140,7 mld USD. Biorąc pod uwagę nieprzerwaną intensywność działań wojennych oraz szkody, jakie w wyniku nasilonych ataków na dużą skalę ze strony Rosji poniosła krytyczna infrastruktura cywilna, Ukraina musi zmobilizować znaczące dodatkowe zasoby na swoje priorytetowe potrzeby budżetowe i potrzeby długoterminowe związane z odbudową i rekonstrukcją. W związku z powyższym, a także uwzględniając fakt, że pozostająca do pokrycia luka w finansowaniu utrzymuje się na poziomie powyżej zasobów już udostępnionych przez Unię, innych darczyńców, a także międzynarodowe instytucje finansowe, w tym MFW, Unia powinna nadal zapewniać odpowiednią odpowiedź.

(7)

Przywódcy grupy G-7, w swoim komunikacie przyjętym w dniu 14 czerwca 2024 r. w Apulii, potwierdzili niesłabnące wsparcie dla Ukrainy, a także zdecydowane zaangażowanie w pomoc Ukrainie w zaspokajaniu jej pilnych krótkoterminowych potrzeb finansowych, a także we wspieranie jej długoterminowych priorytetów w zakresie odbudowy i rekonstrukcji. W tym celu przywódcy grupy G-7 zapowiedzieli uruchomienie inicjatywy „Pożyczki dla Ukrainy przyspieszające wykorzystanie nadzwyczajnych przychodów”, aby do końca 2024 r. udostępnić dodatkowe środki w wysokości około 50 mld USD na potrzeby Ukrainy w zakresie wojskowości, budżetu i odbudowy. Przywódcy G-7 zapowiedzieli swój zamiar udostępnienia finansowania, którego obsługę i spłatę umożliwią przyszłe przepływy nadzwyczajnych przychodów pochodzących z immobilizacji rosyjskich aktywów państwowych przechowywanych w Unii i innych odpowiednich jurysdykcjach.

(8)

W swoich konkluzjach z dnia 27 czerwca 2024 r. Rada Europejska wezwała Komisję, Wysokiego Przedstawiciela i Radę do kontynuowania - przy jednoczesnym uwzględnieniu wszystkich aspektów prawnych i finansowych - prac nad zapewnieniem Ukrainie do końca roku dodatkowego finansowania w formie pożyczek, których obsługę i spłatę umożliwiają przyszłe przepływy nadzwyczajnych przychodów, wspólnie z partnerami z grupy G-7 i zgodnie z ustaleniami przywódców grupy G-7, w celu wsparcia obecnych i przyszłych potrzeb Ukrainy w zakresie wojskowości, budżetu i odbudowy. Rada Europejska stwierdziła również, że - z zastrzeżeniem prawa Unii - aktywa Rosji powinny pozostać immobilizowane do czasu zakończenia przez Rosję wojny napastniczej przeciwko Ukrainie i zrekompensowania tej ostatniej szkód spowodowanych tą wojną.

(9)

Ze względu na to, że rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie nadal trwa, konieczne jest zapewnienie Ukrainie wystarczającego i nieprzerwanego wsparcia finansowego. W tym celu należy ustanowić Mechanizm współpracy pożyczkowej dla Ukrainy (zwany dalej „Mechanizmem”), aby zapewnić jej bezzwrotne wsparcie finansowe i pomóc jej w spłacie udzielonych jej pożyczek. Mechanizm powinien otrzymywać zasoby, w tym z przyszłych przepływów nadzwyczajnych zysków pochodzących z immobilizowanych aktywów Rosji, a następnie regularną wypłatę tych zasobów Ukrainie w celu pokrycia kwot głównych pożyczek, odsetek i wszelkich innych powiązanych kosztów. Ponadto, aby również sama Unia mogła bezpośrednio pomóc Ukrainie w zaspokojeniu jej potrzeb finansowych, Unia powinna udzielić Ukrainie wyjątkowej pomocy makrofinansowej w formie pożyczki (zwanej dalej „pożyczką MFA”), wspieranej przez Mechanizm.

(10)

W dniu 21 maja 2024 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2024/1470 (4) zmieniającą decyzję Rady 2014/512/WPZiB (5). W motywie 28 deycyzji (WPZiB) 2024/1470 stwierdzono, że środki ograniczające dotyczące zakazu transakcji związanych z zarządzaniem aktywami i rezerwami Centralnego Banku Federacji Rosyjskiej powinny obowiązywać do czasu, aż Rosja zakończy swoją wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie i zrekompensuje Ukrainie szkody wyrządzone tą wojną.

