(1)

W lipcu 2014 r. Komisja dowiedziała się, że Węgry przyjęły ustawę XXII z 2014 r. o podatku od reklam (1) (zwaną dalej: „ustawą o podatku od reklam”), na podstawie której opodatkowano obrót pochodzący z działalności w zakresie reklamy (zwany dalej: („podatkiem od reklam”). Pismami z 13 sierpnia i 1 grudnia 2014 r. Komisja skierowała do władz węgierskich wezwania do udzielenia informacji, na które władze węgierskie odpowiedziały pismami z 2 października i 16 grudnia 2014 r.

(2)

Pismem z 2 lutego 2015 r. Komisja poinformowała władze węgierskie o zamiarze wydania decyzji w sprawie nakazu zawieszenia zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 (2). Pismem z 17 lutego 2015 r. władze węgierskie przedstawiły swoje uwagi dotyczące przedmiotowego pisma.

(3)

Decyzją z 12 marca 2015 r. Komisja wszczęła procedurę określoną w art. 108 ust. 2 TFUE (zwaną dalej: „decyzją o wszczęciu postępowania”) i wydała nakaz zawieszenia zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 w odniesieniu do przedmiotowego środka.

(4)

Decyzję o wszczęciu postępowania i nakaz zawieszenia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedłożenie uwag dotyczących tego środka.

(5)

Komisja otrzymała uwagi od trzech zainteresowanych stron i przekazała je władzom węgierskim, które miały możliwość ustosunkowania się do nich.

(6)

21 kwietnia 2015 r. władze węgierskie wysłały Komisji projekt wniosku dotyczącego zmiany ustawy o podatku od reklam. 8 maja 2015 r. Komisja zwróciła się do Węgier o udzielenie informacji w sprawie tej planowanej zmiany.

(7)

4 czerwca 2015 r. Węgry zmieniły ustawę o podatku od reklam. 5 lipca 2015 r. wspomniana zmiana weszła w życie.

(8)

Pismem z 6 lipca 2015 r. Węgry przedstawiły swoje uwagi dotyczące decyzji o wszczęciu postępowania oraz dotyczące uwag od zainteresowanych stron, jak również wyjaśnienia dotyczące zmiany ustawy o podatku od reklam.

(9)

4 listopada 2016 r. decyzją w sprawie środka wdrożonego przez Węgry dotyczącego opodatkowania obrotów z tytułu reklamy (4) („ostateczna decyzja”) Komisja zamknęła formalne postępowanie wyjaśniające, stwierdzając, że środek ten stanowi pomoc państwa niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym, i nakazała odzyskanie pomocy.

(10)

16 grudnia 2016 r. władze węgierskie poinformowały służby Komisji, że zgodnie z motywem 96 ostatecznej decyzji zamierzają przyjąć ustawę znoszącą podatek od reklam i zastąpić go w przyszłości nowym podatkiem.

(11)

Pismem złożonym w sekretariacie Sądu 16 stycznia 2017 r. Węgry wniosły skargę o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji (sprawa T-20/17).

(12)

16 grudnia 2016 r., 26 stycznia i 17 lutego 2017 r. służby Komisji i Węgry wymieniły korespondencję, w wyniku której 27 lutego 2017 r. odbyła się telekonferencja w celu omówienia zniesienia podatku od reklam.

(13)

15 maja 2017 r. Węgry zniosły z mocą wsteczną podatek od reklam za okres do 30 czerwca 2017 r. i zastąpiły go nowym podatkiem od reklam (zob. motyw 23 poniżej). Zmiana ustawy o podatku od reklam weszła w życie 1 lipca 2017 r. (5).

(14)

W wyroku z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie T-20/17, Węgry/Komisja (6), Sąd, uznawszy, że Komisja nie wykazała istnienia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, stwierdził nieważność ostatecznej decyzji.

(15)

23 lipca 2019 r. Węgry wprowadziły dalsze zmiany do ustawy o podatku od reklam, zawieszając podatek do grudnia 2022 r. (7).

(16)

6 sierpnia 2019 r. Komisja wniosła odwołanie od wyroku Sądu. Wyrokiem z dnia 16 marca 2021 r. w sprawie C-596/19 P (8) Trybunał Sprawiedliwości oddalił odwołanie Komisji i utrzymał w mocy wyrok Sądu.

(17)

Po stwierdzeniu przez Sąd nieważności ostatecznej decyzji, jak potwierdził Trybunał Sprawiedliwości, formalne postępowanie wyjaśniające jest nadal otwarte i musi zostać zakończone decyzją.