(11)

W dniu 21 maja 2024 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2024/1469 (6), zmieniajace rozporządzenie Rady (UE) nr 833/2014 (7). Rozporządzenie (UE) 2024/1469 nadaje skuteczność niektórym środkom przewidzianym w decyzji (WPZiB) 2024/1470. Środki te obejmują przepisy określające, w jaki sposób zyski netto, których źródłem są nieoczekiwane i nadzwyczajne przychody osiągane przez centralne depozyty papierów wartościowych w wyniku wdrożenia zakazu określonego w art. 1a ust. 4 decyzji 2014/512/WPZiB i art. 5a ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 833/2014, powinny być kierowane na wsparcie Ukrainy, w tym za pośrednictwem programów Unii finansowanych z budżetu Unii, zgodnie z mającymi zastosowanie zobowiązaniami umownymi oraz zgodnie z prawem Unii i prawem międzynarodowym, w koordynacji z partnerami. W szczególności centralne depozyty papierów wartościowych posiadające aktywa i rezerwy Centralnego Banku Rosji o łącznej wartości przekraczającej 1 mln EUR muszą wnieść wkład finansowy na rzecz Unii wynoszący 99,7 % zysków netto pochodzących z immobilizacji rosyjskich aktywów państwowych i przyrastających od dnia 15 lutego 2024 r.

(12)

Wkład finansowy do Unii z centralnych depozytów papierów wartościowych powinien być należny tak długo, jak obowiązują środki ograniczające dotyczące zakazu transakcji związanych z zarządzaniem aktywami i rezerwami Centralnego Banku Federacji Rosyjskiej i powinien obowiązywać do czasu, aż Rosja zakończy swoją wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie i zrekompensuje Ukrainie szkody wyrządzone tą wojną.

(13)

W dniu 24 października 2024 r. Rada dostosowała do poziomu 95 % odsetek kwot wkładu finansowego należnego od centralnych depozytów papierów wartościowych, który ma zostać wykorzystany do udzielenia Ukrainie wsparcia za pośrednictwem programów unijnych określonych w decyzji 2014/512/WPZiB. W tym samym dniu Rada dostosowała przydział kwot wkładu finansowego wpłacanego do budżetu Unii jako zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, zgodnie z załącznikiem XLI do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 oraz przydzieliła 100 % tego wkładu na Mechanizm. Unia podjęła zatem niezbędne kroki w celu zapewnienia dalszego wykorzystywania wkładu finansowego na potrzeby Mechanizmu.

(14)

Należy przewidzieć możliwość wsparcia Mechanizmu poprzez udostępnienie nadzwyczajnych przychodów pochodzących z immobilizacji rosyjskich aktywów państwowych przechowywanych w odpowiednich jurysdykcjach innych niż Unia. W tym celu państwa trzecie lub inne źródła powinny mieć możliwość wniesienia wkładu do Mechanizmu. Państwa członkowskie powinny mieć ponadto możliwość dobrowolnego wnoszenia wkład na rzecz Mechanizmu, w szczególności z przychodów pozyskiwanych przez zainteresowane państwo członkowskie z immobilizacji rosyjskich aktywów państwowych. Takie wkłady powinny stanowić zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. a), d) i e) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509 (8) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”). Ponadto państwa trzecie powinny mieć możliwość bezpośredniego wykorzystywania nadzwyczajnych przychodów pochodzących z immobilizacji rosyjskich aktywów państwowych na terytorium swoich jurysdykcji, aby zmniejszać potrzeby w zakresie spłaty wszelkich odpowiednich pożyczek dwustronnych udzielonych Ukrainie, wspierając w ten sposób Mechanizm poprzez zmniejszenie całkowitego poziomu wsparcia, które byłoby wymagane w przypadku takiej pożyczki.

(15)

Wsparcie w ramach Mechanizmu powinno być dostępne w celu pokrycia całkowitej kwoty głównej, odsetek i wszelkich innych powiązanych kosztów pożyczki MFA zaciągniętej przez Ukrainę w drodze podpisania umowy dotyczącej pożyczki MFA (zwanej dalej „umową pożyczki MFA”), a także w drodze umów pożyczki dwustronnej z pożyczkodawcami dwustronnymi działającymi pod auspicjami inicjatywy grupy G-7 „Pożyczki dla Ukrainy przyspieszające wykorzystanie nadzwyczajnych przychodów”, jak określono w komunikacie grupy przywódców G-7 przyjętym w dniu 14 czerwca 2024 r. w Apulii.

(16)

Wsparcie w ramach Mechanizmu powinno być udostępniane i udzielane w sposób zapewniający równy dostęp - zarówno dla pożyczkodawców dwustronnych, jak i dla Unii. Udzielanie pożyczek dwustronnych przez pośrednika nie powinno wykluczać kwalifikowalności takich pożyczek do celów niniejszego rozporządzenia. Bezzwrotne wsparcie finansowe powinno zostać przydzielone Ukrainie w celu spłaty pożyczki MFA i kwalifikujących się pożyczek dwustronnych w proporcji odpowiadającej stosunkowi kwoty głównej każdej pożyczki do sumy kwoty głównej pożyczki MFA i wszystkich kwalifikujących się pożyczek dwustronnych. Przydział ten należy ponownie dostosować po dokonaniu przez Ukrainę pełnej spłaty odpowiednich pożyczek, w tym odsetek i wszelkich innych powiązanych kosztów, w taki sposób, aby wszelkie przyszłe zasoby zostały przydzielone do pozostałych pożyczek w proporcji odpowiadającej stosunkowi kwoty głównej pożyczki MFA lub kwalifikującej się pożyczki dwustronnej do sumy kwot głównych wszystkich pozostałych pożyczek. Kwotę główną każdej pożyczki należy uznać za pierwotną kwotę główną zadeklarowaną w dokumentacji danej pożyczki oraz nie należy uwzględniać innych czynników, takich jak spłaty, dodatkowe finansowanie lub jakiekolwiek skapitalizowane kwoty.

(17)

W celu zapewnienia, aby pożyczki dwustronne udzielane przez pożyczkodawców dwustronnych mogły uzyskać szybkie i skuteczne wsparcie z Mechanizmu, Komisja powinna ocenić, a w stosownych przypadkach zatwierdzić na potrzeby pozyskania wsparcia, pożyczki dwustronne, które będą udzielane przez dwustronnych pożyczkodawców działających pod auspicjami inicjatywy grupy G-7 „Pożyczki dla Ukrainy przyspieszające wykorzystanie nadzwyczajnych przychodów”. W przypadku gdy takie umowy pożyczki dwustronnej są na etapie przygotowania lub nie weszły jeszcze w życie, Komisja powinna monitorować ich wejście w życie. Aby zapewnić terminową wypłatę pożyczek dwustronnych na rzecz Ukrainy, umowy pożyczki dwustronnej powinny zostać przedłożone Komisji do dnia 1 czerwca 2025 r. i wejść w życie do dnia 30 czerwca 2025 r.

(18)

Udostępnienie wsparcia w ramach Mechanizmu powinno być uzależnione od zawarcia przez Komisję i Ukrainę umowy w sprawie szczegółowych postanowień dotyczących wdrożenia Mechanizmu oraz od wydania przez Komisję pozytywnej oceny złożonego przez Ukrainę wniosku o bezzwrotne wsparcie finansowe. Ukraina powinna przekazać Komisji niezbędne informacje w celu zapewniania, aby wsparcie pożyczek dwustronnych w ramach Mechanizmu było udzielane do łącznej kwoty, która przysługuje danemu pożyczkodawcy dwustronnemu. W sytuacjach wyjątkowych oraz z należycie uzasadnionych powodów, Komisja może ocenić również wnioski o płatności składane przez pożyczkodawców dwustronnych.

(19)

W uzupełnieniu wsparcia w ramach Mechanizmu należy udzielić pożyczki MFA, aby wesprzeć stabilność makrofinansową w Ukrainie oraz złagodzić ograniczenia Ukrainy w zakresie finansowania zewnętrznego, w szczególności mając na uwadze zaspokojenie potrzeb finansowych tego kraju. Uwzględniając pilny charakter tych potrzeb finansowych, pożyczka MFA powinna być dostępna przed końcem 2024 r.

(20)

Wsparcie w ramach pożyczki MFA powinno przyjąć formę pożyczki w wysokości do 35 mld EUR. W celu zaspokojenia potencjalnych wniosków o wsparcie pożyczek dwustronnych w ramach Mechanizmu i jednoczesnego zapewnienia, aby dostępne na podstawie niniejszego rozporządzenia wsparcie unijne podlegało zasadzie należytego zarządzania finansami, kwotę pożyczki MFA należy dostosować z uwzględnieniem dwustronnych pożyczek dla Ukrainy zatwierdzonych jako kwalifikujące się w ramach Mechanizmu, wraz z kwotą główną wskazaną w zadeklarowanych zamiarach państw trzecich i zgłoszoną Komisji pod auspicjami inicjatywy państw G-7 „Pożyczki dla Ukrainy przyspieszające wykorzystanie nadzwyczajnych przychodów”. Dostosowanie to powinno mieć miejsce w przypadku, gdy całkowita kwota wszystkich pożyczek, w odniesieniu do których wystąpiono o wsparcie na podstawie niniejszego rozporządzenia, przekroczy 45 mld EUR.