(18)

Środkiem ocenianym w decyzji o wszczęciu postępowania jest podatek od reklam wprowadzony na Węgrzech ustawą o podatku od reklam, która weszła w życie 18 lipca 2014 r., z późniejszymi zmianami z dnia 4 lipca i 18 listopada 2014 r. (zwaną dalej: „ustawą”).

(19)

Podatek ten charakteryzował się następującą silnie progresywną strukturą, w której stawki wahały się od 0 % w przypadku przedsiębiorstw o niskich obrotach ze sprzedaży reklam do 50 % w przypadku przedsiębiorstw o wysokich obrotach ze sprzedaży reklam („wersja z 2014 r.”):

(20)

Po przyjęciu decyzji o wszczęciu postępowania Węgry zmieniły ustawę o podatku od reklam ustawą LXII z 2015 r. z dnia 4 czerwca 2015 r., zastępując progresywną skalę z sześcioma stawkami podatkowymi systemem z dwoma stawkami w sposób następujący (zwanym dalej: „wersją z 2015 r.”):

(21)

W listopadzie 2016 r. Komisja zamknęła formalne postępowanie wyjaśniające, przyjmując negatywną ostateczną decyzję.

(22)

W ostatecznej decyzji oceniono zarówno wersje podatku od reklam z 2014 r., jak i z 2015 r. Komisja uznała, że wersja z 2015 r. opierała się na tej samej zasadzie progresywności i miała taki sam skutek w postaci sprzyjania mniejszym przedsiębiorstwom w porównaniu z większymi przedsiębiorstwami, jak wersja podatku z 2014 r.

(23)

Po przyjęciu ostatecznej decyzji w 2017 r. Węgry zmodyfikowały podatek od reklam w drodze kolejnej zmiany ustawy o podatku od reklam (11). Ustawa zmieniająca:

(24)

Jeżeli chodzi o podatek obowiązujący i już zapłacony od momentu wejścia w życie ustawy o podatku od reklam, ustawa XLVII z 2017 r. stanowiła, że w odniesieniu do lat podatkowych do 30 czerwca 2017 r.:

(25)

W przepisach węgierskiego kodeksu podatkowego obowiązujących w chwili wejścia w życie ustawy XLVII z 2017 r. (14)„nadpłatę” zdefiniowano jako sytuację, w której podatnik „dysponuje na rachunku podatkowym kwotą przekraczającą jego zobowiązanie do zapłaty podatku”.

(26)

W związku z tym, gdy podatek od reklam został zapłacony przez podatnika, skutkiem przepisów, o których mowa w motywach 24 i 25, było powstanie ulgi podatkowej na rachunku podatnika.

(27)

Kodeks podatkowy przewiduje różne możliwości skorzystania przez podatników z ulgi podatkowej wynikającej z nadpłaty.

(28)

Po pierwsze, podatnik może wnioskować o wykorzystanie nadpłaty na pokrycie zobowiązań podatkowych należących do innej kategorii podatkowej (15). Po drugie, podatnik może ubiegać się o zwrot nadpłaty, pod warunkiem że nie ma zobowiązania z tytułu podatku i wypełnił swoje zobowiązania w zakresie złożenia deklaracji podatkowej (16). Po trzecie, nadpłata może zostać zatrzymana przez organy podatkowe w celu pokrycia przyszłych zobowiązań podatkowych należących do tej samej kategorii podatkowej (17).

(29)

Przyjęcie ustawy XLVII z 2017 r. zapewniło zatem umorzenie całości zobowiązania z tytułu podatku od reklam należnego w okresie od 2014 r. do 30 czerwca 2017 r., a podatek od reklam zapłacony w tym okresie zwrócono podatnikom lub wykorzystano na pokrycie innych zobowiązań podatkowych tych podatników.

(30)

Ponadto Komisja zauważa, że w wyroku w sprawie C-596/19 P Trybunał Sprawiedliwości uznał (18), iż ustawa XLVII z 2017 r. uchyliła z mocą wsteczną przedmiotowy środek podatkowy (19).

(31)

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że ze względu na zniesienie przez Węgry z mocą wsteczną podatku od reklam będącego przedmiotem formalnego postępowania wyjaśniającego, a tym samym umorzenie odnośnego zobowiązania podatkowego i zwrot zapłaconego podatku, formalne postępowanie wyjaśniające stało się bezprzedmiotowe.