(21)

Wsparcie dla Ukrainy w ramach pożyczki MFA powinno mieć charakter dodatkowy i uzupełniający w stosunku do wsparcia unijnego udzielanego na podstawie Instrumentu na rzecz Ukrainy. W miarę możliwości Komisja powinna dążyć do ograniczania obciążenia administracyjnego i sprawozdawczego po stronie Ukrainy.

(22)

Wsparcie Ukrainy w ramach pożyczki MFA powinno być udostępniane z zastrzeżeniem spełnienia warunku wstępnego, zgodnie z którym Ukraina ma nadal utrzymywać i respektować skuteczne mechanizmy demokratyczne, w tym wielopartyjny system parlamentarny i praworządność, oraz gwarantować poszanowanie praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości. Ten warunek wstępny powinien mieć również zastosowanie do wniosków o wypłatę z Mechanizmu, ponieważ takie wnioski dotyczą pożyczki MFA. Ten sam warunek wstępny ma zastosowanie do wsparcia udzielanego na podstawie Instrumentu na rzecz Ukrainy, a Komisja powinna przeprowadzać ocenę obu instrumentów łącznie.

(23)

Komisja powinna w należyty sposób uwzględnić decyzję Rady 2010/427/UE (9) oraz, w stosownych przypadkach, rolę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.

(24)

Pożyczka MFA powinna być powiązana z warunkami dotyczącymi polityki, które zostaną określone w protokole ustaleń między Komisją a Ukrainą (zwanym dalej „protokołem ustaleń”). Warunki te powinny być spójne z etapami jakościowymi i ilościowymi określonymi w załączniku do decyzji wykonawczej Rady (UE) 2024/1447 (10) oraz z wszelkimi zmianami do nich wprowadzonymi do czasu przyjęcia protokołu ustaleń. Ponadto w protokole ustaleń należy zawrzeć zobowiązanie Ukrainy do promowania współpracy z Unią w zakresie odbudowy, rekonstrukcji i modernizacji ukraińskiego przemysłu obronnego, zgodnie z celami unijnych programów, które mają na celu odbudowę, rekonstrukcję i modernizację ukraińskiej bazy technologiczno-przemysłowej sektora obronnego oraz innych odpowiednich unijnych programów. Należy również podjąć niezbędne kroki w celu zapewnienia koordynacji pożyczek dwustronnych, w tym pożyczki MFA, z pozostałymi darczyńcami oraz komplementarności tych pożyczek. W tym względzie należy korzystać z wielostronnej platformy koordynacji darczyńców na rzecz Ukrainy jako już ugruntowanego forum takiej wymiany.

(25)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia oraz ze względu na efektywność należy powierzyć Komisji uprawnienia do negocjowania tych warunków dotyczących polityki z władzami Ukrainy pod nadzorem komitetu przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (11). Mając na uwadze potencjalnie znaczący wpływ pomocy, należy stosować procedurę sprawdzającą określoną w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011. Mając na uwadze kwotę pożyczki MFA dla Ukrainy, w odniesieniu do przyjęcia protokołu ustaleń oraz do każdego obniżenia lub anulowania pożyczki MFA zastosowanie powinna mieć procedura sprawdzająca.

(26)

Udostępnienie pojedynczej raty w ramach pożyczki MFA powinno być uzależnione od pozytywnej oceny przez Komisję złożonego przez Ukrainę wniosku o środki finansowe. Ocena warunków dotyczących polityki określonych w protokole ustaleń powinna pozostawać bez uszczerbku dla oceny spełnienia dostosowanych warunków określonych w innych programach i instrumentach unijnych.

(27)

Mając na uwadze zasadę należytego zarządzania finansami oraz ułatwienie władzom Ukrainy zarządzania płynnością i zapewnienie przewidywalności, Komisja powinna zapewnić, aby transze pożyczki MFA były wypłacane w ciągu 2024 i 2025 r. i aby w miarę możliwości uniknięto znaczących różnic w wysokości kwot wypłacanych w poszczególnych kwartałach. Wypłata tych transz powinna być - w stosownych przypadkach - dostosowana do harmonogramu wypłat pożyczki lub bezzwrotnego wsparcia finansowego w ramach filaru I Instrumentu na rzecz Ukrainy. Należy ponadto przewidzieć możliwość ponownej oceny potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania oraz zmniejszenia lub anulowania wsparcia w ramach pożyczki MFA, jeżeli w okresie dostępności wsparcia w ramach pożyczki MFA potrzeby te zasadniczo się zmniejszą w porównaniu z początkowymi prognozami.

(28)

Umowa pożyczki MFA, która zostanie zawarta przez Komisję i władze Ukrainy, powinna zawierać postanowienia odpowiadające prawom, zakresowi odpowiedzialności i obowiązkom przewidzianym w umowie ramowej dotyczącej Instrumentu na rzecz Ukrainy, o której mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) 2024/792, podpisanej przez Unię i Ukrainę, która weszła w życie w dniu 20 czerwca 2024 r. Dzięki temu zapewniona będzie skuteczna ochrona interesów finansowych Unii związanych z pożyczką MFA oraz przewidziane zostaną odpowiednie środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z tą pomocą oraz w zakresie ich zwalczania. Tym samym Komisja, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz, w stosownych przypadkach, Prokuratura Europejska, w tym osoby trzecie zaangażowane we wdrażanie funduszy Unii zyskają - zgodnie z rozporządzeniem finansowym - niezbędne prawa i dostęp w okresie dostępności pożyczki MFA i po upływie tego okresu. Ukraina powinna również zgłaszać Komisji nieprawidłowości związane z wykorzystaniem funduszy, zgodnie z procedurami przewidzianymi w umowie ramowej dotyczącej Instrumentu na rzecz Ukrainy.

(29)

W kontekście potrzeb finansowych Ukrainy należy zorganizować pomoc finansową zgodnie ze zróżnicowaną strategią finansowania, o której mowa w art. 224 rozporządzenia finansowego i ustanowionej w tym rozporządzeniu jako jednolita metoda finansowania, która ma zwiększyć płynność obligacji unijnych oraz atrakcyjność i opłacalność emisji unijnej.

(30)

Na zasadzie odstępstwa od art. 31 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 (12) zobowiązania finansowe z tytułu pożyczki MFA nie powinny być wspierane z gwarancji na działania zewnętrzne, ustanowionejrozporządzeniem (UE) 2021/947. Wsparcie z pożyczki MFA powinno stanowić pomoc finansową w rozumieniu art. 223 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Biorąc pod uwagę, że pomoc finansowa w formie pożyczki MFA jest dostępna w 2024 r. i że zatwierdzono ją zgodnie z art. 223 ust. 1 rozporządzenia finansowego, należy udostępnić gwarancję na pożyczkę MFA dla Ukrainy powyżej pułapów wieloletnich ram finansowych (WRF), do wysokości pułapów, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2 decyzji Rady (UE, Euratom) 2020/2053 (13), zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 (14). Zważywszy na ryzyko finansowe i pokrycie budżetowe, nie należy tworzyć rezerw na wsparcie z pożyczki MFA, aby były one gwarantowane powyżej pułapów WRF, oraz, na zasadzie odstępstwa od art. 214 ust. 1 rozporządzenia finansowego, nie należy ustalać wskaźnika zasilenia rezerw.

(31)

Biorąc pod uwagę trudną sytuację Ukrainy spowodowaną wojną napastniczą Rosji oraz w celu wsparcia Ukrainy na drodze do długoterminowej stabilności, Unia powinna udzielić Ukrainie pożyczkę MFA na wysoce preferencyjnych warunkach, na okres dostatecznie długi, aby możliwe było udzielenie gwarancji powyżej pułapów WRF.

(32)

Wsparciem unijnym dla Ukrainy na podstawie niniejszego rozporządzenia powinna zarządzać Komisja.

(33)

Aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie możliwość śledzenia wykonania niniejszego rozporządzenia, Komisja powinna regularnie informować te instytucje o rozwoju sytuacji w związku ze wsparciem unijnym dla Ukrainy na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz udostępniać im odpowiednie dokumenty.

(34)

Aby zapewnić nieprzerwaną skuteczność ustaleń ustanowionych na podstawie niniejszego rozporządzenia, Komisja powinna regularnie dokonywać przeglądu ich adekwatności i składać z tego sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, gwarantując tym samym przejrzystość i rozliczalność.

(35)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.

(36)

Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zapewnienie Ukrainie wsparcia służącego pokryciu jej potrzeb finansowych, w szczególności poprzez zapewnienie wysoce preferencyjnej krótkoterminowej i długoterminowej pomocy w formie pożyczki MFA oraz bezzwrotnego wsparcia finansowego w ramach Mechanizmu, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(37)

Z uwagi na pilną potrzebę wynikającą z wyjątkowych okoliczności spowodowanych niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojną napastniczą Rosji, należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(38)

W świetle sytuacji w Ukrainie niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,